نقد و بررسی بازی Call of Duty: Block Ops 4

بررسی و نقد بازی Call of Duty Black Ops IIII (بلک آپس 4)

عده‌‌ای از گیمرها و منتقدین هستند که به هر تغییری در سری مورد علاقه‌شان خرده می‌گیرند. می‌خواهند نید فور اسپید تا آخرالزمان "موست وانتد" باشد، کال آو دیوتی تا آخر "مادرن وارفر" و رزیدنت اویل تا آخر شماره‌ی چهارمش. شکی در این نیست که بازی‌های نامبرده از بهترین بازی‌های تاریخ هستند که هنوز هم می‌فروشند و گیمرها درباره‌اش حرف می‌زنند، اما این تغییرات گاهی اوقات به چیزهایی فوق‌العاده تبدیل می‌شوند. فقط مانده که این تغییرات بگیرند یا نه. ریبوت سری توم ریدر از بهترین تصمیم‌هایی بود که در صنعت گیم گرفته شد. فکر نکنم کسی اعتراضی به این قضیه داشته باشد، اما کال آو دیوتی... . نمی‌دانم دقیقاً چه اتفاقی افتاد که سازندگان این سری بعد از انتشار Modern Warfare 3 احساس کردند که باید تغییراتی اساسی در همه‌ی ابعاد بازی اعمال کنند و بعد از آن کال آو دیوتی دیگر کال آو دیوتی نشد.

بگذارید رک بگویم، تجربه‌ی کال آو دیوتی: بلک آپس 3 برای من از بدترین تجربه‌های شوتر اول شخص‌م بود. نه اینکه ایرادی به بخش گیم‌پلی آن وارد باشد، نه اینکه گرافیک آن مشکلات جدی داشته باشد و نه اینکه بازی باگ‌های آنلاین ناجوری داشته باشد، نه. به نظرم این‌ها قابل چشم‌پوشی اند. لذت بردن از بازی را کمی سخت‌تر می‌کنند اما آن را نابود نمی‌کنند. کمبود ایده‌ی جدید و تقلید اما بازی را به زانو در می‌آورد. مدت زیادی است که کال آو دیوتی از نسخه‌های قدیمی‌تر خودش تقلید می‌کند. انگار یک بازی درجه 2 را بازی می‌کنید که همه‌ی المان‌هایش را از سری محبوب کال آو دیوتی دزدیده است. البته بی‌انصافی نمی‌کنم، به شخصه تا حد زیادی از بازی قبلی سری، یعنی WWII لذت بردم. این موضوع امیدم را زنده کرد و باعث شد فکر کنم سازندگان به جز فروش به چیزهای دیگری هم فکر می‌کنند و این همه اعتراض و نارضایتی گیمرها درباره‌ی Black Ops 3 شنیده‌اند و آمده‌اند تا با یک فرنچایز جدید از این مجموعه، تجربه‎ی ناخوشایند BO3 و BO2 را بشویند و یک بازی در حد و اندازه‌ی شماره‎‌ی اول این فرنچایز بسازند. به هر حال شرکت‌هایی هم هستند که این کار را می‌کنند. مثلاً کپکام فهمید DmC را به عنوان یک دویل می کرای جدید قبول نداریم و تصمیم گرفت دانته‌ی موسفید و دنیای وهم‌آلود سری را بهمان برگرداند. اما Treyarch چطور؟ در ادامه با نقد و بررسی Call of Duty Black Ops 4،  جواب این سوال را با هم بررسی می‌کنیم.

بازی داستان ندارد. به همین راحتی. بخشی به اسم Campaign در بازی نیست. شکی نیست که هیچ‌کدام‌مان از این سری انتظار داستانی بسیار غنی و چندلایه‌ای نداریم، اما برداشتن بخش تک‌نفره‌ی داستانی مثل شوخی است. یادمان نرود که این سری به ما شخصیت‌های ماندگاری مثل گوست، کاپیتان پرایس و ویکتور رزنو را معرفی کرده است، یعنی همواره با وجود داستانی نه‌چندان جدی، توانسته اثرش را بر ذهن‌مان بگذارد. البته یک سری مراحل شبیه به مراحل داستانی در بازی وجود دارد، اما فقط "شبیه". جریان از این قرار است که کاراکترهای بازی، هر کدام در یک چیزی تخصص دارند و مجموعاً به آن‌ها Specialist می‌گوییم. بخش نیمه داستانی بازی، شما را با پیشینه‌ی هر یک از این متخصصین آشنا می‌کند و سعی دارد تخصص ویژه‌ی آن کاراکتر را به شما آموزش دهد. این بخش‌ها عموماً بسیار کوتاه و سطحی هستند و هوش مصنوعی دشمنان هم در آن زیاد خوب نیست. به طور کل اگر قبل از ورود به بازی، خودتان را آماده کنید که در این کال آو دیوتی، داستان نخواهید شنید، بسیار راحت‌تر با این مسئله کنار خواهید آمد. پس بازی داستان ندارد و ما هم بیشتر از این خرده نمی‌گیریم و بازی را بر اساس داشته‌هایش قضاوت می‌کنیم.

بازی چنین میان‌پرده‌های باکیفیتی هم برای بخش معرفی شخصیت‌هایش دارد.

بلک آپس 4، از سه بخش آنلاین تشکیل شده است. اولین بخش، همان مالتی پلیر همیشگی است که در آن حالت‌هایی مثل Team Death Match، فتح پرچم و Search and Destroy وجود دارد. در این بخش، حالت جدیدی نیز به نام هایست (Heist) اضافه شده که درباره‌ی آن صحبت خواهیم کرد. بخش دوم، مُد زامبی است که به لطف سازندگی استودیوی تری‌ آرک به این مجموعه بازگشته؛ و بخش آخر، که سازندگان بیشترین وقت و تمرکز را روی این بخش صرف کرده و ناشر بازی هم بیشتر از همه این بخش را تبلیغ کرده‌اند، بخش بلک آوت (Blackout) است. این بخش در واقع تلاش سری کال آو دیوتی برای پیوستن به موج گسترده‌ی حالت "بتل رویال" است. حالتی که در آن تعداد زیادی بازیباز در یک نقشه فرود می‌آیند و هر فرد یا تیمی که در آخر زنده بماند، برنده‌ی مسابقه می‌شود. با اینکه بازی بخش داستانی ندارد، اما قسمت آنلاین آن به قدری جامع، وسیع و جذاب است که جای آن را تا حدودی پر می‌کند. 

می‌خواهم با بررسی بخش مالتی پلیر بازی آغاز کنم. نیازی به گفتن نیست که بازی کال آو دیوتی، فارغ از شماره و فرنچایزش، همواره یکی از غول‌های بازی‌های آنلاین بوده است. تعداد بازیبازان آنلاین کال آو دیوتی همیشه به شکل سرسام آوری بالا بوده، و این فقط مربوط به نسخه‌ی آخر سری نمی‌شود. کافیست سری به سرورهای Modern Warfare (شماره چهارم سری) و یا حتی کال آو دیوتی 2 بزنید. خواهید دید بخاطر جمعیت زیادی که هنوز این دو را بازی می‌کنند، بدون معطلی خاصی وارد بازی خواهید شد. سری کال آو دیوتی، با سیستم تیراندازی روان و گیم‌پلی سرعتی و آرکید طورش، توانسته این همه مخاطب جذب کند و در بلک آپس 4 برگشته تا همه‌ی المان‌های گذشته را برگرداند و چندتایی هم به آن اضافه کند. خوشبختانه دیگر از آن روبات‌های بی‌مزه‌ای که در Black Ops 3 دیدیم خبری نیست و همچنین کاراکتر شما دیگر قابلیت ژانگولربازی‌هایی مانند راه رفتن و دویدن روی دیوار را ندارد. عوضش دقیقاً چیزهایی را دارد که جذاب‌تر و شایسته‌ی سری است. بازی با اسلحه‌های مختلف به طرز عجیبی لذت‌بخش است. حتی اگر از سری کال آو دیوتی هم خوش‌تان نیاید، نمی‌توانید انکار کنید که سیستم بازی با اسلحه و نشانه‌گیری در این سری، از جذاب‌ترین نمونه‌های کل تاریخ بازی‌های ویدیویی است. حال در بلک آپس 4، گان پلی بازی، لذت‌بخش‌تر از همیشه برگشته است. اسلحه‌ها بسیار متنوع‌اند و استفاده از هر کدام آن‌ها لذت خاص خودش را دارد. از نکات مثبتی که در این نسخه به چشمم خورد، این بود که اگر بازی را تازه تهیه کرده باشید و بخواهید بخش آنلاین را از سطح صفر مطلق شروع کنید، بالانس بازی  بین خودتان و کسانی که مدتی طولانی است بازی می‌کنند را لمس خواهید کرد. البته به کلمه‌ی بالانس دقت کنید. منظورم چیزی مانند حالت بتل رویال نیست که همه با یک سطح وارد بازی شوند، اما برای مثال، لازم نیست حتماً چندین و چند ساعت بازی کرده باشید تا سرانجام بازی حاضر شود به شما یک اسلحه‌ی اتوماتیک خوب دهد. برخی از اسلحه‌های واقعاً خوب بازی در همان سطوح اولیه قابل دسترسی‌اند. این موضوع هم باعث جذب مخاطب تازه‌کار می‌شود، هم همانطور که اشاره کردم، بالانس بازی را بیشتر می‌کند. اما بازی در این بخش مشکلاتی هم دارد. برخی از نقشه‌های بازی کوچک و حوصله سربر هستند. البته نقشه‌های بزرگ‌تر، شلوغ‌تر و حساس‌تر هنوز هم در بازی وجود دارند ولی در کل بلک آپس 4 می‌توانست در زمینه‌ی چالش برانگیزتر کردن نقشه‌هایش بهتر عمل کند. همچنین مشکل ریسپاون، از مشکلاتی است که از روزهای اول عرضه بازیبازان از آن خرده می‌گیرند. برخی اوقات پس از مرگ و ریسپاون شدن، دقیقاً در میان نیرو‌های دشمن ریسپاون می‌شوید و تا می‌خواهید شروع کنید از چند طرف گلوله می‌خورید و روز از نو روزی از نو! 

بخش مالتی پلیر بازی.

اما گل سرسبد بخش مالتی پلیر، بخش هایست (Heist) است که تازه اضافه شده. این بخش شباهت زیادی به بازی کانتر استرایک دارد و می‌توان گفت سازندگان بلک آپس 4 برای ساختن یک تجربه‌ی آنلاین جامع و لذت‌بخش، از هیچ گزینه‌ای چشم‌پوشی نکرده‌اند، حتی اگر گزینه‌شان، قرض گرفتن چند ایده از سایر بازی‌های موفق آنلاین بوده باشد. در بخش هایست، بازی بر اساس راند پیش می‌رود. به این طریق که در راند اول چیز خاصی به جز یک کلت و مقداری گلوله ندارید، به تدریج که در راندها پیش می‌روید، می‌توانید اسلحه‌های بهتر، لباس بهتر، گلوله و اگر خواستید چند تا Perk بیشتر خریداری کنید. وظیفه شما این است که یک کیف پر از پول را بردارید و به هلیکوپتر برسانید. برای این کار یا می‎توانید همه‌ی افراد تیم مقابل را بکشید، یا هم اینکه کیف را بردارید و هم‌تیمی‌هایتان شما را تا رسیدن به محل فرود هلیکوپتر پوشش دهند. طبیعتاً تیم پیروز هر راند، پول بیشتری برای راند بعدی به دست می‌آورد. راندها کوتاه و گیم‌پلی بازی در این بخش سریع است و برای هم‌تیمی‌های زخمی، گزینه‌ی Revive هم به سبک بازی‌های بتل رویال در دسترس است.

محل قرار دادن کیف حاوی پول در بخش Heist

بخش بعدی که می‌خواهم درباره‌ی آن صحبت کنم، بخش زامبی است. از شماره‌ی پنجم سری که این بخش به کال آو دیوتی اضافه شد، یک سری به فانتزی بودن آن ایراد می‌گرفتند و اعتقاد داشتند بازی نباید از حالت نسبتاً رئال خود خارج می‌شد و به سراغ بخش زامبی می‌رفت. ولی چه منفی چه مثبت، این بخش به دلیل طراحی مرحله عالی و لذتی که برای بازیبازان به ارمغان می‌آورد با قدرت به حیات ادامه داد و چیزی

که الآن در بلک آپس 4 داریم، ادامه‌ی پیشرفت نسخه‌ی پنجم است. بخش زامبی در بلک آپس 4 کمی رنگارنگ‌تر شده و دو خط داستانی دارد. البته دل‌تان را خوش نکنید، چرا که منظور از خط داستانی، یک خط داستانی جامع و کامل نیست، بلکه از گوشه و کنار بازی ایستر اِگ هایی گیر می‌آورید که می‌توانند داستان نقشه‌های مختلف بازی را کمی برای شما بیشتر روایت کنند. یکی از آن‌ها یک فلش‌بک به زندان آلکاتراز و وقایع آن است که در بازی‌های پیشین دیده بودیم، و دیگری که Chaos نام دارد، بخشی جدید با کاراکترهایی جدید و خط داستانی تازه است. برای بخش زامبی، سه نقشه وجود دارد. به جز زندان آلکاتراز که به آن اشاره شد، یک کشتی در حال غرق با راهروهای فراوان و مخوف هم وجود دارد و نهایتاً نقشه‌ای که بیشتر از بقیه توجه دیگران را به خود جلب کرده، نقشه‌ی سوم است که هر بخش آن، معماری‌ای شبیه به یکی از تمدن‌های باستانی، مثل تمدن روم، مصر، یونان و مایاها دارد. این نقشه کمی برای بازی کال آو دیوتی عجیب و زیادی فانتزی است! اما نمی‌توان لذت‌بخش بودن آن را انکار کرد. حیواناتی مثل ببر هم در این بخش به سمت شما حمله می‌کنند که باید آن‌ها را هم بکشید. حداقل حیوانات از روبات‌های بلک آپس 3 قابل‌تحمل‌ترند!

اینجا برایتان آشنا نیست؟!

از قابلیت‌های جالبی که در این بخش دارید، قدرت Customize کردن نقشه و بازی است. یعنی می‌توانید با شخصی‌سازی این بخش، دقیقاً آن‌طور که مد نظرتان است بازی کنید. چیزهایی از قبیل تنظیم سرعت زامبی‌ها، اینکه چه Perkهایی فعال باشند یا بازی چگونه پیش برود، از جمله کارهایی است که می‌توانید در این بخش با میل خود انجام دهید. 

وجود اسلحه‌های خفن در بازی، لذت زامبی‌کشی را بیش از پیش افزایش داده است. علاوه بر همه‌ی تفنگ‌ها و نارنجک‌هایی که در بازی موجود است، بازی ابزار ویژه‌ای مثل شمشیر یا پتک هم در اختیار شما قرار می‌دهد. می‌توانید هنگامی که در یک دست‌تان اسلحه است، با آن یکی دست‌تان هم از این ابزار ویژه استفاده کنید. جدای از این‌که استفاده از این سلاح‌ها لذت‌بخش است، هر بار هم که با آن‌ها زامبی‌های بخت‌برگشته را قلع و قمع می‌کنید، قوی‌تر می‌شوند و دفعات بعدی جان بیشتری از آن‌ها کم می‌کنند. 

شمشیری که پس از هربار استفاده قدرتش بیشتر می‌شود.

بخش آخر و شاید مهم‌ترین بخش بازی، بلک آوت (Blackout) است. پس از موفقیت‌ تجاری بازی‌های مانند فورتنایت و پابجی، سبک بتل رویال روز به روز میان بازیبازان بیشتر و بیشتر جا باز کرد. بلک آپس 4 هم که از همان E3 2018 شروع کرد به مانور دادن روی این قضیه و حالا که منتشر شده است می‌توان آن را بهتر قضاوت کرد.

به عنوان کسی که در سال‌های اخیر دل خوشی از سری کال آو دیوتی ندارد و بازی‌های بتل رویال را مدتی است که دنبال می‌کند، باید بگویم بخش بتل رویال بلک آپس 4 یا همان بلک آوت - اگر نه بهترین - یکی از بهترین عناوینی است که یک نفر می‌تواند تجربه کند. به جز نقشه‌ی وسیع و لذت تیمی بازی کردن که در عناوین دیگر بتل رویال هم می‌توان آن‌ها را یافت، بلک آوت خصوصیات ویژه‌ای هم دارد که اکنون به آن می‌پردازیم. یکی اینکه لذت استفاده از اسلحه‌های متفاوت و ترکیب آن‌ها با یکدیگر، بسیار زیاد است! حس هر اسلحه به یک شکل آرکید در بازی گنجانده شده که جداً لذت‌بخش است. سری کال آو دیوتی از اول هم یک شوتر شبیه‌ساز نبود و هیچ وقت هم تلاش نکرد که سیستم گیم‌پلی بازی را پیچیده کند و می‌توان گفت حتی در بدترین بازی‌های سری هم، نشانه‌گیری و شلیک همواره لذت‌بخش بوده است. این حس و حال، با اسلحه‌های فراوانی که در گوشه و کنار بازی، یا از گشتن جسد قربانیان‌تان پیدا می‌شود به تکامل می‌رسد و نتیجه‌اش، صدها استراتژی است که با توجه به محتویات کوله‌پشتی خود می‌توانید اتخاذ کنید. از کوله پشتی گفتم، باید بگویم بازی در بخش تنظیم محتویات Inventory و جابه‌جا کردن اسلحه‌ها یک کار مسخره و عجیب کرده و برای مرتب کردن اسلحه‌ها باید آن‌ها را روی زمین انداخته و به ترتیبی که می‌خواهید بردارید. امیدواریم این مشکل در آپدیت‌های آینده‌ی بازی حل شود. استفاده از اسلحه‌ای مانند اسنایپر رایفل که در بازی‌ای مثل فورتنایت قلق خاصی دارد و باید خیلی تمرین کنید تا بتوانید دقیقاً آن نقطه‌ای را که می‌خواهید بزنید، در بلک آپس 4 قلق چندان خاصی نمی‌خواهد. البته نه اینکه اصلاً هم قلق نداشته باشد، چون زاویه و مسافت همواره روی میزان آسیب وارد شده به حریف تاثیر بسزایی دارد، اما آن‌قدری پیچیده نیست که اعصاب‌تان را خرد کند و مانع لذت بردن شما از بازی شود؛ راحت نشانه بگیرید و از صدای هدشات حریف لذت ببرید! 

کمین کردن تا به حال هیچ‌وقت اینقدر لذتبخش نبوده.

همانطور که می‌توانید حدس بزنید، بازی در این بخش سیستم بهبود اتوماتیک ندارد و باید از کیت کمک‌های اولیه یا بانداژ استفاده کنید. اگر بتل رویال‌های دیگر مثل پابجی را بازی کرده باشید، می‌دانید که برای بستن بانداژ باید هر سری توقف کنید و چند ثانیه را به بستن اختصاص دهید. در آن بازی‌ها در حین این کار نمی‌توانید حرکت کنید، واگرنه عملیات بانداژ بستن متوقف می‌شود. در بلک آوت، این حالت حذف شده و می‌توانید در حالی که می‌دوید با زدن آمپول خودتان را مداوا کنید. شخصاً با این حالت بیشتر موافقم تا ایست کامل و بستن بانداژ. اینگونه ریتم سریع بازی حفظ می‌شود؛ کال آو دیوتی باید سریع باشد. به جز آن، هنگام استفاده از اسلحه می‌توانید نارنجک پرتاب کنید یا حتی می‌توانید شنا کنید و در زیر آب به حریف خود شلیک کنید. همچنین از یکی از کشنده‌ترین اسلحه‌های بازی که چاقو پرتابی است هم راحت نگذریم. این چاقو برای وقتی که نمی‌خواهید معرکه برپا کنید و سعی دارید هدف خود را به سریع‌ترین و ساکت‌ترین شکل ممکن به قتل برسانید موثر است. 

وسایل نقلیه‌ی جالبی در بازی وجود دارند.

نقشه‌ی بازی در این بخش بسیار بزرگ و وسیع است. اما وسعت آن تنها چیزی نیست که می‌توان درباره‌‌اش گفت. در نقشه‌ی بلک آوت که قدم می‌زنید، محیط‌های آشنای زیادی مشاهده می‌کنید که همگی در یک نقشه جمع شده‌اند و مخصوصاً ممکن است یاد بلک آپس‌های قبلی بیفتید. در قسمت بیابانی بازی، تپه‌های شنی وجود دارند که مرا تا حدی یاد سریال برکینگ بد انداختند. همانقدر چشمگیر و زیبا. برای پیدا کردن اسلحه در بازی، می‌توانید به گوشه و کنار نقشه و داخل خانه‌ها رجوع کنید. در این میان گاهی اوقات در نقشه می‌توانید با زامبی‌ها هم مواجه شوید و به جز دشمنان واقعی‌تان، کمی هم زامبی بکشید. این قسمت مرا یاد بازی‌های مثل استاکر و DayZ انداخت که محیط پر از خطرات طبیعی بود و در عین حال باید با رقبای خود هم می‌جنگیدید تا آخرین تیم باقیمانده شوید. 

بازی بر روی پلتفرم PC ازیک سری مشکلات رنج می‌برد. گاهی پیدا کردن دوستان‌تان، شروع بازی و ارورهای پی در پی ممکن است اعصاب‌تان را به هم بریزد. این مشکلات با چند آپدیت رو به بهبودند و امیدواریم بهتر از این هم بشود.

Black Ops 4 در بخش بصری بسیار خوب عمل کرده است. البته از سری کال آو دیوتی انتظار دیگری هم نمی‌رود، ولی لازم به ذکر است که چشم انداز‌های بازی عمیق هستند. نقشه‌های بلک اوپز 4 شامل بازه‌ی مختلفی از وضعیت‌های آب و هوایی می‌شود. نقشه‌ی بخش بلک آوت هم که هم نوستالژی است و هم پرجزئیات. انیمیشن دشمن، فرود از هواپیما و وسایل نقلیه با ظرافت کار شده است و ایراد خاصی بر آن‌ها

وارد نیست. به علاوه، می‌توان گفت بازی بهینه است و روی سیستم‌های متوسط‌تر هم روان اجرا می‌شود. بخش صدا و موسیقی در کل ایراد خاصی ندارد، به جز یک مورد، و آن هم دیالوگ‌‌های لوس و لهجه‌ی لوس‌تر برخی‌ از کاراکترهای بازی در بخش زامبی است. اتفاقاً در همین بخش، موسیقی بسیار خوب است و حس مبارزه را به شما انتقال می‌دهد.

روی هم رفته، کال آو دیوتی در چند عنوان اخیر، معمولاً نمرات خوبی از منتقدین دریافت کرده ولی میانگین نمرات بازیبازها به آن پایین بوده است. این نشان می‌دهد با اینکه بازی‌های اخیر، همگی خوش‌ساخت هستند، ولی مخاطبین کال آو دیوتی واقعی می‌خواهند که هم داستان داشته باشد، هم گیم‌پلی نرمال و بدون موجودات عجیب و غریب و رفتن به فضا و هم دنیای آنلاین وسیع. اما در کل، بلک آپس 4 تا حدی توانست تجربه‌ی بد بلک آپس 3 را از یادم ببرد، با اینکه هنوز با چیزی که از آن انتظار داشتم خیلی فاصله دارد. اگر اهل بازی آنلاین هستید، بلک آپس 4 یک مجموعه‌ی کامل و لذت‌بخش از تمامی المان‌های دوست‌داشتنی دنیای آنلاین است، اگر چیزی عمیق‌تر و "کال آو دیوتی"تر می‌خواهید، گویا باید یه سال دیگر هم چشم انتظار بمانید!