عنوان Convoy: A Tactical Roguelike از آن دست از عناوینی است که تنها می‌توان نمونه مشابه آن را توسط دیگر سازندگان مستقل پیدا کرد. به بیان دیگر عنوان کاروان در یک سبک خاص منتشر شده که طرفداران محدودی هم دارد و در نگاه اول عنوانی سخت، بدون هدف و خسته کننده به نظر می‌رسد، اما با تکرار بازی آرام آرام مسیر پیش‌روی در آن را یاد خواهید گرفت. مسیری که به صبر و پشتکار فراوانی هم نیاز دارد.
در عنوان کاروان، شما وظیفه مواظبت از یک کاروان را در یک سیاره آخر الزمانی بر عهده خواهید داشت. سیاره‌ای که توسط گروه‌های مختلفی کنترل می‌شود و حالا شما باید در این سیاره به دنبال تجهیزات لازم در جهت بقا و دست‌یابی به منابع گردش کنید. البته داستان همین جا به پایان نمی‌رسد و در طول سفر با سناریو ها و نیمچه داستان‌های متفاوتی رو به رو خواهید شد و حتی حق انتخاب هم به شما داده می‌شود. داستان کمدینی که شما را مسموم می‌کند تا منابع شما را بدزدد و بعد از بهوش آمدن، شما حق انتخاب این را خواهید داشت تا او را زنده بگذارید و یا از او انتقام بگیرید. یا حتی در ازای دریافت منابع، او را رها کنید. البته تعداد این سناریو ها به شکل افراطی در بازی زیاد است و هر کدام از آن‌ها تنها در قالب متن‌های نسبتا طولانی ارائه می‌شوند. پس اگر قصد تجربه بازی را دارید، از همین حالا خود را برای خواندن یک کتاب آماده کنید. هر چند در ابتدا این سناریو ها بعضا جالب و خنده دار هستند اما با شروع دوباره بازی، شاهد تکرار همان متن‌ها خواهیم بود و این مورد به حد زیادی به تجربه اثر لطمه وارد کرده‌است.
در بعد گیم‌پلی دو حالت کلی در بازی وجود خواهد داشت. حالتی که در آن کنترل کاروان را بر عهده می‌گیرید و باید در سطح نقشه سیاره، کاروان را کنترل کنید و به مسیر هایی که اهداف شما در آن‌ها قرار دارند، بروید. البته برای این سفر ها سنجش میزان بنزین باقی مانده و وارد شدن به سرزمین‌های مختلف هر کدام از گروه‌های موجود در بازی امری حیاتی و مهم محسوب می‌شود. هر چند بازی در توضیح این موارد به شدت ضعیف عمل کرده و بخش آموزشی بازی هم هیچ کدام از این موارد را به شما توضیح نمی‌دهد. با گردش در سطح سیاره با سناریو هایی که در بالا توضیح دادم به شکل کاملا تصادفی رو به رو خواهید شد. اکثر آن‌ها در نهایت به نبرد ختم می‌شوند ولی در بعضی از آن‌ها هم می‌توانید فرار کرده یا در ازای پرداخت پول از جنگ جلوگیری کنید. جنگ‌های بازی که شاید بتوان گفت بخشی اصلی گیم‌پلی هم محسوب می‌شوند، در ابتدا به شدت سخت و خسته کننده هستند. شما در یک جاده کاروان خود را مشاهده می‌کنید و تنها کنترل چند اتومبیل جنگی دیگر هم به شما سپرده می‌شود تا با اتومبیل دشمنان خود مبارزه کنید. این بخش همانند یک عنوان تاور دیفنس انجام می‌شود و شما باید به اتومبیل های خود تنها فرمان حمله و یا حرکت را بدهید و به غیر آن کنترل دیگری بر نبرد ها نخواهید داشت. البته همان طور که اشاره کردم این بخش از بازی به شکل بی‌رحمانه‌ای سخت و دشوار است. حتی با هیچ استراتژی یا شیوه‌ای نمی‌توان در ساعات اولیه بازی از نبرد ها جان سالم به در برد. البته وضعیت با تکرار کمی بهتر می‌شود و بازی اتومبیل‌های جدیدی جنگی و سلاح‌های مختلف را در اختیار شما قرار خواهد داد تا در نبرد ها از آن استفاده کنید. البته در این زمان باز هم یک انتقاد وارد است و آن هم نبود نیاز به یک استراتژی خاص برای پیش برد نبرد ها. در عمل قدرت شما، کلید پیروزی شما در این مبارزات است و به غیر آن نمی‌توانید به دنبال پیروزی به وسیله استفاده از یک استراتژی خاص باشید. با پیروزی در جنگ‌ها به شما بسته به شانستان پول، بنزین یا قطعات مختلف داده خواهد شد تا از آن‌ها برای ادامه مسیر و رسیدن به اهداف خود استفاده کنید. البته بازی به نحوی طراحی شده‌است تا شما را مجبور به تکرار مکرر آن کند و در ازای هر شکست، بازی از ابتدا شروع خواهد شد.
در بخش بصری با یک عنوان کاملا کلاسیک دو بعدی طرف خواهیم بود. برای بخش نبرد ها از طراحی پیکسل آرت استفاده شده که البته نبوغ و یا خلاقیتی در آن‌ها دیده نمی‌شود و حتی طراحی محیط ها هم به شدت تکراری و شبیه به یک دیگر هستند. محیط های کویری که معمولا آبجکت‌ها فراوانی هم ندارند و البته حس یک عنوان کلاسیک را به خوبی به ما منتقل می‌کنند. برای بخش جست و جو در نقشه بازی هم شما تنها یک نقشه و یک آبجکت که شبیه به ماشین است را کنترل می‌کنید و در این مورد هم نمی‌توان چیز خاصی را بررسی کرد. موزیک‌ها و افکت‌های صدایی هم پیرو بخش بصری و به شکلی پیکسلی هستند تا حس و حال یک عنوان کلاسیک به صورت کامل به مخاطب القا شود. در مجموع ترکیب بخش بصری و صوتی اثر هر چند رنگ و بوی خلاقیتی که در دیگر عناوین مستقل دیده می‌شود را ندارند، اما در مجموع قابل قبول هستند.
نتیجه گیری:
عنوان Convoy: A Tactical Roguelike را می‌توان یک کپی درجه دو از عنوان FTL: Faster Than Light دانست. هر چند در آن عنوان استراتژی نقش مهمی را در پیش برد بازی ایفا می‌کرد و همچنین دنیای فضایی بازی هم جذابیت بیشتری داشت. البته عنوان کاروان همچنان برای علاقمندان به این سبک از بازی‌ها می‌تواند جذاب باشد. مخصوصا که نمونه‌های مشابه آن بسیار اندک هستند. اما برای تازه واردان گزینه مناسبی نیست و آشنایی با مکانیزم بازی به امری زمان بر و خسته کننده تبدیل خواهد شد. بخش آموزشی این اثر به هیچ عنوان موفق نمی‌شود تا هدف بازی و مکانیک‌های آن را توضیح دهد و فقط سازندگان شما را در یک سیاره با تعداد فراوانی متن برای خواندن و مبارزات سخت و ناعدلانه رها خواهند کرد تا به وسیله تکرار بیش از حد بازی بتوانید مسیر موفقیت را پیدا کنید.
نظرات