بازی Divinity: Original Sin 2 بدون شک یکی از بهترین بازی‌های نقش‌آفرینی سال‌های اخیر و حتی تاریخ است. کم‌تر فردی را می‌توانید پیدا کنید که علاقه قابل توجهی به این ژانر داشته باشد و نتواند با این اثر ارتباط برقرار کند. داستان فوق‌العاده، گیم‌پلی بی‌نقص، شخصیت‌های جانبی به یاد ماندنی و طراحی مراحل عالی همگی دست در دست هم داده‌اند که Original Sin 2 تبدیل به یکی از روشن‌ترین نقاط تاریخ عناونین نقش‌آفرینی شود.با داشتن چنین محصولی در رزومه خود، طبیعی است که با معرفی یک بازی جدید، طرفدارانی که همواره تشنه تجربه‌ای جدید هستند را به شدت تشنه‌لب کنید؛ مخصوصا اگر این ساخته جدید، ادامه‌ای بر یکی از محبوب‌ترین فرنچایز‌های RPG باشد که خیلی از افراد، حتی با گذشت 20 سال از عرضه اولیه نیز به نام آن قسم می‌خورند. این عرضه جدید که هم‌اکنون در نسخه‌های اولیه «دسترسی زود‌هنگام» شبکه استیم قرار دارد و قرار است تا 12 ماه آینده کامل شود، چیزی نیست جز Baldur’s Gate 3.
بگذارید در همان آغاز کار سوال اصلی را از پیش رو برداریم. Baldur’s Gate 3 با تمام کاستی‌های نسخه کنونی و محدودیت‌های گیم‌پلی در نسخه آلفا، در یک کلام فوق‌العاده است. تمام ویژگی‌هایی که Original Sin 2 را تبدیل به یکی از بهترین‌ها می‌کردند در جدید‌ترین اثر استودیو Larian نیز حتی پررنگ‌تر حضور دارند و حتی اگر با نقش‌آفرینی‌های کامپیوتری رابطه دوری و دوستی دارید، تحت هیچ‌شرایطی نباید این یکی را از دست دهید. با این حال ممکن است اکنون زمان خیلی مناسبی برای بازی کردن BG3 نباشد.
نسخه‌ای که هم‌اکنون در دسترس است، تنها دربرگیرنده اولین بخش از 3 یا 4 بخش نهایی بوده، و مقداری از مکانیک‌های نهایی گیم‌پلی را در خود ندارد. به طور مثال تنها می‌توان چهار سطح پیشروی کرد و به همین دلیل نمی‌توان هیچ ایده‌ای از پیسینگ بازی در مراحل بعدی به دست آورد. و یا بخش اعظمی از شخصیت‌های اصلی هنوز قابل دسترسی نیستند. با این حال حتی با داشتن چنین زرادخانه محدودی، Baldur’s Gate 3 به راحتی در زمره بهترین‌های نقش‌آفرینی مدرن قرار می‌گیرد. با توجه به اینکه بازی بر اساس نسخه پنچم ماجرا‌های رومیزی Dungeons and Dragons ساخته شده است. اولین نکنه‌ای که بسیار جلب توجه می‌کند، کامل بودن نسبی بخش خلق شخصیت بوده و در همان آغاز کار مخاطب در یک مسیر صحیح قرار می‌دهد. قابلیت‌های شخصی‌سازی پرتعداد و عمیق هستند و برخلاف عمده آثار به اصطلاح نقش‌آفرینی جدید‌تر، تنها در اسم، جنسیت و تعدادی عدد از پیش تعیین شده خلاصه نمی‌شوند. از کلاس انتخابی برای کاراکتر اصلی، تا پیش‌زمینه داستانی وی و نگرش‌های مذهبی و سیاسی او، همگی به نحوی به تجربه نهایی بازیکن گره خورده‌اند و بسیار جالب توجه است که حتی تغییرات کوچک در ایجاد یک شخصیت، می‌تواند نتایج بزرگی در طول داستان داشته باشد.
یکی از برجسته‌ترین نکات Original Sin 2 که آن‌را تبدیل به تجربه‌ای خاص می‌کرد، وجود کاراکتر‌های به اصطلاح Origin در آن بود که از پیش تعریف شده بودند و هرکدام داستان و ویژگی‌های منحصر به فردی داشتند. به طوری که برای تجربه تمامی این داستان‌ها، نیاز به اتمام چندین باره بازی بود. متاسفانه در نسخه کنونی Baldur’s Gate 3 این شخصیت‌ها برای انتخاب در دسترس نیستند –البته تعدادی از آن‌ها را می‌توان عضو گروه خود کرد- اما اضافه شدن آن‌ها در نسخه‌های بعدی عرضه حتمی شده است و همین مورد می‌تواند مشوق خوبی برای نظاره نزدیک پروسه ساخت این اثر باشد.
یکی از انتقادات تا حدی وارد این است که مکانیزم کلی مبارزات به مقدار زیادی شبیه همان Original Sin 2 است. به این صورت که اگر شما جزو آن دسته افرادی باشید که با سیستم نوبتی آن بازی آشنا بوده‌اید، مشکل خاصی با این یکی نیز نخواهید داشت. مبارزات به صورت کاملا نوبتی هستند و در هر دور هر کدام از شخصیت‌های تیم خودی و همچنین دشمنان، می‌توانند یک حرکت انجام دهند.طراحی صحیح محیط‌های مبارزه و همچنین درجه سختی دشمنان باعث می‌شود این قسمت شباهت خوبی به یک بازی شطرنج داشته باشد و برای پیروزی می‌بایست به ویژگی‌ها و قدرت‌های تمامی کاراکتر‌ها احاطه داشته و قبل از انجام هر حرکت، آن‌را به خوبی سنجید. تمامی این سیستم‌ها به مقدار خوبی شبیه همان محصول قبلی استودیو Larian هستند. حتی طراحی رابط کاربری هم بر اساس همان تجربه پیشین انجام شده است و فردی که از وجود چنین بازی آگاه نیست، به راحتی می‌تواند با مشاهده صحنه‌هایی از آن، این اثر را با نسخه جدید Divinity اشتباه بگیرد. البته مشخصا این شباهت به هیچ وجه ضربه‌ای به جذابیت نهایی محصول نمی‌زند و در جایی که عنوان قبلی یک شاهکار تمام عیار باشد، هر کپی‌برداری صحیح از آن نیز در بدترین حالت بسیار خوب خواهد بود.
یکی از تفاوت‌های ساختاری Baldur’s Gate 3 با آثار معمول‌تر، تقسیم عملیات قابل اجرا در هر نوبت مبارزات به دو بخش «حرکت» و «اعمال» است. درواقع شما به عنوان بازیکن می‌توانید در هر نوبت بر اساس مقدار امتیازی که در دست دارید حرکت کنید و تنها یک عمل انجام دهید. همین مورد باعث می‌شود که مبارزات به شدت سریع‌تر از نقش‌آفرینی‌های نوبتی عادی شوند. به صورت عادی ویژگی‌های حرکتی و قابلیت‌های مختلف هر شخصیت درهم‌تنیده طراحی می‌شوند و در هر نوبت معمولا می‌توان به صورت محدود حرکت کرده و یا با دشمنان درگیر شد. اما این بار جدا کردن این دو بخش باعث ایجاد تجربه‌ای تند شده است که هم از نظر تاکتیکی چالش برانگیز‌تر است و هم سرگرم کنندگی بیشتری دارد.
اما مهم‌ترین ایرادی که باعث می‌شود در وضیعت کنونی و حداقل تا چند آپدیت دیگر، پیشنهاد Baldur’s Gate 3 دشوار باشد. وضیعت فنی آن است. متاسفانه بازی در حال حاضر در جایگاه خوبی قرار ندارد که البته با توجه به اینکه هنوز در نسخه‌های اولیه قرار دارد، ایراد فلج کننده‌ای به شمار نمی‌آید. اما اگر رک باشیم، باید گفت که بازی کردن این اثر در حال حاضر چیزی شبیه شکنجه‌ای شیرین است. از یک سو با عنوانی طرف هستید که یقینا به هنگام عرضه بار دیگر ژانر نقش‌آفرینی را مقداری جلو خواهد برد؛ و از یک سوی دیگر همین اثر، از نظر فنی بسیار بد است. کرش‌های ناگهانی متعدد و اذیت کننده هستند و به نظر می‌رسد در بدترین زمان ممکن نیز رخ می‌دهند. ایراد لود نشدن Meshها و تکسچر‌ها نیز در جای‌جای بازی مشهود است و فریم ریت نیز هر از گاهی سی یا چهل واحد افت می‌کند. به طور کلی از نظر بهینه‌سازی Baldur’s Gate 3 مشکلات پرشماری دارد که شاید برای گیمر عادی بسیار اذیت کننده باشد. با این حال قابل اشاره است که سازندگان به طور مداوم در حال کار بر روی آپدیت‌ها هستند و مطمئنا در زمانی نزدیک، تجربه بسیار بهتری خواهیم داشت.
به طور کلی نسخه کنونی Baldur’s Gate 3 نواقصی از جمله مشکلات فنی و کمبود محتوا دارد که شاید تجربه آن برای طرفداران نه چندان پروپاقرص سبک نفش‌آفرینی در حال حاضر اجباری نباشد. اما مشخص است که در آینده‌ای نه‌چندان دور باید منتظر شاهکاری دوباره از Larian باشیم که احتمالا به اندازه Divinity: Original Sin 2 خلاقانه نباشد، اما اطمینان داریم که به همان اندازه خوب خواهد بود.
نظرات