استودیو The Chinese Room بیشتر با عناوین داستان‌محور و ادونچری مثل Dear Esther و Everybody's Gone to the Rapture شناخته می‌شود، اما در اثر جدید خود بر خلاف انتظار به سراغ عنوانی پلتفرمر با ظاهر بصری چشم‌نوازی رفته که پیش از این در سال 2020 برای سرویس Apple Arcade منتشر و تبدیل به یکی از بازی‌های تحسین‌شده این سرویس شد. حالا نوبت انتشار بازی برای رایانه‌های شخصی و کنسول‌ها رسیده تا مهمان این اثر باشند و کسانی که تحمل سیاست‌های احمقانه اپل و محصولات بیش از حد گران این شرکت را ندارند، بتوانند Little Orpheus را تجربه کنند.
یکی از مزیت‌های خوب Little Orpheus نسبت به عناوین مشابه در چند سال اخیر که تعداد زیادی از آن‌ها با الهام از Inside و Limbo ساخته شده‌اند، کارگردانی هنری جذاب است که داستان بازی را در 8 قسمت تدارک دیده و با توجه به اینکه هر قسمت با تیتراژ آغازین رنگارنگی یادآور انیمیشن‌های سال‌های دور آغاز می‌شود و با لیست سازندگان به پایان می‌رسد، بازی سر و شکل سریال گونه جالبی به خود گرفته است. در طول این قسمت‌ها به داستان ماجراجویی یک فضانورد شوروی به نام Ivan Ivanovich پرداخته می‌شود که با دستگاه Little Orpheus برای اکتشاف به دل زمین سفر کرده است، اما خیلی زود ناپدید می‌شود و سه سال بعد در حالی پیدا می‌شود که ادعا دارد جهان را نجات داده و همچنین در این بین بمب اتمی را که انرژی دستگاه مورد نظر را تامین می‌کرده، از دست داده است. اتفاقات بازی از هنگام بازجویی «ایوان» توسط یک ژنرال و تهدید او به تیر بسته شدن در صورت عدم همکاری در قالب صحنه‌های سیاه و سفید آغاز می‌شود که ژنرال سراغ بمب اتم خود را از او می‌گیرد و مراحل بازی را همان‌طور که شخصیت اصلی داستانش را تعریف می‌کند، تجربه می‌کنید.
دیالوگ‌ها و کلنجار شخصیت اصلی با ژنرال که با صداپیشگی بسیار خوب و طعنه‌هایی که به یکدیگر می‌اندازند، بامزه از کار درآمده و رابطه این دو در طول روایت همان‌طور که «ایوان» قصد دارد داستان غیر قابل باور خود را اثبات کند، یکی از جذاب‌ترین بخش‌های Little Orpheus را تشکیل می‌دهد. در کنار این، اغراق زیاد شخصیت اصلی در تعریف داستانش در حالی که بازیکن در حال تجربه اتفاقات روی داده است و شوخی‌هایی که با ایدئولوژی شوروی می‌شود، دنبال کردن روایت بازی را لذت‌بخش کرده است. همچنین اپیزود اضافه‌ای که بعدا برای بازی منتشر شد نیز در این نسخه قرار دارد که در آن کاراکتر بازی داستان بخشی دیگر از ماجراجویی خود را برای سگ بانمک‌اش تعریف می‌کند.
عنوان Little Orpheus همان‌طور که گفته شد در دسته عناوین پلتفرمر قرار می‌گیرد و در طول این اثر برای عبور از محیط‌های متنوع و زیبا بازی باید از روی پلتفرم‌های مختلف بپرید، از طناب‌ها بالا و پایین بروید، برخی اهرم‌ها را تکان دهید یا پازل‌های آسانی را حل کنید و مواردی از این دست که در عناوین پلتفرمر می‌بینیم. بازی گیم‌پلی ساده‌ای دارد، شاید کمی بیش از حد ساده که تجربه این عنوان در مواردی خسته‌کننده کرده و نیاز به چالش بیشتر و ایده‌های متنوع‌تری در گیم‌پلی این اثر احساس می‌شود. البته نکته‌ای را نیز باید در نظر داشت که با توجه به اینکه این عنوان ابتدا برای پلتفرم همراه بوده، این سادگی منطقی به نظر می‌رسد و به احتمال زیاد اگر این عنوان را روی موبایل تجربه کرده بودم، این مورد کمتر به چشم می‌آمد.
خوشبختانه این کمبود تا حدودی با آرت جذاب بازی و محیط‌های چشم‌نواز و سورئالی که دائما تغییر می‌کنند و جرئیات خوبی که در پس‌زمینه دیده می‌شود، جبران شده و حس و حال ماجراجویی این اثر تازه نگه داشته می‌شود. مکمل این، موسیقی ارکسترال عالی این اثر است که یکی از بهترین موسیقی‌های متنی است که این اواخر شنیده‌اید که با دقت تنظیم شده و تطابق مناسبی با لحظات مختلف بازی دارد. استفاده‌های جالبی نیز از صداگذاری و موسیقی بازی می‌شود؛ برای مثال در یکی از مراحل، موسیقی پس‌زمینه با قدم‌های شخصیت اصلی هنگام فرار از یک دایناسور هماهنگ می‌شود که لحظه بامزه‌ای را رقم می‌زند.
در مجموع هر چند پلتفرمینگ Little Orpheus در اواخر کمی تکراری می‌شود، استودیو The Chinese Room استعداد خوبی که برای داستان‌گویی دارد در اینجا حفظ کرده و با یک داستان بامزه و جذاب روبه‌رو هستیم که با صداپیشگی درخشانی همراه شده و تکمیل کننده این رویکرد، ظاهر بصری چشم‌نواز بازی و موسیقی‌متن عالی آن است.
نظرات