نقد و بررسی فیلم The Commuter

در جستجوی پرین | نقد و بررسی فیلم The Commuter

فیلم The Commuter بازگشت یک کارمند 60 ساله معمولی به خانه‌اش را نشان می‌دهد که از قضا در همان روز از محل کارش اخراج شده است و نیاز بسیار زیادی به پول را احساس می‌کند. به طوری که شاید حاضر باشد برای به دست آوردن پول مورد نیازش جهت تامین امور زندگی خانواده‌اش و مهم‌تر از همه، دانشگاه رفتن پسرش، هر خطری را به جان بخرد. در همین حین سر و کله زنی پیدا می‌شود که گویا از نیاز این مرد 60 ساله که مایکل مک‌کالی نام دارد، به خوبی باخبر است. فیلم The Commuter به کارگردانی ژاومه کویت‌سرا یکی از بهترین تریلرهای اکشن آغاز سال جدید میلادی است و قطعا برای طرفداران این ژانر، ارزش تماشا را خواهد داشت. در ادامه مطلب با ما در بازی‌مگ همراه باشید تا به نقد و بررسی فیلم The Commuter به کارگردانی ژاومه کویت‌سرا بپردازیم.

اکشن‌های فیلم، جذاب‌ترین دقایق آن را تشکیل می‌دهند و سرتاسر هیجان‌اند.

فیلم The Commuter را می‌توان رودخانه باریکی در نظر گرفت که از بالای یک کوه بلند سرازیر می‌شود و در مسیر رسیدن به دریا، مدام به عرض آن افزوده می‌شود و انشعابات بیشتری به آن متصل می‌شوند. مهم‌تر اینکه، این رودخانه با سرعت بسیار زیادی درحال حرکت است و هرکس را که در میانه راه پا به درون آن می‌گذارد، با خود می‌برد؛ فیلم The Commuter هم دقیقا به همین شکل است. در آغاز فیلم یک خانواده معمولی را می‌بینیم که یک زندگی عادی همراه با روزمرگی‌های تکراری را پشت سر می‌گذارند و ظاهرا بسیار خوشبخت به نظر می‌رسند. اما تمام ماجرا از جایی آغاز می‌شود که شخصیت اصلی فیلم، همان مرد 60 ساله‌ای که مایکل مک‌کلی نام دارد، از کارش اخراج می‌شود و با یک مانع بسیار بزرگ در زندگی‌اش مواجه می‌شود. مانعی که تمام قسمت‌های زندگی خوشبختانه‌اش را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و نوید بروز مشکلات بسیار زیادی را در آینده می‌دهد. لیام نیسون که مدتی قبل آن را در نقش یک سیاستمدار شجاع تماشا کرده بودیم، در مرکز داستان فیلم The Commuter قرار گرفته است و کاراکتر مایکل مک‌کالی را نقش‌آفرینی می‌کند. یک همسر و همچنین پدر مسئولیت‌پذیر که به یک شغل جدید نیاز دارد و از همه مهم‌تر، لحظه به لحظه نسبت به سلامت خانواده‌اش دلواپس‌تر می‎شود. حدود 90درصد از مدت‌ زمان فیلم، درون یک قطار درحال حرکت اتفاق می‌افتد و لیام نیسون هم بار تمام هیجان و آدرنالین این ماجرا را به دوش می‌کشد. هرچه از تایم فیلم که می‌گذرد، نفس‌های لیام به شماره می‌افتند در مقابل، این بیننده فیلم است که هم‌شانه با او، تمام حوادث داستانی را پشت سر می‌گذارد و از صمیم قلب نسبت به سرنوشت اتفاقاتی که درحال وقوع هستند، نگران می‌شود. مهم‌ترین وظیفه یک اثر اکشن و مهیج، این است که بیننده‌اش را تا حد زیادی به شخصیت اصلی داستان نزدیک و حوادث را در حدفاصل بسیار کمی (از نظر عاطفی) به آن تحمیل کند. یعنی وقتی که فیلم وارد یک سکانس هیجان‌انگیز و مملو از اکشن‌های پر زد و خورد می‌شود، همزمان با بالا رفتن فشار تحمیل شده برروی شخصیت اصلی، بیننده هم هیجان زیادی را تحمل می‌کند و به نوعی به همان اندازه که شخصیت اصلی فیلم به چالش کشیده می‌شود، حرص می‌خورد و خود را به در و دیوار می‌کوبد. ژاومه کویت‌سرا در مقام کارگردانی فیلم The Commuter، در این زمینه کامل موفق ظاهر شده است و به لطف صحنه‌سازی‌های بی‌نقص و اکشن‌های فوق‌العاده‌اش، بیننده را وارد بطن فیلم می‌کند و داستان را از فاصله بسیار نزدیکی برای آن روایت می‌کند.

قسمت زیادی از فیلم را سر و کله زدن شخصیت اصلی با غریبه‌های مرموز تشکیل می‌دهد و جذابیت‌های خاص خودش را دارد.

دیگر نقطه قوت فیلم The Commuter در تیم هنرپیشگانش قرار می‌گیرد. لیام نیسون در نقش مایکل مک‌کالی، حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذارد و واقعا نمایش خیره‌کننده‌ای را از خود برجای گذاشته است. اما لیام تنها ستاره درخشان این فیلم نیست و در کنارش بازیگران بسیار مطرحی همچون ویرا فارمیگا، پاتریک ویلسون و سام نیل را داریم که نقش‌آفرینی جذابی را از خود به نمایش گذاشته‌اند. ویرا فارمیگا در قالب آنتاگونیستی که خوب یا بد بودنش مشخص نیست، شخصیت پیچیده‌ای را به تصویر می‌کشد و دیالوگ‌های هوشمندانه‌اش را با طمانینه خاصی بیان می‌کند که جذابیت کاراکترش را دوچندان کرده است.

پس از یک فیلمنامه جذاب و کارگردانی خوبی که در ابتدا راجع به آن صحبت کردیم، و همچنین هنرنمایی بازیگران باتجربه‌ای که کاملا با نقش‌هایشان اجین شده‌اند، می‌رسیم به فضاسازی‌های ایده‌آلی که فیلم The Commuter را یک سر و گردن از هم‌ژانرهای اخیرش بالاتر می‌برد. با اینکه این اثر کاملا درام است و ماجراهایش از واقعیت به دور نیستند، در برخی از سکانس‌هایش حس و حال فانتزی‌گونه آثاری همچون Snowpiercer را هم در آن احساس می‌کردم. جلوه‌های ویژه فیلم به معنای واقعی کلمه مو لای درزشان نمی‌رود و به هیچ وجه غیرواقعی به نظر نمی‌رسند. به تمام این موارد، فصاسازی‌های بسیار جذاب کارگردان فیلم را هم اضافه کنید تا متوجه کیفیت بصری ایده‌آل فیلم The Commuter شوید. به طور کلی این فیلم در ظاهر هیچ کم و کاستی ندارد و بسیار جذاب و نفس‌گیر به نظر می‌رسد. مخصوصا هنگامی که موسیقی متن‌های گلچین شده فیلم در لحظات کاملا مناسب نواخته می‌شوند و لذت تماشای برخی از سکانس‌ها را دوچندان می‌کنند.

لیام نیسون، ستاره این فیلم، بسیار خوش می‌درخشد و در کانون توجهات قرار می‌گیرد.

فیلم The Commuter یک اکشن – مهیج ناب است که می‌توانید در جمعی از دوستان‌تان یا حتی در کنار خانواده، به تماشای آن بنشینید و بارها در سکانس‌های نفسگیرش از فرط هیجان بالا و پایین بپرید. The Commuter هیچ ادعای اضافه‌ای ندارد و با بهترین نمایش از حداقل‌ترین امکاناتش، یک اثر ارزشمند و تماشایی را به همراه آورده است. این فیلم به نظر من یکی از موفقیت‌های مهم ژاومه کویت‌سرا به حساب می‌آید و نشان‌دهنده توانایی‌های مثال زدنی این کارگردان اسپانیایی است.