نقد و بررسی فیلم Red Sparrow

زیبای وحشی | نقد و بررسی فیلم Red Sparrow

فیلم Red Sparrow ساخته اخیر فرانسیس لارنس کارگردان فیلم‌هایی همچون سری Hunger Games و فیلم معروف I Am Legend، تریلری اکشن‌محور در رابطه با سیستم اطلاعاتی روسیه و کشمکش‌هایش بر سر پیدا کردن یک جاسوس متصل به آمریکا است که جنیفر لارنس را به عنوان شخصیت اصلی ماجرا، در مرکز داستان قرار می‌دهد. فیلم Red Sparrow شاید در تبدیل شدن به یک فیلم جنجالی و خیلی خاص که واقعا یک سر و گردن از دیگر فیلم‌های جاسوسی‌محور این روزهای هالیوود بالاتر است، باز می‌ماند و نمی‌تواند آنطور که پیش از اکران فیلم در تریلرهای تبلیغاتی‌اش مشاهده می‌کردیم، یک اثر کاملا متفاوت و نوآورانه باشد. اما به طور کلی با فیلم خوبی طرفیم که علاقه‌مندها به فیلم‌های اکشن و پر رمز و رازی که جاسوس‌های چند هویتی را به تصویر می‌کشند را دوست دارند، راضی نگه می‌دارد. در ادامه مطلب با در بازی‌مگ همراه باشید تا نگاهی اجمالی داشته باشیم به فیلم Red Sparrow، ساخته جدید فرانسیس لارنس با بازی جنیفر لارنس.

این فیلم مملو از همین پرتره‌های جذاب است که جنیفر لارنس در مرکز آن‌ها می‌درخشد.

فیلم Red Sparrow شروع بسیار مجللی دارد. جنیفر لارنس را در نقش یک رقاص باله روسی مشاهده می‌کنیم که یکی از مجلل‌ترین و پرافتخارترین اجراهایش در آغاز فیلم تبدیل به یکی از تلخ‌ترین اتفاقات زندگی‌اش می‌شود و کاملا مسیر رو به پیشرفت زندگی‌اش را تغییر می‌دهد. این دختر که دامینیکا نام دارد، به علت شکسته شدن استخوان ساق پایش دیگر قادر به رقصیدن نیست و باید به فکر منبع درآمد دیگری برای امرار معاش و تامین اجاره خانه و هزینه‌های درمان مادر مریضش باشد. دامینیکا تا امروز به عنوان یک رقاص متصل به بالادستی‌ها که عمویش معاون رئیس وزارت اطلاعات روسیه است، از سوی دولت به طور کامل حمایت می‌شده اما حالا که قادر به رقصیدن نیست، ظاهرا این حمایت‌های پر پول رو به اتمام‌اند. از همین جهت عموی دامینیکا به او پیشنهاد جدیدی می‌دهد و دامینیکا را وارد بازی‌های پیچیده سیاست و کشمکش‌های جاسوس‌های اطلاعاتی می‌کند. دامینیکا حالا باید با ورود به یک مدرسه دولتی، دوره‌های عذاب‌آور آموزشی این محل را پشت سر بگذارد و با تبدیل شدن به یک اسپارو (فارغ‌التحصیلان این مدرسه عجیب و غریب را اسپارو یا همان گنجشک می‌نامند) به انجام ماموریت‌های جاسوسی‌ای بپردازد که دولت دستورش را صادر می‌کند. جنیفر لارنس بازیگر بسیار زیبا و جذابی است و حقیقتا فیلم Red Sparrow هم مقدار قابل توجهی از موفقیتش را مدیون همین مورد است. شخصیت دامینیکا تقابل زیبایی‌های یک دختر رقاص و خشونت‌های یک زن شجاع برای زنده ماندن در شرایط بحرانی را به تصویر می‌کشد و با اینکه تاحدودی در به عمل آوردن لحجه روسی‌اش دست و پا شکسته عمل می‌کند؛ اما بازی تحسین‌برانگیزی از خود به نمایش می‌گذارد و دقیقا همان ظرافت مورد نیاز شخصیت دامینیکا را نشان‌مان می‌دهد.

هرچه به پایان فیلم نزدیک‌تر می‌شویم، دامینیکا هم آشفته‌تر می‌شود و فشارهای محیط برروی او بیشتر تاثیر می‌گذارند.

دامینیکا زیبای شکننده‌ای است که در مدرسه اسپارو علاوه بر راه و روش زنده ماندن در شرایط بحرانی، بیشترین آموزشی که می‌بینید مربوط به اغوای اهدافی می‌شود که در آینده قرار است از آن‌ها جاسوسی کند. او باید کاملا با امیال و سلایق گوناگون مردها و حتی زن‌های مختلف آشنا شود و ظاهرا استعداد بسیار شکوفایی هم در این امر دارد. یکی از نقاط قوت فیلمنامه فیلم Red Sparrow که توسط دیوید هیث براساس رمانی از جیسون متیوز نوشته شده، این است که به طور کامل مراحل تبدیل شدن دامینیکا از یک آهوی مظلوم به یک گرگ درنده را روایت می‌کند. اما همچنان حوادث فیلم در نقاط اوج خود کمبود بسیار شدیدی احساس می‌کنند و آن نقطه عطفی را که باید در آن دامینیکا را درحال دست و پنجه نرم کردن با بزرگترین چالش عمرش تماشا کنیم، نداریم. مثلا یکی از همان سکانس‌های پایانی فیلم‌های جان ویک که کیانو ریوز را درحال برخواستن از دل خاکسترها و مبارزه کردنش با تمام وجود را به نمایش می‌گذارد و مخاطب عاشق هیجان فیلم را به طور کامل ارضا می‌کند. فیلم Red Sparrow هم با اینکه در پایان فیلم با پرده برداشتن از یک‌سری حقایق پنهان تاحدودی متلاتم می‌شود و ضرباهنگ شدیدتری به خود می‌گیرد، اما بازی دادن مخاطب در اوج را بلد نیست و عاری از هرگونه سکانس جنجالی‌ای است که اندکی از چارچوب‌های ژانرش خارج شود و به عنوان یک فیلم اکشن بزرگسالانه، چیزهایی را نشان‌مان دهد که از تماشایش شوکه شویم یا حداقل چند ثانیه‌ای در بهت فرو برویم. در هر صورت با وجود نقطه ضعفی این چنینی، نمی‌توان فیلم Red Sparrow را یک اثر یکنواخت و بدون هیجان دانست، زیرا هستند سکانس‌های جالبی که جنیفر لارنس را درحال به خطر انداختن امنیت ملی کشورش می‌بینیم و حسابی به وجد می‌آییم.

دامینیکا با تمام شکنندگی‌های ظاهری‌اش، نمادی از یک زن شجاع تمام عیار است.

مدت زمانی که دامینیکا را در مدرسه اسپارو مشاهده می‌کنیم، بدون شک از جذاب‌ترین و جالب‌ترین دقایق فیلم Red Sparrow به حساب می‌آیند. اتفاقاتی که در طول این چند دقیقه در مدرسه اسپارو برای دامینیکا رخ می‌دهند، از او یک ماشین اغواکننده بسیار خطرناک و کشنده می‌سازند که چنانچه اگر سر سوزنی احساس خطر کند، هیچ رحمی از خود نشان نمی‌دهد و حاضر است برای تامین نیازهای مالی خودش و مادر مریضش دست به انجام هر کاری بزند. به این موارد نفرت عمیق قلبی دامینیکا به عموی فرصت‌طلبش را هم اضافه کنید تا متوجه خطراتی که تماما پیرامون دامینیکا را فرا گرفته‌اند شوید.

فرانسیس لارنس در مقام کارگردانی فیلم Red Sparrow شاید در برخی از مواقعی که پیش‌تر نیز به آن‌ها اشاره شد، به قول معروف پاستوریزه‌بازی در می‌آورد و دست از جنجالی شدن بر می‌دارد، اما در کل عملکرد خوبی دارد و شاهد روایت جذابی از ماجرای دامینیکا در این فیلم هستیم که شاید سکانس به سکانس به هیجانش افزوده نشود، اما به خوبی می‌داند که از جذابیت‌های ستاره‌ای نظیر جنیفر لارنس چگونه استفاده کند و او را کاملا در معرض توجه بینندگان قرار می‌دهد و همین هم برای فروش هرچه بیشتر و تماشا شدن این فیلم توسط مخاطبان سینما، کافی است.

سکانس‌های شکنجه شدن دامینیکا را به نمایش می‌گذارند، از جمله خشن‌ترین دقایق فیلم را تشکیل می‌دهند.

فیلم Red Sparrow قطعا ارزش تماشا را دارد، منتها مملو است از سکانس‌های خشن و بی‌پرده‌ای که شکنجه‌های روحی، جسمی و حتی جنسی را بدون هیچ سانسوری در معرض نمایش قرار می‌دهد و باید در تماشای آن‌ها محتاط باشید. این فیلم حقیقتا یک فیلم بزرگسالانه است و درجه سنی مخاطبانش را باید جدی گرفت.