شهر لندن ، تمام و کمال در سیطره Templar هاست که رهبری شاخه انگلیسی آن توسطی شخصی به نام Starrick انجام می شود . تمام جریانات انقلاب صنعتی ، تبادلات ، تجارت ، فعالیت های دانشمندان ، نظم حاکم بر کوچه و خیابان ....... همه چیز تحت تاثیر این شخص و فرقه تحت فرمانش است و طبیعتا این حد از نفوذ ، او و اطرافیانش را به اهداف اصلی و نهایی شما بدل می کند ؛ شمایی که در این نسخه ، نقش دو Assassin به نام های Jacob و Evie Frye را ایفا می کنید ؛ خواهر و برادری که راه پدرشان را دنبال کرده و مانند او ، در برابر Templar ها می ایستند .
نقد و بررسی Assassin's Creed : Syndicate
پلتفرم مورد بررسی : PS4
استودیوی سازنده : Ubisoft Quebec
تاریخ عرضه : 1 آبان ماه 1394
مثل بیش تر نسخه های سری ، پای یک Apple Of Eden یا سیب بهشتی نیز در میان است که تمپلارها مشغول آزمایش روی آن و تلاش برای کشف ساز و کارش هستند . حضور همین Apple Of Eden ، به نقطه آغاز تفاوت میان خواهر و برادر تبدیل شده و با اینکه هدف نهایی هردو یکی است ، اما شیوه پیشروی ، نگرش فکری ، سبک پوشش و کلا شخصیت این دو ، باهم تفاوت دارد .
فارغ از تمام جوانب منفی یا مثبت یکایک نسخه های AC ، باید اعتراف کرد که Ubisoft ، برای برخی از بخش های آن ها ، همیشه سنگ تمام گذاشته و همه توان خود را به کار گرفته .
طراحی محیط ها ، یکی از این موارد است که همیشه بلااستثناء در اوج بوده و هست و خبر از ریزبینی و همت طراحان می دهد . لندنی که در این نسخه ، پیش روی مخاطب به تصویر کشیده می شود ، هم به لحاظ کیفیت فضایی و هم از لحاظ جزئیات و ظرافت ، چنان بی عیب و نقص است که گویی سوار قطار زمان شده و مستقیم از 3 قرن پیش به دست ما رسیده است.
تماشای خیابان های سنگ فرش شده ، آسمانی که هر آن ممکن است بغض بارانش بترکد و سیمای شهر را عوض کند ، ساختمان پارلمان و ساعت معروف بیگ بن ، درشکه ها و کالسکه ها ، صدای سوت قطار ، پلیس های باتوم به دست و آبی پوش و از همه مهمتر ؛ رودخانه تیمز ، که چگونه بافت شهر را به دو قسمت کارگری و اشرافی تقسیم کرده و در عین حال ، محل عبور و مرور بی انقطاع کشتی ها و قایق های باری است ...... بله تماشای همه این ها ، مخاطب قرن 21 را بی درنگ با خاطرات و تاریخ آن روزهای لندن ، آشنا می کند .
در سمت فقیر نشین رودخانه تیمز ، یکی از رویدادهای مهم و البته تلخ دوران انقلاب صنعتی اروپا جریان دارد ؛ استفاده از کودکان کار ، که Ubisoft با توجه به برحه تاریخی این نسخه ، توجه ویژه ای به آن نشان داده و حتی از این المان برای یکی از انواع ماموریت های جانبی نیز استفاده کرده است .
توجه و پرداخت Ubisoft به مردم در این نسخه ستودنی است . تماشای رفتار روزمره آن ها در سطح شهر بسیار جالب است و دیگر با عملکردهای سطحی و ظاهری طرف نیستید . سازندگان در این نسخه ، برای بیشتر رفتار های جامعه ، مقدار زیادی کد و الگوریتیم دیگر نیز تدارک دیده اند که به این رفتارها ، عمق زیادی می بخشد .
در کل می توان گفت که Syndicate ، تا حدی شبیه یه یک کلاس درس تاریخ کاملا پویا است که علاوه بر نمایش برگ دیگری از تنش های میان Assassin ها و Templar ها ، نگاهی نسبتا دقیق به فرایند مدرنیزاسیون و چگونگی کنش و واکنش های آن با ابعاد مختلف جامعه آن روزهای انگلستان دارد ضمن آنکه ، از قیاس زندگی های طبقات مختلف جامعه و اذهان عمومی آن دوران ، می گوید .
مسلما یکی از اهرم های کمکی سازندگان در ارائه چنین کیفیت فضایی و اتمسفری ، استفاده از جلوه های بصری است . گرافیک Syndicate به عنوان یک بازی نسل هشتمی ، به احتمال زیاد نمی تواند شما را غافلگیر کند !! در نگاه اول ممکن است پیشرفت های گرافیکی این عنوان ، نسبت به قبل ، برایتان به یک سوال تبدیل شود . اما درست زمانی که با دقت به تماشای آن بنشینید ، با دیدن جزئیات به کار رفته در بازی ، سوال خود را پس می گیرید !!!
کیفیت متریال ها ، در عناصر انگشت شماری مثل پارچه و آب و فلز پیشرفت چشم گیری داشته اند و سایر عناصر با تکسچرینگ عالی ارائه می شوند .
Ubisoft در این نسخه توجه خاصی به فیزیک و کیفیت عنصر آب نشان داده
!!! کیفیت تکسچرها و متریال ها ، جزئیات چهره ، سیستم بهبود یافته مو ، سرخی کنار حدقه چشم
این گرافیک خوب ، در کنار خود به یک ست کامل از انیمیشن های در خور و شایسته نیز نیاز دارد . Syndicate از این نظر ، گرچه به هیچ وجه ضعیف نیست اما - مجددا باید گفت به عنوان یک بازی نسل هشتمی - می توانست خیلی بهتر عمل کند . انیمیشن های بالا رفتن از ساختمان ها و گردش در ارتفاعات و روی پشت بام ها و ...... خوب است . اما گاها یک باگ هم در آن میان ، خودی نشان می دهد !!! همچنین به نظر می رسد که کنترل بازی به طور 100 درصد با آن در ارتباط نیست و بعضی مواقع ممکن است با خطاهای عجیبی در حرکات و انیمیشن ها مواجه شوید . انیمیشن های مبارزات نیز به دلیل تغییراتی که به این قسمت اعمال شده ، کمی تسریع شده اند که نتیجه آن ، سرعت نسبتا اغراق آمیز شخصیت در حین ضربات و اجرای ضد حمله ها است .
این قبیل خطاها دیگر در نسل هشتم ، قابل قبول نیستند .
موسیقی بازی ، در وضعیت عجیبی است . از یک سو ، حال و هوا و اصالت انگلستان ویکتوریایی را داشته و از سوی دیگر با ریتم سریع و میکس شده ای از ویالون و پیانو ، هیچ تعاملی با ماهیت AC برقرار نمی کند و در زمان مبارزات یا تعقیب و گریز ، بیش تر از آنکه اکشن و پر جذبه باشد ، حالتی بازیگوشانه و شیطنت آمیز به خود می گیرد !!! با این وجود در مواقع آرامش و گشت و گذار در سطح شهر ، شنیدن آن لذت بخش است !!!!
و اما گیم پلی ....
Syndicate تلاش می کند با اضافه کردن تعدادی المان و مکانیزم جدید ، یک گیم پلی نسبتا تازه ارائه کند . سیستم مبارزات دیگر به صورت Lock On نیست و زمانی که مثلا توسط چند نفر محاصره شده اید ، تنها باید به شخصیت بازی جهت داده و فقط دکمه حمله را فشار دهید .
راستی صحبت از دکمه شد ، دیگر مثل سابق نیازی نیست برای اجرای فنون مختلف ، از چند دکمه خاص استفاده کنید . سازندگان کل روند مبارزات را تنها با 4 دکمه اصلی کنترلر تسهیل کرده اند . حذف سیستم Lock On و خلاصه کردن تمامی فنون مبارزه در قالب 4 دکمه برای آسان شدن و تسریع آن ها ، به شدت از عمق مبارزات بازی کاسته و تقریبا از آن ها یک Button Mashing ساخته است . البته در نسخه های گذشته هم ، هسته و اساس مبارزات به همین صورت بود ، اما حدقل بازیکن مجبور می شد که موقعیت را تحلیل کرده و مبارزاتش را با حساب ، پیش ببرد ، حواسش را جمع کند و از امکانات و توانایی هایش با دقت و فکر استفاده کند .
هوش مصنوعی دشمنان ، هنوز هم در حد یک آمیب و پایین تر از استاندارد لازم برای این ژانر است !!! و در تلفیق با سیستم مبارزات ، یک ضد و خورد بسیار کلیشه ای و آبکی تحویلتان می دهد که در تمام سری AC بی سابقه است .
از ظرافت ضربات و فنون شخصیت های بازی هم کاسته شده و اگرچه هر 2 شخصیت اصلی بازی ، به قصد کشت مبارزه می کنند و فنون و Finisher های جذابی دارند اما دیگر اثری از کیفیت و ظرافت مبارزات شاهین کوه های الموت ، یا نجیب زاده فلورانسی یا حتی حکمران دریاهای کارائیب ، دیده نمی شود . به خصوص شخصیت جیکوب که شیوه Assassinate یا مبارزات مستقیم اش ، بیشتر به یک لات خیابانی می ماند تا یک Assassin تعلیم دیده و با پرتاب سریع و پیوسته مشت هایش به سمت دشمنان در اوایل بازی ، شما را به یاد فیلم های راکی می اندازد !!!!
مبارزه با شخصیت جیکوب
| نام | تاریخ | حجم | دفعات دانلود | دانلود |
| ویدیو از مبارزه با شخصیت Jacob در Assassins Creed Syndicate | 1394-10-25 | 20.87 MB | 1,566 | Download |
Ubisoft در این نسخه ، بالاخره به درجه سختی آن نیز توجه کرده است . اما نه با اتکا به هوش مصنوعی . بلکه با استفاده از سیستم Level بندی .
در Syndicate شاهد یک سیستم ارتقاء نسبتا آزاردهنده مبتنی بر XP هستیم . به ازای فعالیت هایتان ، مقداری XP دریافت می کنید . با رسیدن XP به یک حد مشخص ، یک عدد Skill Point به دست می آورید و با استفاده از این Skill Point ها ، می توانید توانایی شخصیت تان را ارتقاء داده تا در نهایت ، بعد از چند ارتقاء ، به Level بعدی برسید .
میزان Level شما ، شاید اصلی ترین عامل تعیین کننده شکست یا پیروزیتان در مبارزات باشد . چراکه دشمنان بازی نیز همانند شما دارای Level هستند . چنانچه Level شما از آن ها کمتر باشد ... ضرباتتان اثر بخشی کمتری داشته و در مقابل ، ضربات آن ها مرگبارتر خواهد بود و شکستتان بسیار محتمل می شود . البته این مورد ، در خصوص مبارزاتی صادق است که همزمان در مقابل چند نفر قرار می گیرید .
در کنار سیستم ارتقاء مهارت ها ، می توانید با استفاده از پول و آیتم های مختلف ( همانند نسخه Black Flag ) تجهیزات و لباس های جدید تهیه کرده و یا مهارت های گروه مقاومت را ارتقاء دهید .
مبارزه با شخصیت ایوی
در طول داستان ، مثل همیشه با تعدادی از مشاهیر تاریخ از جمله گراهام بل ، چارلز دیکنز ملاقات خواهید کرد که تعدادی از ماموریت های اصلی بازی را برایتان فراهم می کنند . در حالی که روند اخذ ماموریت های اصلی ، به همان سبک سنتی ملاقات با یک شخصیت خاص و صحبت با وی طی یک دموی Set Piece وار ، صورت می گیرد ، ماموریت های جانبی بازی از برخی جهات دچار تغییر و تحولات جالبی شده اند .
نظر به اینکه ، تمام شهر لندن در سلطه Templar هاست ، عملا هیچ گوشه امنی در آن یافت نمی شود و در نتیجه کل شهر به یک پکیج کامل از ماموریت های جانبی تبدیل می شود . به همین جهت ، سیستم دریافت این ماموریت ها تغییر کرده و این بار به صورت خودکار و ناحیه ای عمل می کند . انجام موفقیت آمیز هریک از آن ها ، ضمن پاداش ، باعث خروج آن منطقه خاص از سلطه دشمن و پیوستن آن به قلمرو گروه مقاومت می شود . با چنین شیوه ای ، بازیکن مختار است که آن ماموریت جانبی را انجام دهد و یا بی تفاوت از آن منطقه خارج شده و مسیر دلخواهش را ادامه دهد .
بعد دیگر گیم پلی AC ، حول مساله گردش آزاد یا Free Roam می چرخد . Ubisoft در این نسخه ، یک تکان حسابی به خود و اثرش داده . خیابان های لندن مملوء از انواع درشکه و کالسکه های متنوع است که می توانید از آن ها درست به سبک GTA استفاده کنید . خوشبختانه خیابان های لندن ، عریض هستند و به اندازه کافی جای مانور و خسارت زدن به اشیای کنار خیابان را دارید !!!! تعقیب و گریزهایی که در این حالت صورت می گیرد ، شاید به خاطر سرعت نه چندان بالای درشکه ، هیجان زیادی نداشته باشند اما نمی توان منکر جذابیت و لذت آن ها شد .
بخشی از گیم پلی بازی
یکی دیگر از نکات جالب Syndicate ، مخفی گاه شماست ، که با الهام از نسخه Black Flag ، این بار در هیبت قطار شهری لندن ، در خدمتتان است و می توانید در آن ، ضمن تجدید قوا و رسیدگی به تجهیزاتتان ، به نواحی مختلف شهر دسترسی پیدا کنید . البته خوشبختانه ، امکان Fast Travel برای مخاطبین کم صبر نیز لحاظ شده است !!!
اما معروف ترین امکان جدید در Syndicate ، ابزار جدیدی موسوم به Rope Luncher است . ابزاری که - اغراق نیست اگر بگوییم - با استراتژی های جدیدی که پیش رویتان می گذارد ، شما را به یک پا Batman قرن نوزدهمی تبدیل می کند . خوشبختانه ، ابزار مذکور ، هیچ آسیبی به تعادل بخش Free Roam بازی نزده و تاثیرش بر گیم پلی بازی ، درست همان طور که Ubisoft پیش از این ، اعلام کرده بود ، صرفا تسریع روند گشت و گذار است و نه تکیه مطلق بازیکن بر آن .
همان طوری که سازندگان در نظر داشتند ، Syndicate یک عنوان شسته و رفته و کم باگ ( در قیاس با فجایع Unity ) است . اما جالب است که Ubisoft در این بین ، آن قدر حواسش معطوف ارائه یک اثر کم باگ بوده که در برخی قسمت های آن ، خطاهای جالبی مرتکب شده است . پیش تر گفتیم که شهر لندن مملوء از انواع درشکه و کالسکه است . اما دریغ از یک اسب زین شده و بدون درشکه !!!
قطارهای شهر ، با یا بدون لوکومتیو ران به کار خود ادامه می دهند . حرکت می کنند ، در ایستگاه توقف می کنند و حتی سوت هم می کشند !!!
گلوله تپانچه ، گاها ممکن است ، به جای یک نفر ، چند نفر را به وادی عدم بفرستد !! یا کنترل درشکه ها ، آن قدر خوب و دقیق است که می توانید - بی توجه به این حقیقت که عامل حرکتتان یک موجود زنده است و نه یک موتور - یک پارک دوبل جانانه انجام دهید !!!!
این دست موارد کوچک ، نه یک باگ ، بلکه خطاها و کم توجهی سازندگان هستند که تجربه این بازی نسل هشتمی را برای مخاطب تیز بین ، اندکی تلخ کرده و باعث می شوند مدتی با استایل عاقل اندر سفیه به نمایشگرتان خیره شوید !!!
شخصا انتظار داشتم Syndicate ، با توجه به اینکه در انگلستان و به عبارتی ، در مهد تولد و شکل گیری فرقه Templar یا همان شوالیه های معبد جریان دارد ، از پرداخت و عمق بیش تری نسبت به نسخه های پیشین برخوردار باشد . اما گویا Ubisoft برخی از ریشه های این فرنچایز را از یاد برده و صرفا تلاش کرده اشتباهات نسخه Unity را جبران کند و می توان گفت در این راه تقریبا موفق عمل کرده است .
تنها نکته ناراحت کننده این است که Ubisoft در خلال این 8 سال ، با عرضه هر نسخه جدید از این سری ، آن را یک قدم از ریشه هایش دور کرده و بیشتر به سمت ژانر اکشن و پر زد و خورد با ریتم سریع ، گرایش پیدا کرده تا یک عنوان مخفی کاری لذت بخش که باید آرام آرام چشیده شود .معلوم نیست چه بر سر آن ذات اصیل و آرام و مخفیکارانه اساسین ها که در نسخه ی اول و دوم شاهد آن بودیم آمده است ؟
تنها خوبی این عنوان اینه که مثل AC Unity باگ های عصاب خورد کن نداره 
نظرات (8)