نقد و بررسی Assassin`s Creed : Syndicate

 شهر لندن ، تمام و کمال در سیطره Templar هاست که رهبری شاخه انگلیسی آن توسطی شخصی به نام Starrick  انجام می شود . تمام جریانات انقلاب صنعتی ، تبادلات ، تجارت ، فعالیت های دانشمندان ، نظم حاکم بر کوچه و خیابان ....... همه چیز تحت تاثیر این شخص و فرقه تحت فرمانش است و طبیعتا این حد از نفوذ ، او و  اطرافیانش را به اهداف اصلی و نهایی شما بدل می کند ؛ شمایی که در این نسخه ،  نقش دو Assassin به نام های Jacob و Evie Frye را ایفا می کنید ؛ خواهر و برادری که راه پدرشان  را دنبال کرده و مانند او ، در برابر Templar ها می ایستند .

 نقد و بررسی Assassin's Creed : Syndicate

  پلتفرم مورد بررسی : PS4

 استودیوی سازنده : Ubisoft Quebec

 تاریخ عرضه : 1 آبان ماه 1394

مثل بیش تر نسخه های سری ، پای یک Apple Of Eden یا سیب بهشتی نیز در میان است که  تمپلارها مشغول آزمایش روی آن و تلاش  برای کشف ساز و کارش هستند . حضور همین Apple Of Eden ، به نقطه آغاز تفاوت میان خواهر و برادر تبدیل شده و با اینکه هدف نهایی هردو یکی است ، اما شیوه پیشروی ، نگرش فکری ، سبک پوشش و کلا شخصیت این دو ، باهم تفاوت دارد .

فارغ از تمام جوانب منفی یا مثبت یکایک نسخه های AC ، باید اعتراف کرد که Ubisoft ، برای برخی از بخش های آن ها ، همیشه سنگ تمام گذاشته و همه توان خود را به کار گرفته .

طراحی محیط ها ، یکی از این موارد است که همیشه بلااستثناء در اوج بوده و هست و  خبر از ریزبینی و همت طراحان می دهد . لندنی که در این  نسخه ، پیش روی مخاطب به تصویر کشیده می شود ، هم به لحاظ کیفیت فضایی و هم از لحاظ جزئیات و ظرافت ، چنان بی عیب و نقص  است که گویی سوار قطار زمان شده و مستقیم از 3  قرن پیش به دست ما رسیده است.

تماشای خیابان های سنگ فرش شده ، آسمانی که هر آن ممکن  است بغض بارانش بترکد و سیمای شهر را عوض کند ، ساختمان پارلمان و ساعت معروف بیگ بن ، درشکه ها و کالسکه ها ، صدای سوت قطار ، پلیس های باتوم به دست و آبی پوش و از همه مهمتر ؛ رودخانه تیمز ، که چگونه بافت شهر را به دو قسمت کارگری و اشرافی تقسیم کرده و در عین حال ، محل عبور و مرور بی انقطاع  کشتی ها  و قایق های باری است ...... بله تماشای همه  این ها ، مخاطب قرن 21 را  بی درنگ با خاطرات و تاریخ آن روزهای لندن ، آشنا می کند .

در سمت فقیر نشین رودخانه  تیمز ، یکی از رویدادهای مهم و البته تلخ دوران  انقلاب صنعتی اروپا جریان دارد ؛ استفاده  از کودکان کار ، که Ubisoft با توجه به برحه تاریخی این نسخه ،  توجه ویژه ای به آن نشان داده و حتی از این المان برای یکی از انواع ماموریت های جانبی نیز استفاده کرده است .

توجه و پرداخت Ubisoft  به مردم در این نسخه ستودنی است . تماشای رفتار روزمره آن ها در سطح شهر بسیار جالب است و دیگر با عملکردهای سطحی و ظاهری طرف نیستید . سازندگان در این نسخه ، برای بیشتر رفتار های جامعه ، مقدار زیادی کد و الگوریتیم دیگر نیز تدارک دیده اند که به این  رفتارها ، عمق زیادی می بخشد .

در کل می توان گفت که Syndicate ، تا حدی شبیه یه یک کلاس درس تاریخ کاملا پویا است که علاوه بر نمایش برگ  دیگری از تنش های میان Assassin ها و Templar ها ، نگاهی نسبتا دقیق به فرایند مدرنیزاسیون و چگونگی کنش و واکنش های آن با ابعاد  مختلف جامعه آن  روزهای  انگلستان دارد ضمن آنکه ، از قیاس زندگی های طبقات مختلف جامعه و اذهان عمومی آن دوران ، می گوید .

مسلما یکی از اهرم های کمکی سازندگان در ارائه چنین کیفیت فضایی و اتمسفری ، استفاده از جلوه های بصری است . گرافیک Syndicate به عنوان یک بازی نسل هشتمی ، به احتمال زیاد نمی تواند شما را غافلگیر کند !! در نگاه اول ممکن است پیشرفت های گرافیکی این عنوان ، نسبت به  قبل ، برایتان به یک سوال تبدیل شود  . اما درست زمانی که با دقت به تماشای آن بنشینید ، با دیدن جزئیات به کار رفته در بازی ، سوال خود را پس می گیرید !!!

کیفیت متریال ها ، در عناصر انگشت شماری مثل پارچه و آب و فلز پیشرفت چشم گیری  داشته اند و سایر عناصر با تکسچرینگ عالی ارائه می شوند .

Ubisoft  در این نسخه توجه خاصی به فیزیک و کیفیت عنصر آب نشان داده

 !!! کیفیت تکسچرها و متریال ها ، جزئیات چهره ، سیستم بهبود یافته  مو ، سرخی کنار حدقه چشم 

این گرافیک  خوب ، در کنار خود به یک ست کامل از انیمیشن های در خور و شایسته نیز نیاز دارد .  Syndicate از این نظر ، گرچه  به هیچ وجه ضعیف نیست اما - مجددا باید گفت به عنوان یک بازی نسل هشتمی - می توانست  خیلی بهتر عمل کند . انیمیشن های بالا رفتن از ساختمان ها و گردش در ارتفاعات و روی پشت بام ها و ...... خوب است . اما گاها یک باگ هم در آن میان ،  خودی نشان  می دهد !!! همچنین  به نظر می رسد  که کنترل بازی به طور 100 درصد با آن در ارتباط نیست و بعضی مواقع ممکن است با خطاهای عجیبی در حرکات و انیمیشن ها مواجه شوید .  انیمیشن های مبارزات نیز به دلیل تغییراتی که به این قسمت اعمال شده ، کمی تسریع شده اند که نتیجه آن ، سرعت نسبتا اغراق آمیز  شخصیت در حین ضربات و اجرای ضد حمله ها است .

این قبیل  خطاها دیگر در نسل هشتم ،  قابل قبول نیستند .

موسیقی بازی ، در وضعیت عجیبی است . از یک سو ، حال و هوا و اصالت انگلستان ویکتوریایی را داشته و از سوی دیگر با ریتم سریع و میکس شده ای از ویالون و پیانو ، هیچ تعاملی با ماهیت AC برقرار نمی کند و در زمان مبارزات یا تعقیب و گریز ، بیش تر از آنکه اکشن و پر جذبه باشد ، حالتی بازیگوشانه و شیطنت آمیز به خود می گیرد  !!! با این وجود در مواقع آرامش و گشت و گذار در سطح شهر ، شنیدن آن لذت بخش است  !!!!

و اما گیم پلی ....

 Syndicate  تلاش می کند با اضافه کردن تعدادی المان و مکانیزم جدید ، یک گیم پلی نسبتا تازه ارائه کند . سیستم مبارزات دیگر به  صورت Lock On نیست و زمانی که مثلا توسط چند نفر محاصره شده اید ، تنها باید  به شخصیت  بازی جهت داده و فقط دکمه حمله را فشار دهید . 

راستی صحبت از دکمه شد ، دیگر مثل سابق نیازی نیست برای اجرای فنون  مختلف ، از چند دکمه خاص استفاده کنید . سازندگان کل روند مبارزات را  تنها با 4 دکمه اصلی کنترلر تسهیل کرده اند . حذف سیستم Lock On و خلاصه  کردن  تمامی فنون مبارزه در قالب  4 دکمه برای آسان شدن و تسریع آن ها  ، به شدت از عمق مبارزات بازی کاسته و  تقریبا از آن ها یک Button Mashing ساخته است . البته در نسخه های گذشته هم ، هسته و اساس مبارزات به همین صورت بود ، اما حدقل بازیکن مجبور می شد که موقعیت را تحلیل  کرده  و مبارزاتش را با حساب ، پیش ببرد ، حواسش را جمع کند و از امکانات و توانایی هایش با دقت و فکر استفاده کند .

هوش مصنوعی دشمنان ، هنوز هم  در حد یک آمیب و پایین تر از استاندارد لازم برای این ژانر است !!! و در تلفیق با سیستم مبارزات ، یک ضد و خورد بسیار کلیشه ای و آبکی تحویلتان می دهد که در تمام سری AC بی سابقه است .

از ظرافت ضربات و فنون شخصیت های بازی هم کاسته شده و اگرچه هر 2 شخصیت اصلی بازی ، به قصد کشت مبارزه می کنند و فنون و Finisher های جذابی دارند اما دیگر اثری از کیفیت و ظرافت مبارزات شاهین کوه های الموت ، یا نجیب زاده فلورانسی یا حتی حکمران دریاهای کارائیب ، دیده نمی شود . به خصوص شخصیت جیکوب که شیوه Assassinate یا مبارزات مستقیم اش ، بیشتر به یک لات خیابانی می ماند تا یک Assassin تعلیم دیده و با پرتاب سریع و  پیوسته مشت هایش به سمت دشمنان در اوایل بازی ، شما را به یاد فیلم های راکی می اندازد !!!!

مبارزه با شخصیت جیکوب

Ubisoft در این نسخه ، بالاخره به درجه سختی آن نیز توجه کرده است . اما نه با اتکا به هوش مصنوعی . بلکه با استفاده از سیستم Level  بندی .

در Syndicate شاهد یک سیستم ارتقاء نسبتا آزاردهنده مبتنی بر XP هستیم  . به ازای فعالیت هایتان ، مقداری XP دریافت می کنید . با رسیدن XP به یک حد مشخص ، یک عدد Skill Point  به دست می آورید و  با استفاده از این Skill Point ها ، می توانید توانایی شخصیت تان را ارتقاء داده تا در نهایت ، بعد  از چند ارتقاء ، به Level  بعدی برسید .

میزان Level شما ، شاید اصلی ترین عامل تعیین کننده  شکست یا پیروزیتان در مبارزات باشد . چراکه دشمنان بازی نیز همانند شما دارای Level هستند . چنانچه Level شما از آن ها کمتر باشد ... ضرباتتان اثر بخشی  کمتری داشته و در مقابل ، ضربات آن ها مرگبارتر خواهد بود و شکستتان بسیار محتمل می شود . البته این مورد ، در خصوص مبارزاتی صادق است که همزمان در مقابل چند نفر قرار می گیرید .

در کنار سیستم ارتقاء مهارت ها ، می توانید با استفاده از پول و آیتم های مختلف ( همانند نسخه Black Flag  )  تجهیزات و لباس های جدید تهیه کرده و یا مهارت های گروه مقاومت را ارتقاء دهید  .

 مبارزه با شخصیت ایوی 

در طول داستان ،  مثل همیشه با تعدادی از مشاهیر تاریخ از جمله گراهام بل ، چارلز دیکنز  ملاقات خواهید  کرد که تعدادی از ماموریت های اصلی بازی را برایتان  فراهم می کنند . در حالی که روند اخذ ماموریت های اصلی ، به همان سبک سنتی ملاقات با یک شخصیت خاص و صحبت با وی طی یک دموی Set Piece وار ، صورت می گیرد ، ماموریت های جانبی بازی از برخی جهات دچار تغییر و تحولات جالبی شده اند . 

نظر به اینکه ، تمام شهر لندن در سلطه Templar هاست ، عملا هیچ گوشه امنی در آن یافت نمی شود و در نتیجه کل شهر به یک پکیج کامل از ماموریت های جانبی تبدیل می شود . به همین جهت ، سیستم دریافت این ماموریت ها تغییر کرده و این بار به صورت خودکار و ناحیه ای عمل می کند . انجام موفقیت آمیز هریک از آن ها ، ضمن پاداش ، باعث خروج آن منطقه خاص از سلطه دشمن  و پیوستن آن به  قلمرو گروه مقاومت می شود . با چنین شیوه ای ، بازیکن مختار است که آن ماموریت جانبی را انجام دهد و یا  بی تفاوت از آن منطقه خارج شده و مسیر دلخواهش را ادامه دهد .

بعد دیگر گیم پلی AC  ، حول مساله گردش آزاد یا Free Roam می چرخد . Ubisoft در این نسخه ، یک تکان حسابی به خود و اثرش داده . خیابان های لندن مملوء از انواع درشکه و کالسکه های متنوع است که می توانید از آن ها درست به سبک GTA استفاده کنید . خوشبختانه خیابان های لندن ، عریض هستند و به اندازه کافی جای مانور و خسارت زدن به اشیای کنار خیابان را دارید !!!! تعقیب و  گریزهایی که در این حالت صورت می گیرد ، شاید به خاطر سرعت نه چندان بالای درشکه ، هیجان زیادی نداشته باشند اما نمی توان منکر جذابیت و  لذت آن ها شد  .

بخشی از گیم پلی بازی

یکی دیگر از نکات جالب Syndicate  ، مخفی گاه شماست ، که با الهام از نسخه  Black Flag  ، این بار  در هیبت قطار شهری لندن ، در خدمتتان است و می توانید در آن ، ضمن تجدید قوا و رسیدگی به تجهیزاتتان ، به نواحی مختلف شهر دسترسی پیدا کنید .  البته خوشبختانه ، امکان Fast Travel برای مخاطبین کم صبر نیز لحاظ شده است !!!

اما معروف ترین امکان جدید در Syndicate ، ابزار جدیدی موسوم به Rope Luncher است . ابزاری که - اغراق نیست اگر بگوییم - با استراتژی های جدیدی که پیش رویتان می گذارد ، شما را به یک پا Batman قرن نوزدهمی تبدیل می کند . خوشبختانه ، ابزار مذکور ، هیچ آسیبی به تعادل بخش Free Roam بازی نزده و تاثیرش بر گیم پلی بازی ، درست همان طور که Ubisoft پیش از این ، اعلام کرده بود ، صرفا تسریع روند گشت و گذار است و نه تکیه مطلق بازیکن بر آن .  

همان طوری که سازندگان در نظر داشتند ، Syndicate یک عنوان شسته و رفته و کم باگ ( در قیاس با فجایع Unity ) است . اما جالب است که Ubisoft در این بین ، آن قدر حواسش معطوف ارائه یک اثر کم باگ بوده که در برخی قسمت های آن ، خطاهای جالبی مرتکب شده است . پیش تر گفتیم که شهر لندن مملوء  از انواع درشکه و کالسکه است . اما دریغ از یک اسب زین شده و بدون درشکه !!!

قطارهای شهر ،  با یا بدون لوکومتیو ران به کار خود ادامه می دهند . حرکت می کنند ، در ایستگاه توقف می کنند و حتی سوت هم می کشند !!!

گلوله تپانچه ، گاها ممکن است ، به جای یک نفر ، چند نفر را به وادی عدم بفرستد !! یا کنترل درشکه ها ، آن قدر خوب و دقیق است که می توانید - بی توجه به این حقیقت که عامل حرکتتان یک موجود زنده است و نه یک موتور - یک پارک دوبل جانانه انجام دهید !!!!

این دست موارد کوچک ، نه یک باگ ، بلکه خطاها و کم توجهی سازندگان هستند که تجربه این بازی نسل هشتمی را برای مخاطب تیز بین ، اندکی تلخ کرده و باعث می شوند مدتی با استایل عاقل اندر سفیه به نمایشگرتان خیره شوید !!!

شخصا انتظار داشتم Syndicate  ، با توجه به اینکه در انگلستان و به عبارتی ، در مهد تولد و شکل گیری فرقه Templar یا همان شوالیه های معبد جریان دارد ، از پرداخت و عمق بیش تری نسبت به نسخه های پیشین برخوردار باشد . اما گویا Ubisoft برخی از ریشه های این فرنچایز را از یاد برده و صرفا تلاش کرده اشتباهات نسخه Unity را جبران کند و می توان گفت در این راه تقریبا موفق عمل کرده است .

تنها نکته ناراحت کننده این است که Ubisoft  در خلال این 8 سال ، با عرضه هر نسخه جدید از این سری ، آن را یک قدم از ریشه هایش دور کرده و بیشتر به سمت ژانر اکشن و پر زد و خورد با ریتم سریع ، گرایش پیدا کرده تا یک عنوان مخفی کاری لذت بخش که باید آرام آرام چشیده شود .معلوم نیست چه بر سر آن ذات اصیل و آرام و مخفیکارانه اساسین ها که در نسخه ی اول و دوم شاهد آن بودیم آمده است ؟