southpaw games

همان طور که مستحضرید ، Syndicate شما را به انگلستان عصر ویکتوریایی برده و سعی می کند جدال میان دو فرقه معروف سری را ، این بار در یک بوم جدید به اسم انقلاب صنعتی و اوج تکاپو جامعه آن زمان لندن در جهت مدرنیزاسیون ، به مخاطب ارائه کند . شهر لندن ، تمام و کمال در سیطره Templar هاست که رهبری شاخه انگلیسی آن توسطی شخصی به نام Starrick انجام می شود . تمام جریانات انقلاب صنعتی ، تبادلات ، تجارت ، فعالیت های دانشمندان ، نظم حاکم بر کوچه و خیابان ....... همه چیز تحت تاثیر این شخص و فرقه تحت فرمانش است و طبیعتا این حد از نفوذ ، او و اطرافیانش را به اهداف اصلی و نهایی شما بدل می کند ؛ شمایی که در این نسخه ، نقش دو Assassin به نام های Jacob و Evie Frye را ایفا می کنید ؛ خواهر و برادری که راه پدرشان را دنبال کرده و مانند او ، در برابر Templar ها می ایستند . نقد و بررسی Assassin's Creed : Syndicate پلتفرم مورد بررسی : PS4 استودیوی سازنده : Ubisoft Quebec تاریخ عرضه : 1 آبان ماه 1394 مثل بیش تر نسخه های سری ، پای یک Apple Of Eden یا سیب بهشتی نیز در میان است که تمپلارها مشغول آزمایش روی آن و تلاش برای کشف ساز و کارش هستند . حضور همین Apple Of Eden ، به نقطه آغاز تفاوت میان خواهر و برادر تبدیل شده و با اینکه هدف نهایی هردو یکی است ، اما شیوه پیشروی ، نگرش فکری ، سبک پوشش و کلا شخصیت این دو ، باهم تفاوت دارد . فارغ از تمام جوانب منفی یا مثبت یکایک نسخه های AC ، باید اعتراف کرد که Ubisoft ، برای برخی از بخش های آن ها ، همیشه سنگ تمام گذاشته و همه توان خود را به کار گرفته . طراحی محیط ها ، یکی از این موارد است که همیشه بلااستثناء در اوج بوده و هست و خبر از ریزبینی و همت طراحان می دهد . لندنی که در این نسخه ، پیش روی مخاطب به تصویر کشیده می شود ، هم به لحاظ کیفیت فضایی و هم از لحاظ جزئیات و ظرافت ، چنان بی عیب و نقص است که گویی سوار قطار زمان شده و مستقیم از 3 قرن پیش به دست ما رسیده است. تماشای خیابان های سنگ فرش شده ، آسمانی که هر آن ممکن است بغض بارانش بترکد و سیمای شهر را عوض کند ، ساختمان پارلمان و ساعت معروف بیگ بن ، درشکه ها و کالسکه ها ، صدای سوت قطار ، پلیس های باتوم به دست و آبی پوش و از همه مهمتر ؛ رودخانه تیمز ، که چگونه بافت شهر را به دو قسمت کارگری و اشرافی تقسیم کرده و در عین حال ، محل عبور و مرور بی انقطاع کشتی ها و قایق های باری است ...... بله تماشای همه این ها ، مخاطب قرن 21 را بی درنگ با خاطرات و تاریخ آن روزهای لندن ، آشنا می کند . در سمت فقیر نشین رودخانه تیمز ، یکی از رویدادهای مهم و البته تلخ دوران انقلاب صنعتی اروپا جریان دارد ؛ استفاده از کودکان کار ، که Ubisoft با توجه به برحه تاریخی این نسخه ، توجه ویژه ای به آن نشان داده و حتی از این المان برای یکی از انواع ماموریت های جانبی نیز استفاده کرده است . توجه و پرداخت Ubisoft به مردم در این نسخه ستودنی است . تماشای رفتار روزمره آن ها در سطح شهر بسیار جالب است و دیگر با عملکردهای سطحی و ظاهری طرف نیستید . سازندگان در این نسخه ، برای بیشتر رفتار های جامعه ، مقدار زیادی کد و الگوریتیم دیگر نیز تدارک دیده اند که به این رفتارها ، عمق زیادی می بخشد . در کل می توان گفت که Syndicate ، تا حدی شبیه یه یک کلاس درس تاریخ کاملا پویا است که علاوه بر نمایش برگ دیگری از تنش های میان Assassin ها و Templar ها ، نگاهی نسبتا دقیق به فرایند مدرنیزاسیون و چگونگی کنش و واکنش های آن با ابعاد مختلف جامعه آن روزهای انگلستان دارد ضمن آنکه ، از قیاس زندگی های طبقات مختلف جامعه و اذهان عمومی آن دوران ، می گوید . مسلما یکی از اهرم های کمکی سازندگان در ارائه چنین کیفیت فضایی و اتمسفری ، استفاده از جلوه های بصری است . گرافیک Syndicate به عنوان یک بازی نسل هشتمی ، به احتمال زیاد نمی تواند شما را غافلگیر کند !! در نگاه اول ممکن است پیشرفت های گرافیکی این عنوان ، نسبت به قبل ، برایتان به یک سوال تبدیل شود . اما درست زمانی که با دقت به تماشای آن بنشینید ، با دیدن جزئیات به کار رفته در بازی ، سوال خود را پس می گیرید !!! کیفیت متریال ها ، در عناصر انگشت شماری مثل پارچه و آب و فلز پیشرفت چشم گیری داشته اند و سایر عناصر با تکسچرینگ عالی ارائه می شوند . Ubisoft در این نسخه توجه خاصی به فیزیک و کیفیت عنصر آب نشان داده !!! کیفیت تکسچرها و متریال ها ، جزئیات چهره ، سیستم بهبود یافته مو ، سرخی کنار حدقه چشم این گرافیک خوب ، در کنار خود به یک ست کامل از انیمیشن های در خور و شایسته نیز نیاز دارد . Syndicate از این نظر ، گرچه به هیچ وجه ضعیف نیست اما - مجددا باید گفت به عنوان یک بازی نسل هشتمی - می توانست خیلی بهتر عمل کند . انیمیشن های بالا رفتن از ساختمان ها و گردش در ارتفاعات و روی پشت بام ها و ...... خوب است . اما گاها یک باگ هم در آن میان ، خودی نشان می دهد !!! همچنین به نظر می رسد که کنترل بازی به طور 100 درصد با آن در ارتباط نیست و بعضی مواقع ممکن است با خطاهای عجیبی در حرکات و انیمیشن ها مواجه شوید . انیمیشن های مبارزات نیز به دلیل تغییراتی که به این قسمت اعمال شده ، کمی تسریع شده اند که نتیجه آن ، سرعت نسبتا اغراق آمیز شخصیت در حین ضربات و اجرای ضد حمله ها است . این قبیل خطاها دیگر در نسل هشتم ، قابل قبول نیستند . موسیقی بازی ، در وضعیت عجیبی است . از یک سو ، حال و هوا و اصالت انگلستان ویکتوریایی را داشته و از سوی دیگر با ریتم سریع و میکس شده ای از ویالون و پیانو ، هیچ تعاملی با ماهیت AC برقرار نمی کند و در زمان مبارزات یا تعقیب و گریز ، بیش تر از آنکه اکشن و پر جذبه باشد ، حالتی بازیگوشانه و شیطنت آمیز به خود می گیرد !!! با این وجود در مواقع آرامش و گشت و گذار در سطح شهر ، شنیدن آن لذت بخش است !!!! و اما گیم پلی .... Syndicate تلاش می کند با اضافه کردن تعدادی المان و مکانیزم جدید ، یک گیم پلی نسبتا تازه ارائه کند . سیستم مبارزات دیگر به صورت Lock On نیست و زمانی که مثلا توسط چند نفر محاصره شده اید ، تنها باید به شخصیت بازی جهت داده و فقط دکمه حمله را فشار دهید . راستی صحبت از دکمه شد ، دیگر مثل سابق نیازی نیست برای اجرای فنون مختلف ، از چند دکمه خاص استفاده کنید . سازندگان کل روند مبارزات را تنها با 4 دکمه اصلی کنترلر تسهیل کرده اند . حذف سیستم Lock On و خلاصه کردن تمامی فنون مبارزه در قالب 4 دکمه برای آسان شدن و تسریع آن ها ، به شدت از عمق مبارزات بازی کاسته و تقریبا از آن ها یک Button Mashing ساخته است . البته در نسخه های گذشته هم ، هسته و اساس مبارزات به همین صورت بود ، اما حدقل بازیکن مجبور می شد که موقعیت را تحلیل کرده و مبارزاتش را با حساب ، پیش ببرد ، حواسش را جمع کند و از امکانات و توانایی هایش با دقت و فکر استفاده کند . هوش مصنوعی دشمنان ، هنوز هم در حد یک آمیب و پایین تر از استاندارد لازم برای این ژانر است !!! و در تلفیق با سیستم مبارزات ، یک ضد و خورد بسیار کلیشه ای و آبکی تحویلتان می دهد که در تمام سری AC بی سابقه است . از ظرافت ضربات و فنون شخصیت های بازی هم کاسته شده و اگرچه هر 2 شخصیت اصلی بازی ، به قصد کشت مبارزه می کنند و فنون و Finisher های جذابی دارند اما دیگر اثری از کیفیت و ظرافت مبارزات شاهین کوه های الموت ، یا نجیب زاده فلورانسی یا حتی حکمران دریاهای کارائیب ، دیده نمی شود . به خصوص شخصیت جیکوب که شیوه Assassinate یا مبارزات مستقیم اش ، بیشتر به یک لات خیابانی می ماند تا یک Assassin تعلیم دیده و با پرتاب سریع و پیوسته مشت هایش به سمت دشمنان در اوایل بازی ، شما را به یاد فیلم های راکی می اندازد !!!! مبارزه با شخصیت جیکوب نام تاریخ حجم دفعات دانلود دانلود ویدیو از مبارزه با شخصیت Jacob در Assassins Creed Syndicate 1394-10-25 20.87 MB 1,335 Download Ubisoft در این نسخه ، بالاخره به درجه سختی آن نیز توجه کرده است . اما نه با اتکا به هوش مصنوعی . بلکه با استفاده از سیستم Level بندی . در Syndicate شاهد یک سیستم ارتقاء نسبتا آزاردهنده مبتنی بر XP هستیم . به ازای فعالیت هایتان ، مقداری XP دریافت می کنید . با رسیدن XP به یک حد مشخص ، یک عدد Skill Point به دست می آورید و با استفاده از این Skill Point ها ، می توانید توانایی شخصیت تان را ارتقاء داده تا در نهایت ، بعد از چند ارتقاء ، به Level بعدی برسید . میزان Level شما ، شاید اصلی ترین عامل تعیین کننده شکست یا پیروزیتان در مبارزات باشد . چراکه دشمنان بازی نیز همانند شما دارای Level هستند . چنانچه Level شما از آن ها کمتر باشد ... ضرباتتان اثر بخشی کمتری داشته و در مقابل ، ضربات آن ها مرگبارتر خواهد بود و شکستتان بسیار محتمل می شود . البته این مورد ، در خصوص مبارزاتی صادق است که همزمان در مقابل چند نفر قرار می گیرید . در کنار سیستم ارتقاء مهارت ها ، می توانید با استفاده از پول و آیتم های مختلف ( همانند نسخه Black Flag ) تجهیزات و لباس های جدید تهیه کرده و یا مهارت های گروه مقاومت را ارتقاء دهید . مبارزه با شخصیت ایوی در طول داستان ، مثل همیشه با تعدادی از مشاهیر تاریخ از جمله گراهام بل ، چارلز دیکنز ملاقات خواهید کرد که تعدادی از ماموریت های اصلی بازی را برایتان فراهم می کنند . در حالی که روند اخذ ماموریت های اصلی ، به همان سبک سنتی ملاقات با یک شخصیت خاص و صحبت با وی طی یک دموی Set Piece وار ، صورت می گیرد ، ماموریت های جانبی بازی از برخی جهات دچار تغییر و تحولات جالبی شده اند . نظر به اینکه ، تمام شهر لندن در سلطه Templar هاست ، عملا هیچ گوشه امنی در آن یافت نمی شود و در نتیجه کل شهر به یک پکیج کامل از ماموریت های جانبی تبدیل می شود . به همین جهت ، سیستم دریافت این ماموریت ها تغییر کرده و این بار به صورت خودکار و ناحیه ای عمل می کند . انجام موفقیت آمیز هریک از آن ها ، ضمن پاداش ، باعث خروج آن منطقه خاص از سلطه دشمن و پیوستن آن به قلمرو گروه مقاومت می شود . با چنین شیوه ای ، بازیکن مختار است که آن ماموریت جانبی را انجام دهد و یا بی تفاوت از آن منطقه خارج شده و مسیر دلخواهش را ادامه دهد . بعد دیگر گیم پلی AC ، حول مساله گردش آزاد یا Free Roam می چرخد . Ubisoft در این نسخه ، یک تکان حسابی به خود و اثرش داده . خیابان های لندن مملوء از انواع درشکه و کالسکه های متنوع است که می توانید از آن ها درست به سبک GTA استفاده کنید . خوشبختانه خیابان های لندن ، عریض هستند و به اندازه کافی جای مانور و خسارت زدن به اشیای کنار خیابان را دارید !!!! تعقیب و گریزهایی که در این حالت صورت می گیرد ، شاید به خاطر سرعت نه چندان بالای درشکه ، هیجان زیادی نداشته باشند اما نمی توان منکر جذابیت و لذت آن ها شد . بخشی از گیم پلی بازی یکی دیگر از نکات جالب Syndicate ، مخفی گاه شماست ، که با الهام از نسخه Black Flag ، این بار در هیبت قطار شهری لندن ، در خدمتتان است و می توانید در آن ، ضمن تجدید قوا و رسیدگی به تجهیزاتتان ، به نواحی مختلف شهر دسترسی پیدا کنید . البته خوشبختانه ، امکان Fast Travel برای مخاطبین کم صبر نیز لحاظ شده است !!! اما معروف ترین امکان جدید در Syndicate ، ابزار جدیدی موسوم به Rope Luncher است . ابزاری که - اغراق نیست اگر بگوییم - با استراتژی های جدیدی که پیش رویتان می گذارد ، شما را به یک پا Batman قرن نوزدهمی تبدیل می کند . خوشبختانه ، ابزار مذکور ، هیچ آسیبی به تعادل بخش Free Roam بازی نزده و تاثیرش بر گیم پلی بازی ، درست همان طور که Ubisoft پیش از این ، اعلام کرده بود ، صرفا تسریع روند گشت و گذار است و نه تکیه مطلق بازیکن بر آن . همان طوری که سازندگان در نظر داشتند ، Syndicate یک عنوان شسته و رفته و کم باگ ( در قیاس با فجایع Unity ) است . اما جالب است که Ubisoft در این بین ، آن قدر حواسش معطوف ارائه یک اثر کم باگ بوده که در برخی قسمت های آن ، خطاهای جالبی مرتکب شده است . پیش تر گفتیم که شهر لندن مملوء از انواع درشکه و کالسکه است . اما دریغ از یک اسب زین شده و بدون درشکه !!! قطارهای شهر ، با یا بدون لوکومتیو ران به کار خود ادامه می دهند . حرکت می کنند ، در ایستگاه توقف می کنند و حتی سوت هم می کشند !!! گلوله تپانچه ، گاها ممکن است ، به جای یک نفر ، چند نفر را به وادی عدم بفرستد !! یا کنترل درشکه ها ، آن قدر خوب و دقیق است که می توانید - بی توجه به این حقیقت که عامل حرکتتان یک موجود زنده است و نه یک موتور - یک پارک دوبل جانانه انجام دهید !!!! این دست موارد کوچک ، نه یک باگ ، بلکه خطاها و کم توجهی سازندگان هستند که تجربه این بازی نسل هشتمی را برای مخاطب تیز بین ، اندکی تلخ کرده و باعث می شوند مدتی با استایل عاقل اندر سفیه به نمایشگرتان خیره شوید !!! شخصا انتظار داشتم Syndicate ، با توجه به اینکه در انگلستان و به عبارتی ، در مهد تولد و شکل گیری فرقه Templar یا همان شوالیه های معبد جریان دارد ، از پرداخت و عمق بیش تری نسبت به نسخه های پیشین برخوردار باشد . اما گویا Ubisoft برخی از ریشه های این فرنچایز را از یاد برده و صرفا تلاش کرده اشتباهات نسخه Unity را جبران کند و می توان گفت در این راه تقریبا موفق عمل کرده است . تنها نکته ناراحت کننده این است که Ubisoft در خلال این 8 سال ، با عرضه هر نسخه جدید از این سری ، آن را یک قدم از ریشه هایش دور کرده و بیشتر به سمت ژانر اکشن و پر زد و خورد با ریتم سریع ، گرایش پیدا کرده تا یک عنوان مخفی کاری لذت بخش که باید آرام آرام چشیده شود .معلوم نیست چه بر سر آن ذات اصیل و آرام و مخفیکارانه اساسین ها که در نسخه ی اول و دوم شاهد آن بودیم آمده است ؟

بررسی بازی Skul: The Hero Slayer

تبلیغات متنی