بررسی کوتاه و اولین تجربهی بازی Remothered: Tormented Fathers
ژانر ترس و وحشت، یکی از سبکهای اولیه و صد البته پرمخاطب دنیای بازیهای ویدیویی است. عناوین بسیار خوبی که در این ژانر عرضه شدهاند بر محبوبیت و موفقیت این سبک افزوده اند و بازیهای ضعیفی که منتشر شدهاند، گه گاهی طرفداران را به موفقیت آیندهی بازیهای این ژانر دلسرد کردهاند. بازیهای بزرگی مثل سری محبوب رزیدنت اویل، سری موفق تنها در تاریکی و همینطور عنوان تحسین آمیز Clock Tower و بسیاری عناوین دیگر از موارد ارزشمندی بودند که تجربهی هرکدام اکیدا به علاقهمندان این سبک توصیه میشود.
بعد از اینکه در نسل هفتم برای سری بازیهای محبوب این ژانر دنبالههای ضعیفی عرضه شد، شینجی میکامی بزرگ با خلق بازی شیطان درون (The Evil Within)، روحی تازه در کالبد این بدن نیمه جان دمید تا دوباره تولید کنندگان بزرگ و توسعه دهندگان مستقل به عرضهی بازیهایی در سبک ترس و وحشت روی بیاورند.
یکی از این عناوین که در ابتدای معرفی مورد توجه بسیاری از مخاطبین قرار گرفت سهگانهی Remothered اثر Chris Darril است. اگر اخبار این عنوان را دنبال کرده باشید میدانید که اولین قسمت از این 3 گانه با عنوان Remothered: Tormented Fathers در اکتبر 2017 (21 اکتبر 2017 - 21 مهرماه 1396) بصورت دسترسی زودهنگام بر روی استیم قرار گرفت و حالا بعد از گذشت چند ماه نسخه ی کامل بازی منتشر شده تا نشان دهد که اصول اولیهی ژانر ترس و وحشت همچنان میتوانند جذاب و البته ترسناک باشند.
Remothered: Tormented Fathers اولین محصول استودیوی Darril Arts است که با همکاری Stormind Games ساخته شده. سبک بازی Remothered: Tormented Fathers شبیه به عناوینی مثل Clock Tower و Hunting Ground است که در آن پروتاگونیست بازی تنها میبایست از دست ضد قهرمان یا آنتاگونیست فرار کند و فقط در شرایط خاصی امکان درگیری و شاید از بین بردن ضد قهرمان وجود داشت. البته سناریو در Remothered: Tormented Fathers کمی فرق میکند.
در سری Clock Tower بعد از مدتی تعقیب و گریز و مخفی شدن از دست ضد قهرمان میتوانستید در باس فایت، او را از پای درآورید اما در Remothered: Tormented Fathers تمام مدت سایهی ضد قهرمان را احساس خواهید کرد و احتمالا فقط یک بار آنهم در آخرین قسمت از بازی باید با وی مبارزه میکنید (هنوز این موضوع تجربه نشده است) از طرفی پیشرفت هوش مصنوعی و همینطور برجستگی کار Darril در این است که ضد قهرمان بازی Remothered: Tormented Fathers به مقدار قابل قبولی هوشمند و صد البته غیر قابل پیشبینی است و امکان حدس عکس العملهای وی بسیار مشکل و در مواردی غیر ممکن است.
گیمپلی بازی که دوربین سوم شخص برای دیدن کاراکتر اصلی و هدایت آن در نظر گرفته شده، بر پایهی مخفیکاری، فرار و استفاده از آیتمهای موجود در محیط برای درگیری با استاکر پایه گذاری شده است. عدم وجود سلاح برای متوقف کردن ضدقهرمان داستان به خودی خود دلهره و هیجان را به بازی تزریق میکند و حملههای بدون مقدمه آنتاگونیست در جریان ماجراجویی در قصر، که فقط موسیقی متن ساختهی Nobuko Toda و Luca Balboni نزدیک شدن وی به شما را هشدار میدهند، ضربان قلبتان را به مقدار قابل توجهی بالا میبرد و محیط رعب آور بازی با گرافیک نه چندان پیشرفته که با وجود استفاده از موتور بازیسازی آنریل انجین، خروجی تاثیرگذاری ندارد اما بخاطر فضای تاریک، بخوبی با اتمسفری که داستان در آن جریان دارد، همگون شده است، باعث میشوند تا هر لحظه استرس و نگرانی رودررو شدن با ضدقهرمان را داشته باشید.
داستان بازی با روایتی آغاز میشود. بانویی سالخورده به خواهش مرد جوان کنجکاوی، خاطراتی را به یاد میآورد که در Remothered: Tormented Fathers آنها را تجربه میکنیم. ماجرای بازی از آنجایی آغاز میشود که رزماری رید، برای پیگیری روند بهبود یکی از بیماران بیمارستانی که نام آن فقط چند بار در بازی برده میشود و اهمیت چندانی ندارد، به محل زندگی این بیمار که قصری با معماری سبک ایتالیاییست مراجعه میکند.
اگر از طرفداران سری رزیدنت اویل باشید، با من هم عقیده هستید که قصری مخوف با رمز و رازهای پیچیده و معماهایی که شما را با چالش میکشند، دربهای قفل و افکتهای صوتی پرتنش، بهترین بستر برای ساخت یک بازی ترسناک هستند. نقطهی قوت Remothered: Tormented Fathers بطور مشخص قصری است که قرار است میزبان ماجراجویی شما باشد. قصری تاریک که در بدو ورود به آن، دلیل تاریکی اش را متوجه خواهید شد. ضد قهرمان بازی که همان بیمار مورد نظر رزماری است بعد از بهبودی به نور حساسیت پیدا کرده وبه همین دلیل فضای غالب موجود بر قصر به لطف عدم وجود نور کافی به خودی خود ترسناک خواهد بود. پس از ملاقات اولیه با پیرمرد بیمار (دکتر فلتون) و کنجکاوی که رزماری در دفتر کار دکتر فلتون بخرج میدهد و تصویری را پیدا میکند که میتواند از آن برای تحت فشار قرار دادن فلتون استفاده کند، داستان اصلی بازی خودنمایی میکند.
استاکر (آنتاگونیست – ضد قهرمان) ماجرا که دکتر فلتون، پیرمرد در ظاهر موجه ولی در باطن پرخاشگر و بیرحمی است، به فرقهای خاص تعلق دارد که در جریان پیشبرد داستان بازی با آن بیشتر آشنا میشوید. بعد از اولین برخورد با دکتر فلتون و مشخص شدن دلیل ماجراجویی رزماری که بدنبال شکف راز مفقود شدن دختر خانواده است، به درخواست دکتر از قصرش اخراج میشوید. اما حس کنجکاوی باعث میشود تا رزماری دوباره به قصر بازگردد و خودش را در مخمصهای خطرناک گرفتار کند. مخمصهای که حالا باید برای فرار از آن و البته بدست آوردن اطلاعات در رابطه با ماجرای عجیب بهبودی دکتر و آیین شومی که به آن وابسته است دست بکار شوید.علاوه بر این باید درمورد گم شدن دخترخواندهی خانوادهی فلتون و سرنوشتی که به آن دچار شده است اطلاعات جمع کنید و در کنار نجات جانتان، پرده از این راز بردارید. در نیم ساعت ابتدایی بازی، چیزی که خودنمایی میکند گیمپلی بازی بر اساس الگوی اولیه و قدیمی بازیهای ترسناک است. القای حس ترس و هیجان از طریق وجود ضدقهرمانی همیشگی، محیط تاریک، ناتوانی در از بین بردن خطری که بطور مداوم از جانب آنتاگونیست تهدیدتان میکند و داستانی که شاید بعدی ماوراءالطبیعه داشته باشد، ترکیب بسیار خوبی برای یک بازی ترسناک هستند که در کنار صداگذاری بسیار خوب و کارگردانی عالی، توانسته اند مجموعهی قابل احترامی را شکل دهند. تجربهی اولیهی من از بازی، نوید عنوانی شایستهی تحسین را میدهد که البته برای شخص من بیش از اندازه استرسزا و پرتنش است!
شما را به تماشای گیمپلی بازی Remothered: Tormented Fathers دعوت میکنم.
نظرات