نقد و بررسی Bound

امروزه بسیاری از شرکت های بازی سازی به‎دنبال ساخت عناوینی بر مبنای درآمد زایی و کسب مخاطب بیشتر هستند و کمتر به بعد هنری آن می پردازند، همین باعث شده تا بازی هایی از این قبیل کم یاب شده یا بیشتر توسط سازندگان مستقل تولید شوند. خوشبختانه یکی از سیاست هایی که بخش سرگرمی سونی اتخاذ کرده در حمایت از اینگونه عناوین و بازی سازان مستقل است. Bound عنوانی ساخته استودیو Plastic که توسط SIE اخیرا منتشر شده نیز یکی از همین عناوین است.  سبک بازی Bound را با وجود پلتفرمر بودن نمی توان عامه پسند دانست، ولی قطعا برای افرادی که به دنبال تجربه های جدید هستند جذاب خواهد بود. می توان رایحه عشقی را که سازنده قصد داشته آن را در سراسر Bound پخش سازد، در طول بازی استشمام نمود که با  مفاهیم عمیق انسانی همچون مرگ و زندگی مخلوط شده و تمام این ها  با حرکت های بسیار لطیف کاراکتر بازی نمایان می شوند.

فضای بازی بسیار هنری و بطور سیال طراحی شده است به این شکل که با تغییر زاویه دید اجسام و اشکال موجود در بازی دچار تغییر و تحول می شوند تا هیچ چیزی مانع از دیدن کاراکتر بازی نشود. البته سیستم معیوب زاویه دید که ناگهان تغییر جهت داده و کاملا در سمت مخالف قرار می گیرد باعث شده تا این ویژگی چندان به چشم نیاید! همین مورد در کنار نداشتن کنترل مناسب را می توان مهمترین ضعف های بازی دانست.  تنوع محیطی را می توان یکی از نقاط قوت Bound برشمرد، در طول بازی هیچ وقت با محیط های تکراری و فیزیک یکسان برخورد نخواهید کرد، برای گذر از برخی آن ها باید از روی موانع بپرید و در برخی دیگر باید از گذرگاه های باریک عبور کنید. نور پردازی بازی نیز بسیار چشمگیر و زیبا انجام شده و حس گذر زمان بوسیله تغییر جهت و طول سایه به بازیکننده بخوبی القا می شود. استفاده از رنگ‎های تند در کنار رنگ‎های روشن در محیط بازی زیبایی خاصی به آن بخشیده و نکته جالب اینجاست که با وجود استفاده از طیف وسیعی از رنگ ها اثری از رنگ های نرمال یا اصلی درون بازی نیست و تمام رنگ های استفاده شده در بازی یا طیف های روشن تر و تیره تر از رنگ های اصلی هستند یا از ترکیب آن ها به وجود آمده اند. نور پردازی درون بازی به خوبی انجام گرفته و حس تفییر زمان بوسیله تغییر جهت و طول سایه ها به بازی کننده کاملا القا می شوند. تا حدودی محیط بازی شبیه به محیط بازی Grow Up می باشد و همان از هم گسیختگی منحصر به فرد را همراه با رنگ آبی آسمانی تداعی می کند ولی کمی منسجم تر از نسخه اصلی Grow Up.

حرکات کاراتر بسیار نرم و روان و با وجود این که بازی هیچگونه وجه واقعگرایانه ندارد بسیار طبیعی هستند. ویژگی اصلی Bound به قطع همراه بودنش با حرکات زیبا و موزون باله است. راه رفتن و پریدن و تمام حرکات دیگر با نقش های زیبای باله آرایش شده اند تا باعث زیبایی هر چه تمام تر Bound شوند. تنوع حرکات موزون کاراکتر مناسب و قابل قبول است که با پیشرفت در خط سیر داستان بازی بر تعداد آن ها افزوده می شود بعلاوه انجام حرکات پیچیده تر توسط کارکاتر بازی با ترکیب کلید های مختلف امکان پذیر است. البته گنجاندن این حد از موزونیت در بازی معایبی را نیز به همراه دارد، برای مثال همراه بودن حرکات موزون حتی با راه رفتن باعث شده تا پیشروی در بازی کمی کند و آزار دهنده باشند. فیزیک حرکات را می توان عاری از ایراد دانست اما کنترل حرکات سخت می باشد. یکی از معدود حوادثی که باعث مرگ شما در بازی می شود سقوط از پرتگاه هاست و همین عدم کنترل مناسب نیز باعث شده تا به طور مکرر شاهد نرسیدن به لبه دیگر و سقوط از روی سکو ها باشیم. موسیقی متن بازی ساده، زیبا و هماهنگ با ریتم بازی به خصوص حرکات کاراکتر است و در کنار افکت های صوتی عالی تجربه ای فوق العاده را در اختیارتان خواهد گذاشت.

داستان بازی را می توان تکراری ولی باز هم جذاب دانست، تلاش برای نجات دادن یکی از بستگان خود توسط شاهزاده ای که در این بازی یک مادر و دختر نقششان را بر عهده گرفتند اصولا چنین بازی هایی دارای گیم پلی کوتاه و در حد چند ساعت هستند ولی همین کندی حرکت باعث شده نه تنها بازی چنین حسی را به شما منتقل نکند، بلکه پس از مدتی احساس کنید که اگر یک ساعت دیگر به بازی کردن ادامه دهید حوصله تان سر خواهد رفت در نتیجه می توان گفت که به پایان بردن بازی در یک گیمپلی کمی خسته کننده است. پازل های موجود در بازی نیاز چندانی به اندیشدن ندارند و مانند بسیاری از عناوین دیگر محدود به جابجایی اشیا یا فعال کردن آن ها می شوند.

در یک جمع بندی کلی می توان به این نتیجه رسید که Bound بیشتر یک اثر هنری است تا یک بازی کامپیوتری. همانطور که نگاه کردن به یک اثر هنری - برای یک فرد معمولی - لذت بخش تر از آفرینش آن است، به تماشای بازی شدن Bound نشستن نیز بسیار لذت بخش تر از بازی کردن آن است. Bound تمام عناصری که نمای خوبی به یک عنوان می بخشند را داراست و تمامی این عناصر در هماهنگی کامل با یکدیگر به سر می برد ولی عناصری که ارتباط بین فرد و بازی را ایجاد می کنند( رابط کاربری) کم و یا ضعیف هستند. همین ضعف باعث شده تا Bound آن طور که باید و شاید لذت بخش نباشد.