از زمان موفقیت اعجاب‌انگیز بازی Minecraft، آثار بسیاری برای به دست آوردن گوشه‌ای از بازار این عنوان ساخته و عرضه شده‌اند که هر کدام تلاش کرده تا با اضافه کردن ایده خاص خود به فرمول «ماینکرفت» به اندازه‌ای از عنوان مذکور متفاوت باشد که بتواند برای پرسش «این که مثل همون ماینکرفته، برای چی باید بازیش کنم؟» پاسخ مناسبی داشته باشد. بازی Autonauts در مقام اولین محصول تجاری تیم Denki، تلاش دارد تا با اضافه کردن ربات‌های کارگر به فرمول «گرایند و ساخت» همیشگی، تجربه‌ای ماینکرفتی اما جدید باشد. پاسخ اینکه آیا در این راه موفقیتی به دست آورده یا نه را در ادامه این مطلب خواهید دید.
با توجه به ساختار این قبیل عناوین، در Autonauts هم خبر خاصی از داستان نیست. شما یک فضانورد با مزه هستید که به سراسر کهکشان سفر می‌کند و در سیارات به ظاهر خالی از سکنه شروع به ساخت و ساز می‌کند تا آن‌ها را تبدیل به یک سیاره بیمار و آلوده دیگر همانند زمین تبدیل کند، یک استعمارگر کوچولو با لپ‌های قرمز و چهره‌ای خندان. مطمئنا ساختن ابزاری اولیه که قدرت و مقاومت چندانی ندارند و جمع‌آوری مواد خام برای ساخت آن‌ها برای فردی که ظاهری کودکانه دارد، اصلا کار ساده‌ای نیست. برای داشتن یک تجربه استعمارگرایانه موفق باید برای نظم دادن به سرزمین جدید موادی که به شکل نامنظم بر روی زمین پراکنده‌اند را جمع‌آوری کرد، درختان و سنگ‌های بزرگ را قطع کرد و شکست، کشاورزی کرد، نیازهای اصلی برای داشتن یک زندگی ساده را انبار کرد و ... که همه این کارها و هزاران کار دیگر به شدت سخت و زمانبر به نظر می‌رسند، یک تجربه خوشحال کننده برای آن دسته از بازیکنانی که برای گرایند کردن و انجام کارهای بی‌معنی و تکراری زندگی می‌کنند و یک کابوس واقعی برای افرادی که چیزی به نام زندگی در خارج از دنیای بازی‌های ویدئویی دارند.
استعمارگر بامزه ما (و البته بازیکنی که کنترل او را بر عهده دارد) یک شانس بزرگ در زندگی خود دارند: «ربات‌های کارگر مناسب برای محیط زیست»!!! در همان ابتدای کار دومین میزکاری که بازیکن موظف می‌شود تا بسازد، دم و دستگاهی است که به وسیله آن می‌توانید با تعدادی چوب، سنگ و بذر درخت برای خودتان یک ربات کارگر بسازید که چون این ربات‌های اولیه با کوک کردن کار می‌کنند و هیچ گونه گازهای گلخانه‌ای از خود تصاعد نمی‌کنند، می‌توان امیدوار بود که این سیاره جدیدی که قرار است تمامی منابع آن را تا قطره آخر استخراج کنیم، با ذره‌ای توجه به سرنوشت کره زمین دچار نشود.
ربات‌های تحت کنترل در Autonauts یک ویژگی جذاب دارند، اینکه می‌توانند به واسطه «مشاهده و تقلید» یک عمل نه چندان پیچیده را یادگیری کنند. این کار به واسطه یک مدل ساده و ابتدایی از برنامه نویسی انجام می‌گیرد که با انتخاب حالت ضبط کردن، ربات مورد نظر به مشاهده عمل بازیکن می‌پردازد و بعد از یادگیری یک عمل توسط ربات می‌توان برای او محدوده عملیاتی خاصی را تعریف کرد و این فرآیند را به صورت یک چرخه بی‌نهایت تعریف کرد تا این ربات تا زمانی که انرژی دارد و یا وسیله مورد استفاده او از کار نیفتاده این عمل را ادامه دهد. در صورتی که کوک ربات به پایان برسد یا مثلاً برای رباتی که برای قطع درختان برنامه‌ریزی شده تبرِ در دست او بشکند، بازیکن باید به این امور رسیدگی کند تا عمل نابودی منابع سیاره جدید بدون هیچ مشکلی پیش برود.
لازم به ذکر است که تمامی کارها را می‌توانید به تنهایی انجام دهید و تا انتها از حتی یک ربات هم برای انجام هیچ کاری استفاده نکنید، این مسئله کاملاً وابسته به این است که تا چه اندازه برای وقت خود ارزش قائل هستید و یا اینکه تا چه اندازه تجربه کار یدی در Autonauts برایتان لذت‌بخش است و تا چه اندازه می‌خواهید این تجربه را برای خود طولانی کنید. مثل تعداد زیادی از عناوین مشابه، اینجا هم با پیشروی بیشتر در بازی می‌توانید ابزار و امکانات خود را آپگرید کنید تا با ربات‌ها و ابزاری مقاومتر و با کیفیت‌تر به جان این طبیعیت بی‌دفاع بیفتید. دست بازیکن برای اینکه سیاره جدید را به چه شکل بسازد کاملاً باز است، مسئله اصلی اینست که چگونه به این اکو سیستم آسیب بزنیم اما این آسیب به حدی نباشد که ناگهان به خودمان بیاییم و مواد مورد نیاز خود را به طور کامل مصرف کرده باشیم و تمهیدی هم برای روزی که به پایان می‌رسند نیندیشیده باشیم، دقیقا مثل بلایی که بر سر محل زندگی خود در دنیای واقعی آورده‌ایم.
مسئله مدیریت منابع زمانی بُعد مهمتری به خود می‌گیرند که باید با ساکنان سیاره که در ادامه به استعمارگر کوچولو می‌پیوندند هم سر و کله بزنیم و یک تنه (البته با کمک ربات‌هایمان که البته برده‌های مکانیکی حق اظهار نظر ندارند) به نیازهای آن‌ها پاسخ دهیم تا دوستمان داشته باشند! به عبارتی بازی Autonauts بار دیگر به شما یادآوری می‌کند که حتی اگر به دورترین و خالی از سکنه‌ترین نقطه کل هستی هم سفر کنید و تصمیم بگیرید تا یک آرمان‌شهر برای خودتان بسازید، ناگهان سر و کله آدم‌های بی‌مصرفی پیدا می‌شود که اگر کسی مراقب آن‌ها نباشد، ممکن است از گرسنگی و تشنگی تلف شوند. استفاده از اتوماسیون در این سبک و سیاق ایده تازه‌ای نیست اما نوع پیاده‌سازی آن و کلیت کار به گونه‌ایست که می‌تواند برای مخاطبان و خصوصا مخاطبان کم سن و سال‌تر جذابیت‌های ویژه‌ای داشته باشد و با نوع ساده‌ای از برنامه‌نویسی که در بازی جای داده شده، دست به خلاقیت‌های جذابی بزنند و گاهی هم کارهایی بیهوده اما با مزه را با استفاده از این سیستم طراحی کنند. از جمع‌آوری مواد خام به عنوان ساده‌ترین کار تا کشاورزی و خیاطی و ... همه در این عنوان قابل انجام و برنامه‌ریزی برای انجام توسط ربات‌ها هستند.
در مبحث گرافیک با اثری ساده اما جالب طرف هستیم. از یک طرف تعداد چند ضلعی‌های مورد استفاده برای طراحی اشیا و افراد نه به اندازه ماینکرفت کم هستند و از طرف دیگر رنگ و لعاب طراحی‌ها در حد اندازه چیزی مثل سری Dragon Quest Builders است اما در مجموع به عنوان یک اثر مستقل و کوچک که به طور کلی و با توجه به ویژگی‌های ژانر آن که انتظار چندانی از این بخش وجود ندارد، Autonauts عملکرد نسبتا قابل قبولی دارد. در بخش صداگذاری و موسیقی با چند افکت ساده و چند قطعه معمولی طرف هستیم که بعد از مدت کوتاهی به کامل فراموش می‌شوند و حتی از یک آلودگی صوتی پس زمینه هم کمتر هستند.
اندکی نوآوری در طراحی سیستم کارکرد روبات‌ها به همراه طراحی بصری بامزه باعث می‌شود تا Autonauts یک مسیر فرعی نسبتاً قابل قبول برای طرفداران ماینکرفت باشد که می‌خواهند مدتی از بازی مورد علاقه خود فاصله بگیرند ولی در عین حال علاقه‌ای به تجربه ژانر‌های دیگر هم ندارند.
نظرات