نسخه اول Trine جزو عناوینی بود که همراه موج اول بازی های‌مستقل عرضه شد و به دلیل ساختار متفاوت، گرافیک چشم‌نواز و کاراکترهای دوست داشتنی تبدیل به یکی از عناوین قابل توجه سال 2009 شد. تیم سازنده از محبوبیت این عنوان در جهت ساخت عناوین جدید در سری استفاده کرد. اکنون که شاهد عرضه نسخه چهارم این سری هستیم، می‌توان به وضوح پیشرفت Trine 4 را نسبت به نسخه‌های قبلی حس نمود.
با شروع بازی، دیدن دوباره آمادئوس، زویا و پونتیوس لبخندی بزرگ روی لب‌های من نشاند. این سه قهرمان جدا نشدنی پس از رشادت‌هایی که در نسخه‌های قبلی از خود نشان دادند، بار دیگر گرد هم آمده‌اند تا دنیا را از دست نیروهای شیطانی نجات دهند. این بار ماموریت آن‌ها بازگرداندن شاهزاده‌ای جوان به نام سلیوس است که از آکادمی ستاره شناسی فرار کرده و به واسطه نیرویی که در درونش پنهان است کابوس‌هایش شکل واقعیت به خود گرفته و دنیا را سرشار از پلیدی کرده‌اند. داستان این نسخه از بازی در عین سادگی، دلنشین و سرگرم کننده است و برخلاف نسخه سوم با پایانی مناسب به این نسخه خاتمه می‌دهد.
اگر عناوین قبلی سری Trine را بازی کرده باشید مطمئنا با برخی ویژگی‌های منحصربفرد بازی نظیر فیزیک واقعی اجسام، ترکیب قابلیت‌های کاراکترها برای حل پازل‌ها و سیستم لول آپ بازی آشنا هستید. در Trine 4 شاهد حضور تمامی موارد بالا اما به شکلی منسجم‌تر و پخته‌تر هستیم. گیم‌پلی بازی به دو قسمت تقسیم می‌شود: حل پازل‌ها برای عبور از محیط و مبارزه با دشمنانی که پرداخته ذهن سلیوس و دیگر کاراکترهای بازی هستند. هر سه کاراکتر در ابتدا از مهارت‌های اندکی برخوردارند اما رفته رفته به تعداد این مهارت‌ها افزوده می‌شود و به همین ترتیب پازل‌های بازی نیز چالش‌انگیز‌تر می‌شوند. مهارت‌هایی که در این نسخه به کاراکترها اضافه شده بسیار خلاقانه و جذاب هستند و ترکیب‌شان با فیزیک واقعی بازی باعث شده که روش‌های زیادی برای حل پازل‌ها و مبارزه با دشمنان وجود داشته باشد. از جمله این قابلیت‌ها می توان به طناب افسانه ای زویا شاره نمود که با اتصال اشیا به سطوح ثابت منجر به معلق ماندن آن‌ها در هوا می شود. پنتیوس هم با قابلیت سپر رویایی‌اش می‌تواند نور، آب و هر چیزی که با سپرش برخورد کند را انعکاس دهد و این انعکاس را در نقاط مختلف ثابت نگه دارد.
بدون استفاده از مهارت‌های هر سه قهرمان نمی‌توان از خیلی از پازل‌های بازی عبور کرد. البته، بازی به شما این اجازه را می‌دهد که زمان بازی با دوستان‌تان همه کاراکترهای یکسانی را انتخاب کنید. در این صورت، پازل‌های بازی با توجه به قابلیت‌های کاراکترها تغییر خواهد کرد. پازل‌های بازی شاید چندان مشکل بنظر نرسند اما این حس آزادی در روش حل کردن آن‌هاست که منجر به لذت بخش شدن آن‌ها می شود. من به شخصه اکثر اوقات سعی می‌کردم از روش‌های غیر معمول پازل‌های بازی را حل کنم. بخش دوم گیم پلی بازی که به مبارزه با دشمنان اختصاص دارد در مقایسه با دیگر بخش‌های بازی بسیار ضعیف از آب درآمده و چندان لذت‌بخش نیست. دلیلی اصلی این مسئله این است که مبارزات در مناطق مشخص و بسته‌ای اتفاق می‌افتند و این باعث شده که در این بخش‌ها یکپارچگی گیم‌پلی بازی از بین برود. جدا از این، دشمنان اغلب تکراری هستند و چالش زیادی برای مبارزه با آن‌ها وجود ندارد. در نسخه اول بازی دقیقا عکس این موضوع وجود داشت و چنین پسرفتی با فاصله سه نسخه چندان قابل قبول نیست.
درست است که بازی در بخش مبارزات معمولی ضعیف عمل کرده اما باس فایت‌های بازی جزو نقاط قوت آن هستند. هر کدام از این باس فایت‌ها که نمودی از کابوس‌های شخصیت‌های اصلی بازی هستند مکانیک‌های منحصر به فرد خود را دارند. از میان 4 باس اصلی بازی، باس فایت مربوط به آمادئوس برای من از همه لذت بخش‌تر بود. خصوصا اینکه این باس فایت جنبه مبارزه‌ای نداشت و بیشتر شبیه به یک پازل بزرگ بود که برای حل آن نیاز به فکر کردن بود.
شیشه‌های معجون صورتی رنگ اصلی‌ترین آیتم قابل جمع آوری بازی هستند که با بدست آوردن تعداد مشخصی از آن‌ها می‌توانید قابلیت‌های کاراکترها را ارتقا دهید. علاوه بر آن‌ها، جعبه‌های گنج و نامه‌هایی نیز در نقاط مخفی بازی قرار دارند که به اسرارآمیز شدن بازی کمک می‌کنند. در واقع، پیدا کردن این آیتم‌ها چالش اضافی برای آن دسته از پلیرهاست که به روند معمول بازی اکتفا نمی‌کنند.
Trine 4 همانند عناوین قبلی سری یک عنوان دوبعدی است که در پس زمینه‌های سه بعدی روایت می شود. گرافیک بازی جزو عناصری بود که با عرضه هر نسخه جدید به شکل چشمگیری بهبود یافت و اکنون در Trine 4 به اوج خود رسیده است. Trine 4 جزو زیباترین و پرجزئیات‌ترین عناوین دوبعدی است و این مسئله به حدی چشم‌گیر است که بخش عظیمی از حس خوب بازی از آن سرچشمه می‌گیرد. نورپردازی، افکت اسلحه‌ها، محیط بک‌گراند، مدل کاراکترها و سایه پردازی همه در حد عالی انجام گرفته‌اند. جدا از جنبه تکنیکی، گرافیک بازی از نظر هنری نیز بسیار چشم‌نواز است. خوشبختانه برای صداگذاری کاراکترهای اصلی از همان صداپیشه‌های قدیمی استفاده شده و شنیدن دیالوگ‌هایی که بین آن‌ها رد و بدل می‌شود مسلما لبخندی رو لب‌هایتان خواهد نشاند. علاوه بر این، راوی معروف داستان نیز در این نسخه حضور دارد تا با صدای گرمش داستان ماجراجویی‌های سه قهرمان داستان را روایت کند.
در مجموع، Trine 4 ادامه‌ای شایسته برای سری Trine است که توانسته با ترکیب جلوه‌های بصری چشم‌نواز، مکانیک‌های خلاقانه کاراکترها و پازل ها، و داستانی ساده و در عین حال سرگرم کننده، لحظات دلپذیری را برای مخاطبان رقم بزند. تنها مشکل اصلی بازی بخش مبارزات آن است که می‌توانست خیلی بهتر به آن پرداخته شود.
نظرات