بررسی بازی DIRT 5

سری بازی Dirt در طول حیاتش دچار تغییر فاز‌ها و زیر سبک‌های متفاوتی شده است، از نسخه‌های تقریبا آرکید 2 و 3 گرفته تا شبیه ساز بودن نسخه 4ام اما استدیو Codemasters با ساختن دو نسخه کاملا شبیه ساز و محبوب Dirt Rally تقریبا این مسیر را از نسخه اصلی سری جدا کرد و در نتیجه باعث شد که نسخه پنجم بازی به دوران نسخه‌های 2 و 3 برگردد و حس و حالی مشابه آن‌ها را به مخاطبان خود ارائه داد. بدون شک تصمیمی کاملا درست و بازگشتی بجا و مناسب!

Dirt 5 در همان نمایش سینمایی اول با قدرت تمام حس و حال خود را به مخاطبش القا می‌کند، سلسله مسابقاتی فستیوال مانند بهمراه دیوانگی‌های متعدد و مسیرهای مسابقه بسیار زیبا و صد البته موسیقی‌های پر انرژی و رنگارنگ. بازی قبل از اینکه شما رنگ منو‌های بازی را ببینید به همراه یک پرسش و انتخاب مهم شما را به اولین مسابقه‌اتان می‌رساند. دو گزینه‌ای که باید انتخاب کنید رابطه مستقیمی با ارائه‌های فنی بازی برای شما دارد، آیا بازی 60 فریم بر ثانیه با کیفیت ظاهری نه چندان جالب می‌خواهید یا بازی 30 فریم بر ثانیه اما بسیار زیبا و دلنشین.

بصورت مختصر تفاوت این دو گزینه که می‌توانید در هر مقطعی از بازی و قبل از ورود به مسابقه آن را به دلخواه عوض کنید به این شکل است که ماهیت کلی Dirt 5 یک بازی مسابقه‌ای آرکید با تمرکز بر هرچه زیباتر بودن و جذاب بودن است، مسلما گزینه 60 فریم بر ثانیه به مانند بازی‌های ورزشی تیمی یک امر مهم برای یک بازی Racing(ریسینگ) است و اگر باعث از خودگذشتگی بیش از حد مسائل ظاهری نشود تنها گزینه موجود است اما محدودیت‌های سخت افزاری کنسول‌های این نسل بخصوص پلتفرم‌های پایه مانند PS4 و Xbox One باعث شده است که انتخاب 60 فریم بر ثانیه عملا ظاهر کلی بازی و بخصوص کیفیت تصویر (IQ) را به میزان زیادی کاهش دهد و از آن‌جایی که قبل‌تر هم گفتم تمرکز Dirt 5 بر روی ترکیب جذابیت‌های مسیر‌های مسابقه‌اش بهمراه یک گیم پلی لذت بخش است در نتیجه انتخاب 30 فریم بر ثانیه کاملا معقول‌تر و قطعا لذت بخش‌تر است. در نتیجه از این بعد وقتی از مسائل گرافیکی بازی صحبت می‌کنیم کاملا تمرکز بر روی گزینه 30 فریم بر ثانیه است. نسخه‌های نسل بعدی بازی قطعا بهترین انتخاب برای تجربه این بازی بصورت 60 فریم بر ثانیه هستند.

نسخه پنجم Dirt کاملا با رنگ‌های گرم و افکت‌های جذاب و چشمگیر احاطه شده است و این مورد از منو‌های بازی و اولین مسابقه‌اتان بصورت کاملا مشخص است، تک تک مسیر‌های بازی که ساختگی نیز هستند به زیباترین شکل ممکن طراحی شده‌اند و تنوع آن‌ها از یونان و ایتالیا و آمریکا و برزیل و چین گرفته تا اقسا نقاط دنیا مثال زدنی است و از این لحاظ شباهت انکار ناپذیری با بازی انحصاری Driveclub دارد. این مسیر‌ها علاوه بر تنوع‌های ظاهری، تفاوت‌های کاملا گیم پلی محور نیز با یکدیگر دارند، از مسیر‌های آف رود و کاملا خاکی گرفته تا ترکیب آسفالت و خاک و محیط‌های سرپوشیده. ترکیب این موارد با آب و هوای متنوع بارانی و برفی و ساعات مختلف روز قطعا شما را از این لحاظ کاملا راضی نگه می‌دارد و بازی قرار نیست اینجا متوقف شود و در آینده با DLCهای پولی مسیرهای زیادتری اضافه خواهند شد.

مسلما بازی از لحاظ هنری و ظاهری جذابیت‌های زیادی دارد و خوشبختانه فریم دهی در این حالت نیز تقریبا ثابت است اما شاهد اندک مشکلاتی نیز هستیم، باگ‌ها و بعضا کرش‌ها ممکن است رخ دهند و با اینکه شاهد یکی از زیباترین بازی‌های ریسینگ در زمینه نورپردازی و افکت‌های سنگین متنوع مانند گِل و خاک و برف و باران و تعاملی واقعی و لحظه‌ای با خودروهای بازی هستیم که صحنه‌های زیبایی را خلق می‌کنند اما کمبود کیفیت‌های لازمی مانند بر طرف کردن لبه لبه بودن اشیای بازی (Anti Aliasing) و بعضا Screen Tearing(پارگی تصاویر) هستیم. با اینحال این مشکلات بسیار کم هستند و نیازمند دقت بسیار زیاد برای توجه شدن به آن‌ها است. صد البته این مشکلات در گزینه 60 فریم بر ثانیه بر روی کنسول‌های پایه بسیار شایع‌تر است.

Dirt 5 در بطن خود تنوع زیادی در بخش‌های بازی دارد، از قسمت آنلاین گرفته تا چند نفره آفلاین( بسیار خوشحال کننده!) و صد البته Career و بصورت کاملا غافلگیر کننده بخشی برای ساختن مسیرهای مورد نظر خودتان و به اشتراک گذاشتن با بقیه و برعکس، حالتی که قطعا باعث می‌شود با ساپورت درست و مداوم باعث هرچه بیشتر بقای بازی شوند و صد البته ارزش تکرار بازی را بسیار بالا ببرند.

مطمئنا در خبرهای قبل از عرضه بازی از وجود دو صداپیشه محبوب و پرکار صنعت یعنی Nolan North و Troy Baker بسیار متعجب زده شده بودید و با اینکه انواع شوخی‌ها با این مورد شده بود اما حال با تجربه بازی بنظر می‌رسد این ترکیب کاملا جواب داده است. صدای این دو دوبلور تحت عنوان شخصیت‌های خیالی با نام‌های AJ و Bruno Durand از طریق صحبت‌های پادکست مانند در طول تجربه بخش Career شنوا خواهید بود که با توجه به کیفیت دیالوگ‌ها و بعضا شوخی‌ها و آموزش‌های نوع مسابقات باعث شده است که با دنیای خیالی بازی ارتباط بیشتری برقرار کنید و بعضا ریز خنده‌ها و لبخندی بر روی صورتتان به وجود بیاید، قطعا این مورد چیز کاملا تاثیر گذار و جدیدی نیست اما همانطور که گفته شد باعث ارتباط بیشتر شما با بازی و روح و شخصیت بخشیدن به مجموعه کلی اثر شده است.

تنوع مسابقات و خودرو‌های بازی بسیار بالا است و قطعا برای مدت زیاد و کافی بخش تک نفره یا همان Career شما را سرگرم خواهند کرد، از مسابقه بر روی یخ‌های زیر پل رزولت نیویورک گرفته تا جنگل‌های استوایی برزیل و محیط بارانی و گِلی‌اش و ارتفاعات یونان و برف و بوران نروژ. مطمئنا این بخش عمق بازی‌هایی مانند Dirt Rally و F1 را ندارد و خوشبختانه که Codemasters این مسیر را با این نسخه نرفته است!

با هر مسابقه در این بخش 4 گزینه برای شما با توجه به عملکردتان بروزرسانی می‌شود، Level، شهرت، پول و در نهایت استیکرها ونوع رنگ خودروها و طرح‌های دیگر برای شخصی سازی ظاهری. شخصی سازی ظاهری خودروها به اندازی کافی شاید عمیق نباشد و نبود چندین گزینه بسیار ناامید کننده است اما با این وجود کافی بنظر می‌رسند و می‌توانید تا ساعت‌ها درگیر ساخت تنها یک خودرو شوید و هر خودرو نیز می‌تواند تا 4 جایگاه شخصی سازی را برای شما باز نگه دارد.

تنوع خودروها و کلاس هر کدام از آن‌ها در بازی کاملا متنوع است و هر یک از آن‌ها نیز حس و حال رانندگی کاملا متفاوتی با یکدیگر دارند که باعث هرچه بیشتر شدن ارزش تکرار بازی شوند و از آن‌جایی که خبری از شخصی سازی‌های فنی و پیچیده سری Rally و F1 خبری نیست، هر خودرو تنها با دو مشخصه Performance ( بصورت کلی قدرت) و Handling(راحتی کنترل) با درجه هایی از S تا C دسته بنده شده‌اند که مطمئنا هر کدام از آن‌ها مناسب چالش‌های متفاوتی خواهند بود. از آن جایی که بازی دارای خودروهایی لایسنس شده از شرکت‌های واقعی است ( بر خلاف Wreckfest) و همچنین تمرکز بر روی لذت و هرج و مرج بوده است، خبری از تخریب پذیری سری Rally یا Wreckfest نیست و بعضا شاهد تخریب‌هایی سطحی و ظاهری در ابعاد کم هستیم.

همانطور که گفته شد Dirt 5 ساخته شده است تا کمی از استرس‌ها و پیچیدگی‌های زیاد شما را با رویکردی کاملا آرکید مانند راحت کند و با اینکه هنوز تنظیماتی کلی برای نوع ترمز گرفتن و پیچیدن و غیره وجود دارد اما حتی با کاملا خاموش کردن آن‌ها نیز هیچوقت با چالشی مانند بازی Dirt Rally 2 مواجه نخواهید شد. بازی بر روی درجه سختی Normal ممکن است برای علاقه مندان بازی‌های شبیه ساز کمی آسان باشد که توصیه می‌شود درجه سختی را به Hard یا بالاتر ارتقا دهند. با تمام این وجود بازی اصلا و ابدا آسان و بدون چالش نیست و بعضا به همراه هوش مصنوعی صرفا خوب باعث می‌شود تمرکز زیادی را پای آن بگذارید.

یکی از مشکلات جدی دیگر بازی بارگذاری‌های بعضا پر تعداد و طولانی است، تقریبا شما برای انجام هر کاری از ورود به بخش Photomode تا ورود و خروج از مسابقه و تغییر ظاهری خودروها با یک لودینگ برخورد خواهید کرد اما خوشخبتانه موسیقی‌های بازی باعث می‌شود این مورد کاملا هم عذاب آور نباشد. Dirt 5 به ضرس قاطع دارای یکی از بهترین آلبوم‌های موسیقی‌های لایسنس شده برای یک بازی مسابقه‌ای است، از آهنگ‌های راک گرفته تا الکترونیک و انرژیک و به معنای واقعی کلمه فستیوال محور. بازی بدون شک در این بخش بدون رقیب است و تجربه کلی بازی را به بالاترین حد ممکن می‌رساند. صداگذاری خودرو‌های بازی نیز با اینکه بهترین نیستند اما از کیفیت لازم بهره می‎برند و باعث می‌شود حداقل هر خودرو شخصیت و غرش متفاوتی با یکدیگر داشته باشد.

Dirt 5 با بازگشت به ریشه‌های سری و ارائه گیم پلی عامه پسندتر و آرکید محور مجموعه‌ای کاملا با ارزش و حقیقتا زیبا را ارائه داده است که به شدت کمبودش در وضع نه چندان جالب ژانر بازی‌های مسابقه‌ای آرکید دیده می‌شد. امکان ندارد در طول تجربه کلی بازی لبخندی بر روی لب‌هایتان ظاهر نشود و محو مسیرهای زیبا و پر زرق و برق آن نشوید، تجربه‌ای بسیار با ارزش وفوق العاده.