در سال 1996 و در حالی که فقط سه ماه به انتخابات جدید کشور Petria باقی‌مانده، بخش قابل توجهی از مردم امید خود را نسبت به بهبود امور از دست داده و ترجیح می‌دهند برای ایجاد تغییرات واقعی، به جای اتلاف وقت خود با حضور در انتخاباتی نمایشی، دست به کارهای رادیکال‌تری بزنند. جناح رقیب با وجود اینکه که اعتماد چندانی به رئیس جمهور فعلی در امر اجرای سالم انتخابات ندارد، کماکان تلاش دارد تا مردم را پای صندوق رأی بکشاند تا همین ساختار نیم‌بند مبتنی بر دموکراسی به حیات کجدار و مریز خود ادامه دهد ولی اصرار بر اجرای انتخابات در روزی مصادف با دهمین سالگرد مرگبارترین حملۀ تروریستی کشور، بیش از پیش بر نارضایتی‌ها دامن زده است. در چنین شرایطی، بازی Road 96 کنترل یکی از هزاران نوجوانی را به شما می‌سپارد که دل به جاده زده‌اند تا در سفری پرخطر، از مرز به شدت امنیتی کشور عبور کرده و فردایی بهتر را در بیرون از «پتریا» برای خود بسازند.
استودیوی Digixart که در ساختۀ قبلی خود به سراغ ماجرایی تأثیرگذار در اوج جنگ اول جهانی رفته بود، این بار داستانی به روزتر را روایت می‌کنند که احتمال وقوع آن در هر کشور رو به توسعه‌ای وجود دارد و در تعدادی از کشورها همین الآن هم شرایطی مشابه چیزی که در کشور خیالی پتریا در جریان Road 96 مشاهده می‌کنیم، در حال وقوع است. تمامی مواردی که باعث باورپذیر شدن شرایط خفقان، مورد نیاز است در بازی گنجانده شده: نیروهای پلیس که از سرکوب و کشتار لذت می‌برند، مجری تلویزیونی که به واسطۀ مواهبی که به لطف سیستم فاسد فعلی به آن‌ها دست پیدا کرده، مشکلی با ارائۀ اطلاعات دروغین به مخاطبان خود ندارد و ... . همین رویکرد تاریک و واقعگرایانه به فضاسازی به حدی خوب از آب درآمده که یکی از شبکه‌های اجتماعی مشهور و پر مخاطب، تبلیغات این عنوان را بیش از حد سیاسی تشخیص داده و از پخش آن‌ها جلوگیری کرده و این در شرایطی است که پلتفرم مذکور جلوی انتشار خبرهای دروغین در مورد مسائلی مثل واکسن کووید 19 که بر دنیای واقعی اثر می‌گذارند را نمی‌گیرد!
البته همۀ روایت Road 96 متمرکز بر ترس و آشوب نیست بلکه روایت جاده‌ای باعث شده تا در مسیر رسیدن به آزادی، 8 شخصیت متفاوت در شرایط مختلف با مخاطب همراه شوند و نماهای هر چند کوتاه ولی نسبتاً روشن از زندگی در دوران فروپاشی را به تصویر می‌کشند. لازم به ذکر است که شخصیت تحت کنترل بازیکن، بسته به مقاطع زمانی و تعداد دفعاتی که بازی را تجربه می‌کنید، تغییر می‌کند و در نتیجه هشت همسفر ذکر شده در هنگام رو به رو شدن با شخصیت‌های جدید، در شرایط تازه‌ای قرار دارند که باعث می‌شود در هر تلاش برای آزادی، قصه‌ای کاملاً متفاوت از تجارب قبلی در انتظارتان باشد.
گیم‌پلی نوع ساده‌ای از ژانر بقا در تلفیق با سبک طراحی فیلم‌های تعاملی است اما مثل اکثر فیلم‌های تعاملی، انتخاب‌های بسیار متفاوتی که پیش روی بازیکن قرار می‌گیرند نقطۀ پایانی داستان را به شکل معناداری تغییر نمی‌دهند ولی در عین حال موجب می‌شوند که تکه‌های این پازل روایی که مسیر بازیکن تا انتها را شکل می‌دهند، کاملاً متفاوت باشند؛ مثلاً اینکه شما با سرقت یک خودرو به راه خود ادامه دهید یا اینکه یک تاکسی تلفنی خبر کنید، باعث می‌شود که در گام بعدی افراد متفاوتی سر راهتان سبز شوند که این تفاوت‌ها ممکن است به جای رسیدن به مقصد نهایی، باعث دستگیری یا حتی کشته شدن شما شود! خوشبختانه در Road 96 خبری از شکست مطلق به علت مرگ نیست و در صورتی که نتوانید فرار موفقیت‌آمیزی داشته باشید، به حادثه‌ای که برای شخصیت تحت کنترل شما اتفاق افتاده در خبر سراسری اشاره می‌شود و سپس کنترل نوجوان فراری جدیدی را به دست می‌گیرید.
به جز انتخاب مسیرهای صحیح و برقراری مکالمۀ سازنده با همسفرهایی که ممکن است قصد آسیب رساندن به شما را داشته باشند، بقای نوجوان پتریا وابسته به انرژی و پول است که انرژی با استراحت کردن و مصرف مواد غذایی تامین می‌شود و پول هم با انجام کارهایی مثل کار‌گری پمپ بنزین، پیشخدمتی در رستوران و ... به دست می‌آید. در عین حال می‌توانید چیزهایی که احتیاج دارید را در میان زباله‌ها جستجو کرده و یا حتی از دیگران سرقت کنید و از این بابت بسته به اینکه چه میراثی قبل از خروج از کشور می‌خواهید از خود به جا بگذارید، کاملاً آزاد هستید. در گوشه و کنار بازی، تعدادی مینی‌گیم و سیستم‌های جزئی مختلف هم وجود دارد که عمق بیشتری به گیم‌پلی Road 96 در مقایسه با عناوین مشابه داده است.
برخلاف بازی قبلی همین تیم، 11-11: Memories Retold، طراحی بصری ساختار ساده‌تری دارد و می‌توان آن را در محدوده‌ای بین ساخته‌های Telltale Games و سری Life is Strange قرار داد. این مسئله باعث شده که مواردی مثل حالت چهره و همخوانی حرکات لب‌ها با دیالوگ‌هایی که رد و بدل می‌شوند در سطح چندان ایده‌آلی نباشد اما مناظر و نماهای باز از طبیعت پتریا، بسیار زیبا هستند و تماشای لحظۀ طلوع آفتاب زمانی که نوک قله کوه ایستاده‌اید یا خیره شدن به آسمان پرستاره در کویرهای خشک این کشور خیالی، لحظات دلپذیری از آرامش در این سرزمین پر آشوب را به ارمغان می‌آورند. مشکل اساسی بخش طراحی گرافیکی، محدودیت مدل‌های استفاده شده برای شخصیت‌های فرعی است به طوری که به نظر می‌رسد برای تمام شخصیت‌های زن و مرد، از دو یا سه مدل تکراری استفاده شده که فقط در مدل مو یا لباسی که به تن دارند از یکدیگر متمایز هستند.
در زمینۀ موسیقی باید گفت که سازندگان سنگ تمام گذاشته‌اند و با انتخاب قطعاتی که هم فضای دهۀ 1990 و هم شرایط اجتماعی پتریا را از طریق کلام خود منتقل می‌کنند و ایجاد امکان گوش کردن دلخواه به آن‌ها با استفاده از دستگاه‌های پخش موسیقی که در اکثر محیط‌های Road 96 وجود دارند، می‌توانید فضای موسیقایی مختص خودتان را به وجود آورید. صداپیشگی هم در سطح بسیار بالایی قرار دارد و در کنار عملکرد عالی بازیگرانِ شخصیت‌هایی که نقشی کلیدی در داستان ایفا می‌کنند، بازیگران شخصیت‌های گذرا هم به خوبی از ایفای نقش‌هایی که محدود به چند خط دیالوگ هستند برآمده‌اند اما به رسم اکثر بازی‌ها، اینجا هم گاهی از صداهایی یکسان برای شخصیت‌هایی که در نقاط مختلف پتریا زندگی می‌کنند، استفاده شده است.
بازی Road 96 مخاطبان را در دنیای خطرناک و بسیار تلخی قرار می‌دهد که ممکن برای برخی مخاطبان ما، چنین شرایطی دقیقاً مشابه با روایت زندگی روزمرۀ فعلی آن‌ها باشد پس باید گفت که ممکن است تجربه این عنوان برای تعدادی از افراد، تلخی دو چندانی داشته باشد اما همین مسئله ارزش کار بالاتر برده چرا که کمتر محصول سرگرمی وجود دارد که به سراغ این مسئله رفته باشد و به با این سطح از صداقت به آن پرداخته باشد. از طرفی برخلاف عناوین مشابه، گیم‌پلی پربارتری در بازی گنجانده شده اما انتخاب‌های داستانی مخاطب، نهایتاً در چارچوب قرار دارند. در بخش گرافیک به جز طراحی محیطی، نمی‌توان نمرۀ قبولی به کار داد اما بخش صدا و موسیقی به شکل بسیار خوبی کمبودهای بخش بصری را پوشش داده است.
نظرات