وقتی در سال 2014 «هیدئو بابا» که نزدیک به دو دهه سکان‌دار سری بازیهای Tales بود، Bandai Namco را به مقصد یکی از استودیوهای رقیب ترک کرد، آیندۀ این فرنچایز دوست داشتنی در هاله‌ای از ابهام قرار داشت چرا که بندای نامکو در این سال‌ها معمولاً با خروج مهرۀ اصلی فرنچایزهای قدیمی، آنها را کنار گذاشته و به تولید هر چه بیشتر آثار لایسنس شده که بازگشت سرمایۀ تضمین شده‌ای دارند، مشغول بوده است. با این حال عرضۀ Tales of Berseria ثابت کرد که تیم تهیهکنندگی جدید هم به اندازۀ تیمی که سال‌ها برای این مجموعه زحمت کشیده، به سری Tales و طرفداران آن اهمیت می‌دهند. حالا و در آستانۀ پایان 25 سالگی تولید این مجموعه، بعد از نزدیک به پنج سال از عرضۀ آخرین نسخۀ اصلی، عنوان جدید با نام Tales of Arise در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته که با وجود ایجاد تعدادی تغییرات کلیدی، با حفظ روح همیشگی این فرنچایز، اثری شایستۀ تقدیر را به بازار عرضه کرده است.
داستان Tales of Arise در دنیایی با دو سیارۀ نزدیک به هم روایت می‌شود، سیارۀ Dhana ساختاری به مانند فضای کرۀ زمین پیش از عصر صنعتی شدن دارد و سیارۀ Rena یک تمدن پیشرفته با توانایی انجام سفرهای بین سیاره‌ای است. سیصد سال قبل از شروع داستان اصلی، حاکمان «رنا» تهاجمی گسترده را بر علیه مردم «دَنا» آغاز می‌کنند که به توجه به تفاوت تکنولوژیکی بین مردمان این دو سیاره، این نبرد نابرابر نتیجه‌ای کاملاً قابل پیش‌بینی منتهی می‌شود. در تمام این سه قرن، مردم دَنا توسط حاکمان اهل رنا که بر پنج منطقۀ مجزای دنا حکومت می‌کنند، به عنوان برده برای استخراج نیروی جادویی کیهانی به کار گرفته شدهاند و به نظر میرسد که امیدی برای رهایی از این تباهی وجود ندارد. ریشۀ اصلی این وضعیت به علت رقابتی است که در دورههای ده ساله بین قدرتمندترین افراد رنا برگزار می‌شود تا هر کسی که بیشترین نیروی جادویی کیهانی را به دست آورده، به عنوان رهبر سیارۀ رنا منصوب شود. در چنین اوضاعی، کنترل یک بردۀ دنایی با صورتی پوشیده در ماسکی غیرقابل جدا کردن در اختیار بازیکن قرار می‌گیرد که در یک روز سرنوشت ساز با دختر طغیانگری اهل رنا رو به رو می‌شود و در ادامه با همراهیِ نیروهای مقاومت اهل دنا، تلاش می‌کند تا بار دیگر کنترل سرزمین خود را از نیروهای مهاجم پس بگیرد.
بزرگترین موفقیت Tales of Arise در به تصویر کشیدن داستانی کاملاً بزرگسالانه و با مفاهیمی نسبتاً تاریک است که با همۀ مخاطرات موجود، از حس شوخ طبعی لازم برخوردار بوده و در دام تبدیل شدن به اثری افسرده کننده و آزاردهنده نمیافتد. به طور کلی و همان طور که احتمالاً از ظاهر کار قابل استنباط است، ساختار روایی فراتر از چهارچوب معمول مانگا/انیمه‌های شونن نمی‌رود و عمق عاطفی کار در حد مشخص قرار دارد ولی شخصیتهای اصلی داستان و به خصوص پرداخت روابط بین آنها باعث شده کل بخش روایی حداقل چند سطح بالاتر از پتانسیل مورد انتظار آن باشد.
خود شخصیت‌ها کاملاً پیش‌زمینه‌ای بر اساس کلیشه‌های معمول چنین داستان‌هایی دارند اما انتخاب‌های آنها در طول این روایت به همراه حسی از بی اعتمادی که بر دنیای Tales of Arise سایه انداخته، شرایطی را ایجاد کرده که مسیر این قهرمانان نسبت به محصولان مشابه، کاملاً مختص به خود آنها باشد و اینها در حالی اتفاق افتاده که مثلاً در چند ساعت ابتدایی نه تنها چهرۀ قهرمان اصلی داستان قابل رؤیت نیست بلکه حتی از اسم و گذشتۀ او هم هیچ گونه اطلاعی در دست نداریم ولی با این وجود همین شخصیت میزان از همذات‌پنداری را در مخاطب برمی‌انگیزد که دوست داریم برای موفقیت تا پای جان تلاش کنیم.
جذابترین بخش داستان، شکل‌گیری روابط بین قهرمانان تحت کنترل است که برخلاف ساختههای معمول، به سرعت تبدیل به دوستی‌های پایدار نمی‌شود چرا که تمامی این افراد با هم غریبه هستند و فقط بخشی از اهدافشان با یکدیگر همپوشانی دارد که باعث شده در کنار هم پا به چنین مأموریت خطیری بگذارند اما هر چه که بیشتر با هم گفتگو می‌کنند و از مخمصه‌های مشترکی نجات پیدا می‌کنند، میزان اعتماد بین آنها افزون شده و حاضر به فاش کردن اهداف واقعی و اسرار غیرمنتظرۀ خود برای دیگر اعضای تیم می‌شوند. شاید تنها قسمت ناامیدکنندۀ بخش داستانی Tales of Arise در پرداخت شخصیتهای منفی آن باشد که تقریباً روی هیچ کدام از آنها نمی‌توان برچسب به یادماندنی را زد اما شاید بتوان گفت نقش منفی اصلی این عنوان در واقع یک رژیم ظالم، و شرایطی که این رژیم به وجود آورده، است و بیشتر شخصیت‌هایی که محور شرارت این داستان هستند صرفاً عمله‌های کوچکی در یک ماشین بزرگ ستم و استبداد به حساب می‌آیند.
از منظر گیم‌پلی، تغییرات آنچنان ساختاری نبوده و کماکان با همان سیستم همیشگی تعدادی هاب برای مأموریت‌های فرعی در هر منطقه به همراه حومه‌های این هاب‌ها برای بخش‌های مبارزه رو به رو هستیم. مواردی مثل آشپزی کردن برای دسترسی به افزایش مقطعی توانایی‌ها یا به دست آوردن پول، تجربه و ... بیشتر هم کماکان یکی از سیستم‌های مهم و کاربردی است. مأموریت‌های فرعی متأسفانه در سطحی ابتدایی قرار دارند و عمدتاً به تعدادی به فچ کوئست محدود می‌شوند ولی گشت و گذار در محیط بسیار جذاب است و در هر گوشه آیتم به درد بخوری پیدا خواهید کرد. فراوانی زرهها، سلاح‌ها و اکسسوریها هم در سطح بسیار خوبی قرار دارد و یک ویژگی جذاب Tales of Arise در این نکته نهفته است که فارغ از زره یا سلاحی که انتخاب کردهاید، این امکان را دارید که ظاهر این موارد را به شکلی کاملاً شخصی شده به نمایش بگذارید که بحث کارکردی را از بحث زیباییشناختی کاملاً جدا کرده و آزادی عمل خوبی را در اختیار بازیکن قرار داده است.
سیستم مبارزات در امتداد همان مسیری است که در طول این سال‌ها در عناوین مختلف سری Tales شاهد بودهایم. این سیستم به صورت تلفیق اکشن/نقش آفرینی ژاپنی طراحی شده که با یک دکمه حملۀ پایه شخصیت را انجام می‌دهید و با سه دکمه حملات قوی‌تر را صورت می‌دهید که در ابتدا محدود به تعدادی حرکات با آسیب‌زایی بیشتر و جلوۀ بصری خاص هستند ولی در ادامه با کارکردهای جادویی تلفیق می‌شوند با ایجاد زنجیرۀ مناسبی از این حملات با حملۀ پایه، می‌توانید کمبوهای مرگباری را خلق کنید. در همه حال امکان سوئیچ کردن بین شخصیتهای همراه و استفاده از آیتم‌های کمکی مختلف وجود دارد ولی متأسفانه این فرآیندها فقط از طریق متوقف کردن بازی و منوها صورت می‌گیرد و امکان استفاده از کلیدهای میانبر وجود ندارد.
دیگر مورد جذاب بخش مبارزه، حرکات ویژۀ مختص هر شخصیت است که با گذشت محدودۀ زمانی مشخص برای دسترسی به آنها، اجرای حملۀ قدرتمندی را به یکی از شخصیت‌ها محول می‌کنید و در عین حال در مقاطعی با زمین‌گیر کردن دشمنان می‌توانید از حملات ترکیبی چند شخصیتی هم استفاده کنید که اثر نابودکنندۀ غیرقابل وصفی به بار می‌آورند. در رابطه با عملکرد دشمنان، در بخش‌های ابتدایی با دشمنان نسبتاً ساده‌ای طرف هستیم که با توجه به اینکه امکان پرهیز از رویارویی با آنها وجود دارد، شرایط را ملال‌آور نمی‌کند اما در ادامه هم دشمنان سطح بالاتر و پیشرفته‌تری پیدا می‌کنند و هم تعدادی مینی باس در گوشه و کنار جهان Tales of Arise سر راه شما سبز می‌شوند که لحظات نفس‌گیری را برایتان به ارمغان می‌آورند.
اگر بگوییم Tales of Arise بهترین طراحی Cel-Shaded در میان بازیهای ویدئویی را داراست اغراق نکرده‌ایم، از مدل‌های جذاب شخصیت‌ها و ابزار و لباس‌های آنها تا فراوانی دشمنان و صد البته محیط‌های به شدت متفاوت بازی همگی در زیباترین سطح ممکن قرار دارند. گسترۀ شرایط جغرافیایی تقریباً همه نوع پوشش گیاهی و شرایط آب و هوایی را در برمی‌گیرد و تمامی این قلمروهای مختلف با جزئیاتی قابل توجه و مختص به خود طراحی شدهاند. تغییر انجین هم کمک کرده تا با انیمیشن‌های متحرک‌سازی بسیار روانی رو به رو باشیم که در همراهی با جلوه‌های بصری گوناگون، جذابیت تصویری لحظات مبارزه را صد چندان کرده است.
به موارد بالا، تعدادی میان‌پردۀ انیمه‌ای را هم اضافه کنید که باعث شده تا برای اقتباس سریالی از این عنوان لحظه‌شماری کنیم. با این وجود یک نقص مهم در بخش گرافیک دیده می‌شود و آن هم لیپ سینک بسیار ضعیف است که توفیری نمی‌کند از صداپیشگی چه زبانی استفاده کنید و در همه حال با حرکات نامربوط لب‌ها مواجه خواهید شد. موسیقی متن به رسم همیشگی این فرنچایز و به طور کلی عناوین نقش‌آفرینی ژاپنی، پر است از قطعات زیبا و به یادماندنی که به هر محیط و هر رویارویی، حس ویژۀ خاص خود را بخشیده است. در بخش صداپیشگی هم، مانند بیشتر آثار پرخرج ژاپنی در سال‌های اخیر، امکان انتخاب بین دو زبان انگلیسی و ژاپنی فراهم شده که خوشبختانه دوبلۀ انگلیسی در سطح بسیار خوبی قرار دارد و با خیال راحت می‌توانید از آن استفاده کنید و نگران از دست رفتن شور و حالی که در دوبله‌های ژاپنی به شکل ملموستری وجود دارد، نباشید.
با وجود ایجاد تغییراتی در هستۀ طراحی، استفاده از روایتی بزرگسالانه‌تر و تغییر انجین، Tales of Arise عملاً تجمیع ربع قرن از ویژگی‌های بسیار خوب فرنچایزی است که با حفظ هویت خاص خود توانسته دوام خود را در طول سال‌های متمادی تضمین کند. اگر تا به امروز به هر دلیلی به سراغ این مجموعه نیامدید، این محصول جدید می‌تواند نقطۀ آغاز خوبی برای تبدیل شدن شما به یکی از همراهان تازۀ این فرنچایز باشد.
نظرات