در سال 2020 که اکثر محیط‌های مسقف عمومی مانند رستوران‌ها، سینماها و ... به تعطیلی کشیده شده بودند، فیلمی انیمیشنی در ژاپن منتشر شد که طرفداران آن بی توجه به خطرات احتمالی ناشی از کووید 19، برای تماشای آن به سینماها هجوم بردند و کمک کردند تا در شرایطی که آثار هالیوود یا به تأخیر می‌افتادند و یا با شکست تجاری رو به رو می‌شدند، فیلم Demon Slayer: Mugen Train نه تنها تعدادی از رکوردهای فروش آثار انیمه و سینمای ژاپن را بشکند، بلکه با فروش بیش از 500 میلیون دلاری به پرفروش‌ترین فیلم سال هم تبدیل شود! در شرایطی که پخش فصل دوم این انیمه محبوب یکی دو هفته‌ای است که آغاز شده، استودیوی CyberConnect2 که در زمینۀ اقتباس از مانگا/انیمه‌ها دستی بر آتش دارد، این بار به سراغ ساخت عنوانی بر اساس این مجموعه رفته که در ادامۀ این مطلب به بررسی بازی Demon Slayer: The Hinokami Chronicles خواهیم پرداخت.
بخش داستانی بازی Demon Slayer، روایتگر ماجراهای فصل اول انیمه و فیلم سینمایی این مجموعه است. «تانجیرو کامادو» همراه با مادر و خواهر و برادران خود در کوهستانی سرد با تولید و فروش زغال گذران زندگی می‌کنند. یکی از روزها که تانجیرو برای فروش تولیدات خانواده به روستای نزدیک محل زندگی آن‌ها مراجعه کرده، در راه بازگشت با طوفانی مواجه می‌شود که او را مجبور به پناه گرفتن در منزل یکی از همسایگان می‌کند. بعد از فروکش کردن طوفان، تانجیرو در بازگشت به خانه با صحنه قتل عام اعضای خانواده رو به رو می‌شود و فقط یکی از خواهران او به نام «نِزوکو» از این قتل عام جان سالم به در برده است. در حین تلاش برای رساندن نزوکو به مرکز درمانی، تانجیرو متوجه حادثۀ هولناک دوم می‌شود: خانوادۀ کامادو توسط موجودی شیاطین مورد حمله قرار گرفته و علت زنده ماندن نزوکو، بازی بیرحمانۀ این موجود شیطانی و تبدیل کردن نزوکو به یک موجود شیطانی تازه از طریق انتقال خون است. با کمک یک شکارچی هیولا، تانجیرو در مسیری قرار می‌گیرد تا برای مداوای نزوکو و انتقام از عامل قتل عام خانواده‌اش تلاش کند.
مشکل اصلی بخش روایی در این مسئله نهفته است که بخش‌های ابتدایی ماجرا در ابتدا برای مخاطب بازگو نمی‌شود و ماجراهای بازی از نقطه‌ای آغاز می‌شود که تانجیرو مشغول یادگیری فنون شمشیرزنی است. از جنبه‌ای این انتخاب هوشمندانه بوده چون قهرمانان داستان در بخش‌های ابتدایی وارد فاز اکشن خود نمی‌شوند و به این ترتیب مخاطب مجبور می‌شد که زمان قابل توجهی را صرف تماشای میان‌پرده‌های طولانی کند تا به قسمتی برسد که هستۀ گیم‌پلی کار را تشکیل می‌دهد. منتها این روشِ شروع از میانۀ راه و استفاده از فلش‌بک و ویدئوهای فرعی برای ارائۀ پیش زمینۀ داستان باعث می‌شود تا مخاطبی که آشنایی کمتری با مجموعۀ Demon Slayer دارد، به زمان بیشتری برای همذات‌پنداری با شخصیت‌ها داشته باشد.
با همۀ این مسائل، داستان به خودی خود پر است از لحظات هیجان‌انگیز، طنزآمیز و تراژیک که چهارچوب آن برای هر کسی که تا حدودی با انیمه‌های شونن آشنا باشد کاملاً مشخص است اما شخصیت‌های دوست داشتنی کار و دشمنان خطرناکی که سر راه آن‌ها قرار می‌گیرند، باعث می‌شود تا این ماجرا به اندازۀ کافی هویت خاص خود را داشته باشد و صرفاً یکی کپی دیگر از فرمولی نباشد که دهه‌ها پیش پی ریزی شده که موفقیت جهانی مانگا/انیمۀ Demon Slayer هم به خوبی بیانگر این نکته است و با توجه به اینکه بازی هم تقریباً مو به مو همان ماجرای اصلی را روایت می‌کند، از بخش داستانی ایراد خاصی، به جز همان انتخاب نقطۀ آغاز آن، نمی‌شود گرفت.
گیم‌پلی به دو بخش گشت‌زنی و مبارزات تقسیم می‌شود که کیفیت این دو بخش با یکدیگر تفاوتی در ابعاد تفاوت زمین و آسمان دارند. بخش گشت‌زنی بسیار ضعیف از آب در آمده و هر چه بیشتر در Demon Slayer: The Hinokami Chronicles پیش می‌روید، برایتان بیشتر این سؤال پیش می‌آید چرا چنین بخشی در بازی جا داده شده است؟ در این بخش در محیط‌های آشنای انیمه جا به جا می‌شوید، تعدادی آیتم را در هر محیط جمع‌آوری می‌کنید تا به نقطۀ مشخصی از نقشه برسید و مبارزۀ داستانی اصلی را آغاز کنید. در حین گشت‌زنی تعدادی مبارزۀ تصادفی هم در انتظار شماست که چیز زیادی به تجربۀ شما اضافه نمی‌کنند و به طور کلی این بخش به راحتی قابل حذف بود و با توجه به اینکه سرعت حرکت کردن شخصیت‌های تحت کنترل هم در دست شما نیست، تبدیل به قسمت کلافه‌کنندۀ کار شده و عملاً به جز بخش مربوط به «عمارت پروانه» که تا حدودی این طراحی به درستی به کار گرفته شده، در بقیۀ کار، صرفاً سد راه پیشروی شماست.
بخش مبارزات در نگاه اول یک طراحی سه بعدی ساده در ژانر فایتینگ به نظر می‌رسد و با توجه به اینکه اکثر مبارزات کمپین به صورت تک شخصیتی انجام می‌گیرد، تمام پتانسیل خود را آن طور که باید به نمایش نمی‌گذارد اما وقتی وارد حالت چندنفره (آنلاین یا آفلاین) می‌شود و نبردها تبدیل به تیم‌های دونفری می‌شود، هیجان مبارزات چند برابر شده و استفادۀ به موقع از تمام ابزار در دسترس تنها راه پیروزی در نبردهاست، مگر اینکه رقیب شما تبحر چندانی نداشته باشد. یک حملۀ پایه و یک حملۀ ویژه (که توسط یک نوار در پایین نوار سلامتی کنترل می‌شود) ابزار اصلی شما در نبردها هستند که با یادگیری راه و چاه استفاده ترکیبی از آن‌ها می‌توانید شرایطی را به وجود آورید که دشمنان شما کوچکترین فرصت برای نفس کشیدن نداشته باشند.
در حین حملات همچنین می‌توانید با فشار یک دکمه هم تیمی خود را احضار کنید تا او هم تعدادی ضربه به دشمن وارد کند و کمبوی شما را طولانی‌تر کند یا اینکه با نگه داشتن همان دکمه بین دو مبارز خود سوئیچ کنید. کارکرد دیگر هم تیمی، نجات شما در زمان‌هایی است که در تور حملات پیاپی رقیب گیر افتاده و امکان رهایی ندارید و در این شرایط هم تیمی وارد ماجرا شده و شما را از دسترس دشمن دور می‌کند. تعداد دفعاتی که می‌توانید از کمک هم تیمی استفاده کنید محدود بوده و بعد از هر بار استفاده باید صبر کنید تا نوار مربوط به آن مجدداً پر شود. امکان دیگر حرکات ویژه هستند که این موارد هم نوار مربوط به خود را دارند. با حالت Boost قدرت ضربات خود را افزایش می‌دهید، با حالت Surge برای مدتی نوار حملات ویژۀ خود را به مقدار بی‌نهایت تبدیل می‌کنید و نهایتاً Ultimate Art امکان اجرای یک حملۀ مرگبار را فراهم می‌کند که کمک می‌کند تا آسیبی قابل توجه به رقبا وارد کنید.
گستردگی و میزان کاربردی بودن این امکانات باعث شده تا مبارزات آنلاین به شدت نفس‌گیر باشند و هر چند مبارزات داستانی با دشمنان اصلی طراحی بسیار خوبی دارند ولی حتی نزدیک به هیجان حالت چندنفره نمی‌شوند. مشکل اصلی Demon Slayer: The Hinokami Chronicles در حال حاضر کمبود مبارزان و مکان‌های مبارزه است که هر چند دومی تا حدی قابل چشم‌پوشی است اما مورد اول که عملاً فقط با 13 مبارز رو به رو هستیم و برای دسترسی به همۀ آن‌ها حتماً باید بخش داستانی را به پایانی برسانید، در دورانی که دیگر عناوین ژانر مبارزه‌ای امکان دسترسی به دهها شخصیت را فراهم می‌کنند، به هیچ وجه قابل قبول نیست. دسترسی به پنج شخصیت دیگر از طریق خرید محتوای اضافی فراهم شده که در واقع نسخه‌ای ویژه و کاملاً کمدی از همان شخصیت‌های اصلی هستند و تیم سازنده وعده داده که شش شخصیت دیگر هم در ماه‌های آتی به صورت مجانی به بازی اضافه کند.
طراحی بصری Demon Slayer: The Hinokami Chronicles یکی دو سطح از ساخته‌های انیمه‌ای قبلی استودیوی سایبرکانکت2 هم بالاتر است و با تصاویری بسیار زیبا و خوش‌رنگ طرف هستیم که در زمینۀ مدل‌های شخصیت‌ها با یک طراحی عالی رو به رو هستیم ولی محیط‌ها با وجود جذابیت بصری، به اندازۀ کافی پر جزئیات نیستند. استفاده از صداپیشگان ژاپنی و انگلیسیِ انیمه کمک کرده تا محصولاتی با کیفیت برای انواع علاقه‌مندان ارائه شده باشد و موسیقی متن هم از همان قطعات انیمه استفاده می‌کند که در سطح قابل قبولی دارد.
بازی Demon Slayer: The Hinokami Chronicles از نوعی تعجیل در ساخت رنج می‌برد که باعث شده که کیفیت کلی آن دچار مشکل شده باشد، از یک سو هستۀ بخش مبارزه بسیار قوی و عمیق از آب در آمده و از سوی دیگر بخش گشت‌زنی به شدت ناامیدکننده است، از سمتی طراحی بصری شخصیت‌ها و مبارزات آنلاین در سطحی عالی قرار دارند ولی با فقدان محتوای کافی رو به رو هستیم. بهترین گزینه برای علاقه‌مندان در حال حاضر کمی صبر کردن برای تخفیفی در محدودۀ سی درصد یا بیشتر برای تهیۀ این عنوان است.
نظرات