یکی از ناشران بزرگی که نامشان با ژانر مبارزهای گره خورده، شرکت Capcom است که از دهه هشتاد میلادی با تولید دستگاههای آرکید متنوع به رشد و توسعه این ژانر کمک بسیاری کرده است. با این وجود، بعد از کاهش محبوبیت جهانی آرکیدها از آغاز قرن بیست و یکم، تعداد زیادی از این عناوین جریان ساز، آرام آرام به دست فراموش سپرده شدهاند و عمده تمرکز کپکام در تولید آثار مبارزهای به سری Street Fighter معطوف بوده ولی در این میان و به لطف گسترش سیستمهای عرضه دیجیتالی و راهکارهای دسترسی به کدهای قدیمی، کپکام هم مانند بسیاری دیگر از ناشران به سراغ بازعرضه ساختههای قدیمیتر خود در این ژانر رفته و از شروع نسل هشتم کنسولها شاهد انتشار پکیجهایی چون Darkstalkers Resurrection بودهایم که باعث آشنایی تعدادی بیشتری از مخاطبان با این محصولات قدیمی و خارج از جریان اصلی شده است. امروز جدیدترین پکیج مجموعه آثار کپکام تحت عنوان Capcom Fighting Collection در دسترس عموم قرار میگیرد که تعدادی از آثار موجود در آن هیچ وقت در خارج از ژاپن عرضه نشدهاند و تعدادی دیگر هم هرگز روی کنسولهای خانگی به بازار نیامدهاند که این ویژگی به همراه امکانات خوبی که به تک تک این بازیها اضافه شده و البته قیمت مناسب آن، باعث شده تا محصول جدید پکیجی بسیار ارزشمند باشد.
در Capcom Fighting Collection امکان دسترسی به نسخههای بین المللی و انحصاری بازار ژاپن برای ده عنوان مبارزهای عرضه شده توسط کپکام بین سالهای 1994 تا 2003 فراهم شده که پنج عنوان از آنها نسخههای مختلف سری Darkstalkers هستند. از این پنج مورد سه قسمت اول پیش از این به صورت جهانی عرضه شده بودند و با وجود نامهای متفاوت به طور عمده در میان طرفداران به نامهای Darkstalkers 1 تا Darkstalker 3 شناخته میشوند. دو نسخه جدید که تنها عناوین کاملاً ژاپنی پکیج جدید هستند، نسخههای مکمل قسمت سوم به حساب میآیند که امکان دسترسی به ترکیب متفاوتی از مبارزان را برای مخاطب فراهم میکنند.
سری Darkstalkers به لطف انیمه، کامیک بوک و بازعرضههای چند باره در کنار Hyper Street Fighter II شناخته شدهترین عناوین موجود در Capcom Fighting Collection هستند که تغییر ساختاری چندانی نسبت به آخرین عرضه آنها مشاهده نمیشود و شاید بهتر بود به جای عرضه سه نسخه از قسمت سوم (که دو نسخه آنها تفاوتهایی حداقلی با یکدیگر دارند)، سازندگان تمهیدی میاندیشند و با ترکیب ویژگیهای این سه نسخه، جا را برای عناوین کمتر شناخته شده دیگر باز میکردند.
در مورد Hyper Street Fighter II حرف چندانی وجود ندارد به جز اینکه این نسخه، کاملترین نسخه از یکی از پرفروشترین و محبوبترین عناوین ژانر مبارزهای است که در کنار جمع کردن تمامی امکانات پنج نسخه قبلی Street Fighter II تا به امروز چندین و چند بار در قالب پکیجهای مجموعهای روی پلتفرمهای مختلف در دسترس عموم قرار گرفته است. دو عنوان سادهتر Capcom Fighting Collection هم که به لطف ترکیب شخصیتها نزدیکی بیشتری با سری استریت فایتر دارند، Super Puzzle Fighter II Turbo و Super Gem Fighter Mini Mix هستند که اولی در واقع اثری مشتق شده از بازی Tetris است و انتخاب مبارز نقش چندانی در پیروزی شما در مبارزات ندارد بلکه باید با جور کردن سنگهای رنگی چشم انتظار اشتباه رقیب و پر شدن صفحه بازی او باشید تا به پیروزی برسید.
مورد دوم یعنی Super Gem Fighter Mini Mix بامزهترین عنوان پکیج است که با طراحی چیبی استایل و امکان استفاده از جواهرات برای بهبود تواناییهای مبارزان و تغییرات ظاهری آنها حین انجام فنون رزمی مختلف، تجربهای خاص و منحصر به فرد را رقم زده است. دیگر اثر متفاوت در دسترس، Cyberbots: Fullmetal Madness است که امکان انتخاب خلبانان و رباتهای مختلف را فراهم کرده تا مخاطب با دردسر کمتری بتواند به کل بخش داستانی بازی دسترسی پیدا کند. این عنوان که متمرکز بر نبرد رباتهاست، عمدتاً بر جا به جاییهای سریع، کندن قطعات رباتهای رقیب و استفاده از ادوات جنگی تمرکز دارد که باعث تمایز کامل آن با دیگر آثار موجود در Capcom Fighting Collection شده است.
در نهایت به بازی Red Earth میرسیم که تعداد شخصیتهای قابل انتخاب آن به 4 مبارز خلاصه میشویم اما به علت اینکه طراحی آن حالت باس راش دارد، تمامی رقبا کاملاً جدید هستند و برخلاف رسم معمول عناوین ژانر مبارزهای با دیگر مبارزان موجود گلاویز نمیشویم. دیگر ویژگی مهم Red Earth امکان توسعه تواناییهای مبارزان بعد از پیروزی در هر نبرد است که حالتی شبه نقش آفرینی به آن بخشیده است و به طور کلی نزدیک بیشتری بین این اثر با اقتباسهای کپکام از Dungeons & Dragons وجود دارد تا آثار مبارزهای همدوره. لازم به ذکر است که این اولین عرضه Red Earth در خارج از دستگاههای آرکید به حساب میآید.
از جمله امکانات جدید Capcom Fighting Collection ویژگی ذخیره سازی تک تک عناوین در زمان دلخواه شماست که البته با توجه به حالت پیشفرض جان بی نهایت برای بازیها به نظر کارکرد چندانی ندارد اما همین امکان باعث میشود تا برخلاف دیگر پکیجهای مشابه از آثار کلاسیک، به جای سردرگمی در منوها به سرعت به ادامه تجربه خود برگردید. لازم به ذکر است که از نظر رابط کاربری به طور کلی با ساخته کاملاً مدرنی طرف هستیم که دسترسی به دو نسخه بین المللی و انحصاری بازار ژاپنِ تمامی عناوین به همراه بخشهای جانبی آنها را با کمترین دردسر ممکن و بدون لودینگهای بی مورد با سرعتی بسیار بالا برای مخاطبان فراهم میکند.
گزینه جذاب دیگر بخش موزه و گالری است که صدها طراحی و اسناد ایده پردازی مرتبط با بازیهای موجود در پکیج در این بخش دیده میشوند و در منویی مجزا هم میتوانید به موسیقی متن این آثار گوش دهید. در کنار اینها تعدادی فیلتر بصری در دسترس هستند که از حالت بدون تغییر نسبت به نسخههای اصلی تا روتوش کردن حالت پیکسلی و شرایطی برای شبیه سازی نوستالژیک مانیتور و تلویزیونهای CRT را شامل میشوند. همچنین امکان تجربه عناوین با ابعاد تصویر نسخه اصلی (4:3) و حالت عریض امروزی هم وجود دارد که در حالت ابعاد اصلی امکان تغییر طرح پس زمینه هم فراهم شده است.
در بخش گیمپلی هم امکان تبدیل کردن حرکات ویژه به حالت تک دکمهای (روی بامپر و تریگر سمت چپ) فراهم شده که برای افرادی که مخالف دستکاریهای مدرن در آثار کلاسیک هستند هم گزینه خاموش کردن این ویژگی وجود دارد. تنظیم درجه سختی، ویژگیهای کلی مبارزات و ... هم به راحتی و از طریق یک منوی ساده که بعضاً با راهنماهای بصری کار را راحتتر هم کردهاند، امکانپذیر است. ویژگی مهم نهایی هم بخش آنلاین است که از حالت rollback netcode استفاده میکند تا تجربهای با کمترین تأخیر و دردسر را به مخاطب ارائه کند و در هنگام پیدا کردن حریف میتوانید هر تعداد از عناوین ده گانه را به عنوان بازی مد نظر خود انتخاب کنید و گزینههایی مثل حذف حرکات ویژه تک دکمهای هم وجود دارند. ایراد بزرگ این بخش فقدان حالت کراس پلی است که با توجه به اینکه آثار کلاسیک احتمال جذب مخاطبان محدودتری نسبت به عناوین جدید را دارند، ممکن است کار پیدا کردن رقیب، مدت کوتاهی بعد از عرضه سخت شود که ماندگاری محصول را کاهش میدهد.
مجموعه Capcom Fighting Collection بدون شک یکی از کم نقصترین آثار این چنینی است که دسترسی به تعدادی از آثار مهم تاریخ ژانر مبارزهای را برای اولین برای بخش بزرگی از مخاطبان فراهم کرده است اما اصرار بیش از اندازه به اختصاص نیمی از عناوین موجود به یک فرنچایز، فقدان حالت کراس پلی و پایبندی کامل به نسخههای آرکید عناوین که امکانات بازعرضههای کنسولی تعدادی از بازیها را از دسترس خارج کرده، باعث شده تا نتوانیم نمره بالاتری را به این مجموعه اختصاص دهیم.
نظرات