نقد و بررسی Medal of Honor

بیش از 2 میلیون سرباز، ناوی و خلبان در ارتش امریکا خدمت می کنند، 50 هزار از آنها انتخاب می شوند تا برای عملیات ویژه آموزش ببینند؛ از این 50 هزار نفر کمتر از 300 نفر انتخاب می شوند تا برای یکی از دشوارترین عملیات آماده شوند، این 300 نفر خون ، پوست ، روح و نفسشان با جنگ عجین شده ؛ جنگ جدیدی برای آنها در راه است؛ دشمن تازه ای در انتظار آنهاست؛ آنها گروه Tier 1 هستند. داستان بازی در افغانستان اتفاق می افتد، شما از سربازان ارتش امریکا و از اعضای Tier 1 هستید و مأموریت دارید تا نیروهای طالبان را پیدا کرده و آنها را ازبین ببرید. جالب اینجاست که ، روند داستانی اکثر مأموریت ها بر اساس واقعیت و بر اساس مستندات ، شواهد و مصاحبه های اعضای عملیات Tier 1، شکل گرفته  است. این مصاحبه ها به صورت اختصاصی توسط تیم تحقیقاتی گروه سازندگان  Medal Of honor صورت گرفته و EA به دلایل امنیتی نامی از اعضای مصاحبه شونده ی گروه تایر 1 نبرده است.

حالت تک نفره و داستانی بازی دارای هیجان و سرعت قابل قبولی است ، به خصوص در مراحل اول و آخر بازی که پر از صحنه های درگیر کننده ست. کنترل روان و گیم پلی مناسب یکی از نکات مثبت بازی به شمار می آید البته با چشمپوشی از اینکه گاهی اوقات کارکتر شما لغوه می گیرد و یا ایستاده بر روی زمین سر می خورد ( که این مورد به ندرت پیش می آید). تمام اسلحه ها به زیبایی طراحی شده اند و نحوه عوض کردن خشاب و بارگذاری آنها نیز با ظرافت کار شده است. متأسفانه چاقو کردن دشمنان کمی خنده دار به نظر می رسد زیرا شما می توانید با سرعت 10 چاقو بر ثانیه (!) دشمن خود را نفله کنید! در طول بازی شما به هیچ وجه نگرانی از بابت کمبود خشاب نخواهید داشت زیرا می توانید هر وقت که بخواهید از دوستتان ،خشاب درخواست کنید. هوش مصنوعی دشمنان در بعضی بخش های بازی ضعیف عمل می کند، تنوع چهره های دشمنان بسیار کم است به طوری که شما در یک مرحله 4 یا 5 دست افغانی 4 قلو مشاهده می کنید (!!!)

بافت گرافیکی فوق العاده ی محیط و طراحی ریزنقش کارکترها و شخصیت ها، از امتیازات بازی محسوب می شود . صداگذاری بازی به ویژه صدای محیط  بسیار زیبا و خارق العاده کار شده است اما متأسفانه صدای اسلحه ها - به خصوص در نسخه xbox 360 - دارای نقص هایی است (مانند خفگی صدای شلیک بعضی سلاح ها). کمیت انفجار ها رضایت بخش است اما کیفیت و صدای آنها در بعضی از بخش های بازی چندان تعریفی ندارد؛ به طوری که بین صدای نارنجکی که پرتاب می کنید با صدای ترقه (!) تفاوتی احساس نمی کنید(ضعف در صدا) و دیگر اینکه گاهی اوقات موج ناشی از انفجار نارنجک ها دشمنان را پرتاب نمی کند (کمبود کیفیت). در نقطه مقابل، انفجارهای موشکهای هواپیماهای جت (Airstrike) یا آر پی جی ها  بسیار زیبا و جذاب و طراحی شده اند.

یکی از ویژگی هایی که سازندگان MOH تا قبل از عرضه بازی ، وعده داده بودند ،تخریب پذیری بالای اجسام و محیط ، بود که در بازی شاهد چنین چیزی نبودیم. DICE در نمایشگاه E3 اعلام کرده بود که در قسمت مولتی پلیر علاوه بر بخش آنلاین ، سیستم لینک (System Link) هم وجود خواهد داشت که به دلایل نامعلومی آن را از بازی حذف کردند. بخش آنلاین و multiplayer بازی جذاب و تحسین بر انگیزاست اما  آموختن و مسلط شدن به آن، کمی طول میکشد. بعضی از دمو ها و میان پرده هایی (cutscenes) که بین بعضی مراحل به نمایش در می آید ، بی مضمون و ناجور است ! از طرفی ، دیالوگ های کارکترها، بسیار عالی نوشته و کارگردانی شده.

عنوان Medal of Honor  یازده سال قدمت دارد و یکی از پیشکسوتان سبک First person shooter به حساب می آید اگر گروه  سازنده MOH 2010 به جای روی آوردن به تقلید از عناوین دیگر ، از تجربه چند ساله ی مدال افتخار استفاده می کردن و همان سبک را ادامه می دانند،  قطعا موفق تر بودند.

توجه :

چنانچه دوستان در زمینه ی بازی سوالی داشتند یا به مشکلی برخورد کرده بودند که به کمک احتیاج داشتند در قسمت نظرات مورد خود رو مطرح کنند تا در اسرع وقت توسط تیم M.b به اون پاسخ داده بشه .