امسال مدهای بازی تغییرات مفصلی داشته اند. اولین چیزی که مطمئنا توجه همه را جلب می کند، بخش My Player کاملا جدید است.
اما حالا که بازی عرضه شده می بینیم که نه تنها گسترش های بوجود آمده بسیار بزرگ هستند، بلکه این بازی از هر لحاظ نسبت به نسخه قبلی بهتر است. در حال حاضر که لیگ بسکتبال آمریکا به دلایل مختلف تعطیل شده است؛ بازی کردن 2K12 بیش تر از هر موقع دیگر لذت دارد.
* My Player *
با ورود به این بخش، شما می توانید شخصیتی را ساخته و با آن وارد لیگ NBA شوید؛ پله های موفقیت را طی کنید و به یک اسطوره بسکتبال تبدیل شوید. برخلاف نسخه قبل که گرافیک شخصیت سازی بسیار بد بود، در این نسخه شاهد گرافیک خوبی برای این بخش هستیم. بافت های صورت و موی سر بسیار بهتر کار شده اند و از لحاظ بصری بخش MP بسیار قوی تر شده است. هرچند هنوز هم بسیاری از صورت هایی که می سازید شبیه به هم اند! پس از ساختن شخصیت وارد زمین بازی می شوید. در اولین مسابقه، به رسم هر سال NBA دو تیم متشکل از منتخبین ورود به این لیگ، مقابل هم بازی می کنند تا مدیران و معاونان تیم ها از بین آنان بازیکنی را انتخاب کنند که به کل این پروسه Draft می گویند.
در نسخه قبلی باید سه یا چهار بازی برای Draft انجام می شد، اما در این نسخه فقط با یک مسابقه جایگاه شما در NBA تعیین می شود. پس از تمام شدن مسابقه تیم هایی که نسبت به شخصیت ساخته شده علاقه داشته باشند، برای مصاحبه جلو می آیند و چند سوال از شما می پرسند. این سوالات در نحوه انتخاب آن ها تاثیر خواهد داشت. کافیست تا به همه سوالات جواب منفی بدهید و از طرف دیگر برای بازی در آن تیم انتخاب نشوید. بعد از همه این ها وارد لیگ می شوید و شروع به بازی کردن می کنید. از لحاظ گیم پلی ساختار پاس دهی بخش MP تغییراتی داشته اما از نظرات دیگر، تغییری مشاهده نمی شود. سیستم امتیازدهی بخش MP هم تغییر کرده است.
برخلاف نسخه قبلی که فقط در انتهای بازی Skill Point به بازیکن داده می شد، در این بازی به ازای هر توپ گل شده، شوت بلاک شده، پاس گل داده شده و ... به بازیکن SP داده می شود. در سوی دیگر هم برای هر شوتی که وارد سبد نمی شود SP منفی وجود خواهد داشت.
* یکی از جالب ترین سیستم های اضافه شده به بازی، امتیاز دهی به پرتاب های شما توسط الفبای انگلیسی(به صورت B-,C+ و...) است. البته امتیاز پرتاب متضمن گرفتن امتیاز نیست، چه بسا ممکن است یک شوت D برای شما امتیاز به همراه داشته باشد اما یک شوت A برای شما امتیاز بدست نیاورد. این سیستم فقط کیفیت شوت پرتاب شده را نشان می دهد و گرفت یا نگرفتن امتیاز به عوامل دیگری نظیر دفاع حریف،نوع برخورد توپ با سبد یا تخته و یا نحوه ی قرار گرفتن پاها و دست ها در هنگام شوت بستگی دارد. سیستم مدیریت بازی از درون زمین یا به قول سازندگان on fly coaching مانند گذشته بسیار خوب و کارامد است البته آن هم دچار تغییراتی شده است که سرعت کنترل شما بر روی بازی را افزایش می دهد.
هنوز تغییرات تمام نشده است. یک سیستم حقوق بازیکن در این نسخه در نظر گرفته شده که واقعا آن را جالب می کند. بسته به نوع و مدت قرارداد شما می توانید در هر مدت معین، از باشگاه پول دریافت کنید و با این پول برای خود SP، پکیج دریبل، پکیج حرکت، پکیج دانک و ... بخرید. جالب ترین نکته هم این است که می توانید بعضا سازمان های خیریه برای خود بخرید که باعث سوددهی می شوند. مصاحبه های بعد از بازیها تغییراتی کلی داشته و این بار به جای وجود چهار کلمه همیشگی، گزینه های متفاوتی وجود دارد. در کل بخش My Player بسیار جذاب تر شده است و تا ماه ها گیمر را سرگرم می کند.
غیر از بخش MP یک مد دیگر به نام Association در بازی وجود دارد که در آن شما می توانید با تیم خود وارد لیگ شوید و کل لیگ را به صورت آفلاین یا آنلاین بازی کنید. این بخش هم تغییرات مفصلی داشته و شما این بار می توانید از کل امکانات مدیریتی برای بهبود تیم خود استفاده کنید. برخلاف نسخه قبلی نقل و انتقالات این نسخه بسیار سخت تر شده اما بعضا پیشنهاداتی غیر قابل قبول می بینید که تعجب می کنید. برای مثال ممکن است اگر با تیم Heat بازی می کنید، اوکلاهما سیتی پیشنهاد تعویض Kevin Durant با LeBron James را بدهد! مانند نسخه قبلی شما هم می توانید کل 82 بازی فصل را بازی کنید یا اینکه آن را به یک چهارم یا نصف تغییر دهید. بخش آنلاین لیگ بهترین نوآوری آن است که به شما اجازه می دهد یک فصل کامل را بصورت آنلاین، با دوستانتان بازی کنید. در این بخش بازی های هفتگی و Challengeهای مختلف هم وجود دارد که لذت آن را چندین برابر می کند.
خوشبختانه در این نسخه همه ی توجه ها به Jordan جلب نمی شود و در کنار این شخص، اسطوره های دیگری مثل Bird، Johnson، Jerry West، Dr.J، Ewing و ... در بازی حضور پررنگی دارند. سال گذشته بخش اسطوره ای 2K11 فقط شامل Jordan و بازیهای او می شد. اما امسال غیر از او، می توانید با ستاره های مختلف لیگ NBA از آغاز تا به حال بازی کنید که با بردن هرکدام تیم های آن دهه را آزاد کرده و می توانید در بازیهای دوستانه از آن ها استفاده کنید. این تیم ها از دهه های مختلفی انتخاب شده اند؛ از تیم سلتیک Bill Russel در دهه 60 گرفته تا تیم اورلاندو سال 96 بهمراه O’Neal، همه در بازی وجود دارند. طراحی لباس ها و زمین بی نظیر است. برای بازیهای قدیمی تر تم سیاه و سفید در نظر گرفته شده که واقعا زیباست. همچنین برای هرسال متناسب با پیشرفت دستگاههای ویدئویی تنظیم رنگ انجام گرفته است. حتی وقتی بازی Jerry West را دنبال می کنید، متوجه می شوید که بازی قوانین بسکتبال آن زمان را هم با خود دارد. بطور کلی تکنیک های بکار برده شده در طراحی کاراکترهای بازی عالی است و از هرنظر 2K12 عالیست. اما ایراد بزرگ آن طراحی قیافه های بعضا نامناسب و دور از واقعیت است. برای مثال قیافه Wade یا Chris Bosh بسیار نامناسب است. در صورتیکه Kobe Bryant بسیار عالی طراحی شده!!! اما در عوض طراحی و بافت عضلات و لباس ها عالی و چشم نواز است.
گیم پلی
سرعت گیم پلی در این بازی افزایش زیادی داشته است. دیگر حرکات صحنه آهسته دفاعی نسخه قبل وجود ندارند و در عوض یک اشتباه و پرش زودتر از موعد، باعث خطا گرفتن داور می شود. دانک زدن یا لی آپ مستقیم به حلقه، مانند نسخه قبل کار آسانی نیست و حتی کوچک ترین دفاع می تواند باعث وارد سبد نشدن توپ شود. در عوض گیم پلی بازی، گیمر را به بازی تاکتیکی تشویق می کند و از او می خواهد بیشتر به اطراف و جاهای خالی توجه کند. شوت زدن در این نسخه کار به مراتب آسان تری است و Post Play که در نسخه قبلی بسیار ضعیف بود، در این نسخه حائز اهمیت فراوان شده است. برای مثال بازیکنی مثل Howard که نه شوت زن خوبیست و نه سرعت بالایی دارد، می تواند با Post Up کردن به راحتی هوک هایش را وارد حلقه کند. دریبل زدن سرعتی تغییرات فراوانی داشته و اگر نزدیک خطوط اوت شوید، سریعا توپ را واگذار می کنید، چرا که برخلاف نسخه قبلی، اوت شدن در این بازی معمول است.
کافیست تا یکبار پاس غیرعادی بدهید و نتیجه را مشاهده کنید. مکانیزم شوت هم تغییر کلی داشته است و با استفاده از آن می توانید هر دفاعی را پشت سر بگذارید. در یک کلام گیم پلی بازی عالی است و هیچ مشکلی در آن وجود ندارد.
تعطیلی لیگ NBA در روز اول جولای بعلت عدم توافق بین بازیکنان و باشگاه ها اتفاق افتاد. از زمان راه اندازی لیگ، این چهارمین باری که NBA به همین شکل تعطیل می شود. مدیریت لیگ، آقای Stern بازیهای دو هفته اول را به طور کامل کنسل کرده است اما زمزمه هایی به گوش می رسد که شاید کل لیگ کنسل شوند.
مسلما بازیکنانی که از وضعیت قبلی خود راضی بوده اند، در مباحت این Lockout دخالت ندارند و هریک در لیگ های اروپایی مشغول به بازی اند تا زمانی که مشکلات حل شود. همه این تغییرات وسیع در لیگ، روی بازی هم تاثیر مستقیم داشته است و اگر دقت کنید، Draft امسال در بازی وجود ندارد. تیم Rookie که در بازی جای داده شده همان Draft سال قبل است و 2K Sports بعلت مشکلات لایسنس، نمی تواند برگزیدگان امسال NBA را وارد بازی کند. بازیکنانی مثل Kyrie Irving یا Derek Williams که پیک های اول و دوم Draft امسال بودند، در بازی وجود ندارند.
هوش مصنوعی بازی هم دچار تغییرات عمده ای شده است. به طور مثال، روش های دفاع منطقه ای، که دالاس موریکس در بازی فینال مقابل میامی هیت، از آن ها استفاده می کرد، اکنون با دقت و ظرافت بیشتری اجرا می شوند. یکی از مسائلی که در نسخه ی سال گذشته بسیار آزار دهنده بود، توپ ربایی و منحرف کردن توپ توسط مدافعان حریف بود. گویی آن ها دارای حسی شبیه به اسپایدرمن بودند که در بعضی مواقع حتی بدون نگاه کردن به توپ آن را می رباییدند! تیم سازنده ی بازی خود به این مشکل اعتراف کرده است. اکثر بازیکنان هنگام بازی پس از اینکه تیم حریف فرصت حمله ی خود را از دست داد، به سرعت گاردهای خود را به جلو می برند تا پس از ریباند توپ، بازیکن هم تیمی به آن ها که در فضای خالی وسیعی قرار دارند، پاس دهد و به این ترتیب امتیاز ساده ای بگیرند. طراحان بازی در 2K sports برای جلوگیری از چنین کاری به هوش مصنوعی قدرت توپ ربایی بالایی داده بودند.
در بازی سال گذشته، هوش مصنوعی نقشه های خاصی را در حمله اجرا می کردند. پس از مدتی بازیکن متوجه این حرکات می شد و می توانست با پرش ها و یا توپ ربایی های به موقع، به راحتی بازی هوش مصنوعی را خراب کند. در ادامه حتی اگر توپ هنوز در اختیار هوش مصنوعی بود، آن ها رو به حرکات بعضا ساده تری می آوردند که راحت تر از قبل قابل مقابله بودند. البته خراب کردن بازی هوش مصنوعی در درجات سختی بالا به هیچ وجه کار آسان نبود. در سیستم جدید، هوش مصنوعی اختیارات بسیار زیادی در حمله و دفاع دارد و اگر نقشه ی اصلی آن ها را خنثی کردید، با نقشه ی زیرکانه ی دیگری برای امتیاز گرفتن حمله می کنند. این تغییر بازی را واقعی تر کرده و بازی با هوش مصنوعی را شبیه به بازی با یک رقیب انسان می کند.
Post Play (حرکتی که بازیکنان پشت به حلقه بازی میکنند) یکی از مهم ترین حرکات در بسکتبال می باشد و تیم های بسکتبال در سراسر دنیا و در سطوح مختلف از این حرکت برای امتیاز گرفتن استفاده می کنند. با اینکه 2K11 در این بخش بسیار خوب بود، اما سازندگان تصمیم گرفته اند این بخش را دوباره طراحی کنند. اکنون با فشار دادن دکمه ی Y یا مثلث در منطقه پست، بازیکن در حالت پست گیم قرار می گیرد. اگر از طرفداران سری NBA 2K باشید می دانید که در نسخه ی قبلی برای وارد شدن به حالت پست گیم، نیاز به فشار دادن هم زمان دکمه های LT و RT داشتید. این روش اندکی خسته کننده بود و باعث گیج شدن گیمر می شد. عوض شدن این سیستم به گیم پلی کمک بسیاری کرده و آزادی عمل بیشتری به بازیکن داده است. دیده شده بود که در نسخه ی قبل گیمر ها نمی توانند در منطقه ی پست، حرکات تهاجمی را به خوبی اجرا کنند و همین موضوع باعث می شد بعضی ها از خیر انجام پست پلی بگذرند. با این تغییر سیستم به راحتی می توانید انواع حرکات منطقه ی پست نظیر Up and Under (حرکتی که بازیکن بدن خود را ابتدا به یک سمت نشان می دهد و پس از گول خوردن حریف در جهت مخالف به سمت حلقه حرکت می کند)، Fade Away Shot (پرتابی که با پرش رو به عقب انجام می شود) و.... را انجام دهید. اما تغییراتی که این سیستم ایجاد کرده است به همین جا ختم نمی شود. در 2K11 در هنگام پرتاب در منطقه ی پست، یک انیمیشن از پیش طراحی شده حرکت بازیکن را تعیین می کرد، در واقع شما کنترل کاملی بر روی بازیکن نداشتید. اما در نسخه ی جدید، همه ی کار ها در جهت ارائه ی کامل ترین کنترل ممکن، انجام شده است. برای مثال، اکنون می توانید،در حین پرتاب، در هوا دست خود را عوض کنید و یا حتی به هم تیمیتان پاس دهید.
* خوشبختانه یکی از بزرگترین مشکلات بازی هم به خوبی برطرف شده است. بر خلاف NBA 2K11 در نسخه ی جدید، داوران پس از بیرون رفتن توپ، برای مدت طولانی آن را در دست خود نگه نمی دارند و به سرعت آن را در اختیار بازیکن قرار می دهد.
گرافیک
NBA 2K12 از نظر گرافیک پیشرفت خوبی داشته، باز هم با دیدن بازی لذت فراوانی خواهید برد. طراحی بسکتبالیست ها به دلیل اینکه دوربین در زاویه ای نزدیک تر به بازیکنان قرار دارد، نسبت به سایر بازی های وزشی بسیار فوق العاده است. صورت ها و طراحی اندام عضلانی و بدن های به شدت ورزشکارگونه از نقات قوت این عنوان به حساب می آیند. از طرف دیگر، تنوع بازیکنان و طراحی خوب آن ها باعث شده که این موضوع بیش از پیش جالب توجه باشد. در کنار بازیکنان، طراحی تماشاگران، مربیان و استادیوم ها و سایر موارد نیز در سطح کیفی خوبی قرار دارند.نورپردازی، در درخشندگی کف پوش استادیوم ها، سایه بازیکنان و بازتاب تصویر آن ها روی زمین های استادیوم، بازی را بسیار زیبا کرده است. یکی از نقاط قوت بازی، طراحی لباس بازیکنان است. فیزیک پارچه و حرکت آن فوق العاده است و با شبیه سازی بسیار خوبی که برای آن ها صورت گرفته، شما را شگفت زده می کند.
* از نکات جالب توجهی که در این عنوان می توانید مشاهده کنید، تغییر کیفیت تصویر بازی از حالت امروزی به ۲۰ یا ۳۰ سال پیش است. زمانی که کیفیت دوربین ها پایین تر از زمان حال بوده و مردم بازی ها را به گونه ای دیگر در تلویزیون مشاهده می کردند. در این حالت، طراحی لباس ها، استادیوم ها، کیفیت تصویر و… نیز متفاوت می شود. این قسمت یکی از جالب ترین نکات بازی است.
نورپردازی بازی در بسیاری از نقاط قوت خود را نشان می دهد و اگر به زمین بازی نگاه کنید، متوجه این موضوع خواهید شد. ولی تماشاگران مانند نسخه قبل هستند و تغییری نداشته اند. تعداد انیمیشن های اضافه شده به بازی بسیار زیاد است. قبل از هر بازی صحنه های سینمایی نشان داده می شود و در بین بازی تبلیغات و نتیجه بازیهای هماهنگ نشان داده می شود. همچنین بیشتر منوهای بازی به شکل شناور درآمده اند.
موسیقی / صداگذاری
صداگذاری این عنوان همانند سایر بازی های ورزشی بسیار عالی از کار درآمده است. سازندگان با صدابرداری زنده ای که از مسابقات بسکتبال مختلف انجام داده اند، هیجان بسیار خوبی به این عنوان بخشیده اند. این موضوع باعث شده تا در بازی شاهد عکس العمل های هیجان انگیز و جالبی از سوی تماشاگران باشید. گزارشگری بازی نیز در سطح خوبی قرار دارد و گزارشگران به شکلی بسیار خوب بازی را گزارش می کنند و به آن هیجان می بخشند. حتی اطلاعاتی که آن ها در طول بازی بیان می کنند نیز بسیار قابل توجه است. در کنار این موضوع، موسیقی های لایسنس شده برای این عنوان نیز بسیار عالی هستند و بازیکنان زمانی که در منوها و قسمت های خارج از مسابقه قرار دارند، موسیقی های جوگیر کننده جالبی را می شنوند!
موزیک بازی در یک کلام فوق العاده است. مانند نسخه قبلی پلی لیست 2K آهنگ های متنوعی از خوانندگانی مثل Eminem، Travis Barker، Kurtis Blow و ... دربر می گیرد که ریتم فوق العاده ای ایجاد می کنند. این انتخاب آهنگ، مطمئنا بهترین دست چین برای یک بازی بسکتبال است. در سوی دیگر صداگذاری بازی پیشرفت بسیار زیادی داشته است. یکنفر به جمع گزارشگران اضافه شده است و تعداد دیالوگ های متفرقه بسیار زیادتر از نسخه قبلی است. یکی از مشکلات 2K11 این بود که دیالوگ های گزارشگران خیلی زود تکراری می شد و در هربازی شاید پنج الی شش بار یک دیالوگ در مورد یک بازیکن تکرار می شد. اما با وجود سه نفر روند تکراری شدن بسیار طولانی تر می شود و بازی لذت بخش تر. البته ذکر این نکته هم ضروریست که دیالوگ های قدیمی بعضا در بازی وجود دارند.
نظرات (3)