به گفته‌ی یکی از کارمندان سابق نینتندو، وضعیت این کمپانی از دهه‌ی نود تا کنون فرق خاصی نکرده است
تا به حال به این فکر کرده‌اید که کار کردن در نینتندو چطور است؟ آن هم ساختمان اصلی مستقر در شهر کیوتوی ژاپن، نه شعبه‌ی آمریکا یا اروپا. کمتر بازیساز غربی‌ای می‌تواند به این سوال پاسخ دهد، Giles Goddard یکی از این افراد است. آقای Goddard کار خود را با Argonaut Software، استودیوی سازنده‌ی تراشه‌ی Super FX برای Snes آغاز کرد. او در 18 سالگی به ژاپن رفت و همراه Shigeru Miyamoto و تیم او روی عناوینی نظیر Star Fox ،Super Mario 64 و 1080 Snowboarding کار کرد. آیا کار روی این عناوین بزرگ تجربه‌ی جادویی و خارق‌العاده‌ای بود؟ نه خیلی. آقای Goddard طی مصاحبه‌ی مفصلی با سایت Eurogamer، تجربه‌ی کار کردن در نینتندوی دهه‌ی نود را به این شکل وصف کرده است:
مثل ژاپن دهه‌ی هشتاد بود. خیلی به مدرسه یا ارتش شباهت داشت. ساعت 8:30 صبح میایی و و ساعت 8:45، زنگ میخورد و شروع به کار می‌کنی. همه چیز تنظیم شده، تا سر حد مرگ تا ساعت 11 شب کار می‌کنی، به خانه می‌روی و چند ساعتی می‌خوابی. ما به این روش اعتراض کردیم. اواخر کار روی Star Fox، احساس کردیم از ما سوءاستفاده می‌کنند، چون تعداد ساعات کارمان مسخره بود. البته ما تصویر بزرگ‌تر را، این که ما بچه‌های 19 ساله‌ای بودیم که با میاماتو کار می‌کردیم را نمی‌دیدیم.
آن‌جا یک کارخانه است. روش کارش بسیار سفت و سخت است. واقعا از این که این همه خلاقیت در زلدا و ماریو از همچنین جایی بیرون می‌آید شگفت زده می‌شوم. همهاش اتاق‌های اداری سفید رنگ و صدای زنگ برای ناهار یا رفتن به خانه است. درک این که چطور از این محیط خلاقیت بیرون می‌آید از من عاجز است، اما آن‌ها این کار را می‌کنند.
آیا اوضاع از آن زمان بهبود یافته است؟ ظاهراً که خیر. آقای Goddar که هنوز با نینتندو در ارتباط است و روی عناوین Steel Diver و Tank Troopers با آنان همکاری داشته، درباره‌ی تغییرات گفت:
نه، هیچ‌چیزی تغییر نکرده. شاید در زمان آقای Iwata کمی متفاوت بود، ولی نه خیلی. او با مقدار زیاد اضافه کاری کارکنان با جدیت مخالفت کرد. چون خودش برنامه‌نویس بود و می‌دانست که کار کردن طولانی بازی بهتری نمی‌سازد، به خاطر همین گفت که کارتان را متوقف کنید، بروید خانه و کمی استراحت کنید.[...] حالا هم که تمام تمرکز روی پول است. Iwata روی این که هدف اصلی بازی‌ها باشند و نه پول، پافشاری می‌کرد. اما حالا همه چیز شده پول و این مرا نگران می‌کند.
ظاهراً تجربه‌ی کارکردن در این کمپانی با چیزی که فکرش را می‌کنیم مقداری تفاوت دارد. شاید کارکنان نینتندو تمام لذت و خوشی خود را وارد بازی‌هایشان می‌کنند و برای خودشان چیزی باقی نمی‌ماند.
نظرات