عبارت «داستان‌های بزرگسالانه» برای تعداد زیادی از بازیسازان در استفاده از یکی دو ایدۀ روانشناختی، آن هم از نوع قرائت هالیوودی از روانشناسی، خلاصه شده که البته همین ساختارهای روایی سطحی باعث به دست آوردن جوایز بسیاری برای این گروه از سازندگان شده است. در این بین گاهاً با تولیداتی مثل Celsete یا That Dragon, Cancer هم رو به رو می‌شویم که مفاهیم مهمی را در قالب بازی‌های ویدئویی به تصویر کشیده که پردۀ کوچکی از توان رشد این فرم هنری را به نمایش می‌گذارند. بازی Mutazione هم با وجود اینکه توسط سازندگانش به عنوان یک Soap-Opera معرفی شده، یکی از آن عناوینی است که با ظرافتی حساب شده به روابط انسانی می‌پردازد.
قهرمان داستان دختر نوجوانی به نام Kai است که بعد از دریافت نامه‌ای از جانب یکی دوستان خانوادگی قدیمی، راهی جزیرۀ Mutazione می‌شود تا در روزهای پایانی زندگی پدر بزرگ بیمارش، Nonno، در کنار او باشد. به نظر می‌رسد که با یک داستان سفرنامه‌ای با محوریت سوگ طرف هستیم اما این جزیره یک فاکتور خاص دارد؛ دهه‌ها قبل یک شهاب سنگ به این جزیره که زمانی مقصد تفریحی مهمی به شمار می‌آمده، برخورد کرده و ساکنان آن را دچار حالات جهش یافتگی فیزیکی خاصی کرده که از دید یک ناظر خارجی این تصور را ایجاد می‌کند که با جزیرۀ هیولاها رو به رو هستیم.
«نونو» بخشی از یک تیم تحقیقاتی بوده که حدود چهل سال پیش به Mutazione آمدند تا در کنار بررسی ویژگی‌های خاص این جزیره به اهالی آن کمک کنند ولی اکثر محققان و حتی همسر و فرزند نونو هم بعد از مدتی از وضعیت ایزولۀ این جزیره خسته شده و آنجا را ترک می‌کنند و نونو تبدیل تنها انسان عادی موجود در جزیره می‌شود و با استفاده از گیاهان خاص آنجا، نقش طبیب این جامعۀ کوچک را بر عهده می‌گیرد. با وجود ظاهر خاص اهالی و جدافتادگی آن‌ها از جهان پیرامونی، مشکلات و خواسته‌های فردی آن‌ها تفاوتی با افراد عادی ندارد و این جان بخشی به شخصیت‌ها در عین حفظ حس وجود دیواری نامرئی بین «کای» و ساکنین در ابتدای کار، یکی موفقیت‌های بزرگ سازندگان است.
بار عاطفی داستان بسیار قوی از آب درآمده و هیچ شخصیتی بی‌دلیلی در کار گنجانده نشده و کافی است که کمی پای صحبت آن‌ها بنشینید و با انتخاب گزینه‌های دیالوگی که نشان از درک متقابل دارد، اعتماد آن‌ها را جلب کنید تا این افرادی که ظاهری بسیار عجیب دارند هم برای شما تبدیل دوستانی محترم شوند و خوشبختانه برخلاف تبلیغ سازندگان، اصلاً خبری از ساختار غلوآمیز ژانر Soap-Opera در این تعاملات نیست و بیشتر با چیزی مشابه فیلم‌های درامی که معمولاً در جشنوارۀ ساندنس پخش می‌شوند رو به رو هستیم. تنها مشکلی که بخش روایی دارد، طولانی بودن بیش از اندازۀ برخی مکالمات است و تا حدودی یادآور رمان‌های بصری ژاپنی است که وقتی می‌توانند یک مسئله را در 5 صفحه مطرح کنند، در 5 جمله خلاصه نخواهند کرد که البته مشکل Mutazione در این حد نیست اما به علت عدم استفاده از صداپیشگی گاهی این طولانی شدن صحبت‌ها حوصله سر بر می‌شود.
گیم‌پلی که به طور کلی می‌توان آن را در ژانر اشاره و کلیک طبقه‌بندی کرد، ضعیفترین بخش بازی است و بیشتر از آن که نیاز به حل کردن معما به رسم معمول این ژانر داشته باشد، نیازمند پیدا کردن فردی است که صحبت و کمک به او، باعث پیشبرد زمان می‌شود. بخش دیگری از گیم‌پلی را کاشتن گیاهان خاص جزیره در باقچه‌ای ویژه تشکیل می‌دهد که هر نوع گیاه باید در فضایی مناسب با جنس خاکی مختص به خود کاشته شود تا به رشد مدنظر برسد.
هر گیاه نوع خاصی از موسیقی را تولید می‌کند که در همراهی گیاهان مختلف، می‌تواند حس و حال اهالی جزیره را تغییر دهید که یکی از عواملی است که در شکستن سد بین کای و اهالی مؤثر است و برای پیشبرد داستان باید به این بخش توجه ویژه‌ای داشته باشید. کاشت و نگهداری صحیح از گیاهان توسط کتابچۀ راهنمایی که در همان ابتدای کار در اختیارتان قرار می‌گیرد، انجام می‌شود و این کتابچه یکی از مشکلات طراحی بزرگ Mutazione است چرا که برای پیدا کردن خصوصیات و نیازهای هر گیاه، باید تک تک صفحات را ورق بزنید تا به صفحۀ مورد نظر برسید و این مسئله به سرعت موجبات نارضایتی شما را فراهم خواهد کرد، در حالی که با جا دادن یک فهرست به راحتی قابل حل است.
طراحی ظاهری کار حالتی مینیمال دارد و با استفاده از رنگ‌های کمرنگ که حسی از کهنگی را انتقال می‌دهند، صورت گرفته است. ظاهر محیط تا حدودی تداعی کنندۀ یک جامعۀ شکل گرفته در دل یک دوران پساآخرالزمانی است و شرایط Mutazione بعد از برخورد شهاب سنگ و طرد شدن توسط دیگر مردم جهان، دستکمی از این وضعیت ندارند. پیچک‌هایی که در اطراف ساختمان‌ها رشد کرده‌اند، تابلوهایی که زنگ و کج شده‌اند و کسی رغبتی برای تعمیر آن‌ها ندارد و ... همگی حس خاصی را به محیط بخشیده و کاملاً احساس می‌کنیم که این جزیره سال‌های سال محل زندگی اهالی آن بوده است.
طراحی اهالی با وجود اینکه کاملاً آن حالت هیولایی و جهش یافته را القا می‌کند اما به گونه‌ای نیست که نتوان این افرادِ با طراحی به ظاهر ترسناکشان را دوست نداشت و انیمیشن‌های کای و دیگر شخصیت‌ها با وجود طراحی کاملاً مینیمال بازی، بسیار دقیق و با ظرافت کار شده است. موسیقی و افکت‌های صوتی بخش بسیار مهمی از Mutazione را تشکیل می‌دهند که موسیقی همانطور که اشاره شد در ساختار گیم‌پلی هم نقشی اساسی دارد. افکت‌های صوتی از صدای باد و حشرات تا قدم زدن روی سطوح مختلف به باورپذیرترین شکل ممکن در کار گنجانده شده که نمونۀ آن را حتی در تعداد زیادی از آثار AAA هم با این سطح از کیفیت نمی‌شنویم.
بازی Mutazione داستانی توام با احساسات واقعی را روایت می‌کند که شخصیت‌های به یادماندنی بسیاری را سر راه مخاطب قرار می‌دهد اما گیم‌پلی کلی کار چنگی به دل نمی‌زند و اگر از آن دسته افرادی هستید که حوصلۀ خواندن متن‌های طولانی را ندارند، این عنوان تجربۀ چندان خوشایندی برای شما به ارمغان نخواهد آورد.
نظرات