سری Borderlands از زمان عرضۀ اولین قسمت در سال 2009 بخش مهمی از صنعت بازی‌های ویدئویی ولی دقیقاً از آن دست عناوینی است که واکنش‌ها به آن در دو سویی کاملاً متضاد قرار دارد به نوعی که یا مخاطب عاشق ساختار گیم‌پلی و رویکرد طنزآمیز این مجموعه به قصه‌گویی می‌شود یا با نفرت کامل به سرعت از آن فاصله می‌گیرد! ایدۀ اصلی سری «بردرلندز» استفاده از تمامی عناصر زیرساختی آثار مشابه سری Diablo در ساختار ژانر شوتر اول شخص بود که به بهترین شکل ممکن پیاده شد و در دومین قسمت به بالاترین سطح خود رسید. از سوی دیگر استفاده از شخصیت‌هایی نیمه دیوانه و طنزی آگاهانه نسبت به موقعیت‌های خطیری که بازیکن در طول این آثار تجربه می‌کند، دیگر عامل اصلی جذابیت این فرنچایز به شمار می‌آید. در آخرین محتوای قابل دانلود از بردرلندز 2 که در سال 2013 منتشر شد، سازندگان تمامی ایده‌های خود را وارد فضایی فانتزی و متأثر از بازی‌های رومیزی کردند که روایت آن توسط شخصیت Tiny Tina کنترل می‌شد و حالا بعد از نزدیک به ده سال سازندگان نسخه‌ای فرعی به عنوان دنباله‌ای برای آن محتوای ستایش شده ترتیب داده‌اند که Tiny Tina’s Wonderlands نام دارد و بررسی آن سوژۀ مطلبی است که در ادامه می‌آید.
از نظر زمانی داستان Tiny Tina’s Wonderlands در فاصلۀ بین قسمت دوم و سوم اتفاق می‌افتد و در نتیجه دوباره با نسخۀ نوجوان شخصیت «تینا» طرف هستیم که ممکن است به علت نوع خاص رفتارهایی که از خود بروز می‌دهد برای برخی از مخاطبان چندان دوست داشتنی نباشد اما به علت اینکه تینا به عنوان Game Master، یا به طور صحیح‌تر Bunker Master، کنترل حوادثی که بر سر مخاطب نازل می‌شود را در اختیار دارد، مدل خاص رفتاری او لحظات فوق‌العاده‌ای را رقم می‌زند و حتی می‌توان گفت تا حد بسیار زیادی اثر ناامیدکننده‌ای که کمبودهای بخش داستانی قسمت سوم از نظر طنزپردازی به جا گذاشته بود را تا حد زیادی پاک می‌کند.
گروه سه نفره‌ای متشکل از شخصیت تحت کنترل بازیکن ملقب به Newbie، مرد جوانی به نام Valentine (با صداپیشگی اَندی سَمبِرگ، بازیگر شناخته شدۀ آثار کمدی) و رباتی به نام Ferette (با اجرای واندا سایکس از کمدین‌های قدیمی و یکی از مجریان مراسم اسکار تا ساعاتی دیگر) به علت برخورد فضاپیمایشان با یک کوه به ناچار مجبور به پناه گرفتن در یکی از غارهای این کوه می‌شوند که از قضا تینا مدتی است که در همین غار کوهستانی سکنی گزیده است. با توجه به اینکه ظاهراً این افراد کار مهمتری برای انجام دادن ندارند، در قصۀ تازه‌ای که تینا در قالب بازی رومیزی Bunkers & Bada$$es ترتیب داده مشارکت می‌کنند تا سرزمین‌های خیالی این ماجرای جدید را از دست Dragon Lord (با بازی ویل آرنت بازیگر و صداپیشۀ آثاری چون Bojack Horseman و Arrested Development) نجات دهند.
با وجود موقعیت‌های جالبی که سازندگان در طول تجربۀ Tiny Tina’s Wonderlands تدارک دیده‌اند، به راحتی می‌توان تصور کرد که در صورت استفاده از بازیگران متفاوت یا عدم پایبندی «اَشلی بِرچ» به زنده کردن مجدد نسخه‌ای نه چندان دوست داشتنی از شخصیت تینا، هیچ کدام از این موقعیت‌ها اثر لازم را به جا نمی‌گذاشتند. تفاوت عمدۀ این عنوان با دفعۀ گذشته که شخصیت‌های سری بردرلندز به سراغ بازی رومیزی B&B رفتند در اینجاست که در ماجراجویی قبلی شاهد بازگویی مجدد کل روایت قسمت دوم بودیم تا در قالب آن تینا بتواند با واقعیتی آزاردهنده رو به رو شود و به همین سبب با وجود استفاده از زبانی طنزآمیزی و ساختاری کاملاً خیالی، درونمایه‌ای کاملاً تراژیک پشت حوادثی که تجربه می‌کردیم وجود داشت که همۀ این ماجراها به پایانی به یادماندنی منتهی شد اما این بار با وجود اینکه پرسشی مبنی بر علت تنهایی تینا در این غار وجود دارد، نوعی عدم ارتباط بین این روایت با کلیت فرنچایز احساس می‌شود. روایت موجود به خودی خود چیز بدی نیست اما با توجه به انتظاراتی که Tiny Tina's Assault on Dragon Keep ایجاد کرده بود کمی پایین‌تر از حد انتظارات است، هر چند بازیابی حس شوخ طبعی که در قسمت سوم به باد رفته بود اثر جبران‌کنندۀ خوبی داشته است.
برای اولین بار در سری بردرلندز به جای انتخاب از بین شخصیت‌های از پیش طراحی شده، ریزترین جزئیات مرتبط با شخصیت تحت کنترل توسط خود مخاطب انتخاب می‌شود که با توجه به حادث شدن Tiny Tina’s Wonderlands در دنیایی فانتزی امکانات بسیار زیادی برای ساخت کارکتری با عجیب‌ترین ظاهر ممکن در دسترس قرار گرفته که حتی جنس صدای این قهرمان را هم می‌توانید به دلخواه خود با دستکاری در صداهای پیشفرض تولید کنید. در کنار آزادی عمل در طراحی ظاهری، این بار انتخاب کارکرد مبارز‌اتی شخصیت با انتخاب شش کلاس اولیه صورت می‌گیرد که هر کدام توانایی‌های مختص به خود را دارند که به سه دستۀ اصلی ویژگی کلاس، توانایی‌های عملیاتی و توانایی‌های جانبی تقسیم می‌شوند.
ویژگی اصلی کلاس یا Class Feat بعد از بالا بردن سطح کلاس تا حدی مشخص فعال می‌شود و برای برخی کلاس‌ها امکان دسترسی به یک شخصیت جادویی همراه را فراهم می‌کند و برای برخی دیگر درصد اثربخشی حملات را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد. برای هر کلاس دو توانایی عملیاتی در نظر گرفته شده که دومین مورد بعد از رسیدن به سطح هفت فعال می‌شود. این توانایی‌ها هم برای هر کلاس مجزا هستند و مثلاً یکی از کلاس‌ها یک دشمن را تبدیل به گوسفند پرنده می‌کند یا دیگری گردبادی همراه با یخبندان را احضار می‌کند یا کلاس دیگر امکان دسترسی به پتک اسطوره‌ای «میولنیر» را دارد. توانایی‌های جانبی هم شامل افزایش اثربخشی حملات خاص، پیشرفت دادن توانایی جانور همراه و بازیابی سریعتر جادوهای استفاده شده که ترکیب این موارد با کارکرد توانایی‌های عملیاتی و سلاح‌های در دسترس از گرایندی شدن بخش‌های مبارزه کاسته و به سرگرم‌کننده‌تر شدن گیم‌پلی کمک می‌کند. در ادامه مسیر امکان فعال کردن دومین کلاس هم وجود دارد که تلفیق توانایی‌های دو کلاس، شخصیت تحت کنترل را به مبارزی پرقدرت و بی‌رقیب تبدیل می‌کند.
ساختار سیستم مبارزات تقریباً همان لوتر شوتر استانداردی است که در قسمت سوم دیدیم اما ظاهر برخی سلاح‌ها حالتی فانتزی‌تر و قرون وسطایی به خود گرفته است. در کنار این موارد و توانایی‌های عملیاتی، امکان استفاده از یک جادو (البته برای برای یکی از کلاس‌ها دو جادو) و یک سلاح سرد هم وجود دارد که این دو مورد هم با توانایی‌های جانبی ارتباط‌هایی دارند که توجه به آپگرید‌های مختص هر کلاس برای افزایش اثربخشی این موارد، بر عمق گیم‌پلی افزوده است. جا به جایی بین محیط‌های اصلی و مأموریت‌ها به مانند عناوین نقش آفرینی ژاپنی قدیمی از طریق یک نقشۀ جهانی ایزومتریک صورت می‌گیرد که در گوشه و کنار آن اسرار و اشیاء مختلفی برای کشف کردن وجود دارد و البته به رسم همان عناوین قدیمی ویژگی مبارزات تصادفی هم به کار اضافه شده که ممکن است خوشایند همۀ مخاطبان نباشد. امکان تجربۀ چند نفره که یکی از وجوه اصلی سری بردرلندز است در Tiny Tina’s Wonderlands هم به قوت خود باقی است و این بار امکان کراس پلتفرم به طور کامل در کار گنجانده شده ولی در این روزهای ابتدایی وضعیت اتصال به سرورها کمی پایین‌تر از حد انتظار است.
از نظر جنس طراحی بصری تفاوت چندانی بین Tiny Tina’s Wonderlands و قسمت سوم وجود ندارد اما به علت طراحی محیطی جهان فانتزی بازی، عملاً با ساخته‌ای کاملاً متفاوت طرف هستیم که حس تازگی فوق‌العاده‌ای دارد. سازندگان از شوخ طبعی در بخش ظاهری هم غافل نشده‌اند و به جز طراحی بامزه برای شخصیت‌ها و دشمنان، شاهد استفاده از مواردی مثل پفک، قوطی نوشیدنی و ... در طراحی نقشۀ جهان بازی هستیم که در واقع نشان دهندۀ روحیۀ تینا در طراحی ماجراجویی جدید با کمک دسترس‌ترین اشیاء ممکن است. وجه تمایز دیگر استفاده از حملات جادویی است که در کنار بالا بردن سطح آشوب موجود در مبارزات، جلوه‌های بصری فراوانی را مقابل چشمان مخاطب قرار می‌دهد که مبارزات تماشایی‌تر و هیجان‌انگیزتر کرده ست. موسیقی متن در سطح خوبی قرار دارد اما هیچ قطعۀ خاصِ به یادماندنی در طول کار شنیده نمی‌شود و به طور کلی نقش بزرگی برای موسیقی در فضاسازی لحظات حساس در نظر گرفته نشده است. به کیفیت اجراها هم پیشتر اشاره شد که یکی از بزرگترین نقاط مثبت بازی است و در افزایش سطح روایت و بامزه‌تر کردن شوخی‌ها نقش به سزایی داشته است.
همان طور که در ابتدای مطلب اشاره شد، فرمول سری بردرلندز به گونه‌ای است که برای برخی مخاطبان ممکن است چندان جذاب نباشد اما این ساختار در طول این سال‌ها به خوبی آبدیده شده و برای طرفداران این مجموعه هر قسمت صرفاً همراه با بهتر شدن گیم‌پلی است و Tiny Tina’s Wonderlands با انتقال تمام ویژگی‌های خوب به ساختاری کاملاً فانتزی و خوش رنگ و لعاب، به اندازه‌ای متفاوت و جذاب از کار در آمده که صرفاً تکرار نسخه‌های قبلی نباشد و کاملاً ارزش تجربه کردن را داشته باشد.
نظرات