در برهه ای از زمان ها، این دو فرنچایز در دو مسیر موازی با هم به رقابت پرداختند، در برخی از موارد هم راهشان از هم جدا شد. اما عناوین تازه معرفی شده Call of Duty: Infinite Warfare و Battlefield 1 واقعاً نمی توانند متفاوت تر از این باشند؛ به طوری که می توان این دو عنوان را دو قطب کاملاً مخالف قلمداد کرد.
اگر مدیران کاری و محترم دو کمپانی Infinity Ward و EA DICE با هم دور یک میز می نشستند تا در مورد این صحبت کنند که چگونه تا حد ممکن بین محصولاتشان تمایز ایجاد کنند، احتمالاً نمی توانستند نتیجه ای بهتر از این را به دست آورند!
Call of Duty: Infinity Warfare با المان های صریح علمی تخیلی خود، نظیر ناوهای فضایی و نبردهایی که در سرتاسر منظومه شمسی انجام می شود، ما را به آینده می برد. ما در این بازی قرار است در گرانش صفر بجنگیم و رزم ناو های دنیای آینده را ناوبری کنیم.
حال آن که Battlefield 1 با ماشین زمان خود ما را انقدر به عقب می برد که تاکنون این فرنچایز نرفته؛ منظور ما جنگ جهانی اول است، جایی که ژانر شوتر اول شخص و بازی های رایانه ای به طور عام به ندرت به چنین زمینه ای پرداخته است. در این زمینه و تم، هیچ جنگ افزار مدرن و فوق پیشرفته ای وجود ندارد و تنها چیزی که به جای آن ها در اختیار داریم، اسلحه های قدیمی اما فریبنده ماوزر آلمانی و سنگرهای ساخته شده با کیسه شنی است. ما در این بازی قرار است در گلی ترین و خشن ترین میادین جنگ ممکن به نبرد بپردازیم.
ما به جای آن که دو محصول نسبتاً مشابه را در عرض کمتر از یک ماه دریافت کنیم، قرار است در دو دنیای کاملاً متفاوت غرق شویم، و این قطعاً بر چگونگی انجام این بازی ها تاثیرگذار خواهد بود.
بازی Call of Duty علیرغم داشتن زمینه ای آینده محور، قرار است اسلحه هایی را ارائه کند که احتمالاً برای گیمرهای امروزی شناخته شده تر است، چرا که توسعه دهندگان این بازی قول داده اند که تمرکز اصلی خود را بر مهمات بالیستیک (گلوله ای) قرار دهند. با این حال احتمالاً مجموعه قابل توجهی از گجت ها و جلاکاری های طراحی شده برای سربازان دنیای آینده وجود خواهد داشت.
از جمله چیزهایی که در مورد این بازی تخیلی وجود خواهد داشت، شنیده بودیم که یک نارنجک رباتی-عنکبوتی دارد که خودش به دنبال دشمن می گردد! اگر این یک نمونه از مواردی باشد که قرار است در این بازی تجربه کنیم، تنها کرانی که می توان برای این بازی متصور شد حد تخیل افراد تیم توسعه دهنده در Infinity Ward است!
در سوی مقابل، Battlefield 1 قرار است اسلحه های کلاسیکی را در دستان ما جای دهد که هیچ وجه اشتراکی با مسلسل های مدرن M4 و پیستول های Desert Eagle ندارند. احتمالاً عمده ترین اسلحه های این بازی، تفنگ های نیمه خودکار است و بازیکن باید به جای «بزن و در رو»، تمرکز خود را بیشتر بر دقت و حوصله قرار دهد.
ما در این بازی باید با تهدید اسلحه های شیمیایی مقابله کنیم و نبردهای سنگین تن به تن با سرنیزه و امثالهم پتانسیل این را خواهد داشت که یکی از خشن ترین شوترهای اول شخص یا FPS ها را در تاریخ برای ما بسازد.
در هر دو این بازی ها خودرو و خودرورانی وجود خواهد داشت اما حتی در این زمینه هم شاهد دو رویکرد کاملاً متفاوت هستیم. Infinite Warfare کنترل جت های استارفایتری را در دستان شما قرار خواهد داد که می توانید توسط آن به صورت دینامیک بین نبردهای درون جوی و خارج جوی سوییچ کنید.
حال آن که Battlefield 1 قرار است به ریشه های جنگ افزارهای خودرویی برگردد و به شما اجازه می دهد تانک های اولیه که الان آن ها را شاید فقط بتوان در موزه های معدودی پیدا کرد برانید. این بازی سکان هدایت هواپیما هم به شما خواهد داد، اما نه سوپرجت های تخیلی، بلکه هواپیماهای ساخته شده از پارچه و تخته های شکننده.
قطعاً مدل های آسیبی که این پرنده های جنگنده قرار است از خود به جای بگذارند جذاب و دیدنی خواهد بود، چرا که این هواپیماهای دوباله و سه باله عمدتاً با فضای کمی ساخته می شدند تا وزنشان زیاد نشود، و تیربارهای نامطمئن آن ها هم نمی توانستند لایه نازک هوا را به سرعت به پنیر سوییسی تبدیل کنند!
ما در این بازی قرار است به جای فرمان دادن به یک حامل فضایی، با ناوهای جنگی، کشتی های هوایی، و امثالهم سروکار داشته باشیم. منظور دقیقاً همان ناوها و کشتی های هوایی است که تاکنون در عالم واقعیت در دریا و هوا به حرکت پرداخته اند. این ها قطعاً عملکرد محدودتری خواهند داشت، اما این به معنای فریبندگی کمتر آن ها نیست.
البته حالت بازی چندنفره هم قرار است در دو سوی مقابل قرار داشته باشد، حتی اگر این موضوع جدیدی برای این بازی های مورد انتظار نباشد. Call of Duty بر تقابل های کوچکتر، فشرده تر و سریعتر تمرکز خواهد داشت، احتمالاً در نقشه هایی کوچکتر، حال آن که Battlefield 1 نبردهای تا 64 نفره و عظیمی که قطع به یقین نواحی بزرگی را می طلبد به کار خواهد گرفت.
شخصاً احساس می کنم که این تقابل فوق العاده خواهد بود. شاید این که مجبور باشی بین دو بازی عمده و بزرگ یکی را انتخاب کنی، به دلیل این که ژانرشان بسیار شبیه به هم است، خیلی سخت و حتی ناراحت کننده باشد. در سوی مقابل، هر دو فرنچایز تمام تلاش خود را می کنند که کاری متفاوت از گذشته اخیر خود انجام دهند و هر دو هم روش هایی جالب و متفاوت را برای جلب توجه من گیمر نوعی به کار گرفته اند. اگر نخواهید که خود را در گیر و دار این انتخاب قرار دهید و خود را از این رنج برهانید، شاید تنها کسی که قرار است این رنج را متحمل شود جیبتان است!
صحبت آخر آن که طی 4-5 ماه آینده قرار است دو بازی بسیار متفاوت داشته باشیم که هر یک به نوبه خود بخشی از تب و تاب ما برای تجربه شوتر اول شخص را ارضا می کنند. این که کدام بازی محبوب و مطلوب شما خواهد بود بستگی به ذائقه تان دارد، اما من خودم برای اولین بار در عمرم، به عنوان یک بازیکن نه چندان قابل در شوتر اول شخص (چرا که به شوتر سوم شخص علاقه بسیار بیشتری دارم)، به شدت متنظر هر دو عنوان Call of Duty و Battlefield در سال جاری هستم.
نظرات (3)