بهترین فیلم‌های کمدی مطلب ویژه

توانایی خنداندن افراد مختلف، هنر ویژه‌ای است که کمتر کسی توانایی انجام آن را دارد اما به اعتقاد ما، سازندگان فیلم‌های این لیست از این هنر تا حد بی نهایت برخوردار هستند. با لیستی از 10 فیلم برتر کمدی تاریخ همراه باشید. 

شماره 10: Beverly Hills Cop

جدا کردن یک پلیس شوخ‌طبع سیاهپوست از شهر دیترویت و قرار دادن او در محیطی مثل بورلی هیلز که محل زندگی یک درصدی‌هاست می‌توانست به یک فاجعۀ لوس و بی‌مزه تبدیل شود اما به لطف حضور ادی مورفی که در آن سال‌ها به هر چیزی که دست می‌زد تبدیل به طلا می‌شد، سری فیلم‌های پلیس بورلی هیلز تبدیل به یکی از مهمترین و اثرگذارترین فرنچایزهای کمدی تاریخ سینما شد. در سال‌های اخیر چند باری تلاش برای ساخت قسمت‌های جدیدتر یا حتی اقتباس تلویزیونی از این فرنچایز انجام گرفته که هیچ کدام منتج به محصول جدیدی نشده اما باز هم خبرهای ادامۀ این سری داغ شده، خصوصاً اینکه خود ادی مورفی هم این بار برای این کار به طور جدی ابراز علاقه کرده است.  

شماره 9: Groundhog Day

بیل موری بدون شک یکی از بزرگترین و خاص‌ترین بازیگران کمدی است که در قالب آثار دراماتیک هم نقش‌های ماندگاری از خود بر جای گذاشته و Groundhog Day با روایت خاص خود این فرصت را در اختیار موری قرار داده که محدودۀ بزرگی از توانایی‌هایش، از شوخ‌طبعی ساده تا تاریک‌ترین امیال انسانی را به نمایش بگذارد. داستان خبرنگاری کم‌حوصله‌ای که برای چندمین بار مجبور به انجام گزارشی که دوست ندارد می‌شود و البته تکرار شدن چندین و چندبارۀ این روز برای او، روی کاغذ ایدۀ سرگرم‌کننده‌ای به نظر نمی‌آید اما اجرای استادانۀ این ایده آن را تبدیل به ابزار ویژۀ داستانگویی برای دیگر هنرمندان در ژانرهای مختلف کرده است. 

شماره 8: Monty Python and The Holy Grail

تیم مانتی پایتان با هزار و یک دروغ و دغل، خودشان را در موقعیتی قرار دادند که از BBC مجوز سریالشان را بگیرند. دروغ‌هایی که جامۀ عمل پوشاندن به آن‌ها برای هر تیم  کمدی دیگری می‌توانست موجب ساخت اثری بی سر و ته شود اما در دست افرادی مانند مایکل پیلین، جان کیلیس و ... تبدیل به یکی از ماندگارترین فرنچایزهای تاریخ شد. حضور همین گروه در عالم سینما هم در حد و اندازه‌های نسخۀ تلویزیونی قدرتمندانه و اثرگذار بود. فیلم Holy Grail که در ظاهر داستان کینگ آرتور را روایت می‌کند، در عمل سیاست‌های جنگ طلبانه و غیر ستیزانۀ دوران خودش را به چالش می‌کشد.  

شماره 7: Some Like It Hot

آثار درخشان کارنامۀ بیلی وایلدر در دو ژانر بسیار متفاوت از یکدیگر قرار دارند، یک دسته از این فیلم‌ها در ژانر جنایی قرار می‌گیرند و از بهترین و هوشمندانه‌ترین آثار این ژانر هستند و دستۀ دیگر که فیلم Some Like It Hot در میان آن‌ها قرار دارد، زیر پرچم ژانر کمدی قرار می‌گیرند و از به یادماندنی‌ترین و تأثیرگذارترین آثار این ژانر هستند. مثلث جک لمون، تونی کورتیس و مریلین مونرو برای روایت داستان دو موزیسین مرد که از فرط بیکاری باید با یک گروه زنانه همراه شوند، لحظات بامزه‌ای را به وجود می‌آورند که تا همین امروز هم خنده بر لب‌های مخاطبان می‌آورد.  

شماره 6: Mr. Smith Goes to Washington

با 9 بار نامزدی و 3 بار بردن جایزۀ اسکار، فرنک کاپرا از بزرگترین کارگردان اثر طلایی هالیوود به شمار می‌آید که از فقر مطلق تا بالاترین قله‌های هالیوود صعود کرد. مبارزه با فسادِ دستگاه‌های سیاسی آمریکا، قبل از اینکه در سال‌های اخیر تبدیل به شعاری دروغین برای انتخابات شود، در سال‌های میان دو جنگ جهانی هم بحث بسیار داغی بود و کاپرا در این فیلم با استفاده از فرد خوش قلبی که ناخواسته به عنوان سناتور انتخاب می‌شود، دست روی نبض زمانۀ خودش می‌گذارد اما پیام فیلمش برای همیشه ماندگار می‌ماند و استفاده از قالب کمدی باعث شده تا صحبت از تلخیِ فساد، کام مخاطب را زهر نکند.

شماره 5: The Big Lebowski

سینمای خاص برادران کوئن را نه لزوماً می‌توان در دستۀ کمدی قرار داد و نه به طور کامل در دستۀ آثار درام و شاید لحن روایی این دو کارگردان بزرگ احتمالاً بهترین نسخۀ سینمایی از ادبیات Absurd باشد. در میان آثار این دو برادر، گاهی چاشنی درام بیشتر می‌شود (No Country for Old Men) و گاهی چاشنی طنز (Burn After Reading) و لبوسکی بزرگ هم شاید پادشاه دستۀ دوم باشد. بازی فوق‌العاده جف بریجز در نقش Dude، در سال‌هایی که از اکران این اثر گذشته، الهام بخش افراد بسیار بوده تا این سبک زندگی صوفیانۀ مدرن را تجربه کنند.  

شماره 4: Tropic Thunder

هجو، همیشه یکی از جذاب‌ترین گونه‌های طنز در قالب سینما بوده اما در شرایطی که اکثر ساخته‌های این ژانر به سراغ تمسخر مستقیم آثار معروف می‌روند، بن استیلر در Tropic Thunder با اشاراتی معمولاً ریز (و البته گاهی هم درشت) به سراغ شوخی با بالا تا پایین هالیوود و چهره‌های معروف آن می‌رود. از بازیگران غیرآمریکایی که با توهم متد اکتینگ خودشان را بیش از حد جدی می‌گیرند تا خواننده‌های بی‌استعدادی که اصرار دارند وارد دنیای بازیگری شوند، هیچ چیزی از گزند این طوفان استوایی در امان نمی‌ماند و احتمالاً با شرایط فعلی بحث‌های عدالت اجتماعی، دیگر شاهد اثری مشابه این فیلم نخواهیم بود.  

شماره 3: The Great Dictator

در هر لیستی که در مورد کمدی صحبت می‌کنیم اگر اشاره‌ای به چارلی چاپلین نکنیم، بهتر است لیست خود را دور بریزیم. چاپلین در دوران صامت ستارۀ بی چون و چرای عالم سینما بود و با ساخت ده‌ها اثر ماندگار، یکی از بزرگترین مؤلفان الفبای طنز در قالب سینماست. متأسفانه در رابطه با آثار ناطق چاپلین (که به دلیل شرایطی که دولت آمریکا برایش ایجاد کرد، در این دوره بسیار کمکار شد) زیاد صحبت نمی‌شود اما این آثار هم پر از نبوغ چاپلین هستند. در دورانی که افراد بسیاری برای رهبر تازۀ آلمان هورا می‌کشیدند، چاپلین در یکی از تلخ‌ترین آثار کمدی خود، تصویر واقعی این جنایتکار را به مخاطبان خود نشان داد و همین شجاعت تفاوت اصلی هنرمندان بزرگ با دیگر همدوره‌هایشان است.  

شماره 2: In the Loop

آرماندو یانوچی سال‌ها از طریق قاب تلویزیون، نشان داده بود که در طنز سیاسی کمتر کسی به گرد پای او می‌رسد. برای حضور محکم در سینما به سراغ یکی از مخلوقات تلویزیونی خودش رفت و با استفاده از شخصیت مالکوم تاکر سریال Thick of It، یکی از بهترین آثار انتقادی در رابطه با دوران نبرد علیه تروریسم را ساخت. یانوچی با این فیلم به جاهایی سرک کشید که کارگردان‌های نامی درام‌های سیاسی هم از آن‌ها اجتناب کرده بودند و البته در یک پکیج کامل، سیاستمداران، خبرنگاران و تقریباً همۀ تصمیم سازانی که در ابتدا هزارۀ جدید مجوز جنگ‌های نابودگری را امضا کرده بودند هم به محکمه برد. 

شماره 1: Dr. Strangelove

یکی از دلایلی که کوبریک از اساتید بی چون و چرای سینماست، در این مسئله نهفته است که در هر ژانری که پا گذاشته، یکی از بهترین آثار آن ژانر را خلق کرده است. Dr. Strangelove هم از این قاعده مستثنی نیست و کوبریک این بار در میانۀ جنگ سرد با رهبران سیاسی آن دوران که چند باری تا پای نابودی کامل بشر با بمب اتم پیش رفته بودند، شوخی می‌کند. بازی استادانۀ پیتر سلرز در سه نقش متفاوت در کنار هنرنمایی کم نظیر جورج سی. اسکات در نقش یک ژنرال کله خراب آمریکایی و البته ترس از اینکه یک فرماندۀ دیوانه جهان را در آتش جنون خود بسوزاند، یکی از موشکافانه‌ترین آثار طنز تمام دوران را خلق کرده که شاید هر بار که دنیا در حال نزدیک شدن به جنگ‌های بزرگ جدیدی است، باید دوباره آن را به دیگران توصیه کرد.