از اولین تاریخی که برای عرضه Mount & Blade II: Bannerlord در روز معرفی آن اعلام شد، نزدیک به 7 سال میگذرد و در حافظه من هیچ بازی ویدئویی وجود ندارد که با تأخیری چنین طولانی، بدون تغییر استودیوی سازنده و توقف فرآیند ساخت، به دست علاقهمندان برسد اما استودیوی TaleWorlds Entertainment در رقم زدن چنین رکوردی موفق بودهاند! فرنچایز Mount & Blade با ساختار ویژه خود طرفداران پر و پا قرص بسیاری را در یک و نیم دههای که از عمر آن میگذرد برای خود دست و پا کرده و حالا با عرضه نسخه کاملاً جدید خود به صورت Early Access، قرار است تا مهمان طرفدارانی باشد که سالهای زیادی در انتظار تجربه نسخهای امروزیتر از این فرنچایز بودهاند.
برخلاف قول و قرارهایی مبنی بر تاکید بیشتر بر بخش روایی در سالهای نسبتاً دوری که Mount & Blade II معرفی شد، همانند نسخههای قبلی خبر خاصی از داستان نیست و ساختار بازی کماکان یک ساختار سندباکس و به شدت آزاد است. در ابتدای ساخت شخصیت با حداقلهایی از روایت طرف هستیم که بازی اجازه میدهد تا پیشینۀ شخصیت و کارهای مهمی که در برهههای اصلی زندگیاش انجام داده را انتخاب کنیم. اینجا انتخاب دست خود بازیکن است تا گزینههایی را انتخاب کند که تواناییهای مدنظرش را برآورده کنند و یا حس و حال نقشآفرینی بهتری را برای خودش ایجاد کند. بعد از ساخت شخصیت، در کنار برادر این شخصیت باید به دنبال قاتل پدر و مادر و رباینده خواهر و برادر کوچکتر شخصیت تحت کنترل برویم که این کوئست حکم بخش آموزشی را دارد و بعد از انجام این مأموریت با دو کوئست کلی دیگر که ظاهراً حکم داستان را دارند، وارد بخش سندباکس و آزادانه بازی میشویم.
هسته اصلی گیمپلی دستخوش تغییرات بسیار بزرگی نشده و همانند نسخههای قبلی باید برای خود نیروهایی دست و پا کنیم و انتخاب کنیم که آیا میخواهیم یک نیروی نظامی قوی باشیم یا یک گروهی تجاری ثروتمند و یا حتی یک راهزن خونخوار! تفاوت اساسی در اینجاست که این بار هدف نه فقط زندگی کردن در نقش یک فرد در دوران قرون وسطا و بلکه پایهگذاری یک خاندان قدرتمند در میان چندین و چند نیروییست که کنترل دنیای Mount & Blade II را در دست دارند. همین ایده باعث شده تا سازندگان گزینه Permadeath را به هم فرمول کار اضافه کنند تا در صورت مرگ شخصیت تحت کنترل، فرزند او وارث تمام داراییهایش شده و از اینجا کنترل او را در اختیار بگیریم. پیشرفت و تبدیل شدن به یک فرد بزرگ که ارتباطات بسیاری دارد و حتی به حدی توانمند است که تلاش کند تا امپراطوری خود را پایهگذاری کند، به روابط با اَشراف و افراد صاحب نفوذ و نیروهای تحت کنترل بستگی دارد. با مبارزه با دشمنان یک سرزمین، دستگیری و مجازات راهزنان و مواردی از این دست، سطح شهرت شخصیت خود را بالاتر میبریم که از این راه میتوانیم به اشراف نزدیک شده و به واسطه این نزدیکی به پادشاهان نزدیک شویم که تک تک این پیشرفتها در موقعیت اجتماعی ، کمک میکند تا بتوانیم نیروهای بهتری را استخدام کنیم. در کنار اینها از راه تجارت و توجه به تفاوت قیمت اجناس در مناطق مختلف، میتوان سرمایه هنگفتی دست و پا کرد و از راه شرکت در نبردهای مرگباری که در Arenaها برای سرگرمی مردم انجام میگیرند، هم میتوان درآمد خوبی داشت و هم میتوان به شهرت خود افزود.
تمامی ابزار و ادوات جنگی که در قرون وسطی در دسترس بودند، در Mount & Blade II در اختیار بازیکنان قرار داده شده که بستگی به سبک بازی خودتان میتوانید آنها را خریداری کنید و یا در میادین مختلف جنگی آنها را از دست سرد جسد دشمنانتان بربایید. سیستم مبارزات تقریباً همان چیزیست که در نسخههای قبلی شاهد آن بودیم که اینجا با انیمیشنهای بهتر و عملکرد متفاوت هوش مصنوعی دشمنان همراه شده که تجربه کاملتری را به ارمغان آورده است. برای رسیدن به اهداف مورد نظر بدون خون و خونریزی هم سیستم چانهزنی در بازی تعبیه شده که با انتخاب درست جملاتی که رضایت طرف مقابل را جلب میکند به همراه سطح شهرت و تواناییهای شخصیت تحت کنترل و کمی شانس، میتوان تبدیل به یک مذاکرهکننده قوی شد که نیاز ندارد تا همه مشکلات را با کشتن دیگران به نتیجه برساند.
بخش آنلاین هم با سرورهای قوی تجربهای جذاب و لذتبخش را به ارمغان میآورد و با توجه به فروش اولیه خیلی خوب و کامیونیتی قوی بازی، احتمالاً همیشه بازار بخش آنلاین داغ باشد، هر چند از نظر کیفی به اثر مشابهی همانند Mordhau نمیرسد اما به عنوان جزئی از یک کل بزرگتر، با ارائهای کاملاً قوی و قابل قبول طرف هستیم. به طور کلی از منظر گیمپلی Mount & Blade II یک فانتزی قدرت تمام عیار با امکاناتی بسیار کامل برای طرفداران نسخههای قبلی و تمامی افرادیست که علاقهمند هستند تا زندگی در شرایط خاص قرون وسطی را تجربه کنند. آزادی عمل بسیار بالا و تلفیق ویژگیهای خوب عناوین نقشآفرینی، مدیریتی، شبیهسازی و استراتژی به بهترین نحو انجام گرفته و صحنههای نبرد و محاصره شهرها لحظاتی نفسگیر و دیوانهوار را خلق میکنند که بهترین تصمیمگیریها و برنامهریزیهای بازیکن را در شرایط پرآشوب جنگی با چالشهای جدی رو به رو میکنند. اما برای افرادی که دنبال اثری ساختاریافتهتر و هدفمندتر هستند، سازندگان به وعدههای اولیه خود عمل نکردهاند و ساختار کلی کاملاً همان چیزیست که در نسخههای قبلی شاهد آن بودیم.
با کامل تأسف نمیتوان از Mount& Blade II (و به طور کلی هر اثر دیگری که وارد مرحله Early Access میشود) حرف زد و اشارهای به مشکلات فنی آن نکرد چرا که این مشکلات، سد بسیار بزرگی بر سر راه لذت بردن از آن به حساب میآیند. این مشکلات هم شامل شرایط کلی اجرا، هم باگهای بازی خراب کن و هم انتخابهای طراحی بد و کهنه میشوند. برخی از باگها نه تنها غیرمنتظره هستند، بلکه تشخیص اینکه یک باگ باعث مشکل در گیمپلی شده هم قدری زمان میبرد. مثلاً در حالی که تمام شرایط مالی و غذایی را برای نیروهای تحت کنترل خود به خوبی فراهم کردهاید و در تمامی مأموریتها و نبردها به موفقیت رسیدهاید، ناگهان روحیه نیروها شروع به افت کردن میکند، اتفاقی که از نظر منطقی ممکن است علتی ریشهای در گیمپلی داشته باشد اما بعد از دقایقی تلاش برای رفع کردن آن با یک لود کردن مجدد برطرف میشود. چنین مواردی شاید به کرات مشاهده نشوند اما هر بار که اتفاق میافتند باعث کلافگی زیادی میشوند و از لذت تجربه بازی میکاهند. به این باگهای عجیب، تعداد بیش از حد لودینگها برای تقریباً تمام کارها را هم باید اضافه کنیم در حالی که خیلی از کارهایی که در اینجا پشت چند لودینگ پیاپی قرار گرفته است، در عناوین مشابه با یکی دو منو و بدون هیچ لودینگی انجام میگیرند. هنگام ورود به یک شهر یا روستا یک لودینگ اتفاق میافتد، برای ورود به یکی از ساختمانهای آن محیط هم یک لودینگ دیگر و همه این کارها انجام میگیرند تا با یک NPC صحبت کرده و از او مأموریت جدیدی دریافت کنیم یا او را به عنوان بخشی از نیروهای خود استخدام کنیم و نهایتاً برای بازگشت به نقشه اصلی باید همین تعداد لودینگ را مجدداً تکرار کرد!
همۀ این کارها را شاید به راحتی میشد با استفاده از منوهای شهر و قبل از ورود به شهر انجام داد و یا حتی مثل رسم معمول عناوین جهان باز این روزها حداقل محیطهای شهری یا روستایی را به صورت seamless طراحی کرد تا بیش از نیمی از زمان بازیکن صرف تماشای لودینگهای پیاپی نشود. فاجعه باران لودینگها به حدیست که حتی برای وارد شدن به منوی اصلی هم باید از دو لودینگ عبور کرد و بعد از کلیک کردن اشتباهی بر روی یکی از گزینههای این منو هم باید یک لودینگ در هنگام ورود و یک لودینگ در هنگام خروج تجربه کرد! قسمت عجیبتر لودینگها اینجاست که هر چه بیشتری در بازی وقت بگذرانیم، وضعیت آنها به جای بهتر شدن به شکل کاملاً محسوسی بدتر میشود! برخی از این مشکلات در اجرا احتمالاً به استفاده از سیستمی با عمر دو سه ساله مربوط است اما Mount & Blade II از نظر کیفیت بصری و اهمیت کلی در بین عناوین بزرگتر، در حدی نیست که سیستمی قدرتمند را طلب کند و عمده مشکلات به عدم بهینهسازی مناسب و انتخابهای طراحی عجیب برمیگردد. با دستکاریهای مختلف در تنظیمات میتوان به شرایط اجرایی بهتری رسید اما نهایتاً از شر لودینگهای بیدلیل و تیک زدنهای گاه بی گاه نمیتوان به طور کامل خلاص شد و برای برطرف کردن تعدادی از باگهای اساسی هم باید یکی دو ماهی صبر کرد.
از نظر بصری به شکل واضح و مشخصی شاهد پیشرفت نسبت به نسخههای قبلی هستیم اما اگر قرار بود بعد از بیش از 8 سال فرآیند ساخت از ظاهر کار هم تفاوتی با عناوین 10-12 سال پیش نداشته باشد که رسماً با یک شکست بزرگ طرف بودیم. البته رسیدن به آن کیفیت بصری که در تبلیغات Mount & Blade II شاهد آن بودیم، نیاز به سیستمی بسیار قوی و پرخرج دارد که ریشه در عدم بهینهسازی مناسب دارد. خبر خاصی از موسیقی و صداگذاری هم نیست که هر چقدر بتوان ضعف در مورد دوم را به ساختار سندباکس بازی نسبت داد، از ضعف در موسیقی متن خصوصاً به دلیل وجود جغرافیا و فرهنگهای مختلف به این سادگیها نمیتوان چشمپوشی کرد و یک فرصت بسیار عالی توسط سازندگان به هدر رفته است.
قیمت بالا برای یک اثر Early Access به همراه مشکلات فنی و عدم بهینهسازی مناسب باعث میشود تا فعلا خرید Mount & Blade II را توصیه نکنیم و به نظر میرسد که فعلاً بهتر است با همان نسخه قبلی سر کنیم تا محصول جدید به سطح قابل قبولی برسد و مانند نسخه قبلی بازار Modهای آن هم شروع به داغ شدن کند.
نظرات