تبدیل شدن یک GIF چند ثانیه‌ای در سال 2018 از پروژه‌ای که توسط یک نفر در اوقات فراغتش ساخته شده به عنوانی کامل که در سال 2022 منتشر شود، بیشر شبیه یکی از داستان‌های خیالی می‌ماند. اما وقتی کاراکتر بازی یک اسکیت سوار شاتگان به دست با قابلیت آهسته کردن زمان باشد، همه چیز فرق می‌کند. این ترکیب جذاب چند ژانر که به قول طراح این اثر از عناوین قدیمی اسکیت سواری تونی هاک (Tony Hawk) و Doom جدید (در آن زمان نسخه 2016) الهام گرفته بود، خیلی زود محبوبیت بیشتری پیدا کرد و سازنده بازی با کمک استودیو Roll7، سازنده سری تحسین‌شده OlliOlli، ساخت این عنوان را که اکنون با نام Rollerdrome می‌شناسیم، ادامه داد. حالا محصول نهایی یکی از عناوین "چرا کسی زودتر به این ایده فکر نکرده بود" است که به راحتی می‌توان آن را یکی از جذاب‌ترین و نفس‌گیر‌ترین عناوین اکشن امسال به حساب آورد.
در سال 2030 با سایه انداختن شرکت‌های بزرگ بر روی زندگی مردم، یک ورزش خونین با نام Rollerdrome - که یک اسکیت سوار را در مقابل تعدادی بازیکن چوب به دست، اسنایپر، ربات و بقیه موارد قرار می‌دهد تا از خجالت هم در آیند - در محبوب‌ترین دوران خود به سر می‌برد. مخاطب در نقش Kara Hassan، به عنوان یک ورزشکار تازه‌کار، وارد این مسابقات می‌شود تا مراحل بازی را که شبیه به یک براکت مسابقات ورزشی طراحی شده‌اند از مراحل آغازین تا فینال طی کند و قهرمان جدید این ورزش شود.
در داستانگویی Rollerdrome مختصر و مفید است. هر از گاهی قبل از شروع برخی مراحل، بازی به دوربین اول شخص سوییچ می‌کند و می‌توانید درباره جهان دیستوپیایی این عنوان و ورزش مورد نظر اطلاعات بیشتری با گوش کردن به مکالمه‌ها، خواندن نامه‌ها و سر تیتر روزنامه‌ها و یا سرک کشیدن به لوازم شخصی بقیه، کسب کنید. البته هیچ اجباری به این کارها نیست و اگر به داستان اهمیت نمی‌دهید، سریع می‌توانید از در خروج وارد مسابقه بعد شوید. اما این بخش‌های کوتاه تبدیل به یکی غیر منتظره‌ترین قسمت‌های بازی برای من شد. دقت سازندگان درباره ورزش خیالی و آینده تیره و تاریکی که ترسیم می‌کنند ستودنی است. هر چند کمتر از گذشته و انگیره شخصیت اصلی خبردار می‌شویم، در طول این قسمت‌ها در جهان بازی با مسائلی مثل شکل‌گیری اعتراضات مردمی درباره حاکمیت بیشتر شرکت‌ها روبه‌رو هستیم که برخی از ورزشکاران برای منافع شخصی به آن‌ها اشاره‌ای نمی‌کنند و ورزشکارانی که از آن‌ها حمایت می‌کنند، به طرز مشکوکی کنار گذاشته می‌شوند یا ژورنالیست‌هایی که از آن‌ها خواسته شده تا زمان بیشتری را برای پوشش مسابقات در مقابل اتفاقات حال حاضر بگذارند؛ حتی در بخشی اشاره‌ای به چگونگی بیمه بازیکنان حریف می‌شود که در صورت مردن در مسابقه، خانواده آن‌ها مبلغی را دریافت می‌کنند!
همه این موارد کمک زیادی به باورپذیر بودن دنیای ساخته‌شده در بازی کرده است که متاسفانه مصداق‌های زیادی نیز می‌توان از آن در جهان امروز پیدا کرد. چیزی که کمتر از Rollerdrome انتظار می‌رفت توجه اینگونه دقیق به داستان بازی بود یا حداقل لحن شاد و شوخی شبیه به عناوین قبلی استودیو Roll7 شاهد باشیم، ولی در اینجا سازندگان کاملا لحن جدی برای داستان انتخاب کرده‌اند و با نویسندگی بسیار خوب ترکیب شده که نتیجه یک روایت کوتاه اما گیرا است که با نگاه ورزشی نیز آمیخته شده که کمتر در بازی‌ها مورد استفاده قرار گرفته است.
Rollerdrome را می‌توان یک اکشن سوم شخص شوتر مبتنی بر اسکیت‌سواری به حساب آورد! اول از همه در بازی یاد می‌گیرید که چگونه حرکت کنید. حرکت کردن در بازی شکل ساده و دلچسبی دارد و برای جلو رفتن کافیست که یک بار استیک سمت چپ کنترلر را به جلو فشار دهید تا کاراکتر شروع به حرکت کند و بعد جهت‌دهی بر عهده خودتان است. مراحل ابتدایی طوری طراحی شده‌اند که قلق بازی دست‌تان آید و سپس چالش بازی بیشتر می‌شود. اگر چه این عنوان با موس و کیبورد هم قابل بازی است و تجربه چندان بدی نیز نیست، اما پیشنهاد بازی استفاده از کنترلر است که همه چیز جمع و جور و با دقت بالاتر، زیر دست‌تان قرار دارد. یکی از مواردی که در ابتدا احساس دست و پا چلفتی بودن به من می‌داد این بود که در گوشه‌های مراحل معمولا رمپ‌هایی وجود دارد که اگر کمی بیش از حد هنگام پرش استیک را رو به جلو فشار دهید، به آن طرف رمپ می‌پرید که در برخی مواقع سرعت‌تان با وجود یک پرتگاه یا دیوار کمتر می‌شود و این کمی ناخوشایند است. خوشبختانه بعد از بهتر شدن در بازی این موضوع دیگر به چشم نمی‌آید؛ از طرفی ساز و کار بازی را یاد می‌گیرید که چگونه سرعت خود را از دست ندید و روی دیوارها Wall Run انجام بدید و از طرفی هم حتی اگر خارج از محدوده مرحله پرت شوید خیلی زود دوباره به ادامه بازی برمی‌گردید و مشکلی ایجاد نمی‌شود.
لایه بعدی گیم‌پلی Rollerdrome انجام حرکات نمایشی است؛ این حرکات از Grind روی لبه‌ها گرفته تا Flip و Grab که در آثار اسکیت سواری می‌بینیم، شامل می‌شود. اما تفاوت بازی در اینجاست که این حرکات تنها برای امتیاز گرفتن نیستند، و تنها راه شما برای گرفتن گلوگه انجام همین حرکات نمایشی است. مهماتی که از این طریق دریافت می‌کنید بین چهار سلاح بازی مشترک هستند، بنابراین باید استراتژی مناسبی برای مدیریت مهمات داشته باشید؛ برای مثال با دو کلت خود می‌توانید دوازده گلوله شلیک کنید، ولی اگر دو بار از نارنجک‌انداز که محدوده بیشتری را پوشش می‌دهد استفاده کنید، تمام مهمات شما به پایان می‌رسد. در کنار این، دشمنان مختلفی را نیز اضافه کنید که با برخی اسلحه‌ها آسیب بیشتری می‌بینند و نوار سلامتی‌ای که تنها با کشتن دشمنان پر می‌شود. در این حالت مبارزات بازی تبدیل شده‌اند به یک پازل جذاب و هوشمندانه که به سرعت باید تصمیم‌گیری کنید و بین دشمنان مختلف اولویت قائل شوید.
تکمیل‌کننده همه این موارد، قابلیت لذت‌بخش Bullet Time مکس پین گونه Rollerdrome است که با نشانه گرفتن برای مدت محدودی فعال می‌شود. حتی اگر زمان‌بندی دقیق‌تری داشته باشید بعد از جاخالی دادن از برخی حمله‌ها و فورا فعال کردن این قابلیت، زمان را حتی آهسته‌تر نیز می‌کنید و گلوله‌های شما آسیب بیشتری به دشمنان می‌زنند. هیچ چیز بهتر از این نیست که بعد از یک حرکات نمایشی و چرخش 360 درجه در میانه هوا، زمان را آهسته کنید و تمام مهمات خود را روی دشمن مقابل خالی کنید؛ آن لحظه تنها یک فکر دارید، جان ویک شاگردی خودتان را کرده است! بازی سیستم نشانه‌گیری مهربانانه‌ای دارد و با نزدیک شدن به دشمنان، روی آن‌ها قفل می‌کند که البته این مورد چیزی از چالش بازی کم نکرده و تنها به بازیکن کمک کرده تا تمرکزش را بیشتر به موارد مهم‌تر معطوف کند.
Rollerdrome به طور کلی از 11 مرحله تشکیل شده است که هر کدام ارزش تکرار زیادی دارند، از یک طرف با وجود سیستم امتیازدهی و Leaderboard می‌توانید برای ثبت امتیاز بهتر با بقیه بازیکنان یا دوستان‌تان کلکل کنید و از طرف دیگر علاوه بر پایان رساندن هر مرحله، تعدادی چالش اضافه نیز مثل انجام یک حرکات خاص، کشتن یکی از دشمنان در هنگام یک حرکات و موارد دیگر وجود دارد که انجام تعدادی از آن‌ها برای باز کردن مراحل آینده ضروری و همچنین دلیلی برای بازگشتن دوباره به مراحل قبلی است؛ چون به طور معمول، در یک دست دشوار است که تمام چالش‌ها را انجام دهید. مشکل کوچکی که با این بخش داشتم، نبود لیست این چالش‌ها روی صفحه در هنگام بازی بدون پاز کردن است و اگر مثل من حافظه ضعیفی دارید، نگه داشتن عنوانی که متکی بر سرعت است، برای خواندن دوباره دقیق چالش‌ها، چندان جالب نیست. اگر باز به دنبال چالش بیشتری می‌گردید، با تمام کردن بازی بخش تازه‌ای با نام Out for Blood باز می‌شود که شامل همان مراحل کمپین اصلی این عنوان است، اما با این تفاوت که حالا تعداد دشمنان بسیار زیادتر و آسیب بیشتری نیز وارد می‌کنند.
یکی از مواردی که به جذابیت بیشتر این اثر کمک کرده، ظاهر بصری شبیه به کامیک و سل شید Rollerdrome است که قبل‌تر در عناوینی مثل Sable دیده بودیم. تقریبا همه چیز در این حالت ظاهر زیبا و هنری پیدا کرده و علی‌رغم تصور اولیه، با لحن جدی این عنوان نیز در تضاد نیست. با این حال در مراحل پایانی از تمام پتانسیل بازی استفاده نمی‌شود و جا داشت که از نظر تنوع ظاهری و همچنین طراحی مرحله، این مراحل در سطح بالاتری قرار بگیرند؛ خصوصا مرحله پایانی که دوباره با یک باس فایت از یکی از مراحل قبل باید مبارزه کنید.
در حالی که مراحل پایانی می‌توانستند تنوع بیشتری داشته باشند، Rollerdrome دو ژانر دور از هم را با دقت زیادی ترکیب می‌کند که انگار پیوند آن‌ها در آسمان‌ها بسته شده است؛ هم طرفداران عناوین اسکیت محور و هم اکشن دوستان از داستانی که به خوبی در اینجا روایت می‌شود و گیم‌پلی اعتیادآور و جذابی که مکانیک‌های جالب و هوشمندانه‌ای دارد، لذت خواهند برد.
نظرات