شاید مثل من و سایر گیمر های قدیمی تر، تا این اندازه خوشبخت نبودید تا Street of Rage ( شورش در شهر ) رو در زمان خودش بر روی کنسول 16 بیتی سگا تجربه کنید. از شبیه ساز و مجازی سازی صحبت نمیکنم. در مورد حس انجام یک بازی دو نفره بدون قابلیت Save و ذخیره ی بازی در چیزی حدود 20 سال پیش حرف میزنم. حس فوق العاده ای که در کمال تاسف باید بگم گیمر های جدید هرگز اون رو تجربه نخواهند کرد. اینکه باید بخاطر ساخت یک فیلم سینمائی از روی Street of Rage خوشحال باشم یا ناراحت یک مقدار پیچیده است. از یک طرف بخاطر ساخت این فیلم و یادآوری اون خاطرات نوستالژیک فوق العاده سرخوشم و از طرف دیگه به تجربه یاد گرفتیم که احتمالا فیلم هائی که بر اساس بازی های کامپیوتری ساخته میشن خوب از آب در نخواهند آمد. البته تناقض های انگشت شماری هم در این زمینه وجود دارن. بهر حال اینکه تهیه کننده ی Scott Pilgrm vs. the World در این پروژه فعال هست و سگا هم قصد داره تا در صورت وجود بستر مناسب، بازی های بیشتری مثل Crazy Taxi و Virtua Fighter و حتی Golden Axe رو به سینما بیاره، نشون میده که به ایده های خوبی برای ساخت اونها دست پیدا کرده. ایده هائی که احتمالا با خرق عادت، گیمر ها رو با نسخه ی سینمائی بازی های محبوبشون آشتی خواهند داد.
نظرات (2)