نقد و بررسی بازی eFootball Pro Evolution Soccer 2020

این روز ها عناوینی که به صورت سالانه عرضه می‌شوند، به نحوی دچار سندرومی به نام تکرار هستند. به خصوص در عناوین ورزشی که معمولا سازندگان تنها با افزودن شماره به آخر نام بازی کار خود را راحت کرده و هر سال کلی پول به جیب می‌زنند. با نگاهی به دو عنوان NBA 2K و سری مدن به راحتی می‌توان نبود تغییرات کلی را در شماره‌های اخیر این دو سری یافت کرد. شاید بتوان سری PES را جزو یکی از معدود عناوین نسل هشتم نام برد که در هر شماره سعی کرده‌است به نحوی با تغییرات نسبتا گسترده مشکلات شماره قبل را بر طرف سازد و به قول به معروف به روز های اوج خودش باز گردد. حال با عرضه PES 2020 به سراغ بررسی این اثر رفتیم تا یک بار دیگر پا به توپ شده و نسخه امسال را نقد و بررسی کنیم.

از همان شروع بوی تغییرات مثبت حس می‌شود. دیگر خبری از منو های پیچ در پیچ و گیج‌کننده نیست و حال شاهد تنها یک منو اصلی هستیم که با استفاده از آن تمام بخش‌های بازی در دسترس است. اما در زمین فوتبال هم PES 2020 یک تجربه کاملا جدید است. با شروع اولین مسابقه، شاهد دوربین جدیدی هستیم که به شکلی کاملا طبیعی از نمونه‌های واقعی که در وزشگاه های مختلف استفاده می‌شود الگو گرفته و حتی همانند فوتبال واقعی در بعضی صحنه‌ها جا می‌ماند. این دوربین جدید را شاید بتوان یکی از دلایلی خواند که PES را امسال کاملا دگرگون کرده‌است. زاویه جدید دوربین باعث گشته تا روند بازی هم به کل تغییر کند و در این شماره فوتبال بازی کردن نیازمند به دقت و استراتژی دقیق‌تری است. با نزدیک شدن به سمت دروازه ها دیگر نمی‌توان به راحت گل‌زنی کرد و پیدا کردن یک زاویه درست برای شلیک به سمت دروازه یکی از چالش‌های جدید و البته جذابی است که به این شماره اضافه گشته است. تغییرات به همین جا ختم نمی‌شود و در داخل زمین فوتبال هم شاهد پیشرفت‌های فراوانی هستیم. با شروع نسل هشتم، سازندگان همیشه سعی کرده بودند تا در هر شماره انیمیشن‌های بیشتری را به سری اضافه کنند و در این شماره باید در گوشه‌ای نشست و کار آن‌ ها را تحسین کرد. تعداد انیمیشن‌های جدید از لمس توپ گرفته تا تکل زدن و حتی انیمیشن برخورد توپ به صورت بازیکن و درد حاصل از آن‌ هم به نحوی به تبدیل کردن این بازی به یکی از بهترین عناوین فوتبالی کمک کرده‌اند.

PES 2020 سعی کرده‌است با کاهش سرعت گیم‌پلی تغییرات محسوسی را در روند انجام مسابقات ایجاد کند. حالا حمله، پاس و دفاع کردن نیازمند دقت بیشتری نسبت به گذشته است. قبلا انجام حرکات نمایشی و دریبل زدن به وسیله یکی از تریگر ها انجام می‌شد، حالا به آنالوگ سمت راست منتقل گشته و انجام حرکات نمایشی نیازمند تمرین و دقت بیشتری است. هوش مصنوعی یاران خودی و حریفان هم دچار تغییراتی گشته‌ است که در طول بازی به نظر می‌رسد حال هر تیم بیشتر به نمونه های واقعی آن‌ها نزدیک شده و شاهد آرایش تیمی و استراتژی فردی دقیق تری در بازیکنان تیم‌های مختلف هستیم.

اما تمام تغییرات مثبت در گیم‌پلی بدون بخش‌های مختلف و تیم‌های لایسنس شده قطعا جذابیت فراوانی ندارد. خوشبختانه در این بخش هم بازی توانسته موفق عمل کند. بر خلاف چند سال اخیر که سازندگان بیشتر تمرکز خود را معتوف به بخش My Club و سیستم خرید درون بازی کرده بودند، در این شماره شاهد تغییرات مفصلی در دیگر بخش‌های اثر هستیم. شاید بتوان گفت مهم‌ترین و جذاب ترین آن‌ها بخش Master League است که در این شماره به کل تغییر کرده و حالا با یکی از سرگرم کننده‌ترین مد های PES در چند سال اخیر طرف هستیم. در این بخش کنترل یکی از بازی‌کنان بزرگ فوتبال مثل مارادونا یا روبرتو کارلوس را در دست گرفته و برای رسیدن به رویای قهرمانی و تبدیل به بهترین مربی جهان تلاش می‌کنیم. به عنوان نگارنده کار خود را در نقش مارادونا و رهبری تیم یوونتوس شروع کردم. در شروع فصل در قالب یک کاتسین جذاب با کادر فنی تیم آشنا شدم و آن‌ها از هدفم برای فصل کنونی لیگ سری آ پرسیدند. بعد از آن در نشست خبری شرکت کردم و به سوالات خبرنگاران پاسخ دادم. اما این تمام وظایف من در تیم نبود. بعد از آن به سراغ تیم جوانان یووه رفتم و تمرینات آماده سازی آن‌ها را برای تبدیل شدن به بازیکنان اصلی شروع کردم. با استفاده از چند ایجنت چندیدن بازیکن بزرگ را به خدمت تیم درآوردم. حتی خرید بازیکن هم دیگر از سیستم منسوخ شده شماره‌های قبلی که بعضا خرید یک سری از بازیکنان را غیر ممکن می‌کرد، استفاده نکرده و این بار با ارایه پیشنهادات مناسب قادر خواهید بود هر بازیکنی را جذب تیم کنید. به عنوان مثال برای به خدمت گرفتن صلاح در ابتدا با تیم لیورپول وارد مذاکره شدم و در عین حال به بازیکن هم پیشنهاد حقوق بیشتر در صورت به ثمر رساندن گل در هر بازی را دادم. سپس نوبت به بازی دربی و هیجان فوق‌العاده آن رسید. مدیر فنی تیم قبل از شروع بازی این نکته را گوش زد می‌کرد که برد برای او اهمیت فراوانی در این مسابقه دارد. این تنها گوشه‌ای از اتفاقات جذاب و پیچیده‌ای بود که در ۲۰ ساعتی که مشغول به تجربه این بخش بودم افتاد. حالا هم قصد دارم در پایان فصل رهبری تیم ملی ایتالیا را در دست بگیرم و قهرمان جام جهانی شوم.

در کنار مستر لیگ، دیگر بخش‌های بخش آفلاین اثر هم مثل همیشه در دسترس هستند. بازی‌های دوستانه، لیگ‌های مختلف و بخش تمرینی را می‌توان به عنوان مثال نام برد. در بخش لایسنس تیم‌ها هم کونامی تمام تلاش خود را کرده‌است تا از عنوان فیفا عقب نماند. هر چند همچنان شاهد نبود لایسنس برای تمام تیم‌ها هستیم، اما تلاش سازندگان در این بخش قابل تقدیر است. لیگ ایتالیا به صورت کامل برای اثر لایسنس شده و یک سری از لیگ‌ها هم همانند لیگ جزیره شاهد تغییراتی در نام تیم‌هایی که لایسنس نشده‌اند هستند. به عنوان مثال نام تیم لیورپول در بازی به Liverpool B تغییر یافته که قطعا از نام‌های عجیب غریبی که قبلا استفاده می‌شد بهتر است. تیم‌های لایسنس شده همانند بایرن مونیخ، بارسا و منسچستر یونایتد هم به بهترین شکل ممکن حضور دارند و شاهد ورزشگاه، کیت و مربیان واقعی آن‌ها در بازی هستیم.

یکی از مواردی که سری همیشه در آن نسبت به رقیب خود ضعف داشته بخش آنلاین است که در این شماره هم باید آن‌را همچنان ضعیف‌تر از رقییب خود دانست. با آن که بخش‌های جدیدی در مد های آنلاین بازی مثل Match Day اضافه شده‌است، اما سرور های بازی همچنان خوب نیستند و در تجربه‌ای که در طول این چند روز داشتم، لگ فراوانی در انجام مسابقات یافت می‌شد. همچنین بر خلاف فیفا که معمولا به سرعت حریف را پیدا می‌کند و می‌توانید به انجام مسابقه بپردازید، PES 2020 دقایق زیادی شما را در جست و جوی حریف آنلاینتان نگه می‌دارد. همین موارد باعث گشته تا تجربه آنلاین PES 2020 بر خلاف دیگر بخش‌های آن بی‌نقص و بدون مشکل نباشد. بخش‌ My Club هم همانند گذشته و تقریبا بدون کوچکترین تغییری نسبت به شماره گذشته یک کپی دست دوم از بخش Ultimate Team سری فیفا است و همچنان نمی‌تواند همانند Ultimate Team سرگرم کننده و جذاب باشد. شاید بهترین بخش آنلاین بازی را بتوان Match Day دانست که البته آن هم همچنان شروع نشده و نمی‌توان نظر قطعی در مورد وضیعت آن داد. اما از نمایش‌های قبل از عرضه به نظر می‌رسد این مد جدید یکی از بخش‌های جذاب این شماره باشد.

موتور FOX که این چند سال توانسته رنگ و بوی جدیدی به PES اضافه کند به نظر می‌رسد در آخرین حضورش در این سری به بلوغ کامل رسیده و از تمام پتانسیل آن در اثر استفاده شده‌است. حال صورت بازیکنان از همیشه به نمونه‌های واقعی نزدیک‌تر است. بازی بدون هیچ‌گونه مشکل و باگ اجرا می‌شود و جزیئات استفاده شده در ورزشگاه‌ها مثل چمن، تماشگران و تور دروازه قابل تحسین و چشم نواز است. HDR و رنگ بندی فوق‌العاده PES باعث گشته تا شاهد شباهت فراوان اثر به یک فوتبال واقعی باشیم. از لحاظ تکنیکی هم کار سازندگان بدون نقص و عالی است. تمام این موارد در کنار انیمیشن‌های جدید که در طول متن به آن اشاره شد، PES 2020 را تبدیل به یکی از چشم‌نواز ترین عناوین ورزشی در نسل هشتم کنسول‌ها کرده‌است. مورد آخر که در این مطب به آن می‌پردازیم وضعیت صداگذاری و گزارشگری بازی است. تیم گزارشگری این شماره همچنان Peter Drury و Jim Beglin هستند که باز هم شاهد صحبت‌های تکراری و نسبتا خسته کننده آن‌ها در طول مسابقات هستیم. به جز چند جمله جدید، گزارشگری بازی دقیقا از نسخه‌های قبل به اینجا آمده و خبری از تحلیل‌های با جزیئات و یک گزارشگری خوب و جذاب نیست. صدای ورزشگاه‌ها را هم می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. برای تیم‌هایی که ورزشگاه اختصاصی آن‌ها در این شماره استفاده شده‌است، مثل یوونتوس و بایرن مونیخ شاهد تشویق ویژه هواداران و جو جالب ورزشگاه‌ها هستیم. برای دیگر تیم‌ها اما نمی‌توان شعار های منحصر به فرد و یا نکته قابل توجهی در هواداران پیدا کرد و همچنان این موارد جزو ضعف‌های سری و این شماره به حساب می‌آیند

نتیجه‌گیری:

عنوان PES 2020 با تغییرات فراوان در بطن گیم‌پلی موفق شده تا این سری را به روز های اوج خودش بازگرداند. بخش مستر لیگ جذاب در کنار تیم‌های لایسنس شده بیشتر و گرافیک چشم‌نواز مکمل کاملی برای گیم‌پلی فوق‌العاده سرگرم کننده بازی هستند. تنها مواردی که این شماره را از تبدیل شدن به یک عنوان بی‌نقص بازمی‌دارد مشکلات سرور های بخش آنلاین و گزارشگری نسبتا ضعیف بازی است.