نقد و بررسی Until Dawn

 نقد و بررسی Until Dawn

  پلتفرم مورد بررسی : PS4

 استودیوی سازنده : Supermasive Games

 تاریخ عرضه : 7 شهریور ماه 1394

 Until Dawn عنوانیست در ژانر ترس و وحشت که قسمت اعظمی از شخصیت خود را مدیون سبک بازی سازی خاص David Cage است . در تمام بازی احساس میکنید که کارگردان و تیم نویسنده سعی داشته اند اصول بازی سازی کارگردان Heavy Rain را رعایت کنند تا به هدف اصلیشان دست یابند. هدفی که در آغاز دیوید کیج با جسارت بسیار با ساخت بازی فارنهایت آن را ایجاد نمود . تصویر سازی واقعیت در دنیای مجازی ، تبدیل بازی به رسانه ای مخاطب محور که میتواند از تصمیمات شما تاثیر گرفته و روندی کاملا متفاوت را بر اساس انتخاب های شما پیش بگیرد و در نهایت با پایانی متغیر تمام شود. در ابتدا قرار بود Until Dawn برای کنسول PS3 عرضه شود و یک عنوان برای سخت افزار Ps Move باشد اما بعدها بخاطر طولانی شدن روند تولید و همچنین معرفی PS4 که سخت افزاری قدرتمند را برای بازی سازان فراهم می آورد ، تصمیم بر این شد تا Until Dawn به عنوان انحصاری PlayStation 4 تبدیل شود . اتفاقی که بسیار باعث خشنودی است .

 داستان بازی شاید تا حدودی کلیشه ای باشد . داستانی که بارها و بار ها در قالب فیلم های سینمائی به روش های مختلف روایت شده است و کم و بیش تمام ما با آن آشنائی داریم . گروهی از دوستان جوان و تشنه ی هیجان در کلبه ای در جنگل های شمال کانادا ، جنگل هائی که بومیان منطقه برخی نقاط آن را مسخ شده می دانند ،اقامت کرده اند . شوخی نابجا با یکی از دختر های گروه باعث میشود او شب هنگام برای فرار از تنش و جو بسیار بد ایجاد شده از کلبه خارج شود . خواهر وی برای پیدا کردنش به درون جنگل میرود اما موجودی اهریمنی که کسی از وجود و ماهیت آن اطلاعی ندارد آنها را دنبال نموده و در نهایت این تعقیب و گریز پایانی دلخراش به همراه دارد . پایانی که به مرگ این دو خواهر می انجامد . صحنه ای که به توضیح آن پرداختیم پیش درآمدی است بر داستان اصلی Until Dawn. بعد از ناپدید شدن دو خواهر در ابتدای داستان جستجو برای پیدا کردن آنها شکل میگیرد اما نتیجه ای در بر ندارد و لاجرم همه باور میکنند که این دو خواهر کشته شده اند . حتی در این راستا مظنونی هم دستگیر میشود که با توجه به کمبود مدارک ، پلیس او را آزاد میکند . یک سال از این ماجرا میگذرد . برادر خواهران گمشده که Josh نام دارد برای زنده کردن یاد خواهرانش و همچنین دلایلی شخصی دیگر دوستان را به کلبه ی سال گذشته فرا میخواند تا دوباره دور هم جمع شوند اما نمیدانند که نیرو های شیطانی و همینطور یک جانی خطرناک قصد جان آنها را کرده اند و ممکن است این دور هم جمع شدن قربانی یا قربانیان دیگری نیز به همراه داشته باشد .

همانطور که گفته شد Until Dawn از سبکی پیروی میکند که David Cage به عنوان خالق آن شناخته میشود و بارها سازندگان بازی به این مهم اقرار کرده اند که بازی ارزشمند Quantic Dream را به عنوان راهنمای خود قرار داده اند .

این سبک بازی بیشتر بر اساس تصویر سازی سینمائی ، شخصیت پردازی قوی و مدل سازی بسیار شبیه به واقعیت کارکتر های بازی ساخته میشود که با سیستم موشن کپچر بسیار پیشرفته حرکات بازیگران را به دنیای مجازی منتقل میکند . استفاده از بازیگران جوان و پر انرژی قبیل Hayden Panettiere ، Rami Malek ، Brett Dalton ، Noah Fleiss ، Galadriel Stineman ، Nichole Bloom ، Meaghan Martin و Jordan Fisher به همراه هنر نمائی Peter Stormare در میان صحنه هائی از بازی که به عنوان روانشانسی مرموز به کنکاش در عواطف شما می پردازد حس بودن در محیط را بسیار بیشتر میکند . بازیگران هر کدام به بهترین نحو نقش خود را بازی کرده اند و موتور گرافیکی قدرتمند بازی نیز توانسته است بهترین خروجی را برای تولید نهائی به ارمغان آورد لیکن برخی جزئیات در بازی فراموش شده اند که نبود آنها شاید زیاد به چشم نیاید اما بودن آنها میتوانست بسیار تاثیر گذار باشد .

تصویر سمت بالا Brett Dalton در نقش Mike | تصویر پائین Galadriel Stineman در نقش Ashley

تصویر بالا Hayden Panettiere در نقش Sam | تصویر پائین Jordan Fisher در نقش Matt

تصویر بالا Meaghan Martin در نقش Jessica | تصویر پائین Nichole Bloom در نقش Emily

تصویر بالا Noah Fleiss در نقش Chris | تصویر پائین Rami Malek در نقش Josh

Peter Stormare در نقش Dr.Hill

همانطور که گفته شد بواسطه ی سبک بازی صحنه های اکشن و یا درگیری به نحوی رقم میخورند که گیمر میبایست در بازه ای نسبتا کوتاه دکمه ای را بفشارد و یا با متمرکز کردن نشانه بر روی هدف موجودی را از خود دور کند . این سبک مبارزات برای مثال از مبارات یک عنوان سبک اکشن ماجراجوئی یا نقش آفرینی بسیار ساده تر است از این رو اکشن بازی به نحویست که گیمر های Casual نیز چنانچه تحمل صحنه های پر تنش و یا تعقیب و گریز های پر از هیجان را داشته باشند میتوانند از آن لذت ببرند. یکی از ویژگی های جالب در برخی تعقیب و گریز ها استفاده از کنترلر حرکتی PS4 است به نحوی که در بعضی موارد از شما خواسته میشود بیحرکت در جای خود باقی بمانید ( دسته را حرکت ندهید ) اما این بی حرکت ماندن به واسطه ی حساسیت و دقت بالای سیستم SixaxiS در عین سادگی کاری بسیار سخت است که ممکن است با اندک حرکتی کشته شدن یکی از شخصیت های بازی را بهمراه داشته باشد . در همان دقایق ابتدائی بازی متوجه خواهید شد که تمامی انتخاب های شما بر روند داستان تاثیر خواهند گذاشت . این تاثیر که همان تاثیر پروانه ایست ممکن است باعث شود بواسطه ی انتخابی نادرست در داستان کمکی حیاتی را از دست بدهید و یا با انتخاب رفتاری خاص برای خود دشمن بتراشید یا دوستی تان را با بعضی از شخصیت ها صمیمی تر کنید . با هر تصمیمی که میگیرید و هر انتخابی که انجام میدهید بخشی از داستان را تغییر خواهید داد . این تغییر ممکن است تغییری کوچک باشد که تنها با شکستن پنجره یا زخم حمله ی یک کلاغ پایان یابد یا ممکن است تاثیری مهم بر روند بازی بگذارد و کل داستان را تغییر بدهد .

یکی از عادات ما در دنیای بازی استفاده از یک شخصیت به عنوان قهرمان اصلی و شخصیت های جانبی به عنوان مکمل است اما در Until Dawn قهرمان اصلی وجود ندارد . تمامی 8 شخصیت قابل بازی میتوانند به یک قهرمان تبدیل شوند و یا در موقعیتی خطرناک جان خود را از دست داده و کشته شوند . تضادی که ممکن است در میانه ی ماجراجوئی در Until Dawn برای شما اتفاق بیفتد و بخاطر فشار اشتباه یک دکمه بجای دیگری شخصیت محبوبتان را از دست بدهید و عطش تمام کردن بازی برای کشف معمای نهفته در ورای داستان مرموز بازی باعث میشوند تا بین تمام کردن بازی و شروع مجدد آن برای حفظ شخصیت محبوبتان سر دوراهی قرار بگیرید . سیستم ذخیره ی خودکار بازی به نحوی است که به شما اجازه نمیدهد یک چپتر را مجددا بازی کنید . پس تا زمانی که برای یکبار بازی را تمام نکرده باشید قسمت های قبلی قابل بازی نیستند و مجبور هستید که یا ادامه دهید یا مجددا از ابتدا بازی را استارت کنید . البته به شما پیشنهاد میدهیم حداقل برای بار اول شهامت این را داشته باشید که با وجود اشتباهاتتان و یا اتفاقاتی که دوستشان ندارید بازی را بدون استارت مجدد تمام کنید . Until Dawn ساخته شده است که چندین بار تمام شود چرا که تصمیمات شما در بازی مسیری متفاوت و پیامدی متغیر را به همراه خواهد داشت . ممکن است در یک خط داستانی تمامی 8 شخصیت بازی کشته شوند و یا ممکن است تمامی اعضای گروه زنده بمانند . همه چیز به شما وابسته است . همانطور که در ابتدای مطلب بدان اشاره شد جزئیاتی در بازی وجود دارند که نبود آنها باعث میشود Until Dawn یک عنوان بی نقص نباشد . تعامل شخصیت ها با آیتم های بازی محدود است . برخی از آیتم ها داستانی را روایت میکنند که با پیدا کردن آنها داستان دوم که مربوط به کارگران ناپدید شده ی معدن و ماجرایی که برای آنها اتفاق افتاده و تبدیل به مورد های انسانی آزمایش میکروبی شده اند را روایت میکند . داستانی که البته در چپتر های پایانی بازی بیشتر خودش را نشان میدهد .همچنین آیتم های دیگری در قالب Totem به شما داده میشوند که هر کدام تاثیری در روند بازی دارند . بعضی به شما خطری خاص را هشدار میدهند و برخی دیگر امکان مرگ یکی از افراد گروه را نمایش میدهند . این Totem ها با وجود تصویر مختصری که همراه خود دارند شما را وادار میکنند تا بارها برای مرور مجدد به سراغ آنها بروید تا بتوانید انتخاب هائی آگاهانه تر انجام دهید . به عنوان مثال زمانی که مرگ یکی از شخصیت ها را در آتش در قالب Totem مشاهده میکنید میفهمید که باید در استفاده از آتش احتیاط پیشه کنید و یا زمانی که سقوط از ارتفاع را میبینید باید در زمان بالا رفتن از صخره ها محتاط تر باشید .

اسکرین شات های بازی Until Dawn

استفاده از تله های مرگبار و یا ترس های لحظه ای برای مرعوب کردن گیمر ها در بازی بسیار به چشم میخورد اما داستان بازی پستی و بلندی بسیار دارد . اکثر تله هائی که در بازی استفاده میشوند با اولین نگاه شما را به یاد فیلم Saw ( اره ) می اندازند . تله ها خصوصیاتی مرگبار و در بعضی موارد چندش آور دارند اما نمونه ی بسیار بدتر آنها در فیلم های سری Saw دیده شده اند پس تاثیر سورپرایز کننده ی خود را از دست داده و تنها به واسطه ی از دست دادن یکی از اعضای گروه و یا حجم بالای خون و موارد تهوع آور دیگر شما را تحت تاثیر قرار می دهند از این رو بجای القای حس ترس ، حس تهوع در گیمر ایجاد میکنند که البته با استرس و دلهره همراه است .

تله های مرگبار Until Dawn

چپتر های اولیه مملو از تلاش بازی برای ترساندن شما با استفاده از عوامل شناخته شده ی سبک ترس است . ایجاد محیط رعب آور با پوشاندن ضعف های طراحی در تاریکی ، استفاده از دوربین ثابت با سبک Resident Evil برای مخفی کردن آنچه بیرون از پنجره ی دید شماست و همینطور صدا گذاری دقیق برای افزایش تاثیر عوامل وحشت آفرین از ویژگی های بازی به حساب می آیند اما در چپتر های پایانی نوع ترس تغییر میکند و عامل ترسناک شکلی اهریمنی به خود میگیرد . اهریمنی که ریشه در باور های ساکنین کانادا و آلبرتا دارد و ترسی که ایجاد میکند بیشتر از نوع اضطراب و استرس میباشد تا وحشت .
از طرفی گاهی حرکات عروسک وار شخصیت های اصلی که البته کمتر دیده میشوند ، توجه نکردن به احساسات انسانی از قبیل سرما بطوری که شخصیت ها به راحتی در آب های نزدیک به صفر حرکت میکنند و نبود بخار ناشی از تنفس افراد در هوای سرد آلبرتا مواردی هستند که میشد بدانها توجه نمود اما احتمالا سازندگان بازی ترجیح داده اند این موارد را فراموش کنند . از دیگر نقاط مبهم بازی شخصیت Dr. Hill در بازیست . روانشناسی که وجود آن در بازی توجیهی ندارد اما سوالاتی که از شما میپرسد در روند بازی بسیار موثر است . اینکه به کدام شخصیت علاقه دارید و یا اینکه چه احساسی نسبت به تنهائی دارید ، اینکه در مورد دلقکها چه فکری میکنید یا اینکه با دیدن خون و خونریزی چه احساسی به شما دست میدهد همگی سوالاتی هستند که با جواب شما روند بازی را تغییر خواهند داد اما اینکه آیا Dr. Hill حقیقی بوده یا تنها زاده ی تفکرات شماست سوالیست که تا انتهای بازی جواب مشخصی برای آن داده نمیشود . همانطور که قبلا به آن اشاره کردیم صداگذاری در بازی به خوبی انجام شده است . اما بهتر از صدا گذاری موسیقی متن بازیست که با وجود تعداد کم Trackهای ساخته شده ، نمونه های ارزشمندی در ژانر ترس به حساب می آیند که Jason Graves آنها را خلق نموده است . آهنگسازی که به واسطه ی فامیلی خاص خود بیشتر برای عناوین ترسناک آهنگسازی میکند .
اگر بخواهیم این مطلب را جمع بندی کنیم باید بگوئیم که Until Dawn عنوانی ارزشمند است که جسورانه در سبکی خاص تلاش کرده است ترکیبی از سینمای ترس و وحشت را با بازی های رایانه ای در هم آمیزد و باید اقرار کنیم که در این راه بسیار موفق بوده است . موضوع جالب توجه در مورد ژانر وحشت اینست که تمام مرزهای ملی و فرهنگی را در می نوردد . با تداوم دموکراسی دیجیتال در صنعت گیم ، ژانر وحشت به عنوان ژانری که می تواند باعث سرگرمی همزمان با وحشت گیمر شود ، باقی خواهد ماند ، بدون در نظر گرفتن اینکه در کجا زندگی میکنید و به چه زبانی سخن میگویید