نقد و بررسی Rainbow Six Siege
پلتفرم مورد بررسی : PS4
استودیوی سازنده : Ubisoft
تاریخ عرضه : 10 آذرماه 1394
کار تیمی و نو آوری های منحصر به فرد :
شاید هر کسی که اولین تریلر این بازی را در E3 سال 2014 تماشا کرده بود و اخبار مربوط به بازی را دنبال می کرد دچار این حس می شد که این عنوان دقیقا کپی از بازی Counter Strike خواهد بود اما این مساله بعد از عرضه بازی کاملاً تغییر کرد به طوریکه فقط در اهمیت کار تیمی و در یکی دو حالت از قسمت چند نفره میتوان این دو بازی را شبیه به یکدیگر دانست در سایر موارد این بازی با نو آوریهای خود کاملاً مسیر متفاوتی را برای یک مفهوم یکسان در نظر گرفته است و یکی از مهمترین نوآوریهایی که این بازی را از بازیهای هم سبک خود جدا می کند این است که در یک مسابقه هر 5 بازیکن باید کلاس متفاوتی نسبت به هم داشته باشند این مساله در ابتدای بازی می تواند باعث رنجش و آزار بازیکن شود ، چرا که ممکن است کلاسهایی که گیمر خریداری کرده همه پر شده و بازیکن نتواند از هیچکدامشان استفاده کند ولی در gameplay ارزش این کار مشخص میشود وجود 5 کلاس مختلف در یک بازی باعث می شود که تقریباً هیچ بازیکن بلا استفاده و بی تاثیری وجود نداشته باشد (به غیر از Recruit که کاملاً بدون استفاده می باشد و حتی باعث شکست تیم هم می شود و البته ما آن را جزو کلاس ها محسوب نمی کنیم) ، تمام بازیکنان با قابلیت های خاص کلاس خود باید به پیروزی تیمشان کمک می کنند . یکی دیگر از نو آوریهایی که در تمام بازی دیده می شود و بازیکنان را به خلاقیت تشویق میکند تخریب پذیری بالای محیط ها می باشد به این معنی که ساختمانی که شما در ابتدای Round واردش می شوید کاملاً متفاوت از همان ساختمان و در پایان Round می باشد . از دیگر نکات بسیار جالب بازی این است که سرعت بازیکنان با زره شان نسبت عکس دارد و هر چه سرعت یک بازیکن بیشتر باشد زره ضعیف تری دارد و برعکس ، اگر سرعت بازیکن کمتر باشد زره قوی تری دارد . از موارد دیگری که به نظر من از نگاه بسیاری از منتقدان پنهان مانده کلاس های کلی موجود در بازی است گر چه که تمام این کلاس ها گروه های واقعی ضد تروریستی هستند و از گروه های واقعی تروریستی خبری نیست و این مساله شاید کمی مضحک به نظر برسد (دو گروه ضد تروریستی با هم مبارزه کنند!) اما مساله ای که خیلی جاها ناگفته مانده این است که هر کدام از گروه های کلی خود یک قابلیت و برتری خاص نسبت به گروه دیگر دارند که این گروه ها شامل FBI SWAT ، GIGN ،GSG9 ، SAS ، SPETSNAZ می باشند .
معرفی گروه های بازی و قابلیت های خاص هر کدام از آنها :
FBI SWAT : این گروه بیشتر بر پایه تکنولوژی های نوین و سلاح های مرگبار تمرکز دارد و بازیکنان می توانند با انتخاب آن از آخرین تجهیزات بهره مند شوند .
GIGN : این گروه متنوع ترین نیرو ها را دارد از دکتر گرفته تا نیرو هایی با زره سنگین و گیمر با unlock کردن شخصیت های مختلف می تواند نیازهای مختلف خود در شرایط متفاوت را بر طرف سازد .
GSG9 : همانند واقعیت آلمانی ها از مهندسی قوی بهره مند است به این معنی که هم مهاجمان و هم مدافعان از تجهیزات جانبی قابل توجهی برخوردار هستند .
SAS: این تیم را می توان به لحاظ فاکتور تجهیزات ، سرعت و زره متعادل ترین گروه دانست با unlock کردن شخصیت های آن می توان به تیم خود کمک شایانی برای موفقیت کرد .
SPETSNAZ : قویترین نیروی پیاده نظام کل این بازی است زره های بسیار قدرتمند تجهیزات مرگبار و مهارت بالای سربازان در مبارزات انکار ناشدنی است .
Situations آموزشی کامل برای مکانیسم های gameplay :
این بخش با ارائه تعدادی مرحله تمام حالت های مختلف بازی و operator های گوناگون را به شما معرفی می نماید علاوه بر اینکه با ساختار متفاوت بازی نسبت به بازی هایی مثل Call Of Duty (که سرعت بالاتری دارد) آشنا می سازد در این قسمت ابتدا ، هر مرحله با صداگذاری خانم Angel Bassip شما را با آن Situations خاص و نوع حرکت و عملتان آشنا می سازد و در واقع قسمت داستانی بازی همین مرحله است که به شما در صورت online بودن امتیازاتی برای باز کردن کرکترهای کلاس های تیم های مختلف را می دهد .
Multiplayer: تجربه اصلی بازی :
با نبود قسمت داستانی Ubisoft می خواهد که ما تمام تمرکز خود را بر روی قسمت چند نفره بازی بگذاریم و در واقع تمام تجربه خود را معطوف یک قسمت کامل و عمیق چند نفره کنیم و مساله اینجاست که این بازی در قسمت چند نفره عمق و محتوای لازم را برای ارائه چنین تجربه ای ندارد چرا که با محدودیت های زیادی محتوی را از شما سلب می کند . اولین تجربه ای که بازی به محتوای نو آورانه و زیبای خود می زند این است که شما هیچ کنترلی برای ورود به Mode های مختلف بازی ندارید به این معنی که هنگامیکه شما وارد قسمت Multiplayer می شوید سه گزینه Casual ، Ranked (که باید برای بازی آن حتماً به سطح 20 برسید) و Custom Game (که به شما هیچ امتیازی برای پیشرفت نمی دهد چرا که قوانین بازی توسط بازیکنان تعیین می شود) رو برو می شوید . با کلیک بر روی Casual دنبال بازی با Sid های خالی از بازیکن می گردد و پس از اینکه شما به یک Session منتقل شدید بازی به صورت کاملاً تصادفی یک Mode را برای شما انتخاب می کند این Mode ها عبارتند از Hostage ، Secure The Area ، Bomb این مساله نکته منفی بزرگی به حساب می آید چرا که به عنوان مثال من بعد از حدود 28 ساعت بازی با این مشکل مواجه بودم که بدون اختیار مجبور به بازی در یک حالت آن هم بطور مکرر و پشت سر هم می شدم . نکته دیگری که در این قسمت می توان به آن اشاره کرد تنوع کم سلاح ها ست . سلاح های کمی در بازی وجود ندارد ولی آنهایی که هر کلاس می تواند استفاده کند ، به حداکثر 4 عدد می رسد (برای بیشتر کلاس ها تعداد اسلحه ها از این هم کمتر است). از دیگر نکات منفی این بازی می توان به Microtransactions اشاره نمود در حالیکه بسیاری بازی های چند نفره دیگر ، محتوایی مثل Skin ها را برای سلاح ها به صورت مجانی و با پیشرفت در بازی برای شما unlock می کنند Ubisoft تصمیم گرفته است که این قابلیت را برای استفاده شما بصورت پولی در اختیارتان قرار دهد . نکته جالب این بود که تعداد قابل توجهی از بازیکنان ترجیح دادند که این هزینه را برای استفاده از قابلیت گفته شده بپردازند ! در مجموع می توان گفت که قسمت مولتی پلیر از لحاظ gameplay و نو آوری خیلی خوب عمل کرده است . ارزش بالای کار تیمی بین کلاس های مختلف و مکانیک ها و مکانیسم های جدید ، همه و همه دلایلی هستند که این عنوان را در سطح یک بازی خوب قرار می دهند هر چند کمبود محتوی تمام موارد بالا را تحت الشعاع قرار داده است .
Terrorist Hunt : تجربه CO-OP لذت بخش :
این قسمت دقیقاً مانند بخش چند نفره است ، با این تفاوت که شما به تنهایی Lone Wolf) ) و یا با دوستانتان در برابر AI که همان تروریست ها هستند به رقابت می پردازید خصوصاً در حالتی که شما باید 30 نفر از تروریست ها را که بعضی از آنها به صورت انتحاری به شما حمله کرده اند و خود را منفجر می کنند از بین ببرید این مرحله هیجان زیادی را به شما وارد می کند و باعث می شود بازیکنان با نقشه و تاکتیک از پیش تعیین شده دست به کار شوند .
بررسی فنی بازی :
این عنوان نسبت به تریلرهایی که در E3 سال 2014 نشان داده شد کاهش گرافیکی قابل توجهی داشته . اتمسفر و محیط نقشه ها به خوبی طراحی شده و بازیکن کاملاً در خود احساس یک تجربه پلیسی را می نماید .علاوه بر این موسیقی متن بازی که توسط هنرمندان مختلفی ساخته شده است نیز حس هیجان و فشار و ترس مربوط به این نوع تجربه را به خوبی القا می نماید . حتی صدای اسلحه ها نیز دقیقاً مانند نوع واقعی آنها است و مدل اسلحه ها همانند اسلحه واقعی همان مدل و با رعایت کوچکترین جزییات طراحی شده . قسمت Ranked بازی هم شامل تعدادی عنصر مختلف مانند رای گیری برای جایی که می خواهید بازی را شروع کنید ، حذف کردن شماری از قسمت های HUD و بازیکنانی با مهارت بالاتر می باشد که همانطور که گفته شد باید حتماً به سطح 20 برسید تا اجازه انجام این مرحله از بازی به شما داده شود .در حالی که انتظار می رفت این قسمت از لحاظ تکنیکی و حالت های متنوع تر پیشرفت های قابل توجهی داشته باشد ولی این قسمت هم دقیقاً همان حالت است و باز هم شما هیچگونه کنترلی روی اینکه چه حالتی را می خواهید بازی کنید ندارید . بعلاوه تنوع سلاح ها هم مانند قبل وابسته به کلاسی است که انتخاب می کنید .
سرورهای Uplay (بخوانید U don’t play ) را می توان جزو نا پایدارترین سرور های بازیهای online دانست خارج شدن های متعدد از بازی online بدون هیچ دلیلی بسیار آزار دهنده و ناراحت کننده بود بعلاوه بازی کردن با دوستان نیز بطور مستقیم از طریق پارتی امکان پذیر نبود و شما باید بعد از دعوت کردن دوست خود به پارتی او را هم در Uplay و هم در Squad خود add می کردید که با کوچکترین قطع شدن ارتباط شما با سرور های ناپایدار ، بازی کردن با فرد مورد نظر غیر ممکن و بازی خسته کننده می شد .
نظرات (10)