نقد و بررسی Mass Effect Andromeda

نقد و بررسی بازی مس افکت اندرومدا

یکی از بد شانسی های آندرومدا اینه که در زمان نامناسبی عرضه شده! زمانی که زلدا و هورایزِن با طراحی خلاقانه و ویژگی های منحصر بفردشون استاندارد های جدیدی برای سبک نقش آفرینی، (RPG) تعریف کردن. عالی بودن 3 گانه ی Mass Effect هم به نوبه ی خودش فشار زیادی بر آندرومدا وارد کرده، مجموع این عوامل توقع از Mass Effect Andromeda رو تا حد زیادی بالا برده. اما متاسفانه با وجود داستان بسیار خوب و صدا پیشگان بسیار توانا و همینطور بهینه سازی هایی که این نسخه نسبت به شماره های قبلی دریافت کرده، مشکلات فنی، ضعف‌هایی در طراحی و باگ هائی در بازی وجود دارن که باعث میشن این ماجراجوئی فضائی از بی نقص بودن فاصله ی زیادی داشته باشه!!

باید بگم تا قبل از Mass Effect Andromeda هیچ نسخه ای از سری Mass Effect رو بیشتر از چند ساعت بازی نکرده بودم! بعد از عرضه ی نسخه ی دوم و موفقیت فوق العادش، تصمیم گرفتم این سری رو از اولین شماره امتحان کنم. اما بعد از چند ساعت بازی و درگیری با کنترلر و گم شدن در فضای عجیب و غریبی که تابحال تجربه نکرده بودم، به این نتیجه رسیدم که Mass Effect بازی کردن کار من نیست و بهتره وقتم رو تلف نکنم! این رو گفتم که بدونید از طرفدارای بازی نیستم اما بدم نمیاد گیم هائی که تابحال بازی نکردم رو اگر شده برای چند ساعت امتحان کنم. دلیل دیگم نقد های عجیب و متفاوتی بود که وبسایت های معتبر در مورد این بازی منتشر کردن. بعضی از نقد ها بسیار مثبت و بعضی دیگه کاملا منفی بودن؟! و آخر اینکه شنیده بودم این بازی برای بزرگسالان ساخته شده و ممکنه محتوای اون مناسب باقی رده های سنی نباشه. کنجکاو بودم ببینم چه خبره:)

اصلا نمی خوام سرتون رو با توضیح در مورد کهکشان و دلیل اسم گذاری این نسخه و اطلاعاتی از این دست درد بیارم. فقط می خوام در مورد آخرین شماره از سری مس افکت بنویسم.

بازی رو شروع کردم و اگر می پرسید که برای برطرف شدن باگ های اون آیا آخرین آپدیت رو نصب کردم، باید به اطلاعتون برسونم که بله نزدیک به 2 گیگ برای بازی آپدیت دانلود کردم. بازی که شروع شد، می تونستم جنسیت کارکتر اصلیم رو انتخاب کنم. البته نمیدونم این انتخاب تاثیری روی گیم پلی و همینطور داستان و حتی پایان بازی داره یا نه؟! چون من هنوز آندرومدا رو تمام نکردم و شخصیتی هم که انتخاب کردم مذکر بود. اما اگر احیانا بازی رو ادامه بدم و تمامش کنم و اینقدر برام جذابیت داشته باشه که دوباره از اول اون رو شروع کنم، شاید براتون بنویسم که تغییر در جنسیت کارکتر اصلی چقدر می تونه باعث تغییر در روند بازی و داستان پردازی اون بشه.

داستانی که دستگیرم شد، این بود که قرن بیست و دوم کابوسی که همیشه از اون طفره میریم اتفاق افتاده. کره ی زمین دیگه جائی برای زندگی نیست. بشدت فرسوده و کهنه شده و دیگه نمی تونه میزبان بشریت باشه و به همین دلیل آدم ها بدنبال سیاره ای مناسب برای بقا در فضا هستن!

این داستان اولیه، چیزی بود که در اغلب فیلم ها و کتاب های علمی تخیلی دیدیم و خوندیم. اینکه حواسمون رو جمع کنیم، اینکه زمین رو حفظ کنیم و مواظب زمینمون باشیم و ... اما متاسفانه این التماس و درخواست ها فایده ای نداشته و حالا ممکنه آدم ها بی خوانمان بشن و موجودیتشون به خطر بیفته!!

سال 2186 نزدیک به 100 هزار نفر، انسان و گونه های متحد بیگانه، در کپسول های حفاظت شده در حالی که به خواب فرو رفتن، با چندین سفینه ی فضائی به تاریک ترین نقاط جهان هستی فرستاده میشن تا پیشگامان آغاز عصر طلائی بشریت باشن. اما محاسبات درست از آب در نمیاد و حالا این وظیفه ی ماست که بدنبال دلیل باشیم و از همه مهمتر بستر مناسب زندگی برای هزاران نفری که در خواب هستن رو پیدا کنیم.

بنظر سازنده های بازی، توضیح بیشتر در این مورد ممکنه اسراف باشه؛ برای همین به سرعت 600 سال زمان بازی به جلو میره و داستانی که شما قراره قهرمانش باشید شروع میشه. عجیب نیست 600 سال ! 600 سال !!! بازی بقدری راحت در مورد گذشت 600 سال حرف میزنه که انگار یک بعد از ظهر گذشته!! جالب اینجاست که شخصیت های بازی هم مثل استراحت بعد از ظهر در مورد این 600 سال صحبت می کنن. خیلی طبیعی!! فکر می کنم فقط من خیلی به این موضوع توجه کردم که اصلا براشون مهم نیست !؟!

کاراکتر شما یا قهرمان بازی، خدمه ی یکی از این سفینه هاست که به خواب رفته. البته فقط شما نیستید. سفینه ی شما میزبان 20 هزار نفر دیگه هم هست که اونها هم مثل شما خوابیدن و قراره بعد از پیدا شدن سرزمین موعود، بیدار بشن و دنیای آینده رو بسازن. بنا به انتخاب جنسیت کاراکترتون ( این رو بگم که یکی از ویژگی های mass effect Andromeda به نسبت سایر بازی های نقش آفرینی این بود که بازی به من اجازه داد بدون اجبار برای طراحی چهره ی کاراکترم که در نهایت شبیه به هویج می شد، از کاراکتری که بازی برای من در نظر گفته بود استفاده کنم تا کلی در زمان صرفه جوئی بشه ) کاراکتر جنس مخالف که می تونستید انتخاب کنید دچار حادثه میشه و به کما میره. نمی دونم قراره بعدا به هوش بیاد یا نه، فقط همینقدر می دونم که فعلا هست و بعضی گفتگو ها به اون اشاره می کنن.

به محض شروع بازی با هوش مصنوعی جالبی که قراره تمام بازی همراهی‌مون کنه و در قالب یک کاشت، درون مغزمون جا خوش کرده و Sam نام داره آشنا می شیم. شخصیتی مجازی که نمی دونم به چه دلیلی خیلی راحت با اون ارتباط برقرار کردم و اصلا به عنوان یک موجود اضافی یا چیزی غیر عادی در موردش فکر نمی کنم. به محضی که از خواب 600 ساله بیدار می شیم، سفینه به یک جسم فضائی که اصلا معلوم نیست چیه برخورد می کنه و آسیب می بینه.

اینجاست که بازی قابلیت شما رو بعنوان یک Pathfinder معرفی می کنه. Pathfinder ها رو میشه پیشگامان فضا دونست. افرادی که خودشون رو بخطر می ندازن و روی سیاره ها و ستاره هائی که تابحال پای کسی به اونها نرسیده، برای پیدا کردن بستر مناسب زندگی قدم میذارن و خطرهاش رو به جون می خرن.

از قضا رئیس "پس فایندرها" پدر شماست و خسارت به سفینه هم در مسیر رسیدن به یکی از سیاره هایی که ممکنه برای زندگی بشر بد نباشه اتفاق افتاده. گروه Pathfinder ها که اسمشون رو پیشگام میزارم، با 2 سفینه ی اکتشافی به سمت سیاره ی مورد نظر راهی میشن. بعد از کمی تحقیق و اکتشاف و درگیری با بیگانه هائی که اصلا خبر ندارن چه هدفی دارن و چرا اینقدر خشونت بخرج می دن، متوجه می شن سیاره ای که فکر می کردن می تونه بهشت موعود برای بشریت باشه، به درد زندگی نمی خوره و باید شانسشون رو جای دیگه ای امتحان کنن. دارید به سمت سفینه ی مادر بر می گردین که دچار حادثه می‌شید و سقوط می کنین. کلاه فضائیتون آسیب میبینه و در حرکتی عاطفی قهرمانانه، پدرتون کلاهش رو روی سر شما می گذاره و برای زنده موندن شما خودش رو فدا می کنه!  از طرفی توانائی و رتبه ی Pathfinder بودن رو هم به شما منتقل می کنه. وقتی بیدار میشین با وجودی که به فداکاری پدرتون پی می برید، خم به ابرو نمیارید و قبول می کنین که فرمانده هستین و تازه داستان اصلی بازی شروع میشه.

4 تا کهکشان مختلف که داخل هرکدوم چندین سیاره ی مناسب برای زندگی شناسائی شده و باید به تمام اونها سر بزنید و هر کدوم رو برای پیدا کردن بستر مناسب برای ادامه ی حیات بشریت بررسی کنید. روی این سیاره ها، دشمنان بیگانه و معماهای عجیب و غریب هم وجود داره که باید با اونها دست و پنجه نرم کنید و البته کلی ماموریت جانبی هم انتظارتون رو می شکن. داستانی که از 26 ساعت اولیه ی بازی دستگیرم شد همین بود. یک بازی نقش آفرینی ماجراجوئی در غالب اکشن که فعلا چیز ویژه ای برای عرضه نداره!

احتمالا می دونید که مس افکت اندرو مدا با موتور فراست بایت 3 ساخته شده. موتوری که ازش توقع زیادی داریم و معتقدیم بازی هائی که با این انجین ساخته میشن حداقل از نظر گرافیک وضعیت خیلی خوبی دارن. mass effect andromeda گرافیک بدی نداره اما چیزی که می بینیم، گرافیکی نیست که انتظارش رو داریم. تمام کاراکترهای بازی بجز شخصیت اصلی، گروه همراه و افرادی که به خط داستانی مربوط هستن، مثل ورزشکارهائی طراحی شدن که هفته ای 7 جلسه فقط پرس پا و اسکات می زنن. همشون قوس کمر دارن و حرکات محدود از پیش تعریف شده ای که از نظر تنوع، تعداد خیلی کمی داره، انجام میدن. یعنی یک جامعه ی آماری بزرگ از افرادی که همه مثل هم اما با ترتیب متفاوت طراحی شدن!! فقط کافیه 20 دقیقه به یکی از اونها نگاه کنین تا کاملا متوجه بشید که بازی در این زمینه کلا همه رو سر کار گذاشته؟!

با این وجود، در قالبی بزرگتر و از دیدی جامع تر، اندرومدا در طراحی دنیائی فضایی، فوق العاده عمل کرده. سفینه هائی که می تونن بخوبی نمونه های اولیه ی ساخت و طراحی سفینه های فضائی حقیقی باشن، طراحی قابل باور محیط زندگی در یک سفینه ی فضائی از جنس mass effect اما متفاوت از چیزی که در فیلم های هالیوودی می بینیم. کهکشان ها، سیاه چاله ها، سیاره ها و ستاره ها همه و همه در اندرو مدا طوری طراحی شدن که می تونن بعنوان یک کلاس درس و آموزش، به علاقه مندان به فضا در سطح مقدماتی تدریس بشن.

اما در طرف مقابل درگیری هایی وجود دارن که شبیه به هم هستن. اسلحه هائی که با تحقیق متوجه شدم اغلب اونها در شماره های قبلی هم وجود داشتن و در این نسخه فقط کمی تغییر کردن و بیگانه هائی که با تنوع کم در ظاهر طراحی شدن، با طراحی فوق العاده ی مس افکت از یک دنیای فضایی در تضاد هستن، که همین موضوع یکی از نقطه ضعف های بازی به حساب میاد.

اولین ماموریت بازی، که بر اساس نام گذاریش، می تونه یک شروع آسون یا حتی مرحله ی آموزشی باشه، به تفحص یکی از همین سیاره هایی که گفتیم مربوط می شه. سیاره ای که اتمسفر اون با یک نیروی مغناطیسی فوق العاده قوی و خطرناک پوشیده شده و باید تلاش کنید تا این نیرو رو از بین ببرید و بفهمید که آیا می تونه بستری برای انسان آینده باشه یا نه. در همین اولین مرحله است که کاوشگر فضائیتون که یکجور ماشین چند چرخ به حساب میآد و اسمش الان از یادم رفته ( Nomad ) رو پیدا می کنید. احتمالا جذابترین بخش اولین ماموریت بازی قبل از باز شدن دروازه ، همین کاوشگر فضائیه که فوق العاده طراحی شده و قابلیت های جالبی مثل توربو و پریدن و تغییر ارتفاع شاسی برای بالا رفتن از مسیر های غیر قابل عبور رو داره. وسیله ای که با طراحی خوبش باعث میشه گشت و گذار در سطح سیاره کاری خسته کننده و اعصاب خرد کن نباشه.

معماها یا شاید بهتر باشه بگم ماموریت های بازی از این سیاره تا 5 سیاره ی بعدی تقریبا همگی به یک شکل هستن. منظورم این نیست که همه ی معما ها دقیقا مثل هم باشن، و صد البته به خلاقیتی که در طراحی این معماها صرف شده آفرین می گم. منظور اینه که همه ی ماموریت ها یا معماها از یک الگوی ثابت پیروی می کنن. الگوئی که کشف اولیه ی اون می تونه هیجان انگیز باشه اما از تکرارش احتمالا خسته می شید.

Arthur Gies منتقد وبسایت Polygon در رابطه با Mass effect Andromeda می نویسه :

Mass Effect Andromeda در دسته ی بازی هایی قرار می گیره که من ازشون خوشم میاد اما هیچ دلیلی نداره که شما هم در مورد بازی احساس مشابهی داشته باشید! این بازی ویژگی های زیادی داره و مهم تر اینکه دلایل خیلی زیادی هم برای اینکه اون رو شروع کنید، ادامه بدید و به سرانجام برسونید بهتون ارائه می‌ده، اما پیدا کردن حتی یکی از این دلایل می تونه کار خیلی سختی باشه ؟!

مبارزه و درگیری یکی از بخش های اصلی mass effect Andromeda رو تشکیل میده، آندرومدا یک ویژگی حرکتی جالب نسبت به شماره های قبلی به بازی اضافه کرده که در مبارزات هم می‌تونه خیلی بدرد بخور باشه. در آندرومدا شما چیزی شبیه به جت پک دارید که می‌تونید با استفاده از اون پرش هائی به سمت بالا و جلو داشته باشید. قابلیتی که بر روند مبارزات تاثیرگذاره. حرکت سریع به سمت بالا و جلو در حین مبارزه، دایره ی عمل شما رو گسترده تر می کنه که باعث هیجان انگیز تر شدن مبارزات و درگیری ها میشه. در طرف مقابل هوش مصنوعی NPC های غیر رباتیک بازی نسبت به این همه تحرک و فعالیت ضعف داره. NPC ها به هر نحو ممکن تمایل به کاور گیری دارن. حالا اگر با پریدن به سمت بالا و استفاده از قابلیت Dash به سمت اونها هجوم ببرید، به سرعت برای پیدا کردن کاوری جدید عقب نشینی می کنن و اینجاست که باگ ها خودشون رو نشون میدن. NPC هائی که خودشون رو به این در و اون در می زنن و گاهی به موانع گیر می کنن و شکل مضحکی به مبارزه می دن. هوش مصنوعی افراد گروه شما هم تعریفی نداره. افراد گروه بطور خنده داری تمایل به مبارزه های تن به تن دارن . مضحک تر اینکه تیرانداز ها هم از همین استراتژی استفاده می کنن و در حالی که به یک تفنگ دور برد مسلح هستن علاقه ی زیادی به درگیری با مشت و لگد از خودشون نشون می دن!!

احتمالا شما هم با من هم عقیده هستید که با وجود داشتن سیستم مبارزات قابل قبول، Mass Effect نه برای مبارزاتش، بلکه برای داشتن گفتگو های خاص و پر تعداد و موثر شهرت داره. این سیستم و داشتن حق انتخاب در پیشبرد مکالمه ها در مس افکت آندرو مدا از همون اولین دقایق شروع بازی وجود داره. انتخاب هائی که در 4 سبک مختلف انجام میشن و هر کدوم تاثیر متفاوتی در دنبال کردن گفتگو دارن و حتی می تونن بر پایان داستان موثر باشن. با این حال در عین وجود دیالوگ های قدرتمند، رفتار طرفین، میمیک صورت و همینطور زبان بدن دو طرف گفتگو در بیشتر موارد کاملا مصنوعی و عروسکی طراحی شده. کاراکترها در گفتگو ها هیچ احساسی رو از طریق چهره و اعضای صورت منتقل نمی کنن. البته Ryder می تونه در زمان خشم، تعجب و تامل، به صورتش کمی حالت بده، اما باقی کاراکتر ها این توانائی رو ندارن. منظورم کات سین های بازی نیست، در رابطه با گفتگو هائی صحبت می کنم که در حین بازی با شخصیت های مختلف که حتی ممکنه در روند بازی تاثیر داشته باشن، اتفاق می افته. این گفتگو های عالی از لحاظ تحریر، ممکنه مشکلات کد نویسی هم داشته باشن که همین موضوع باعث می شه تاثیری که Bioware انتظارش رو داره بر مخاطب نگذارن.

آندرو مدا به سرعت به ارتباط بین شخصیت ها می پردازه. اما مشکل اینجاست که این شخصیت ها هنوز بخوبی معرفی نشدن!! نتیجه ی این ضعف شخصیت پردازی زمانی بیشتر خودش رو نشون میده که در ساعات اولیه ی بازی، صحنه های مهم از نظر بار عاطفی، هیچ تنش احساسی در گیمر ایجاد نمی کنن. از طرفی هنوز هم شاهد مشکلات شماره های قبلی در آندرو مدا هستیم. بخش مربوط به Inventory هنوز هم تا ایده آل بودن فاصله ی زیادی داره. مجموعه ی عظیمی از آیتم، سلاح و مهمات و زره که مرتب سازی اونها به نست حجم زیادشون تقریبا غیر ممکنه. تجهیزاتی که به نوبه ی خودشون امکان شخصی سازی و اضافه کردن قابلیت های جدید رو دارن که این قابلیت ها می تونن از طریق خریدن، پیدا کردن یا کرفت کردن تهیه بشن. در مورد کرفت کردن دنیای گسترده ای از عناصر اولیه برای اکتشاف پیش روی شما قرار می گیره و این دنیای بزرگ رو بزرگتر می کنه!!

بخش چند نفره ی بازی شبیه به نسخه ی سوم طراحی شده. حالت Co-Op به گیمر ها این امکان رو میده که در قالب تیم های چهار نفره در برابر موج های مختلف مهاجمین با تجهیزات و اسلحه هایی که در اختیار دارن، مقاومت کنن. این قسمت از مکانیزمی درست مشابه بازی اصلی برای مبارزات استفاده می کنه. سیستم کلاس بندی نسخه های قبلی بازی هم تغییرات گسترده ای داشته. در اندرومدا، 3 گروه مختلف Combat ، Biotic’s ، Technology –Drives تعریف شدن که هر کدوم از اونها درخت آپگرید مربوط به خودشون رو دارن و زمانی که امتیازاتی که در اختیار دارید رو اونها خرج کنید، پروفایل های جدیدی رو آزاد می کنین که می تونید اونها رو  هر زمان که تمایل دارید، انتخاب کنید و از مزایایی که در اختیارتون می گذارن در مبارزه ها بهره ببرید و تازه اینجاست که کاربر های قدیمی Mass Effect کلاس های آشنای خودشون مثل Soldier رو پیدا می کنن. در حقیقت این درخت های مهارت هستن که کاراکتر شما رو به چیزی تبدیل می کنن که دوست دارید باشه.

لازم به توضیحه که Bioware با آخرین آپدیت بازی سعی کرده تا حد زیادی مصنوعی بودن کاراکتر ها رو ترمیم کنه. در ادامه می تونید تفاوتی که بعد از نصب بروز رسانی نسخه ی 1.05 بروی بازی اتفاق افتاده رو مشاهده کنید :

اعتقاد دارم Mass Effect Andromeda عنوان ارزشمندیه که در زمان نامناسبی عرضه شده. این دنباله ویژگی های بسیار زیادی برای خوب بودن و دوست داشته شدن داره. طراحی فوق العاده ی یک اودیسه ی فضائی، داستان پردازی قوی و تاثیر مستقیم گیمر در روند بازی و گفتگو های تاثیرگذار، از جمله ی ویژگی های ارزشمند این بازی به شمار میان. اما در مقابل اکشن و مبارزات بازی با وجودی که نسبت به شماره های قبلی پیشرفت داشتن، اما در مقایسه با عناوین مطرح این ژانر مثل Horizon Zero Down حرف چندانی برای گفتن ندارن. باگ های مختلف و رفتار عروسکی شخصیت ها حتی در گفتگو های مهم و تاثیرگذار، احساسی که باید در کاربر ایجاد بشه رو خدشه دار کرده تا متاسفانه یکی از نقاط قوت بازی به ضعف تبدیل بشه. Mass Effect Andromeda مطمئنا در دسته ی بازی های خوب قرار می گیره اما برای اون دسته از طرفدارانش که 5 سال منتظر عرضه ی اون بودن، به اندازه ی کافی خوب نیست !!

توجه : اگر فرصت کافی برای مطالعه ی این نقد و بررسی رو در اختیار ندارید، می تونید به نسخه ی صوتی نقد و بررسی mass effect andromeda رو در ادامه گوش بدید: