خصوصیات و داستان کامل زندگی تایتان دیوانه تانوس در مارول مطلب ویژه

خصوصیات و داستان کامل زندگی تایتان دیوانه تانوس در مارول

اکنون برای اینکه تانوس را بشناسید نیازی نیست تا از طرفداران قدیمی کمیک‌های مارول باشید، تانوسی که ما در سال 2018 طی فیلم Avengers: Infinity War مشاهده کردیم از زمان خلقت تا این برهه از زمان به شکل‌های مختلف تکامل یافته است؛ شما اگر به فیلم‌های قبلی کمپانی مارول نیز توجه کنید به وضوح تغییرات ایجاد شده در این کاراکتر را متوجه می‌شوید: تانوسی که ما در لحظات کوتاهی از فیلم نخست Avengers (انتقام‌جویان) مشاهده کردیم به شکل آشکار با تانوسی که در ابتدای فیلم Infinity War با هالک غول‌پیکر به مانند عروسکی بازی می‌کند و او را به زمین می‌کوبد متفاوت است.

کاراکتر تانوس توسط جیم استارلین خلق شد و اولین حضورش در کتاب‌ها مربوط به کمیک Iron Man شماره 55 در سال 1973 می‌شود؛ این شرور بزرگ دنیای مارول از همان ابتدا در تمامی شاخه‌های رسانه تبدیل به کاراکتری پرطرفدار شد، نه تنها در فیلم‌ها و کمیک‌ها بلکه ما حتی در چند بازی ویدیویی و مجموعه‌های تلویزیونی انیمیشنی نیز شاهد حضور او بودیم. این تایتان دیوانه حتی در سال 2017 صاحب رمان خاص خود شد و دومین کتاب او نیز که مربوط به ارتباط او با دنیای سینمایی مارول است در ماه نوامبر سال 2018 منتشر می‌شود.

بسیاری از ویژگی‌های اساسی شرور بزرگ مارول در گذر سالیان زیاد دست‌نخورده و بدون تغییر باقی‌مانده است، این ویژگی‌ها عبارت‌اند از: ناسازگاری، قدرت، بی‌رحمی و بنفش بودن؛ اما او در عین حال به شکل‌هایی دیگر دچار تغییرهای زیرکانه شده است. ظاهر تانوس، انگیزه‌ها و احساسات او به شکل دراماتیکی از زمان روبه‌رو شدن او با مرد‌آهنی و درکس در سال 1973 و نبرد او با انتقام‌جویان در سال 2018 دچار تغییر شده است.

در ادامه جهت پی بردن به این تغییرات و سرگذشت تانوس در مارول با بازی‌مگ همراه باشید.

تولد تانوس

یک چیز همیشه راجع‌به تانوس ثابت بود: او ترجیح می‌دهد مدت زمان زیادی در سایه کار خود را پیش ببرد تا اینکه به رویارویی مستقیم دست بزند؛ اولین حضور او در کمیک‌ها مثال خوبی برای این قضیه است (درحقیقت در ادامه متوجه می‌شوید احتمالا این اولین حضور تانوس نبوده است): وقتی مردآهنی در سال 1973 طی کمیک شماره 55 Iron Man تانوس را متلاشی می‌کند ما متوجه می‌شویم آن درحقیقت یک نسخه رباتی از تایتان دیوانه بود و این احتمال به وجود آمد که تانوس ممکن است هیچ‌گاه خود را درگیر آن مشکلات نکرده باشد؛ ما در این کمیک فلاش بکی نیز از نبرد تانوس و درکس را می‌بینیم و قبل از آن مشاهده می‌کنیم که این شرور در پشت شروع به تمسخر نابودگر می‌کند؛ هیچ راهی وجود ندارد که بفهمیم که آیا او در هیچ‌کدام از این وقایع حضور واقعی داشته است یا خیر. اولین باری که به طور حتم ما شاهد حضور تانوس واقعی بودیم مربوط به کمیک Captain Marvel شماره 25 می‌شود، البته این حضور بسیار کوتاه بود و ما فقط شاهد این بودیم که سایه‌ای از تانوس دستورات خاصی را به دوستان اسکرالی خود می‌دهد.

ما نخستین بار این تایتان دیوانه را با عظمت کامل خود در کنار بانوی مرگ و سوپر اسکرال در کمیک Captain Marvel شماره 26 مشاهده کردیم؛ واضح‌ترین تفاوت فیزیکی تانوس در آن کمیک نسبت به زمان‌های بعد این است که او لاغرتر بود و خط‌های مشهوری که در چانه او هم‌اکنون وجود دارد چندان برجسته نبودند. در اولین تصویر تمام‌صفحه از تانوس این خط‌ها حتی مشخص نیستند و بیشتر شبیه چروک‌‌هایی هستند که به شکل اتفاقی بر روی صورت بنفش این شرور وجود دارند.

خالق کاراکتر تانوس یعنی جیم استارلین، هم تانوس و هم درکس نابودگر را قبل از اینکه در مارول کار کند خلق کرد؛ استارلین گفته بود هنگامی که در مارول استخدام شد زیاد مطمئن نبود که تا چه حد شانس این را دارد که کاراکترهای اختصاصی خود را در این کمپانی داشته باشد، سرانجام او موفق شد برای اولین بار در کمیک شماره 55 Iron Man درکس و تانوس را وارد داستان کند.

سقوط تانوس

تانوس مشکلات گوناگونی را در مارول برای ابرقهرمانان به وجود آورد، اما سرانجام سرنوشت و مجموعه‌ای از ابرقهرمانان بر علیه او برخاستند و در کمیک کلاسیک Marvel Two-In-One Annual شماره 2 با او مبارزه کردند؛ در این مبارزه مردعنکبوتی، تینگ، آدام وارلاک و گروه انتقام‌جویان با تانوس مواجه شدند و این درگیری منجر به اولین مرگ و مهم‌ترین مرگ (زیرا این قضیه دو دهه به طول انجامید) تایتان دیوانه شد.

از لحاظ جسمانی تانوس در سال 1977 بسیار چاق‌تر بود، که این کار به درخواست ویرایشگر روی توماس صورت گرفت؛ برخلاف باور عمومی تانوس در ابتدا یک اقتباس از کاراکتر (Darkseid) دارک‌‌ساید کمپانی دی سی نبود، این تایتان دیوانه در ابتدا زیاد به دارک‌ساید شباهت نداشت تا اینکه توماس به استارلین گفت تانوس را تقویت و بزرگ‌تر کن و اگر می‌خواهی یکی از خدایان جدید (مربوط به دنیای کمیک دی سی) را به سرقت ببری این کار را حداقل با دستکاری کاراکتر دارک‌ساید انجام بده، که بسیار کاراکتر خوبی است.

ما در کمیک مارول Two-In-One Annual شماره 2 برای اولین‌بار شاهد قدرت فیزیکی خالص تانوس بودیم؛ در نمایش‌های قبلی هنگامی که او با کاراکتر‌های دیگر به مبارزه می‌پرداخت معمولا از مصنوعات و اجسام مختلف کهکشانی برای از پای در آوردن دشمن خود استفاده می‌کرد؛ اجسامی چون سنگ روح و یا مکعب کیهانی.

اما در کمیک کلاسیک سال 1977 ما شاهد آن بودیم که او دو تن از بزرگ‌ترین ابرقهرمانان مارول یعنی ثور و تینگ را به طور همزمان با قدرت خالص خود زمین‌گیر می‌کند؛ در ابتدا به نظر می‌رسید که این دو ابرقهرمان توانسته‌اند با به طناب کشیدن تانوس جلوی او را بگیرند، اما سرانجام ما می‌بینیم تانوس موفق می‌شود این دو را کنار بزند و با یک قدرت انفجاری که از چشمانش نشات می‌گرفت به تینگ ضربه زده و او را بی‌هوش کند.

بازگشت تانوس

تانوس باید برای بازگشت به زندگی حدود دو دهه صبر می‌کرد، که این مدت انتظار ارزش آن را داشت؛ این تایتان دیوانه سرانجام در دهه 1990 طی کمیک Silver Surfer شماره 34 به مارول بازگشت. این بازگشت و همچنین رویدادهای متعدد باعث افزایش محبوبیت تایتان دیوانه شد، مدت زمان کوتاهی بعد از بازگشت او به زندگی، تانوس به منظور جستجو برای سنگ روح بدون هیچ‌گونه نگرانی از موج‌سوار نقره‌ای و دیگر ابرقهرمانان، مرگ خود را شبیه‌سازی کرد؛ جستجوی تانوس برای سنگ‌های بی‌نهایت درواقع به خاطر ثابت کردن عشق خود به بانوی مرگ بود که ما در کمیک Thanos Quest شاهد آن بودیم، در حقیقت این کمیک پیش‌درآمدی بر کمیک Infinity Gauntlet که به‌عنوان گام نهایی داستان شناخته می‌شود بود.

کمیک Thanos Quest توسط خالق تانوس یعنی جیم استارلین نوشته و توسط رون لیم به تصویر کشیده شد، ما در این کمیک شاهد آن بودیم که تایتان دیوانه حتی نسبت به قبل نیز بزرگ‌جثه‌تر شده است و هیکلی به بزرگی هیکل هالک دارد؛ چانه تقسیم‌شده و دارای خطوط مختلف مشخص‌شده، تقریبا به همان اندازه در تمامی صورت تانوس به چشم می‌آمد. علیرغم این خصوصیات فیزیکی که ذکر کردیم، چیزی که کمیک Thanos Quest را به یکی از مهم‌ترین مجموعه‌ها در رابطه با رشد کاراکتر تانوس تبدیل می‌کند، این است که ما در کمیک مورد نظر برای اولین بار شاهد آن هستیم که داستان از دید تانوس برای خوانندگان و بینندگان گفته می‌شود. در آن زمان تقریبا تمامی سنگ‌ها توسط اعضای ارشد جهان یعنی گردآورندگان (کلکسیونرها یا کلکتورها) و یا استاد بزرگ نگه‌داری می‌شد، تانوس یک به یک سراغ نگهبانان این سنگ‌ها می‌رفت و جایزه خود را از آن‌ها دریافت می‌کرد؛ تمامی این روایت‌های داستانی را در کمیک موردنظر ما از دید تانوس مشاهده می‌کنیم و خیلی خوب می‌توانیم در این کمیک میزان هوش واقعی و حیله‌گری تانوس، عشق به معشوقه خود یعنی مرگ و لذتی که او از عذاب و شکنجه دادن دشمنان خود به دست می‌آورد را درک کنیم.

دستکش ابدیت

با به دست اوردن تمام سنگ‎‌های ابدیت و قدرت نامحدودی که این سنگ‌ها در پی داشتند تانوس می‌توانست به واسطه دستکش ابدیت هر تغییری که مایل بود در جهان ایجاد کند، در نتیجه او تصمیم گرفت تا به وعده خود در قبال معشوقه‌اش یعنی مرگ عمل کند و نصف موجودات زنده درون زمین را تنها با یک بشکن از بین ببرد؛ به واسطه قدرت دستکش تانوس نه تنها توانست ابرقهرمانان باقی‌مانده را شکست دهد بلکه توانست در مقابل حمله‌های قدرت‌مندترین موجودات کهکشان از جمله: گروه پانتئون مارول، گالاگتوس، اترنیتی، استرنجر، زئوس و اودین مقاومت کند.

اتفاقات رخ داده در این کمیک نقش بسیار مهمی در شکل یافتن جهان سینمایی مارول ایفا کرد و همانطوری که مشخص است بخش عظیمی از روند داستانی فیلم Avengers: Infinity War با اقتباس از همین کمیک شکل گرفته است؛ از کمیک Infinity Gauntlet دو دنباله با نام‌های Infinity War (در سال 1992) و Infinity Crusade (در سال 1993) شکل گرفت که هر دوی آن‌ها دارای رویدادهای خطی بودند، همچنین از مجموعه مرتبط دیگر با این کمیک می‌توان به مجموعه Warlock & The Infinity Watch اشاره کرد.

کمیک Infinity Gauntlet تانوس را تبدیل به ابرشرور دنیای مارول کرد، هیچ شرور دیگری به اندازه این تایتان دیوانه موفق نشده بود تا بدین حد به شادی خوانندگان کمیک‌های مارول خدشه وارد کند؛ درواقع این کمیک به طرز عجیبی کاراکتر تانوس را کاملا به مسیر متفاوتی هدایت کرد.

رستگاری

تانوس در دنباله‌های کمیک Infinity Gauntlet نقشی کلیدی را ایفا می‌کرد، او در این دنباله‌ها بیشتر به مانند یک متحد نامطمئن برای ابرقهرمانان زمین محسوب می‌شد تا دشمن؛ این تایتان هیچ‌وقت به شکل واقعی در جناح افراد خوب و ابرقهرمانان قرار نگرفت. تانوس تنها زمانی به سمت ابرقهرمانان می‌آمد که به شکل‌های متفاوتی به نفع او بود و یا زمانی که تهدیدی جهان را در خطر می‌انداخت و جان خود او نیز تهدید می‌شد، استار لرد در مورد تانوس می‌گوید: او یکی از احمق‌هایی است که در این جهان زندگی می‌کند.

تمایل تانوس به همکاری با دشمنان قدیمی در طی دهه 1990 بسیار چشم‌گیر بود؛ او در کمیک‌های Infinity Abyss (سال 2002) و Marvel Universe: The End (سال 2003) به اتحاد ابرقهرمانان برای نجات دنیا کمک کرد. تانوس همچنین در کمیک Warlock & The Infinity Watch به وارلاک و متحدانش کمک کرد و در کمیک Captain Marvel تصمیم گرفت اختلافات قدیمی با ثور را کنار بگذارد و با جنی-ول نیز هم‌تیمی شود. علیرغم چیزهایی که گفته شد تانوس بیشتر یک فرد بد به حساب می‌آید و در هر جایی که لازم بود برای رسیدن به خواسته‌های خود به راحتی ثور، کا-زار، هالک و دیگر ابرقهرمانان را کنار می‌زد.

در سال 2003 تانوس اولین عنوان کمیک مستقل خود را دارا شد؛ کمیک Thanos دارای 12 شماره بود و ما در نیمه دوم این مجموعه شاهد تغییری دراماتیک در طرز پوشش این تایتان دیوانه بودیم. او لباس آبی و طلایی و هم‌چنین کلاه‌خودش را کنار گذاشت و لباس‌هایی با رنگ روشن و ملایم برتن کرد که او را بیشتر شبیه به یک مسافر کهکشانی کرد تا یک فاتح بین‌کهکشانی. این نگاه تانوس تا حوادث سال 2006 با او باقی ماند، در سال 2006 طی کمیک Annihilation تانوس بار دیگر با ابرقهرمانان دنیای مارول متحد شد؛ اما متاسفانه قبل از اینکه تایتان دیوانه بتواند کمک بزرگی به آن‌ها بکند، درکس با خارج کردن قلب تانوس از سینه او باعث مرگ این تایتان شد.

تانوس در سینما

علاقه دوباره به بازگشت تانوس در سینما در سال 2012 و با فیلم Avengers آغاز شد؛ حضور او در این فیلم طی هیچ تریلر و یا تبلیغ تلویزیونی اعلام نشده بود، اما او در حقیقت حامی اصلی لوکی در حمله به زمین بود و ما در تیتراژ پایانی طی اعلام اسامی دست‌اندرکاران متوجه این موضوع می‌شویم.

در آن زمان هنوز فیلمی که مخصوص تانوس باشد در دست ساخت نبود؛ قبل از این شات نمایشی که باعث شد طرفدران کمیک با دیدن آن به وجد بیایند، ما فکر می‌کردیم فردی با خصوصیات انسانی بتواند در مقابل تانوس قرار بگیرد و اور از تخت پادشاهی‌اش کنار بزند، اما برخلاف آنچه که فکر می‌کردیم تانوس فردی هیکلی و بنفش‌رنگ با مشت‌های کوبنده است و همین خصوصیات باعث شد که او مشکلات بزرگی را برای انتقام‌جویان در فیلم Infinity War ایجاد کند. قبل از اینکه جاش برولین برای ایفای نقش تانوس انتخاب شود، قرار بود دمیون پویتیر بازیگر نقش دوپرز در سریال True Blood شبکه HBO این نقش را بازی کند.

در جشنواره کمیک کان سن دیگو 2018 نویسنده و کارگردان فیلم Avengers جاس ویدون اعلام کرد واقعا تانوس و انگیزه‌های او را درک نمی‌کند؛ ویدون در گفتگو با IGN گفت: «من تانوس را دوست دارم، او شرور نهایی دنیای مارول است؛ بعد از حضور تانوس در سینمای مارول من درواقع نمی‌دانستم با او چه کنم.» ویدون در ادامه مصاحبه نیز گفت از اینکه چطور جو و آنتونی روسو توانستند این کاراکتر را در فیلم Infinity War بدین شکل کنترل کنند تحت تاثیر قرار گرفته است.

شخص روی تخت

بعد از فیلم Avengers در سال 2012 ما دیگر تانوس را در هیچ فیلمی تا سال 2014 ندیدیم، در سال 2014 او بار دیگر با فیلم Guardians of the Galaxy بر روی پرده نقره‌ای سینما ظاهر شد؛ بعد از این حضور ما مطمئن شدیم که جاش برولین نقش این کاراکتر را در سینمای مارول ایفا خواهد کرد. حضور او در این فیلم بسیار کوتاه بود، تانوس تنها یک صحنه تک دیالوگی با رونان و نبیولا داشت، در ادامه نیز این حضور مختصرتر می‌شود و فقط طی تماس ویدیویی که با رونان داشت بر سر او داد می‌زند.

تانوسی که ما در فیلم Guardians of the Galaxy شاهد آن بودیم حرکات و کنش‌های بیشتر از آنچه که ما در نسخه فیلمی کمیک Infinity Gauntlet از آن انتظار داشتیم را داشت؛ با وجود حضور کوتاه‌مدت تانوس در فیلم Guardians of the Galaxy بیشتر بنیاد و اساس فیلم  Infinity War بر مبنای همان تک دیالوگ آن فیلم پایه‌گذاری شد. از نظراتی که تانوس به رونان داد می‌توان متوجه شد که نگرانی‌های او مربوط به کهکشان است، وگرنه چطور می‌توان نابودی یک سیاره را «کوچک» قلمداد کرد؟ به نوعی رابطه بد و سمی نبیولا و تانوس نیز از همان صحنه مشخص شد و عشق غیرقابل توضیح تایتان دیوانه به گامورا نیز آشکار گردید.

به لحاظ فیزیکی تانوس دچار تغییرات زیادی نسبت به نسخه‌های کلاسیک کیمک‌ها نشد؛ بر خلاف فیلم Avengers او در فیلم Guardians کاملا با استفاده از تکنولوژی CGI به تصویر کشیده شد. با وجود این واقعیت که تانوس هیچ‌گاه از تخت پادشاهی خود برنمی‌خیزد شما می‌توانید اطمینان و قدرت این شرور را کاملا احساس کنید؛ در حقیقت این احساس در شما باعث می‌شود به یک باور در این کاراکتر دست پیدا کنید، یعنی وقتی تانوس تهدید می‌کند کهشان در خون رونان حمام خواهد کرد شما باور دارید که او این کار را حتما انجام می‌دهد.

صدای تانوس

ممکن است شما ایساک سینگلتون جونیور را بیشتر به خاطر ایفای نقش بوسان در فیلم Pirates of the Caribbean: Curse of the Black Pearl و یا نقش کوتاه بوث (شخصی که وید ویلسون سعی کرد با نیرنگ در ابتدای فیلم برای بردن شرط خود در کلاب ددپول بکشد) در فیلم Deadpool بشناسید، اما او همچنین به خاطر گویندگی صدای تانوس نیز شناخته می‌شود. (چیزی شبیه به گویندگی صدای کاراکتر جوکر توسط مارک همیل در سری کارتونی بتمن و سری بازی‌های آرخام)

اگر شما از طرفداران مجموعه کارتون‌های مارول باشید به احتمال فراوان صدای گیرا و عمیق سینگلتون را در نسخه انیمیشنی Guardians of the Galaxy و Avengers Assemble شنیده‌اید؛ او همچنین در دو سریال کوتاه تلویزیونی لگو و ابرقهرمانی که توسط مارول تولید شده بود نیز حضور داشت: Guardians of the Galaxy و The Thanos Threat and Black Panther (Trouble in Wakanda).

با این‌حال اولین تجربه سینگلتون برای صداگذاری کاراکتر تانوس مربوط به یک مجموعه انیمیشنی نبود؛ او صداگذاری این کاراکتر را در سال 2008 برای بازی Infinity Gauntlet/ZEN Pinball انجام داد و سپس برای این بازی‌ها جهت ایفای نقش خود بازگشت: Marvel Pinball: Avengers Chronicles، Disney Infinity 3.0، LEGO Marvel's Avengers و Marvel vs. Capcom Infinite.

کمی کمک از جانب دوستان خود

حوادث خطی Infinity در سال 2013 چیزی به تانوس اعطا کرد که پیش‌تر هیچ‌وقت آن را تجربه نکرده بود: یک گروه مخصوص از یاران و پیروانان ویژه.

قبل از وقایع Infinity تانوس هیچ یاری نداشت که از او دستور بگیرند، البته افرادی بودند تا فرمان‌های او را از روی ناچاری و یا گروگان گرفتن عزیزان اطاعت کنند؛ در اوایل حضور تانوس در مارول نیز او نفوذ خاصی بر روی کنترلرها و سوپراسکرال‌ها داشت، او همچنین توانسته بود ارتشی از سربازان مزدور را نیز به خدمت خود درآورد. اما تیم Black Order شامل افراد شرور و قدرتمندی می‌شد که برای نخستین بار به طور کامل و بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی در خدمت تایتان دیوانه تانوس بودند؛ در ابتدای کمیک Infinity ما می‌بینیم که کوروس گلایو (یکی از اعضای گروه بلک اوردر) از جهان‌های بیگانه دیگر دیدن می‌کند تا بتواند افراد مورد نیاز تانوس را جمع‌آوری کند و یا حتی بتواند از آن‌ها خراج بگیرد، اگر گلایو و دیگر اعضای گروه از خراج به‌دست آمده راضی نبودند این قدرت را داشتند که جهان مورد نظر را با خاک یکسان کنند.

برخی از اعضای این گروه در کمیک Infinity نتوانستند جان سالم به در ببرند و چون در نهایت قلبشان به مانند اربابشان کاملا سیاه می‌گشت به او خیانت می‌کردند؛ صرفنظر از این موضوع، این اتفاق تغییر قابل توجهی برای کاراکتری که در دهه 1990 تمام سنگ‌های ابدیت را به تنهایی به دست آورده بود محسوب می‌شد.

مرگ و تولد دوباره

تانوس بار دیگر با کمیک مستقل خود در سال 2016 بازگشت و در این کمیک تمام دستاوردهایی او طی کمیک‌های دهه 1990 کسب کرده بود کنار گذاشته شد؛ در ابتدای این مجموعه تانوس که به تازگی از چنگال مرگ بازگشته بود کنترل سیاره‌ای که توسط یکی از خادمان او در گروه بلک اوردر یعنی کوروس گلایو تصاحب شده بود را بار دیگر در دست گرفت. تانوس در این کمیک به اوج وحشی‌گری و بی‌رحمی خود رسیده بود، تا آنجایی که حتی قصد کرد نیروهای گلایو را تسخیر کند، این کار او باعث شد سرانجام خادم سابق تانوس به جای مقابله با او، دست به خودکشی بزند تا تانوس را به خواسته خود برساند. البته در پایان قصه ما می‌بینیم تانوس می‌میرد و سپس متوجه می‌شویم دلیل مرگ او ناشی از آن است که درواقع یک بیماری از جانب معشوقه‌اش بانوی مرگ به او متحمل می‌شود.

البته در نسخه Lemire (نویسنده جف لمیر) کمیک تانوس داستان به شکلی دیگر بود؛ تانوس هیچ ارتشی در این نسخه برپا نکرد، یک گروه مانند بلک اوردر تشکیل نداد و یا جهان را از دست خادمش کوروس گلایو پس نگرفت. او در این کمیک تمام کارهایش خود به تنهایی انجام داد، تانوس در این کمیک نیز دارای هوش پیشرفته‌ای بود اما در هیچ کمیکی به اندازه کمیک لمیر خوی جنگندگی خود را نشان نداده بود.

برخلاف تانوسی که ما در اوایل با او آشنا شده بودیم، این تانوس بسیار به تانوسی که ما در فیلم Infinity War آن را مشاهده کردیم شبیه‌تر است، یعنی کاراکتری که تمایل دارد در میدان مبارزه خوش‌گذرانی کرده و خونریزی کند.

جنگ ابدیت (Infinity War)

درک و به تصویر کشیدن کاراکتر تانوس در فیلم Avengers: Infinity War یکی از سخت‌ترین و پیچیده‌ترین کارهایی بود که گروه مارول باید یک طرح اقتباسی از آن ایجاد می‌کردند؛ کارگردانان جو و آنتونی روسو خوی وحشی‌گری، بی‌رحمی، خون‌خواهی، میل به قدرت و جنون در نیاز به سنگ‌های ابدیت را در تانوس حفظ کردند. با از بین بردن علاقه او به مرگ، برادران روسو از تانوس یک کاراکتر دیوانه با انگیزه‌ای نه چندان دیوانه‌کننده خلق کردند؛ هدف تانوس واقعی و قابل‌باور بود، او تمایل داشت نصف جهان زنده را به منظور تحمل‌پذیرکردن زندگی از بین ببرد. او دیوانه است اما برای چنین قتل عام دیوانه‌واری انگیزه او نیز بسیار قابل درک است.

از لحاظ ظاهری او همان یونیفرم کلاسیک خود را در این فیلم نیز بر تن داشت، یعنی لباسی که بسیار به لباس او در نیمه دوم اولین کمیک مستقلش شباهت داشت؛ این انتخاب لباس بسیار هوشمندانه بود زیرا او را باورپذیرتر جلوه می‌داد. اگر به صحنه‌هایی که از نمای نزدیک صورت او گرفته شد نیز توجه کنید متوجه خواهید شد که چروک‌های روی چانه و زخم‌های قدیمی او نیز به تصویر کشیده شده است؛ این زخم‌ها نشان از آن دارد که او در نبردهای گوناگون حضور داشته و یک سرباز قدیمی است.

جاش برولین یک پیچیدگی احساسی خاصی را به تصویر کشید که ما در هیچ‌کدام از نسخه‌های کمیک چنین چیزی را از تانوس ندیده بودیم؛ شاید ما هیچ‌وقت فکر نمی‌کردیم تانوس در ذهن خود به شخصی نزدیک باشد اما در این فیلم متوجه شدیم او به شکلی واقعی عاشق گامورا است و بسیار او را دوست دارد. با اینکه او دارای یک جنون بی‌پایان برای کشتن و زجر دادن دیگران است اما در این فیلم ما متوجه شدیم او نسبت به دشمنان خود (یا حداقل برای کسانی که از چشم او افراد لایقی هستند) دلسوز است؛ وقتی تانوس به استارک گفت امیدوار است مرمانش او را به خاطر بیاورند، به نظر نمی‌رسید که دارد با استارک بازی می‌کند یا او را دست می‌اندازد، تانوس در این مورد صادق بود البته این حرف و گفتارش مانع نشد که او از کشتن استارک و افراد دیگر منصرف شود.