قسمت دهم آلبوم هفته مطلب ویژه

آلبوم هفته قسمت دهم

سلام بر مخاطبان عزیز بازی‌مگ. دیروز یکی از بزرگ‌ترین بازی‌های سبک وسترن یعنی Red Dead Redemption 2 منتشر شد و بسیاری مشتاقانه برای انجام این بازی لحظه شماری می‌کردند. اما خب به جز بازی‌ رد دد، چه عناوین با کیفیت دیگری در سبک وسترن وجود دارند؟ با ما همراه باشید تا بررسی کنیم برترین بازی‌ها، فیلم‌های سبک وسترن کدام عناوین هستید:

حال به سراغ اعضای تحریریه می‌رویم و از آن‌ها می‌پرسیم که برترین تجربه‌شان در سبک وسترن چه بوده‌است؟

محمدرضا زارع‌رفیع

بازی تگزاسی! این عبارت اولین خاطره‌ای هست که موقع انجام یکی از بازی‌های سگا مگادرایو بهم گفته شد. «این بازیش تگزاسیه!» بازی دو نفره و انتخاب بین دو شخصیت «آبی» و «قرمز» ... دعوا سر این‌که کدوم‌مون شخصیت آبی خوش‌تیپ باشه :D و بعد کلی درگیری و بزن... بزن غول مرحله قطار. غول آخر بازی که جلیقه داشت. همگی نمای کلی جالبی بودن از غرب وحشی و به اصطلاح همون «بازی تگزاسی» که هوش از سر خیلی‌ها برده بود. غیر از گیم، فکر کنم لوک خوش‌شانس هم بی‌نهایت محبوب بود. حداقل برای من و واقعا به هر کارتون دیگه‌ای ترجیح می‌دادم. هفت‌تیر کشی که از سایه خودش هم سریع‌تر تیراندازی می‌کنه :)
حالا که به اینجا رسیدیم دو تا فیلم رو هم باید معرفی کنم :D واگن‌های شرق و Lone Ranger که دومی، خصوصا دومی فقط به خاطر موسیقی متن مسحورکننده هانس زیمر، بهم نشون داد اولد وست یا غرب قدیم، هنوز حرفای زیادی برای گفتن داره و می‌تونه هم نو بشه و هم محبوب باقی بمونه. درباره سریال من اوج کارهای امروز رو در وست ورلد می‌بینم که البته به نظرم یک قدم به عقب از جاناتان نولان و person of interest بود. ولی هنوز هم جذابیت خاص خودش رو داره. تیراندازی، هفت‌تیر کشی، گاوچرون‌ها، دوئل ... ژانر دوست داشتنی و قدیمی که در بازی پیش روی Red Dead 2 بیشتر و بیشتر به شکوفایی می‌رسه.

مهدی افتخاری

تا الان فیلم‌های زیادی تو سبک وسترن منتشر شدن که بعضی‌هاشون واقعا شاهکار بودن؛ اما از اونجایی که بازی‌ها یک تجربه تعاملی هستن، تاثیری که روی ما میذارن خیلی بیشتر از یک فیلم هستش. بنابراین، بجای اینکه بگم بهترین تجربه‌ای که تو سبک وسترن داشتم "3:10 به یوما" یا "Django Unchained" بوده، میگم بازی Gun بوده؛ نه فقط به خاطر اینکه بازی هستش، بلکه به خاطر کامل بودنش. آره، Gun یه تجربه کامل بود چون همه چیز داشت؛ کلانترها، راهزن‌ها، سرخ پوست‌ها و هر چیز دیگه‌ای که برای یک بازی سبک وسترن لازم هست. گیم پلی بازی که بدون شک عالی بود، اما داستانش هم به شکل فوق العاده‌ای نوشته شده بود و خیلی خوب حس زندگی تو غرب وحشی رو به بازیکن منتقل می‌کرد. تو طول این ماجرا به انواع و اقسام شخصیت‌ها برمی‌خوردید، بعضی‌هاشون محبوب و بعضی‌هاشون منفور؛ هیچ زمانی هم نمی‌تونستین چیزی رو پیش بینی کنید و بازی مدام با اتفاق‌های غیر منتظره سورپرایزتون می‌کرد، درست مثل "گیم آو ترونز"! البته الان هم خیلی از بازی‌ها این ویژگی رو دارن، اما خوب تو سبک وسترن نیستن. امیدوارم رد دد 2 بتونه یه همچین تجربه‌ای رو برام به جا بذاره(که مطمئنا میذاره)! در هر صورت، تا موقعی که رد دد 2 رو بازی نکردم، عنوان Gun بهترین تجربه‌ای هستش که تو سبک وسترن داشتم.

آریا مقدم

یادم میاد وقتی ۱۳,۱۴ سالم بود یه بار طبق معمول جلوی یه مغازه‌ی سی‌دی فروشی میخکوب شده بودم داشتم بازیاشو نگا می‌کردم. اون موقع نه خبری از شرکت سازنده داشتم، نه متای بازی، نه هیچ چی. کاور بازی رو نگا میکردم، اگه خوشم میومد با پول‌ تو‌ جیبی‌م میخریدمش. این وسط چشمم به کاور Call of Juarez: Bound in Blood خورد. دو تا کابوی خفن و فضای وسترن و همه‌ی این جریانا. بازی رو خریدم، اومدم نصب کردم و غرقش شدم. به معنای واقعی کلمه غرقش شدم. همه‌چیز حال و هوای وسترن داشت، لباساشون، تفنگ‌ها، اسب‌سواری، حرف زدنشون و مهم‌تر از همه، دوئل ! یه سنی هست که آدم خیلی از حال و هوای وسترن خوشش میاد، حالا بخاطر سبک زندگیشونه یا خلال‌دندونی که گوشه دهنشون میجون یا چی نمیدونم، اما این علاقه هست. خوشحالم که من کاور بازی رو نگاه کردم و خریدمش و تونستم داستان دو برادری رو بازی کنم که روی وسترن‌ترین چیز‌ها با هم دعواشون میشه و با وسترن‌ترین روش‌ها حلش میکنن. Call of Juarez: Bound in Blood از بهترین تجربه‌های گیمری منه.

سید محمدحسین بطحایی

"با وجود این که ژانر وسترن ژانر مورد علاقه من نیست و آن چنان پیگیری اش نمی کنم وابستگی چندانی هم به آثار مطرح اش مثل red dead redemption و good bad ugly و بقیه کارهای کلینت ایستوود و... نیز ندارم. با وجود این که با دیدن و خوندن و بازی کردن اکثر این کارها حال کردم ولی به نظرم همه چیز در مورد Steel ball run تفاوت می کنه. پارت هفتم مجموعه مانگای Jojo's bizarre adventure بعد از گشتن لندن ویکتوریایی و آمریکای اوایل قرن بیست و مصر و ژاپن و ایتالیا تو شیش پارت قبلیش برای این پارت اش مستقیم سراغ غرب وحشی میره و با اختلاف فجیع یکی از عجیب ترین، غیر قابل پیش بینی ترین و خفن ترین داستانای این ژانر رو با وجود نویسنده ژاپنی اش خلق می کنه و با این وجود به طرز محشری به اتمسفر این ژانر هم وفاداره. Steel ball run صرفا بهترین کار وسترنی نیست که خوانده ام بلکه به طور کلی یکی از بهترین مانگاها و قطعات ادبی ای است که تا به حال دیده ام که از آرت هنری محشرش تا شخصیت ها و مبارزات تکرار نشدنی اش چیزهایی هستند که هرگز نمی شد تصورش را در چهار چوب طبیعی ژانر وسترن دید."

قاسم ممتاز

قبل از هر چیز اجازه بدید دعا کنیم که:
خداوندا به ما پولی بادآورده عطا بفرما تا بتوانیم در این وانفسای گرانی از عزیزان فروشنده‌ی به شدت منصف که دندان تیز نموده اند، گیمی که شونصد سال برای آمدنش حسرت خوردیم خریداری بنماییم. بلند بگید آآآآمین ????
راستش رو بخواین وقتی در مورد بازی‌های وسترنی که تجربه کردم بجز Red Dead Redemption به مغزم فشار آوردم، مجموعه‌‌ی مورد نظر از 4 عنوان بیشتر نشد. Sunset Riders افسانه‌ای، GUN، دسپرادو (که فقط نسخه‌ی اول رو بازی کردم) و نسخه‌ی اول Red Dead یعنی Red Dead Revolver. بازی‌های خوبی که با تمام اون‌ها خاطره دارم. درگیر انتخاب بهترین بودم که انفجار مغزی رخ داد و یاد گیمی افتادم که در 12 سالگی برای خریدش 2 ماه تابستان کار کردم ???? (اون زمان اصلا نرمال نبود که برای خرید بازی از خانواده توقع داشته باشیم. یجوریایی همین که کنسول رو تهیه کرده بودن نهایت مرام بود و دیگه باید خودمون فکری به حال بازی بر‌می‌داشتیم) الان که دارم به اون دوران فکر می‌کنم، در لذت یادآوری خاطراتی که بنظرم یک قرن از اون‌ها می‌گذره غرق شدم و از محمد جواد بخاطر سوالش ممنونم. Lethal Enforcers II: Gun Fighters بازی فوق‌العاده‌ای بود که روی Sega Genesis برای اولین بار تجربه کردم و مجذوبش شدم. گیم عجیب و غریبی که دنیای واقعی رو به بازی‌های ویدیویی وارد کرده بود و می‌شد اون رو بصورت 2 نفره هم بازی کرد. مرحله‌های فوق العاده جذاب، از سرقت بانک تا حمله به قطار در حال حرکت و .. (البته بازی‌کن نقش کلانتر و مامور قانون رو بازی می‌کرد) شاید Lethal Enforcers II: Gun Fighters در مقایسه با Red Dead حتی با در نظر گرفتن تمام محدودیت‌های اون زمان، حرف چندانی برای گفتن نداشته باشه اما خاطرات جذابی در ذهن من با این بازی نقش بسته که فوق العاده ارزشمند هستن. خاطراتی که ماشه‌ی یادآوری اون‌ها این بازی هست. بواسطه‌ی همین خاطرات، من Lethal Enforcers II: Gun Fighters رو بعنوان بهترین بازی وسترن غیر از Red Dead انتخاب می‌کنم.

محمد مراقی

خیلی سعی کردم انتخابی که میکنم کمی متفاوت یا حداقل غیرقابل پیش‌بینی باشه. از فیلم خوب بد زشت و سریال خوبی مثل وست‌ورلد که هرکدوم به اندازه خودشون به گردن ژانر وسترن حق دارن گذشتم و رسیدم به انیمیشن رنگو! این انیمیشن دنیای وسترن رو با چاشنی فانتزی و سورئالش اونقدر زیبا و باظرافت به تصویر کشیده بود که الان میشه اون رو یکی از خاطره‌انگیزترین تجربه‌های وسترنی خودمون بدونیم. بدون شک رنگو یکی از به یاد موندنی‌ترین هفت‌تیرکش‌های سینما خواهد بود.