بررسی بازی Griefhelm

به لطف سینما و ادبیات، تصویر رمانتیک و قهرمانانه‌ای از شمشیرزنان سال‌های دور در ذهن مخاطبان هک شده است. بعد از Ghost of Tsushima که در قالب بازی‌های ویدئویی، آن تصویر قهرمانانه و ویژۀ سامورایی‌ها را یک بار دیگر در ذهن بازیکنان تثبیت کرد، برای افرادی که شمشیرزنان غربی را به رقبای شرقی آن‌ها ترجیح می‌دهند، جای خالی اثری با محوریت شوالیه‌ها بیش از پیش احساس می‌شود. بازی Griefhelm که ساخته‌ای یک نفره است، احتمالاً نتواند حفره‌ای با ابعاد AAA که در قلب دوست داران شوالیه‌ها ایجاد شده را پر کند اما در حد و اندازۀ خود، تجربۀ نسبتاً منحصر به فردی به است که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.

داستان در Griefhelm به مینیمال‌ترین شکل ممکن روایت می‌شود. شوالیۀ تحت کنترل گیمر‌ها در حالی که بخش‌هایی از حافظۀ خود را از دست داده در میان جنگلی مه آلود، خود را در گرماگرم نبرد 4 سپاه مختلف می‌یابد که همۀ آن‌ها بدون هیچ اخطاری به او حمله می‌کنند. این شوالیه در کنار نبرد برای بقا، باید در مسیری که طی می‌کند، تکه‌های خاطراتش را یکی یکی کنار هم قرار دهد تا به گذشتۀ خود و علت حضور در آن جنگل مه آلود پی ببرد. همانطور که اشاره شد، خبری از روایتی سینمایی و پر پیچ و تاب نیست، همین داستان نیم‌بندی که به آن اشاره شد با جملات یکی دو خطی قبل از شروع هر مرحله روایت می‌شود و به طور کلی داستان، بخش مهمی از کار به شمار نمی‌آید. کمی فلسفه‌بافی همراه با اداهای مثلاً سطح بالا در جملاتی که وظیفۀ روایت را بر عهده دارند حس می‌شود اما نهایتاً چیز خاصی پشت این جملات نهفته نیست.

گیم‌پلی تمرکز اصلی Johnny Dale Lonack، سازنده بازی، بوده و با وجود سادگی نسبی به لطف تغییرات تصادفی در هر دور جدید کمپین، تبدیل به تجربه‌ای جذاب شده است. هستۀ گیم‌پلی بیش از هر چیزی یادآور بازی Nidhogg است اما اینجا دفاع و ضربه زدنِ به موقع عامل پیشرفت است، برخلاف اثر ذکر شده که در آن هدف خلع سلاح و رنده کردن دشمن بود. سه گارد بالا، میانه و پایین وجود دارد که برای دفاع و حمله مشترک هستند و بسته به سرعت عملی که گیمر از خود نشان می‌دهد و سطح توانایی دشمن مقابل، معمولاً یکی دو ضربه کارساز است و همین نکته هیجان مبارزات را دو چندان کرده و دقت قابل توجهی از مخاطب طلب می‌کند.

امکان کنترل به وسیله موس و کیبورد وجود دارد اما کنترل گاردهای شمشیرزنی و خصوصاً دفاع کردنِ به موقع در زمان فرار، توسط دسته به مراتب تجربۀ بهتری را رقم می‌زند. هوش مصنوعی و عملکرد دشمنان با توجه به درجۀ سختیِ مشخص شده برای هر مرحله، چالش خاص خودش را دارد و بازی با استفاده از Perkهای یک بار مصرف و زره و سلاح‌هایی که بعد از هر مرحله در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد، کار را برای شما آسانتر می‌کند البته منوط به اینکه از این امکانات به شکل مناسبی استفاده کنید.

سه بخش اصلی برای بازی کردن در Griefhelm وجود دارد که بخش آنلاین فعلاً به دلیل کمبود (در واقع عدم وجود) بازیکن عملاً در دسترس نیست. از دو بخش باقی‌مانده، اولی Campaign است که در قالب آن در مراحلی چند شاخه و به صورت تصادفی با 3 سبک مختلف مبارزه در این مراحل رو به رو می‌شویم. مدل اول Tug of War است که در آن باید مسیر مشخصی را تا پایان طی کرده تا به آخرین سرباز باقی‌ماندۀ دشمن برسیم و با شکست او، مرحله را به پایان برسانیم. بسته به پیشروی کلی، این بخش می‌تواند به صورت 2v2 یا 1v2 یا ترکیب‌های دیگری از رقابت‌های چند نفری باشد. مدل دوم مراحل Skirmish است که در آن باید زودتر از دشمن به 3 بُرد دست پیدا کنید تا مرحله را با سربلندی به پایان برسانید و این مود هم مانند حالت اول، شامل نبردهایی فراتر از نبرد تن به تن می‌شود.

مدل آخر هم Horde نام دارد که در آن باید با امواج پیاپی دشمنان مبارزه کنید تا مرحله به پایان برسد. آخرین مرحله از هر محیط اصلی هم به یک مبارزه با رهبر ارتشی که در آن محیط خاص نقش دشمنان شما را ایفا می‌کردند، ختم می‌شود که حالتی مانند Skirmish دارد اما با این تفاوت که دشمن رو به روی شما، فردی قدرتمندتر است. در بخش کمپین تعداد جان‌های کمی در اختیار گیمر قرار دارد و با از دست دادن تمام آن‌ها، باید همه چیز را از ابتدا آغاز کنید. آخرین بخش اصلی هم Encounter نام دارد که به نوعی حکم بخش تمرینی را دارد که تمام مودهای حالت کمپین در آن به طور دلخواه قابل انتخاب و بازی کردن به صورت تک نفره و چند نفره هستند و البته یک مود Free-for-All هم در این بخش گنجانده شده که نوعی بخش بتل رویال فقیرانۀ کار‌ به حساب می‌آید. حالت چند نفرۀ محلی تا 4 نفر توسط Griefhelm برای هر دو پخش کمپین و encounter پشتیبانی می‌شود که می‌تواند لحظات جذابی را برای به چالش کشیدن روابط شما و دوستانتان را رقم بزند.  

آنجایی که قسمت دوم Nidhogg در بخش بصری، با رنگ‌آمیزیِ احتمالاً متأثر از مصرف داروهای روان‌گردان، راه را به طور کامل اشتباه رفت، سازندۀ Griefhelm با استفاده از یک طراحی زیبای مینیمالیستی یکی از زیباترین عناوین مستقل بازار را خلق کرده و وقتی تنوع محیط‌ها و نورپردازی خاص هر کدام را در کنار انیمیشن‌های نرم مبارزات قرار می‌دهیم، نکتۀ منفی چندانی در اثری با این ابعاد به ذهنمان نمی‌رسد. موسیقی متن قطعات زیادی ندارد اما همین قطعات به شکل خوبی روی مبارزات در محیط‌های مختلف قرار گرفته‌اند و هیجان دلچسبی را به تجربۀ کلی بازی افزوده‌اند. شاید صداگذاری محیطی و خصوصاً صدای شمشیرها را بتوان به عنوان نکتۀ منفی این بخش از کار به حساب آورد که به طور کلی به شکلی رضایت‌بخش انجام نگرفته است.    

Griefhelm در مجموع آن اثری نیست که شوالیه ‌دوستان به عنوان برگ برندۀ خود در برابر Ghost of Tsushima برای سامورایی دوستان رو کنند اما طراحی بصری خاص و موسیقی جذابی که با آن همراه شده در کنار گیم‌پلی ساده‌ای که به مدد امکان بازی چند نفره و چالش‌های متغیری که در طول مسیر در مقابل مخاطب قرار می‌گیرد، ساخته‌ای با امکان تکرارپذیری بالا را ایجاد کرده که امتحان کردن آن خالی از لطف نیست.  

 نسخۀ نقد و بررسی بازی Griefhelm توسط ناشر در اختیار بازی‌مگ قرار گرفته است.