قاعدتاً وقتی قبل از عرضۀ بازی اصلی نقشۀ راه بسته‌های الحاقی آن اعلام می‌شود، انتظار داریم که یک برنامۀ حساب شده را در ماه‌های بعد شاهد باشیم اما Myths of the Eastern Realm روند رو به افتی که از dlc قبلی شروع شد را ادامه می‌دهد. در نگاه اول وقتی سازندگان اعلام کردند که در دومین محتوای قابل دانلود به سراغ افسانه‌های سرزمینی متفاوت (چین) با قهرمانی جدید خواهند رفت، از ریسک‌پذیری آن‌ها تا حد زیادی هیجان‌زده شدیم چرا که آخرین چیزی که نام Ubisoft در 10-15 سال اخیر در اذهان ایجاد می‌کند، ریسک‌پذیری و ایده‌های جدید است. طبق روند معمول «یوبی سافت» محصول نهایی نشان داد که خبری از یک قمار بزرگ نیست و صرفاً یک روکش متفاوت روی تمامی ایده‌های قبلی کشیده شده که فراتر از تعویض سیب با هلو نمی‌رود!
قهرمان جدید با نام Ku دقیقاً همانند Fenyx در جزیره‌ای منتسب به خدایان از خواب برمی‌خیزد و با آدم‌هایی که به شکل مجسمه‌های گِلی مسخ شده هستند رو به رو می‌شود. یک کوه در دور دست توسط پرتو پرقدرت نوری که از آسمان ساطع شده منفجر شده (برخلاف بازی اصلی که در آن رنگ این پرتو قرمز بود، این بار شاهد پرتوی آبی هستیم)، هیولاهای اهریمنی کنترل جزیره را به دست گرفته‌اند و اثری از خدایان محافظ دیده نمی‌شود که ناگهان صدای آوازی از دور دست به گوش «کو» می‌رسد ...
از همین خلاصۀ داستان هم می‌شود پیش‌بینی کرد که قرار است با کپی نسخۀ اصلی در ابعادی کوچکتر و با ظاهری متفاوت رو به رو شویم که به خودی خود چیز بدی نمی‌بود اگر کیفیت جنبه‌های مختلف Myths of the Eastern Realm در حد و اندازه‌های آن نسخه بود اما متأسفانه با خروجی کاملاً سمبل شده‌ای طرف هستیم. یکی از جنبه‌های اصلی بخش روایی در داستان اصلی، شخصیت‌های فرعی آن بودند که با خصوصیت خاص خود و در تعامل با Fenyx، لحظاتی بامزه و به یادماندنی زیادی را به وجود می‌آوردند اما اینجا نه تنها خبری از ترکیب شخصیت‌های رنگارنگ نسخۀ اصلی نیست، بلکه همین شخصیت‌های محدود هم شخصیتپردازی خاصی شامل حالشان نمی‌شود که نهایتاً منجر به شخصیت‌هایی بی حال شده و با توجه به ضعیف بودن قهرمان داستان که این بار بازیکن کنترلی روی طراحی او ندارد، عملاً هیچ کسی در این داستان نیست که سرنوشتش برای مخاطب اهمیت خاصی داشته باشد. داستان کلی هم تقریباً نسخۀ خلاصه شدۀ همان داستان اصلی است که نه فرصت کافی برای معرفی ساختار جدید دارد و نه پیچش و لحظات تازه‌ای به آن روایت اضافه می‌کند.
گیم‌پلی حتی ناامیدکننده‌تر از بخش روایی است و شاهد کوچکترین ایدۀ تازه‌ای در آن نیستیم، کو دقیقاً مثل «فینکس» برای مبارزه از شمشیر، تبر و کمان با همان تعداد از سطوح پیشرفت برخوردار است و از نظر تدافعی هم یک زره اصلی و یک کلاهخود، وظیفۀ محافظت از او را برعهده دارند. تمام توانایی‌ها و قدرت‌هایی که در نسخۀ اصلی وجود داشت هم در اختیار کو قرار دارند با تفاوت‌های ریزی مثل استفاده از کایت‌های چوبی و پارچه‌ای به جای بال‌های ایکاروس برای پرواز کردن و ... . برای آپگرید کردن سلاح‌ها، میزان سلامتی و دیگر موارد از این دست هم باید به معبدی در ارتفاع بالا مراجعه کنید که این بار به جای معماری یونانی و ساخته شده با سنگ، طراحی آسیای شرقی و ساخته شده از چوب دارد.
این بار به جای استفاده از سوراخ‌های جهنمی برای دسترسی به سیاهچاله‌ها، باید از تابلوهایی استفاده کرد که بازیکن را به بخش‌های تصرف شدۀ بهشت می‌برند و در آن‌ها با حل معماها و شکست دادن دشمنانی که با وجود تغییر کامل فضای بازی، کاملاً یادآور همان دشمنان اساطیری نسخۀ اصلی هستند، به ادامه راه و جوایز موجود در آن‌ها دسترسی پیدا می‌کنید. در گوشه و کنار نقشه که از دو منطقۀ اصلی تشکیل شده هم تعدادی معمای جذاب در انتظار شماست که خوشبختانه برخلاف dlc قبلی که حتی جا به جایی در نقشه هم تبدیل به یک پازل نیازمند تفکر شده بود، تعادل خوبی بین گشت و گذار، معما و مبارزه را شاهد هستیم.
در بخش بصی به جز استفاده از فیلتر زرد و تعدادی ساختمان چوبی به جای ساختمان‌های سنگی، کار خاصی انجام نگرفته که این مسئله به خصوص در طراحی دشمنان کاملاً توی ذوق می‌زند ولی با این وجود بخش بصری به مراتب چند درجه از بخش صوتی بالاتر است. صداپیشگی با وجود لهجه‌های سراسر دنیا، از برگ‌های برندۀ نسخۀ اصلی بود و تمام بازیگران به خوبی توانسته بودند به جوک‌های لوس و خنک نویسندگان، رنگی از بامزگی ببخشند ولی در Myths of the Eastern Realm در کنار اینکه با شخصیت‌هایی معمولی طرف هستیم، بازیگران هم کوچکترین تلاشی برای زنده کردن آن‌ها نداشته‌اند و ظاهراً فقط برای دریافت حقوق خود به سریعترین شکل ممکن دیالوگ‌ها را ادا کرده‌اند. موسیقی متن هم تقریباً به همین اندازه بد است و به یادماندنی‌ترین قطعه‌ای که خواهید شنید همان تم اصلی منوی بازی است!
اگر بازی اصلی را دوست داشتید، این dlc به طور کلی محصول ناامیدکننده‌ای نیست و تقریباً خلاصه‌ای از همان اجزا با ظاهری تازه است اما با توجه به انتظاراتی که تبلیغات مبنی بر تغییر کامل فضا در ذهن ایجاد می‌کرد، مدت زمان کوتاه و شخصیتپردازی ضعیف، Myths of the Eastern Realm در مجموع تبدیل به اثری شکست خورده شده است که هر گونه هیجان برای آخرین dlc و دنباله‌های بعدی را به حداقل خود رسانده است.
نسخۀ نقد و بررسی بازی Immortals Fenyx Rising: Myths of the Eastern Realm توسط ناشر در اختیار بازی‌مگ قرار گرفته است.
نظرات