در 4-5 سال اخیر، در کنار گسترش هر چه بیشتر عرصۀ مادسازی برای نسخه‌های اولیۀ سری Doom و Quake، شاهد عناوین کاملاً جدیدی هم هستیم که به طور کامل از فلسفۀ طراحی این دو فرنچایز تأثیرگذار پیروی می‌کنند. ژانری که به طور غیررسمی «بومر شوتر» لقب گرفته، فضایی ایده‌آل برای تیم‌های کوچک و تک نفره بوده تا در کنار ادای دین به آثار مورد علاقۀ سازندگان آن‌ها، با آزادی عمل بیشتری که طراحی بصری ساده‌تر این عناوین در مقایسه با محصولات به روز در اختیار می‌گذارد، بازی‌های جذابی چون Ion Fury، Dusk، Amid Evil و ... را روانۀ بازار کنند.
یکی از جدیدترین بومر شوترها، بازی KUR که نام آن مخفف Kill. Upgrade. Repeat است و به جز یک مورد، همان طور که از نام‌گذاری آن می‌توانید حدس بزنید، خبر چندانی از وجود یک هویت مستقل در آن نیست. ماجراهای بازی از نقطه‌ای آغاز می‌شود که همه چیز در سیارۀ مریخ برای ساکنین جدید آن به خوبی و خوشی در حال سپری شدن است که ناگهان هوش مصنوعی کنترل کنندۀ ربات‌های این سیاره تصمیم به قتل عام انسان‌ها می‌گیرد و برای نیل به این هدف با شیاطین این سیاره همپیمان شده و دشمنان دهشتناکی را سر راه مخاطب قرار می‌دهد. بازیکنان بعد از انعقاد قرارداد همکاری به عنوان مزدور با یک سازمان تجاری نه چندان قابل اعتماد، شروع به کاری می‌کند که ظاهراً در آن بی‌رقیب است: به راه انداختن کشت و کشتار!
در نگاهی گذرا به نظر می‌رسد که سازندگان قصد داشته‌اند تا حرفی در رابطه با رفتارهای ناسالم سازمان‌های تجاری بزرگ و ثروتمند بزنند و تلاش کرده‌اند تا این ایده‌های مثلاً بزرگ خود را با زبانی طنزآمیز مطرح کنند که این هدف شرافتمندانه یکی از بزرگترین شکست‌های KUR به حساب می‌آید. از یک سو به دلیل بمبارانی که در سال‌های اخیر در رسانه‌های مختلف بابت رفتارهای ضدمردمی کمپانی‌هایی چون Facebook، Amazon، Google و دیگر شرکت‌های مشابه و بعضاً به شکلی مضحک از طریق پلتفرم‌های تحت کنترل همین شرکت‌ها مثل اینستاگرام و یوتوب شنیده‌ایم، گوشمان کاملاً از این حرف‌های صد من یه غاز و بی فایده پر است و اگر کسی قصد دارد تا در این مورد سخنوری کند یا باید حرف تازه‌ای داشته باشد یا اینکه حداقل در قالب یک شوتر گذشته‌نگر با دلقک‌بازی آن را مطرح نکند. شاید کلمۀ دلقک‌بازی کمی تند به نظر برسد اما رویکرد سازندگان به طنز، نه بامزه است و نه هوشمندانه که احتمالاً نتیجۀ دورهم‌نشینی سازندگان و نان قرض دادن به یکدیگر است، در حالی که اگر این شوخ طبعی با فردی از بیرون تیم به اشتراک گذاشته می‌شد احتمالاً تیم نویسندگی بازی به فقدان بامزگی خود پی می‌بردند.
حداقل کاری که یک بومر شوتر باید انجام دهد، داشتن ایده‌های تازه در کنار پیاده‌سازی دقیق مکانیک‌های گیم‌پلی مربوط به سه دهه قبل از است که از این بابت KUR یک ایدۀ مختص به خود دارد که لزوماً جدید نیست اما به شکل تازه‌ای مورد استفاده قرار گرفته است. این ایدۀ جدید قابلیت لگد زدن است که امکان توسعۀ آن تا اندازه‌ای وجود دارد که عملاً از هر سلاحی مرگبارتر می‌شود و با یک لگد به ظاهر ساده می‌توانید دشمنان را لت و پار کنید. کارکرد دیگر این چکمه‌های لگدپران، امکان انجام پرش‌های بلند با لگد زدن به زمین و حرکات پارکور با لگد زدن به در و دیوار است.
اگر در بخش افزودن ایده به فرمول قدیمی، با ارفاق نمرۀ قبولی به KUR بدهیم، در طراحی هستۀ گیم‌پلی مشکلات قابل ملاحضه‌ای وجود دارد که چندان قابل چشم‌پوشی نیست. سیستم هدفگیری چندان دقیق به نظر نمی‌رسد و در حالی که دشمنان با سلاح‌هایی کاملاً معمولی از فاصلۀ چند صد متری امکان آسیب زدن به شما را دارند، مسلسل لیزری فوق پیشرفته‌ای که در دست دارید ممکن است از کشتن دشمنان در فاصلۀ چند ده متری هم عاجز باشد. مورد دیگر هوش مصنوعی دشمنان است که حتی از نسخۀ اول Doom هم عملکرد ضعیفتری دارد و این نوع عملکرد همانند سری Serious Sam به قصد ایجاد موقعیت‌های کمدی نبوده و صرفاً از کم‌کاری سازندگان نشأت می‌گیرد. با این وجود طراحی محیطی مراحل از گستردگی خوبی برخوردار است و در کنار مراحلی با محیط‌های بزرگ با استایل زمین‌های نبرد، شاهد مراحلی در محیط‌های صنعتی با طراحی تو در تو و پازل گونه هم هستیم که در کنار قتل و کشتار، سطحی از حل معما برای جا به جایی در این مراحل به گیم‌پلی اضافه می‌شود.
از نظر گرافیکی با توجه به طراحی رِترو انتظار چندانی در بحث جزئیات وجود ندارد اما مسئله اینجاست که برخلاف آثار موفق مشابه، از جلوه‌های بصری و رنگ‌پردازی به گونه‌ای استفاده نشده که به این طراحی‌های قدیمی جذابیت بصری لازم را ببخشند. مشکل دیگر محدود بودن مدل‌های دشمنان است که مثلاً در مواردی برخی باس فایت‌ها با نسخۀ بزرگ سایز همان دشمنان عادی انجام می‌گیرند که حتی رنگ متفاوتی هم ندارند!
در مجموع امیدوارم که بومر شوترها به مسیر عناوین اکشن-ماجراجویی پیکسل نروند و کم دردسرتر بودن طراحی این قبیل آثار، باعث اشباع بازار توسط محصولات ضعیفی چون KUR نشود چرا که صرف استفاده از یک ایدۀ جذاب، باعث نجات عنوانی با رویکرد اشتباه به طنزپردازی و گیم‌پلی کاملاً سرهم‌بندی شده نمی‌شود.
نظرات