نقد و بررسی بازی Marvel vs. Capcom: Infinite - تقابل دو دنیا !
به نظر من امروزه یک بازی مبارزه ای خوب باید به بهترین شکل ممکن ارائه بشه. میتونه هم یک داستان حماسی و ثابت و هم از مادهای مختلف جهت طولانی تر شدن تجربه بازی برخوردار باشه ولی عدم وجود یک سیستم خوب و حساب شده در الگوریتم مبارزه – که مهمترین عنصر در بازی های این سبکه – باعث میشه که تمام ارزش بازی چه مالی چه زمانی کاملا زیر سوال بره. خوشبختانه بازی Marvel vs. Capcom Infinite در این مقوله تونسته مثل یک بازی تراز اول عمل کنه. تغییرات زیادی در بخش مبارزه ای نسبت به نسخه سوم این بازی به وجود اومده. با اینکه شاید عادت بهشون کمی زمانبر باشه ولی میشه گفت که در نهایت اون حس خوبی که باید، به بازیکن منتقل میشه. شاید برای کسانی که اولین بار این بازی رو تجربه میکردن کنترل همزمان 3 مبارز کمی چالش برانگیز بود ولی با عوض شدن و جایگزین شدن سیستم 2 به 2 به جای مدل قدیمی، کپکام تونسته این بازی رو برای استارتر ها به یک بازی قابل هضم ، پر حرارت و سریعتر تبدیل کنه.
بزرگترین تغییر در این نسخه وجود Infinity Stone هاست که در دنیای مارول هر کدام معرف سطحی از این جهان می‌باشند : فضا ، زمان ، ذهن ، واقعیت ، روح و قدرت. در هر بازی فقط یک سنگ میتونه انتخاب و به همراه دو بازیکن به مبارزه گرفته بشه. هرکدوم از مبارزین قابلیت منحصر به فرد خودشون رو دارن که Infinity Surge نامیده میشه و با ترکیب شدن اون با سنگ انتخاب شده، دنیایی مجزا از قابلیت ها ، ضربات و کمبو های مختلف برای اون شخصیت باز میشه ، یک سبک کاملا جدید که نمونه اون در شماره های قبل وجود نداشت.
Infinity Stone ها برای اولین بار در این شماره قرار گرفته
در Marvel vs. Capcom 3 بزرگترین دغدغه بازیکن پیدا کردن بهترین ترکیب برای تیم 3 نفره اش بود تا بتونه با چیدمانی درست از شخصیت ها بیشترین Damage رو به حریف وارد کنه. نتیجه این می‌شد که به خاطر عدم وجود تعادل لازم در قدرت کاراکترها همه اکثرا مجبور به انتخاب شخصیت های یکسان می‌شدن. با وارد شدن Infinity Stones ها به بازی، این امکان رو داریم که ضعف کاراکترها رو به خوبی پوشش بدیم و دقیقا به همین علت، دستمون در انتخاب شخصیت بازتر از قبل شده. به طور مثال طرفداران Hulk میتونن با استفاده از قابلیت سنگ زمان (Time Stone) حرکات و ضربات آهسته اون رو سرعت ببخشن یا Dante با Soul Stone میتونه آسیب وارده از طرف دشمن رو کاهش بده. جدای از امکاناتی که سنگ ها به ما می‌بخشن هر کدام از کاراکترها، توانایی های منحصر بفرد خودشون رو دارن. حتما شما که با سبک مبارزه ای بازی آشنایی دارین میدونین که با کسی مثل هالک که تواناییش در ضربات نزدیک و سهمگینه، نمیشه مثل Hawk Eye که تخصص در مبارزه از راه دور داره، بازی کرد.
Infinity Stone ها قابلیت دومی به نام Infinity Storm دارن که با هر ضربه ای که دریافت می‌کنید شارژ میشه و وقتی تا حد نیاز پر و آماده ی استفاده شد، تمام پتانسیل سنگ رو آزاد و برای مدت زمان کوتاهی برتری نسبی نسبت به حریف برای شما ایجاد میکنه. در دنیای مارول سنگ ها قدرت وسیعی دارن که در بازی هر یک با سبک مبارزه فرد ادغام و یک مبارزه نفس گیر رو به نمایش میزارن. Power قدرت رو چند برابر ، Mind نشانگر Hyper Combo رو پر ، Soul هم تیمی که از دست رفته رو مجدد زنده ، Time فاصله بین ضربات رو کمتر ، Space فضای حرکت حریف رو محدودتر و در نهایت Reality عناصر معینی رو برای مبارزه عرضه میکنه. شاید فکر کنیم که Infinity Storm ها پارامتهای بازی رو به نفع حریف تغییر می‌دن ولی با استفاده از استراتژی مناسب و زمانبندی خوب به بهترین شکل میشه در مقابلشون جنگید.
سنگ Space فضای حرکت حریف رو محدودتر میکنه و به اون اجازه حرکت نمی‌ده
Capcom در این شماره سیستم Tagging رو نسبت به نسخه پیشین راحت تر کرده ولی به اندازه کافی نتونسته عمق و کیفیت کافی به اون ببخشه. با فشار یک دکمه کاراکتر دیگه به داخل زمین وارد میشه و این امکان رو به ما میده که با دو نفر ضربات سهمگین تر و پربارتری رو به دشمن وارد کنیم که دفاع کردن رو برای حریف سخت تر کنه. هم تیمی ها روی زمین به مبارزه ملحق میشن و دیگه مثل قبل این امکام وجود نداره که با ضربات سهمگین هوایی حریف رو غافلگیر کرد. ولی از طرفی شخصیتی که به عنوان دومین نفر وارد زمین شده به سرعت از صفحه خارج نمیشه این به این معنیست که با یک تاکتیک و زمانبندی مناسب میشه همچین گوشمالی بهشون داد تا دوباره فکر مزاحمت به سرشون نزنه!
تفاوت دیگه ای که شاهدش بودم تفاوت سیستم مبارزه در هواست. در نسخه قبل به سادگی میشه حریف رو با یک ضربه به هوا پرت و از بی دفاع بودن اون استفاده و با ترکیب چند حرکت حساب شده اون رو Knock Out کرد. خوب ، دیگه خبری از پیش پا افتادگی این حرکات نیست. این بار شما باید حوصله بیشتری به خرج بدین و دکمه های مختلفی رو با هم ترکیب کنین تا بتونین این کار رو انجام بدین.
سرعت گیم پلی نسبت به ورژن های قبلی کمی پایین تر اومده و عادت کردن بهش برای طرفداران این فرنچایز میتونه کمی زمانبر باشه. انجمن بازی های مبارزه ای از Marvel vs. Capcom 3 به عنوان یک بازی شائولینی و فرای تخیل یاد میکردن ، بهره گرفتن از سبک ویژه مکانیک بازی و خصوصیات هر کاراکتر ، موقعیت هایی خلق میکردن که اکثرا تا حد زیادی ناعادلانه به نظر می‌رسید. خوشبختانه در نسخه کنونی مبارزات بازتر شده و دیگه مثل قبل نمیشه از دانش رایج و همیشگیمون استفاده و مدام از حرکات و ضربات تکراری استفاده کنیم. بیشتر باید به بازی به چشم یک بوم نقاشی نگاه کنیم که با استفاده از شخصیت درست ، انتخاب هم تیمی مناسب و به کارگیری مکانیک و استراتژی خوب ، سعی کنیم که بهترین اثر رو روی اون خلق کنیم.
یکی دیگه از نکات مثبتی که لازم میدونم بهش اشاره کنم قطعا سیستم آموزشی خوب بازی میتونه باشه. Infinite شامل مراحل بسیار جامعیست که به بازیکن ها همه حرکات از ابتدایی تا پیشرفته ، کاربرد سنگ های Infinity ، استفاده مناسب و به موقع اونها رو آموزش میده. مهمتر از همه اینکه هر کاراکتر منحصرا 10 مرحله مجزا رو شامل میشه که برای پشت سر گذاشتن مراحل ابتدایی استفاده از کمبوهای ساده و رفته رفته برای رسیدن به استیج های بالاتر باید از ضربات و حملات پیچیده تری استفاده کنیم. قسمت آموزشی بازی اونقدر خوب و قابل قبول طراحی شده که حتی بازیکنان حرفه ای میتونن نکات خوب و مثبتی رو ازش یاد بگیرن.
در قسمت بازی آنلاین هم هیچ مشکلی اعم از پیدا کردن Match های مناسب با حریف هم سطحتون وجود نداره. این نشون دهنده زیر ساخت مناسب و بدون اشکال بازیه. پیدا کردن مسابقات با بالاترین سرعت ممکن انجام و هنگام بازی اونقدر سرعت مناسبه که تفاوتی با حالت آفلاین حس نمیشه. اگرچه در اتصالات سرعت پایین امکان فریز شدن بازی به مدت 1 یا 2 ثانیه وجود داره که اون هم به نظر من امریست طبیعی. یکی از حرکات زیرکانه Capcom در بخش آنلاین قسمت Beginner’s League می‌باشد که بازیکنان زیر رنک 14 رو مقابل هم قرار میده و بعد انجام مبارزات و صعود بازیکن به دسته بالاتر این قسمت غیرفعال و از دسترس خارج میشه. در پایان هر مسابقه هم در صورت تمایل بدون برگشتن به منوی اصلی بازی بلافاصله وارد یک مسابقه جدید می‌شین تا از اتلاف وققتون برای پیدا کردن مجدد یک بازی مناسب جلوگیری بشه.
حالا می‌رسیم به بخش داستانی. در این قسمت تمام ستارگان دنیای مارول و کپکام حضور و با کمک به همدیگه و سفر به نقاط مختلف کهکشان سعی در جمع آوری تمام سنگ های Infinity دارن تا بتونن جلوی شخصیت منفی بازی یعنی Ultron Sigma رو بگیرن. خط داستانی Marvel vs. Capcom همیشه دچار ضعف های متعددی بوده و هست. مخصوصا الان که با مقایسه با محصولات شرکت رقیب یعنی NetherRealm - خالق اثراتی همچون Mortal Kombat و Injustice – حرف چندانی برای گفتن نداره. البته منصفانه بخوایم قضاوت کنیم باید بگیم که همین روایت ساده داستان و ادغام اون با حال و هوای طنز گونه باعث درخشش هرچه بیشتر شخصیت های بازی شده. مرد عنکبوتی یک آدم ساده لوح ، Tony Stark هم که مثل همیشه فکر میکنه بیشتر از بقیه میدونه ، Dante یک بذله گوی جذاب و کاپیتان آمریکا هم نقش فرمانده و انگیزه بخش تیم رو به عهده داره.
Dante هم که نقش یک آدم بذله گو و جذاب رو به عهده داره
متاسفانه نقطه ضعف قوی بازی مربوط به بخش گرافیک که عدم وجود گرمی و سرزندگی در ارائه اون به وفور دیده میشه. در حالیکه کاراکترهایی همچون کاپیتان مارول ، Thanos ، Jedah و Gamora بسیار خوب و با جزئیات کافی ساخته ولی Dante ، Frank West ، Ryu و اسپنسر زیاد چشم نواز به نظر نمیان. صورت شخصیت ها هم بسیار زمخت و بی احساس طراحی شدن. باعث افسوسه که ماورل نهایت خلاقیت رو در طراحی مراحل و استیج های مختلف به خرج داده ولی در طراحی شخصیت ها خبری از اون هوش و ذکاوت نیست. آزگارد با شهر Abel که مربوط به Mega Man میشه به زیبایی ادغام و XGard رو تشکیل داده و همین منوال برای ترکیب کردن دنیای کپکام و ماورل طی شده تا مراحل بسیار زیبا و چشمگیری رو برای ما به معرض نمایش بزاره.
با این همه مکانیک های پشت پرده باعث شده تا Marvel vs. Capcom: Infinite به یک بازی نفس گیر مبارزه ای تبدیل بشه و همه اینها نشون دهنده این اند که تیم کپکام به خوبی تونسته به درک کافی در شناخت الگوریتم بازی برسه و اشتباهات خودش رو در پروژه Street Fighter تکرار نکنه. به عنوان کسی که بازی های مبارزه ای انجام میده و از تماشای اونها هم لذت می‌بره بهتون پیشنهاد می‌کنم که حتما این بازی رو تجربه کنین چون مطمئنا لحظات خوبی رو میتونین با دوستان و حتی به تنهایی با اون تجربه کنین.
نظرات