نقد و بررسی بازی EA Sports UFC 3

بررسی بازی UFC 3

غیبت شماره‌ای جدید از سری Fight Night باعث شد تا به محض انتشار اولین نسخه از بازی Ea Sports UFC در سال 2014 جذب این عنوان بشم. به تجربه‌‍‌ای مشابه با فایت نایت احتیاج داشتم و این بهترین فرصت بود تا در غیاب سری محبوبم، جایگزینی برای اون پیدا کنم. برای همین به سراغ UFC رفتم اما اولین بازخوردم از EA Sports UFC اصلا با چیزی که انتظارش رو می‌کشیدم همخوانی نداشت!

اولین نسخه از سری UFC یک بازی تماما حرفه‌ای برای طرفداران این ورزش و سبک مبارزات آزاد بود که با کنترل نه چندان دوستانه، بیشتر از اینکه من رو جذب کنه، باعث شد تا بعد از یک ساعت کلنجار رفتن با کنترلر و مستاصل شدن از این بابت که هرگز نمی‌تونم ضربه‌ی قابل قبولی به حریف مقابلم وارد کنم، پرونده‌ی این بازی رو به بایگانی بازی‌هایی که دیگه به سراغشون نخواهم رفت منتقل کنم.

اولین تجربه‌ای که با UFC داشتم، بدترین تجربه‌ی من از یک بازی سبک مبارزه بود که هیچ علاقه‌ای به تکرار اون نداشتم و همین موضوع باعث شد تا بعد از عرضه‌ی دومین شماره از سری EA Sports UFC اصلا بسراغ این بازی نرم! اما مثل اینکه EA Sports متوجه نامتعارف بودن اولین شماره برای من و امثال من شده بود و در شماره‌ی دوم، بازی برای کاربرهای تازه‌کار و البته علاقه‌مند تا حد قابل قبولی ساده‌تر شده بود.

تجربه‌ی دومین شماره ی UFC برای من تنها به خواندن نقدها و نظرات کاربران برای این بازی و البته افسوس از اینکه فرصت امتحانش رو از دست داده بودم خلاصه شد تا اینکه سومین شماره (Ea Sports UFC 3) روانه‌ی بازار شد. این بهترین فرصت بود تا خاطره‌ی نه چندان خوب اولین شماره و حسرت از دست دادن دومین نسخه رو جبران کنم. اما اینکه آیا UFC 3 همون گیمی بود که انتظارش رو می‌کشیدم، موضوعی هست که در ادامه‌ی این نقد و بررسی به اون خواهم پرداخت. پس با بازی‌مگ و نقد و بررسی بازی UFC 3 همراه باشید.

بررسی بازی EA Sports UFC 3

EA Sports UFC 3 یک بازی کاملا حرفه‌ای برای طرفداران این ورزش و دوستداران مبارزات آزاد و هنرهای رزمی بحساب میاد. گیمی که برای علاقه‌مندان به 2 شماره‌ی ابتدایی، یک دنباله‌ی شایسته و برای علاقه‌مندان به مسابقات UFC یک تجربه‌ بسیار خوب خواهد بود. به محض ورود به UFC 3 متوجه جو سنگین و سبک خاص بازی خواهید شد. در UFC شما بازی نمی‌کنید. اینکه در مقابل حریفی قرار بگیرید که تمرینات بسیار سختی رو پشت سر گذاشته تا در یک مبارزه‌ی رو در رو به شما آسیب بزنه، اسم این نمایش پر از خشونت دیگه بازی کردن نیست. در UFC شما مبارزه می‌کنید. روح UFC نه بر پایه‌ی بازی که بر اساس جنگاوری بنا شده. چیزی که بخوبی سنگ بنای UFC 3 رو تشکیل داده. به محض ورود به UFC 3 کنترل مک گرگور، قهرمان سرشناس مبارزات آزاد و UFC و البته یکی از تهیه کنندگان بازی رو بدست می‌گیرید. آموزش‌های بازی تنها به توضیح ساده‌ترین ضرباتِ تعریف شده برای هر دکمه بر روی دسته خلاصه می‌شه و هیچ توضیح بیشتری در رابطه با فنون UFC، روش اقدام برای زیرگیری، فرار از این نوع حملات و هر چیزی که ممکنه در روند مبارزه به شما کمک کنه، داده نمی‌شه.

بازی، با فرض بر اینکه آشنایی کامل با سری UFC دارید، اولین مسابقه رو برای شما تدارک دیده که همین موضوع باعث می‌شه اولین تجربه‌ی UFC 3 برای کاربران تازه‌کار تبدیل به کابوس بشه. اولین مبارزه، نقش غربال رو بازی می‌کنه. اگر از اولین مسابقه عبور کنید، فرصت ورود به دنیای UFC 3 رو بدست خواهید آورد و اگر در همین گام اول متوقف بشید، متوجه می‌شید که قاعدتا این بازی برای شما ساخته نشده.

اولین مبارزه‌ی بازی بیشتر یک آزمون ورودیه. در همین ابتدا با نوار طاقت (Stamina) آشنا می‌شید و به این نکته‌ی مهم پی می‌برید که اگر بدون فکر حمله کنید و به سمت حریف مشت و لگد پرتاب کنید، به سرعت خسته خواهید شد و در این صورت با چند ضربه‌ی حساب شده، از طرف حریف، ممکنه در عین شایستگی به زمین بیفتید و مبارزه رو واگذار کنید! با روش دفاع در UFC 3 آشنا می‌شید و به اجبار یاد می‌گیرید که برای هر نوع از ضربه باید نوع خاصی از دفاع رو بکار بگیرید. با آستانه‌ی تحمل بخش‌های مختلف بدن آشنا می‌شید و می‌فهمید که برای پیروزی در یک مبارزه، باید استراتژی مشخصی داشته باشید. باید از ضعف حریفتون در دفاع استفاده کنید. روی بخش خاصی تمرکز کنید و از موقعیت‌ها و ضعف‌های حریفتون استفاده کنید. باید به مبارزی که برای صدمه زدن به شما وارد رینگ شده، صدمه بزنید و چشم از نوار طاقت برندارید و دعا کنید که حریفتون با آخرین ضرباتی که به سمتش حواله می‌کنید به زمین بیفته!

چیزی که در اولین مبارزه‌ی بازی جلب توجه می‌کنه، علاوه بر گیم‌پلی که تفاوت زیادی با نسخه‌های پیشین نکرده و گرافیک که نسبت به شماره‌های قبلی بهبود داشته، روحی هست که هر مبارز در UFC از اون برخورداره. خشمی که در چهره‌ی هر کدام از فایترها دیده می‌شه، خشمی واقعی و نه فانتزی، خشمی از جنس اراده و ترسه! میل به خشونت در صورت هرکدام از این مبارزین به وضوح دیده می‌شه تا این مبارزان مجازی با بهره گیری از بهبودهای گرافیکی که در سومین شماره خودنمایی می‌کنه، به شدت واقعی بنظر برسن. افکت‌های صوتی که برای ضربات مختلف با نهایت دقت و وسواس طراحی شدن، به افکت‌های تصویری کمک می‌کنن تا مبارزات تا آخرین حد ممکن باورپذیر باشن. بقدری باور پذیر که به جرات ادعا می‌کنم اگر راه رفتن کند و نسبتا عروسکی مبارزها در رینگ نبود و تعداد فریمی که برای گام برداشتن مبارزین به سمت هم در نظر گرفته شده، بیشتر تعریف می‌شد، تشخیص دادن UFC 3 برای یک چشم ناآشنا از مبارزات واقعی کاری بسیار سخت بود! صدای تماشاگران، گزارش بسیار خوب گزارشگرها که هر حمله، دفاع و ضربه‌ای رو تحلیل می‌کنن و نسبت به اتفاقات درون رینگ کاملا هوشیار هستن، طراحی بسیار خوب رینگ‌های مبارزه و گرافیک نسل هشتمی بازی ویژگی‌های ارزشمندی هستن که EA Sports UFC 3 از اون‌ها بهره می‌بره اما اینکه این مجموعه‌ی جذاب چقدر کاربرپسند طراحی شده بحثی کاملا متفاوته.

یکی از بخش‌های دوست داشتنی عناوین ژانر مبارزه، بخش مربوط به Career یا تک نفره است. اینکه در قالب مبارزی تازه‌کار پا به عرصه‌ی رقابت بگذارید و کم‌کم پله‌های ترقی رو طی کنید، تمرین کنید، در مبارزات شرکت کنید و در نهایت به قهرمان جهان تبدیل بشید، بخش جذاب تمام بازی‌های این ژانر و البته بازی UFC 3 است.

در UFC 3 بخش Career میزبان ماجراجویی شماست. با طراحی ظاهر مبارزتون در بازی که می‌تونید حتی از چهره‌ی خودتون برای اون استفاده کنید و انتخاب گروه وزنی که قصد رقابت در اون رو دارید، انتخاب استایل بدنی و ریزه‌کاری‌های چهره و انتخاب انواع مختلف خالکوبی و تایید شخصیتی که خلق کردین، ماجراجویی شما آغاز می‌شه.

طراحی سخت و بی نتیجه‌ی کاراکتر بخش Career با ابزار بازی

اولین نکته‌ی منفی در رابطه با بخش Career، مربوط به محدودیت‌هایی می‌شه که برای خلق چهره‌ی مبارز با اون‌ها درگیر خواهید شد. با اینکه بازی قالب های از پیش تعریف شده‌ای برای چهره و استایل بدنی مبارز در اختیار شما قرار می‌ده، اما نبود ابزار لازم برای شخصی سازی تصویر کاراکتر، باعث می‌شه تا بعد از کمی سر و کله زدن با چهره‌، به این نتیجه برسید که بهتره وقتتون رو صرف ویرایش صورت و چهره نکنید و به انتخاب سبک مو و ریش و سبیل و خالکوبی برای شخصی سازی مبارزتون رضایت بدید.

ابزار شخصی سازی در این بخش برخلاف تنوعی که داره، کارایی لازم رو نداشته و تنها پس از آپلود تصویر مورد نظرتون بر روی سرورهای Ea  و دانلود اون در قالب صورت مبارز، برای ویرایش چهره، کمی به کارتون خواهد آمد. این ابزار تنها جنبه‌ی ویرایشی داشته و اصلا برای خلق چهره‌ای جدید مناسب نیست.

در بخش Career نقشه‌ی راه مشخصی برای شما در نظر گرفته شده. باید تمرین کنید، در مسابقات شرکت کنید، باید طرفدار جذب کنید، با رجزخوانی، توجهات رو به سمت خودتون و مبارزه‌ای که پیش رو دارید بالا ببرید، برای یادگرفتن فنون جدید و یا ارتقای فنونی که بلد هستید، در باشگاه‌های مختلف که برای هر جلسه تمرین مبلغ قابل توجهی از شما دریافت می‌کنن و برای آموزش مهارت‌های مختلف، سطح های مختلفی در اون‌ها وجود داره تمرین کنید و .... علاوه بر این تمام کارهایی که در UFC 3 انجام میدید، هر مبارزه‌ای که پیروز می‌شید یا هر مقدار طرفداری که بدست میارید، هر قرار دادی که میبندید و بطور کلی هر کاری که می‌کنید در قالب سیستمی تحت عنوان G.O.A.T ثبت می‌شه تا آمار دقیقی از تمام فعالیت‌های شما در بازی گردآوری بشه.

در انتخاب مبارزه‌ی بعدی باید به موارد زیادی توجه کنید، اینکه افکار عمومی چقدر به این مبارزه توجه نشان می‌دهند و اینکه حریف چه توانایی هایی دارد نکات مهمی هستند

بخش Career همونطور که انتظارش رو داشتم پر از محتوای مختلف و فعالیت های متفاوت بود که می‌شد ساعت‌ها از وقت رو به اون‌ها اختصاص داد اما بزرگترین مشکل این بخش از UFC 3 به قسمت تمرینی یا Practice بازی بر می‌گرده. در بازی‌هایی از این دست، بخش Career علاوه بر سرگرمی و عرضه‌ی محتوایی برای بخش تک نفره، بازی‌باز رو بطور نامحسوس با اصول مبارزه آشنا می‌کنه و کم کم در قالب جلسات تمرینی که در کالبد این بخش تعریف شدن، فنون مختلف رو به گیمر آموزش می‌ده و حتی از گیمر می‌خواد تا این فنون رو برای یک مبارزه‌ی خاص استفاده کنه. اما در UFC 3 هیچ توجهی به گیمرهایی که آشنایی با سیستم مبارزات UFC ندارن نشده. در UFC 3 ممکنه در چندین مسابقه شرکت کنید و حریفانتون رو با ضربه‌ی فنی از پیش رو بردارید اما اصلا با زیرگیری و فنون کشتی و زمین زدن حریف آشنایی نداشته باشید و در طول این مسابقات اصلا از تکنیک های یورش برای زمین زدن حریف استفاده نکنید. این سبک از فنون، عامل جذابیت UFC هستن که عدم بکاربردنشون و ضعف یادگیری استفاده از اون‌ها باعث می‌شه تا گیمر، از UFC 3 بعنوان یک محتوای مربوط به مبارزات آزاد، به اندازه‌ای که انتظارش رو داره لذت نبره. در UFC 3 می‌تونید با تمرکز بر روی ضربات مشت، حریف رو بدون اینکه از ضربه‌ی پا و یا فنون کشتی استفاده بشه ناک‌اوت کنید! درسته که ممکنه این حالت در بدبینانه‌ترین شکل بعنوان ضعف در نظر گرفته بشه ولی وقتی صحبت از آموزش و یادگیری می‌شه و قراره که شما گیمی از جنس مبارزات UFC رو تجربه کنید، فقدان بخش آموزشی مناسب خیلی پررنگ خودش رو نشون می‌ده و مشخصه که بازی در این بخش با ضعف در طراحی دست و پنجه نرم می‌کنه.

نقش پررنگ فضای مجازی و طرفداران در بازی EA Sports UFC 3

وقتی به گیمر آموزش داده نشده که از هر فنی در چه زمانی باید استفاده کنه و البته برای مقابله با همون فن باید چه کاری انجام بده، مبارزات حالتی تکراری پیدا می‌کنن که در نهایت در درجه‌های سختی بالاتر و در صورت مبارزه با حریفی قدر، باعث می‌شه تا گیمر از ادامه‌ی بخش Career انصراف بده و این یعنی یک شکست برای گیمی که حتی نیمی از پتانسل‌های نهفتش به مخاطب ارائه نشده. مشکلی که با اضافه شدن تصویری ویژوال از یک دکمه یا نمایش ترکیب دکمه‌هایی که برای پیاده سازی فنون مورد نیازه به مخاطب، می‌تونست بطور کامل حل بشه، با سخت‌گیری سازندگان UFC 3 به یک عامل منفی بزرگ تبدیل شده که می‌تونه تا حد انصراف از ادامه‌ی بازی برای گیمر مایوس کننده باشه. البته نباید از حق گذشت که مبارزات بازی فوق العاده هیجان انگیز هستن. اینکه زمان‌بندی کنید و در زمان درست، ضربه‌ی قدرتمندی رو به حریف وارد کنید، اینکه با جاخالی دادن از زیر مشت حریف، فضای مناسبی برای وارد کردن ضربه‌ی هوک ایجاد کنید و با یک کومبوی هوک راست و چپ و آپرکات و در نهایت ضربه با پا، حریف رو به زمین بزنید، لذتی به همراه داره که در کمتر گیم مشابهی اون رو تجربه کردید. البته عکس این حالت هم وجود داره. وقتی به نفرات برتر وزنی که در اون مبارزه می‌کنید می‌رسید، هوش مصنوعی مبارزین به طور محسوسی بالا می‌ره و علاوه بر اینکه قدرت‌های حریفتون از شما در اغلب موارد بیشتر هست، تنوع فنونی که در مبارزه استفاده می‌کنن هم بسیار زیاده و عملا بازی شما رو در موقعیتی قرار می‌ده که برای پیروزی در رقابت باید روی ساده‌ترین درجه‌ی سختی تمرکز کنید و برای پیروز شدن از تمام استعدادتون کمک بگیرید. در درجه‌های سختی بالاتر، بطور مشخص در صورتی پیروز خواهید شد که بازی این اجازه رو به شما بده!

در کنار بخش Career قسمت مربوط به Ultimate Team قرار گرفته. بخشی که می‌تونست گسترده‌تر و احتمالا جذابتر باشه. در این قسمت می‌تونید با 3 مبارز در 3 وزن مختلف و یک مبارز خانم وارد رقابت‌های جهانی UFC بشید. مبارزینتون رو ارتقا بدید، مبارز جدید جذب کنید، آیتم‌های جدید بدست بیارید، در تورنومنت‌ها شرکت کنید، مبارزینی که به اون‌ها احتیاج ندارید رو به سایرین بفروشید، می‌تونید بروی حدس نتیجه‌ی مبارزات دنیای حقیقی UFC سرمایه گذاری کنید و بطور کامل عضوی از دنیای UFC بشید. البته خریدهای درون‌برنامه‌ای در این بخش، نقش بسیار پر رنگی رو ایفا می‌کنن که بعد از مدتی باعث می‌شن به این نتیجه برسید که بدون پرداخت پول واقعی نمی‌تونید به اندازه‌ای که حقتون هست پیشرفت کنید!