دارک سولز 3 شروع خیلی طوفانی ای ندارد و با شیب خیلی ملایمی بازیکن را جلو می برد. برای قضاوت هنوز خیلی زود است اما در ده ساعت اول بازی و بعد از جنگیدن با 7-8 باس هنوز چالش جدی ای در بازی ندیده ام. دارک سولز 3 در شروع دو نکته ی بسیار مهم را به رخ می کشد. اولی فریم ریت بسیار بد بازی است که باید خیلی بازی کنید تا چشم تان به آن عادت کند. شاید هم نکند.
گیم پلی بازی Dark Souls 3
دومی این که خیلی تلاش می کند تا بازیکن های قدیمی را یاد دارک سولز1 بیاندازد. خیلی زیاد. خیلی خیلی زیاد! اینقدر زیاد که تا به این جا احساس می کنم دارم مراحل دارک سولز1 (و یکی دو بار هم دیمونز سولز حتا!) را با شکل و شمایل دیگری بازی می کنم. همان اول کار کلی کاراکتر NPC تکراری می بینید که با همان مدل ها دقیقا حاضر هستند. کلی دشمن تکراری هم هست. و کلی موقعیت تکراری. دهان کاراکترها هم هنوز موقع حرف زدن تکان نمی خورد!
روزهای اول بازی سرورها کاملا درست کار می کردند. این همه علامت کمک رسانی واقعا باارزش است!
برایم معلوم نشده که این اصرار زیاد به ارجاع به دارک سولز1 عمدی است و سازنده های بازی قصد و غرض خاصی را دنبال می کنند یا نه؟ یا صرفا دارند تمام تلاش شان را می کنند که طرفداران قدیمی که با تک تک دشمن ها و گوشه و کنارهای دارک سولز1 خاطره داشته اند را دنبال خود بکشانند؟ اگر بخواهم با دو بازی اخیر فرام سافت ویر یعنی دارک سولز2 و بلادبورن مقایسه کنم احتمالا جوابش گزینه ی اول است. یعنی سازنده ها با قصد و غرض قبلی این کار را می کنند تا بعد رو دست بزرگی به مخاطب بزنند. طرفداران را ارجاع می دهم به DLC بازی بلادبورن که در شروع به شدت تکراری بود و تقریبا داد همه را درآورده بود و ناگهان با گذشتن از نیمه چنان تغییر دراماتیکی کرد که متوجه شدیم اتفاقا تکراری بودن مرحله ی اول را سازنده ها کاملا با نیت قبلی انجام داده بودند.
از همین حالا معلوم شده که کجاها قرار است invaderها از گیمرهای بدبخت و بی دفاع پذیرایی کنند
مکانیک های بازی کاملا دارک سولز1 است منتها با HUD دیمونز سولز! دوباره خط جادو برگشته که البته اینبار به غیر از جادو در انجام حرکات رزمی با سلاح ها هم کاربرد دارد. از آنجایی که معمولا با کلاس جادوگر بازی می کنم هنوز فرصت نکرده ام شمشیرها و سلاح های سنگین را به دست بگیرم و امتحانشان کنم اما مطمئنم که همگی شان به اندازه ی شمشیرهای سبک خوب هستند. مکانیک تیر و کمان و نشانه گیری هم دوباره نسبت به دارک سولز2 تغییر کرده و مشابه Dark Souls I شده.
دست و پنجه نرم کردن با یکی از Boss های Dark Souls 3 با کمک دوستان
مرکز تجمع NPCها در بازی Firelink Shrine است که در دارک سولز1 هم آنجا پلاس بودیم. اما قیافه ش دقیقا شبیه Nexus بازی دیمونز سولز طراحی شده. با همان راه پله ها و پیچ و خم ها. ریتم بازی در گیم پلی اما مشابه دارک سولز1 است. از یک قلعه پر از مرده های متحرک شروع می کنید، یه اژدها راهتان را سد می کند. بعد وارد یک دهکده می شوید و به فاضلاب های پر از موش می روید.
مثل همیشه طراحی هنری لوکیشن های بازی بی نظیر است
احساس می کنم بازی خیلی خیلی بزرگ است. شاید اندازه ی Dark Souls II باشد. یعنی امیدوارم که باشد. و به شدت منتظرم که سازنده های بازی بالاخره رو دست بزنند و برای این همه شباهت دلیل جدی بیاورند. بهترین مرحله ای که تا به حال دیده ام بدون شک Cathedral of the Deep بوده که واقعا در طراحی مرحله شاهکار است و نمونه ی آن را نه تنها در سری سولز بلکه در هیچ بازی دیگری ندیده بودم. آخرین مرحله هم که بازی کردم Carthus Catacombs بوده که کم کم نشانه های از سختی دارک سولز در آن دیده می شد و و صد در صد هم کپی مرحله Catacombs از دارک سولز1 بود.
اولین Boss بازی
سرورهای بازی برای شروع بسیار خوب کار می کنند و تا به حال هیچ مشکلی در آنلاین بازی کردن ندیدم. به راحتی آدم ها را Summon می کنم تا کمکم کنند و همین که علامت کمک کردن را زمین می گذاشتم بلافاصله یه نفر من را Summon می کند و بدون هیچ لگی کو آپ بازی می کنیم. چند تجربه ی Invade شدن هم داشتم که یکی دوبارش را جان سالم به درد بردم. در کل به عنوان یک بازی آنلاین سرورهای روزهای اول و دوم کاملا پایدار و خوب بودند.
تا به این جا بازی نقص و عیبی نداشته فقط مشکل اش این بوده که تلاش زیادی برای ارجاع به دارک سولز1 می کند. در واقع بازی یک نوع دارک سولز یکِ دو است تا دارک سولز سه!
نظرات (9)