بررسی بازی Creaks

شرکت بازی‌سازی Amanita Design در دو دهۀ اخیر با آثاری نسبتاً متنوع در ژانر ماجرایی، خودش را به عنوان یکی از منحصر به فردترین بازی‌سازهای بازار عناوین مستقل مطرح کرده است. اعضای این تیم بازیسازی که در ابتدا با ساخت عناوین کوتاهِ مبتنی بر مرورگرها و فلش اعلام وجود کردند، با گذشت زمان و بهتر کردن طراحی بصری و گسترش بخش‌های گیم‌پلیِ ساخته‌هایشان تبدیل به گروهی شده‌اند که برای تجربه کردنِ عناوین جدیدشان لحظه‌شماری می‌کنیم. سال گذشت با عرضۀ بازی کوتاه Pilgrims سر و صدای چندانی به راه نینداختند اما طراحی زیبا به همراه لحظات بامزۀ آن عنوان کمک کرد تا شاهد یکی از بهترین عناوین مستقل سال گذشته باشیم. با بررسی بازی Creaks، ساختۀ جدید این استودیو، که از نظر فضاسازی در نقطۀ مقابل ساختۀ قبلی قرار می‌گیرد، همراه باشید.

داستان بازی با پسری در حال درس خواندن شروع می‌شود که احتمالاً از تعویق چندین و چند بارۀ کنکور کلافه شده است. در این میان لامپ اتاق او شروع به اتصالی می‌کند و چند تلاش برای مرتفع کردن این مشکل به خلاصی از دست این لامپ دردسرساز، باعث پیدا شدن حفره‌ای در دیوار اتاق می‌شود که با کمی بررسی منجر به یافتن امارتی بزرگ زیر خانۀ قهرمان داستان می‌شود. کنجکاوی، سکانِ هدایت این شخص را به دست می‌گیرد و وارد شدن به این امارت، او را وارد دنیایی از هیولاها و پرندگان سخنگو می‌کند.

با وجود روایت داستان بدون استفاده از دیالوگ یا میان‌پرده‌های سینمایی، با داستان نسبتاً پر از نکته‌ای طرف هستیم که در مدت کوتاه آن، آرام آرام جنبه‌های مختلف خودش را به مخاطب نشان می‌دهد. در کنار روایت اصلی که به طور مستقیم در حال تجربۀ آن هستیم، تعدادی تابلوی نقاشی تعاملی هم در گوشه و کنار این امارت جا داده شده که پس‌زمینۀ داستان را بیش از پیش روشن می‌کنند. چهار شخصیت فرعی هم در طول داستان سر راه مخاطب قرار می‌گیرند که اولین نفر در برخوردهای ابتدایی تا حدودی یادآور اسکروجِ داستان «سرود کریسمس» است اما بعد از رو به رو شدن با همراهان او و موقعیت‌های بامزه‌ای که خلق می‌کنند، شخصیت‌های محبوب سری لاکپشت‌های نینجا را در ذهن تداعی می‌کنند. به طور کلی با داستان ساده‌ای طرف هستیم که به شکل جذابی روایت می‌شود و با وجود فضای تاریک محیط‌های آن، خوشبختانه خودش را بیخودی جدی نمی‌گیرد.

از منظر گیم‌پلی با یک اثر معمایی دو بعدی طرف هستیم، که در ابتدا معماهای بسیار ساده‌ای را پیش روی مخاطب می‌گذارد و احساس راحتی خیال غیرواقعی در او ایجاد می‌کند اما با گذشت مدتی نه چندان طولانی، معماها سخت‌تر و سخت‌تر می‌شوند تا بازیکن به نقطه‌ای می‌رسد که خودش را مشغول حل کردن پازلی چند تکه می‌بیند که تک تک قطعات آن در حال حرکت هستند و تضاد حرکتی برخی از آن‌ها با یکدیگر ممکن است او را به جنون بکشاند! توصیه می‌کنم که در این مواقع برای مدتی از بازی فاصله گرفته و با ذهنی آزاد مجدداً به آن بازگردید.  

تعدادی دشمن در محیط‌های مختلف بازی گنجانده شده‌اند اما ساده‌ترین رو به رو شدن با آن‌ها، مرگ را به همرا دارد و تنها راه رو به رو شدن با این دشمنان، استفاده از ان‌ها برای حل معماهاست. در کنار معماهای اصلی که حل آن‌ها تنها راه پیشرفت است، تابلوهای تعاملی که در بخش داستان به آن‌ها اشاره کردم هم به دلیل مخفی بودن برخی یا گنجانده شدن یک معمای پلتفرمر در دل برخی دیگر، باعث جلوگیری از یکنواختی گیم‌پلی شده و سادگی و طنزآمیز بودن این معماهای کوچک کمک کرده تا با فاصله گرفتن از معماهای سخت اصلی برای لحظاتی کوتاه، آرامش به ذهن مخاطب بازگردد.     

Creaks از نظر بصری در میان ساخته‌های مختلف «آمانیتا»، بیشترین شباهت را به دو عنوان Machinarium و Pilgrims دارد اما با تفاوت‌هایی واضح در نوع رنگ‌آمیزی و جنس محیط‌ها. در Pilgrims با محیط‌های طبیعی و در فضاهایی روشن رو به رو بودیم و در Machinarium هم با فضاهایی فلزی و صنعتی که از فیلتر داستان‌های شاه و پریانی اروپای شرقی عبور کرده بودند. امارتی که ماجراهای Creaks در آن روی می‌دهد تلفیقی از چوب و سنگ است و تمام وسایل این امارت هم از جنس چوب، پارچه و کاغذ هستند و تیم سازنده بهترین شکل این محیط و اشیا را به تصویر کشیده‌اند.

رخ دادن حوادث در زیر زمین باعث شده تا با محیط‌های تاریک و رعب‌آوری طرف باشیم اما نور در کنار اینکه یکی از ابزارهای اصلی‌ گیم‌پلی است، در بخش بصری هم یکی از نقاط قوت کار به حساب می‌آید و چراغ‌ها در کنار اینکه نقاط مشخص محدودۀ خود را روشن می‌کنند، در هنگام روشن بودن به شکل مشخصی بر فضای کلی هر محیط هم اثر معناداری می‌گذارند. طراحی دشمنان و شخصیت‌های فرعی هم به خوبی صورت گرفته و انیمیشن‌های دقیقی از تمامی شخصیت‌ها شاهد هستیم.

موسیقی خاص بازی به همراه صداگذاری محیطی در القای حس دلهره بسیار موفق عمل کرده و صداگذاری شخصیت‌ها که به زبان اجق وجق حرف می‌زنند هم بامزگی خاصی به لحظات داستانی بخشیده است. از دیگر نکات مهم بخش موسیقی، راهنمایی بازیکن به مسیر درست حل معماها از طریق تغییر در ریتم و قطعات پخش شده است که در لحظاتی که سختی برخی معماها باعث کلافگی مخاطب می‌شود، کمک بزرگی به حساب می‌آید.

کلام آخر اینکه برای افرادی که به دنبال یک اثر معماییِ نسبتاً چالش برانگیز با طراحی هنری کم نظیر هستند، Creaks بدون شک یکی از بهترین انتخاب‌های موجود است و تیم آمانیتا باز هم یک اثر فوق‌العاده را به بازار عرضه کرده است. 

نسخۀ نقد و بررسی بازی Creaks توسط ناشر در اختیار بازی‌مگ قرار گرفته است.