به عنوان کسی که در دستۀ افراد «ماشین‌باز» قرار نمی‌گیرد، اولین بار با مفهوم مسابقات دریفت در قالب بازی‌های ویدئویی (Need for Speed Underground) آشنا شدم. برای کسی که تا آن زمان ژانر مسابقه‌ای برایش چیزی محدود به گاز دادن و گاهی عبور از پیچ‌های نامعقول بود، رو به رو شدن با مسیرهای کوتاهی که پر بودند از پیچ‌هایی با زاویۀ 90 درجه و حتی تندتر، نمایانگر دنیای تازه‌ای در رانندگی بود که نوع خاصی از تبحر را می‌طلبید. بعدتر و به واسطۀ قسمت سوم سری فیلم‌های Fast and Furious متوجه شدم که این نوع از مسابقات در کشور ژاپن طرفداران پر و پا قرصی دارد و حالا بعد از گذشت 15 از آن روزها، قرار است عنوانی که متمرکز بر این نوع مسابقات رانندگی که در پیست مشهوری در ژاپن روی می‌دهد را مورد بررسی قرار دهم!
کلیت DRIFT21 را می‌توان به سه مورد خلاصه کرد: پیست Ebisu ژاپن، مسابقات دریفت و دستکاری بی‌پایان خودروها. غم‌انگیزترین بخش بازی برای علاقه‌مندان به مسابقات دریفت همین محیط اصلی مسابقات است چرا که در ابتدای سال جاری به واسطۀ یکی از زلزله‌های بی‌پایان ژاپن، پیست ایبیسو دچار آسیب‌های جدی شده و فعلاً فقط از طریق همین دریفت21 می‌توان شاهد برگزاری مسابقات در این مجموعه بود و البته یکی از موفقیت‌های اصلی سازندگان در بازسازی هندسی دقیق مسیرهای ایبیسو بوده که اگر تعدادی از مسابقات واقعیِ برگزار شده در این پیست را دنبال کرده باشید، رضایت شما را برآورده خواهد کرد.
مهمترین نکته در هر بازی ویدئویی در ژانر مسابقه‌ای، کیفیت رانندگی است که بسته به اهداف سازندگان فاکتورهای متفاوتی از جنبه‌های واقعگرایی، فیزیک و ... را باید مورد بررسی قرار داد. استودیوی ECC Games برای ساختۀ خود به جای شبیه‌سازی به سراغ نوعی طراحی آرکیدی رفته‌اند که به خودی خود اصلاً چیز بدی نیست اما مسئله اینجاست که به حدی غرق در طراحی آرکیدی شده‌اند که به کل ریزه‌کاری‌های فیزیک را بی‌خیال شده و در بهترین حالت می‌توان گفت در حال کنترل ماشین‌های اسباب‌بازی هستیم و در بدترین حالت تعدادی ماشین مقوایی با نیرومحرکۀ واقعی! کنترل خودروها و خود عمل دریفت کشیدن به حد کافی رضایت‌بخش از آب درآمده اما کلیت رانندگی آن طور که باید حس و حال خوبی ندارد که این مسئله برای اثری در ژانر مسابقه‌ای اصلاً قابل قبول نیست.
جنبۀ دیگر گیم‌پلی کاستومایز کردن خودروهاست که ظاهراً تمرکز بیشتر سازندگان روی این بخش بوده است. تقریباً هر قطعه‌ای که فکر می‌کنید در یک خودرو وجود دارد، در DRIFT21 قابل تعویض و تغییر است و عملاً در قسمت گاراژ با یک شبیه‌ساز مکانیکی طرف هستیم که امکان دستکاری بی‌پایان درعملکرد خودرو را به بازیکن می‌دهد و این تغییرات عملیاتی هر چند ذره ذره اتفاق می‌افتند اما می‌توان با کنار هم قرار دادن خودروی پیشفرض با چیزی که در هر زمان خاص برای خود طراحی و شخصی‌سازی کرده‌اید، به این ریزه‌کارهای جذاب بازی پی برد. البته لازم به ذکر است که از نظر گستردگی به پای سری Car Mechanic Simulator نمی‌رسد اما این بخش از دریفت21 در ارتباط با بخش رانندگی مجزای آن، تجربۀ کاملتری را از جهت انتقال حس تنظیم کارکرد خودرو ارائه می‌دهد.
طراحی بصری موارد مربوط به خودروها در سطح قابل قبولی قرار دارد و خصوصاً در حالت گاراژ، امکان بزرگنمایی تک تک قطعات وجود دارد و تمامی آن‌ها با جزئیات کامل طراحی شده‌اند و تمام دستکاری‌هایی که در این قطعات انجام می‌دهید به خوبی قابل مشاهده هستند. از سوی دیگر، با وجود اینکه تعداد مسیرهای مسابقه محدود است اما شاهد عملکرد قابل قبولی در کیفیت طراحی پیست‌ها نیستیم و به طوری که احتمالاً بعد از کمی حرفه‌ای‌تر شدن ترجیح می‌دهید به صورت اول شخص به تجربۀ بازی مشغول شوید تا مجبور به تماشای درختان دوران PS2 نباشید. در زمینۀ صداگذاری، که یکی از جنبه‌های مهم عناوین رانندگی است، متأسفانه چیز قابل ذکری ارائه نمی‌شود و این در حالی است که با توجه به امکانات گستردۀ طراحی خودروها، بخش صدای بازی باید اثر جا به جایی و دستکاری‌هایی که در قطعات انجام می‌دهیم را به شکل کامل پوشش می‌داد.
در شرایطی که با پرداخت هزینه‌ای کمتر از یک سوم هزینۀ DRIFT21 می‌توان Car Mechanic Simulator و CarX را خرید که هر دو جنبۀ اصلی دریفت21 را بسیار بهتر پوشش می‌دهند، به سختی می‌توان این عنوان را به مخاطبان توصیه کرد. شاید چند ماه دیگر با تعدادی آپدیت بیشتر تبدیل به اثر قابل قبولتری تبدیل شود اما در حال حاضر با اثری در ژانر مسابقه‌ای طرف هستیم که مهمترین بخش آن یعنی رانندگی را در سطح چندان قابل قبولی انجام نمی‌دهد.
نظرات