بعد از اینکه بالاخره اذن دخول صادر شد و اجازه بازی پیدا کردم وارد قسمت situations شدم ، چون بازی به من اجازه استفاده از دو قسمت دیگه رو نداد و در واقع من رو به داخل این قسمت پرتاپ کرد ، در اینجا هم با cutscene های ورودی مختلف که توسط خانم Angel Bassip صداگذاری شده بود و بسیار عالی و لذت بخش هم بود روبرو شدم و با تمام حالت های متنوع بازی (که همه اونها هم مولتی پلیر بود) آشنا شدم و با کلاس بندی فوق العاده این بازی که از روی نیرو های واقعی کشورهای مختلف برداشته شده بود مواجه شدم .
در این قسمت من از قابلیت های خاص هر کدوم از این کلاس ها رو استفاده کردم نکته مثبتی که درsituations وجود داشت این بود که به من RP(Renown Point) می داد تا بتونم برای قسمت مولتی پلیر یکی از این کلاس های مختلف نظامی رو unlock کنم . و من تصمیم گرفتم که برای هیجان بیشتر در یک مسابقه این کار رو انجام ندم و فقط در نقش یک سرباز صفر ایفای نقش کنم که البته نتیجه اون هم فاجعه ای بیش نبود چرا که بازی کردن در نقش Recruit تقریباً من رو به بی عرضه ترین بازیکن تیم که با یک یا دو گلوله کشته می شد و هیچ قابلیت خاصی هم نداشت تبدیل کرد و در نتیجه قطعاً تیم من بازنده میدان بود . پس از آن ، دو شخصیت GLAZ و MUTE که دو نفر از شخصیت های مورد علاقه ام بود رو بازی کردم و دوباره وارد یک مسابقه شدم ولی با یک مشکل بزرگ دیگه رو در رو شدم و اون هم از این قرار بود که اگه بازیکنی از دو تیم شخصیت شبیه به من انتخاب می کرد ، دیگه نمی تونستم از اون شخصیت استفاده کنم . از شانس فوق العاده من نه عجب که GLAZ شخصیت مورد علاقه خیلی ها بود و در این Race برای انتخاب شخصیت ها ، من از قافله عقب موندم و در نتیجه تنها شخصیتی که با RP به زحمت و به سختی بدست اورده بودم برام بسته شد و من دوباره باید در نقش سرباز صفر به ایفای نقش کلیدی خود (که خراب کردن بازی هم تیمی هام بود ) می پرداختم
ونکته دیگه ای که در این چهار ساعت بازی اولیه تجربه کردم تنوع فوق العاده سلاح ها بود ولی برای تمام کلاس ها ، این سلاح ها باز نبود و هر کلاس فقط تعداد محدودی (حداکثر 3 تا 4) اسلحه رو برای استفاده می تونست انتخاب کنه و به دلیل اینکه در هر گروه نظامی کلاس های مهاجمان از مدافعان جدا بود تنوع سلاح ها حتی کمتر از اونچه که بود هم به نظر میومد . خدارا شکر شخصی سازی سلاح ها در این بازی وجود داره ولی بعضی از گزینه ها مثل skin ها بسیار RP زیادی رو می طلبید که بعضی از اونها امتیازی به اندازه باز کردن 3 تا 4 کرکتر رو لازم داشت ، در ضمن در هر گروه نظامی ضد تروریستی هر چی تعداد کلاس های باز شده بیشتر می شد به RP بیشتری نیاز بود (به این معنی که نفر اول 500 ، نفر دوم 1000 و...) که همه این موارد به خاطر حضور مهمان ناخوانده ای بنام Micro-transactions هست و اینکه Ubisoft به جد تصمیم گرفته که برای RP ها پول واقعی دریافت کنه و برای همین هم قیمت ها رو تا حد ممکن افزایش داده . ولی جدا از همه مشکلات این عنوان یک شوتر تاکتیک – محور فوق العاده است و در اون کار تیمی حرف اول رو میزنه و خبری از سرعت های سرسام آور بازی در عناوینی مثل Call Of Duty نیست و شما فقط یکبار فرصت دارید که برای پیروزی تیم خودتون مفید باشید . در ضمن کرکترهای مختلف بازی هر کدوم cutscene مربوط به خودشون رو دارند ، که این ایده بسیار نو آورانه و زیباییست .
در مجموع در ساعات اولیه این بازی احساسات چند گانه ای داشتم از طرفی بازی محیط تخریب پذیر ، کار تیمی و در مجموع تجربه اول شخص کاملی رو ارایه می داد و از طرفی همه چیز تحت الشعاع Micro-transactions بود و بازی از عمق لازم برای یک تجربه چند نفره کامل برخوردار نبود .
نظرات (4)