نگاهی کلی به سری Assassin's Creed | قسمت سوم

 از فلورانس تا مصر | نگاهی کلی به سری Assassin's Creed | قسمت سوم

پس از قسمت قبلی مطالب بررسی سری بازی‌های Assassin's Creed به قسمت سوم و آخر آن می‌رسیم. در این مطلب به بررسی سه نسخه‌ اخیر این سری که برای نسل هشتم کنسول‌ها منتشر شده‌اند، می‌پردازیم و سیر صعودی سری AC در نسل هشتم را مرور می‌کنیم. یوبیسافت به لطف قدرت بسیار زیاد کنسول های نسل هشتمی PS4 و Xbox One، تجربه‌های بزرگ و لذت‌بخشی را از اساسین‌های دوست‌داشتنی‌اش به ارمغان آورده که در ادامه‌ی مطلب نگاهی دقیق و جزئی به آن خواهیم انداخت. با ما در بازی‌مگ همراه باشید.

کاور رسمی بازی Assassin's Creed: Unity

دقیقا دو روز قبل از اینکه بازی Assassin's Creed: Rogue برای کنسول‌های PS3 و Xbox 360 منتشر شود و فعالیت یوبیسافت در نسل هفتم را خاته دهد، بازی Assassin's Creed: Unity عرضه شد. بازی Assassin's Creed: Unity اولین بازی در سری AC بود که تنها برای کنسول‌های نسل هشتمی یعنی PS4 و Xbox One منتشر شد و خبری از کنسول‌های نسل هفتمی در میان پلتفرم‌های مقصد بازی نبود. همانطور که در قسمت مربوط به بازی Assassin's Creed: Rogue مطالعه کردید، داستان بازی Assassin's Creed: Unity درست به محض پایان یافتن ماجرای شِی در Rogue آغاز می‌شود. جایی که پدر آرنو دوریان (شخصیت اصلی بازی) توسط یک تمپلار (شِی، شخصیت اصلی Rogue) به قتل می‌رسد و در حضور فرزند خردسالش جان به جان‌آفرین می‌سپارد. پس از اینکه آرنو پدرش را از دست می‌دهد و به‌ نوعی بی‌سرپرست می‌شود، دوست خانوادگی‌اش، فرانسوا دلاسر که از قضا یکی از سران عالی‌رتبه‌ی تمپلارها هم هست، سرپرستی او را برعهده می‌گیرد. از همین جهت آرنو و دختر دلاسر، الیز، همبازی‌های دوران کودکی هم می‌شوند و دوستی صمیمانه و عمیقشان در سنین بالاتر هم ادامه پیدا می‌کند. شبی در یک جشن که به مناسبت به پایان رسیدن دوران تحصیلی الیز برپا شده بود، فرانسوا دلاسر به قتل می‌رسد و طی یک پیش‌آمد کاملا اتفاقی، آرنو به عنوان قاتل فرانسوا شناخته می‌شود و به زندان می‌افتد. همزمان با زندانی شدن آرنو، اولین جرقه‌های انقلاب بزرگ فرانسه که یک رویداد تاریخی بسیار مهم به حساب می‌آید، زده می‌شود. آرنو هم که در زندان با پیر بلک (دوست قدیمی پدرش) در محفل اساسین‌ها، آشنا شده است، تصمیم می‌گیرد که به انجمن برادری اساسین‌ها بپیوندد. سپس طی حادثه‌ای مربوط به اعتراضات عمومی برعلیه حکومت وقت فرانسه، آرنو و پیر موفق به فرار از زندان می‌شوند. از اینجاست که حوادث اصلی بازی Assassin's Creed: Unity آغاز می‌شوند و بازیباز را در نقش آرنو دوریان، به قلب انقلاب بزرگ فرانسه می‌رود. داستان بازی پیش‌زمینه‌ بسیار خوبی داشت، اما متاسفانه به‌ دلیل شخصیت‌ پردازی نچندان خوب کاراکترهای بازی و همچنین روایت پر از ایراد نویسندگان، Unity نتوانست آنطور که باید، داستان قابل قبولی را ارائه بدهد و خودش را در خاطره‌ها حک کند.

همکاری تیمی در بخش Co-Op بازی، از جمله سرگرم‌کننده‌ترین قسمت‌های این بازی است

اما مهم‌ترین نقطه مثبت بازی Assassin's Creed: Unity، پاریس است. همانطور که مطمئنا مطلع هستید، حوادث این بازی در شهر پاریس جریان دارند و انقلاب بزرگ فرانسه را در این شهر دنبال می‌کنیم. چشم‌اندازی که پاریس در این بازی تقدیم به بازیباز می‌کند، باارزش‌ترین رکن بازی است که تجربه آن را بسیار لذت‌بخش می‌کند. مردم دارای طراحی‌های متفاوتی هستند و مدام در کوچه پس کوچه‌های شهر پاریس تجمع می‌کنند و شعار می‌دهند. انقلاب بزرگ فرانسه با جزئیات فراوانی در بازی Assassin's Creed: Unity پرداخته شده است و تمامی ویژگی‌های گیم‌پلی و داستان بازی را تحت‌تاثیر خود قرار داده. ساختمان‌های معروف و تاریخی شهر پاریس هم به لطف طراحان قدرتمند و باتجربه‌ی یوبیسافت، طراحی بسیار خوب و پرجزئیاتی دارند و مناظر جذابی را در بازی بوجود آورده‌اند. از طرفی هم می‌توانید به درون بیشتر ساختمان‌های شهر وارد شوید. در این زمینه بازی Assassin's Creed: Unity عملکرد چشمگیر و رضایت‌بخشی داشته است و با وجود گرافیک بسیار زیبایش به یکی از زیباترین نسخه‌های سری AC تبدیل شده است. تنوع خیلی خوب سلاح‌ها، امکانات شخصی‌سازی راضی کننده، سفر در زمان و مراحل بسیار زیبایی که در برهه‌های زمانی مختلف جریان دارند و بخش Co-Op سرگرم کننده، از جمله نکاتی هستند که تجربه‌ی بازی Assassin's Creed: Unity را واجب می‌کنند. هرچند نقص‌های فنی بازی و باگ‌های اعصاب‌خردکن آن، تاحد قابل توجهی به تجربه‌ی بازی آسیب می‌زنند و یوبیسافت هم برای بهبود آنها حجم بسیار زیادی از بروزرسانی‌های فنی را منتشر کرد.

کاور رسمی بازی Assassin's Creed: Syndicate

پس از بازی Assassin's Creed: Unity، طبق چرخه‌ی سالیانه‌ این سری، یوبی‌سافت سراغ نسخه‌ بعدی رفت و بازی Assassin's Creed: Syndicate را برای کنسول‌های نسل هشتمی و کامپیوتر منتشر کرد. ظاهر کلاسیک، تاریک و مه‌دود گرفته‌ی این بازی حتی در اولین نمایش‌هایش هم بسیار زیبا بود و دل طرفداران سری را به دست گرفت. باتوجه به نمایش‌های بازی، گیم‌پلی آن دست‌خوش تغییرات زیادی نسبت به بازی‌های قبلی سری شده بود. داستان بازی Assassin's Creed: Syndicate در رابطه با دو شخصیت اصلی که از قضا خواهر و برادری دوقلو هستند، در شهر لندن روایت می‌شود. ماجرا از جایی آغاز می‌شود که جیکوب و ایوی فرای (دو شخصیت اصلی بازی) به درخواست هنری گرین (از جمله آخرین اساسین‌های موجود در شهر لندن) به لندن عظیمت می‌کنند و وارد انقلاب صنعتی در دوره‌ی ویکتوریاییِ این شهر می‌شوند. هدف این خواهر و برادر در شهر لندن، رهبری گروهی از مخالفانی است که برعلیه تمپلارهای این شهر به رهبری کرافورد استاریک، شورش کرده‌اند و می‌خواهند دست آنها را از حکومت کوتاه کنند. به طور کلی جیکوب تصمیم قاطعی در رابطه با برکنار کردن تمپلارها از حکومت لندن دارد اما خواهر ایوی، درصدد دست‌یابی به کفن عدن که در دست تمپلارهاست برآمده و سنت همیشگی سری AC را به‌جای می‌آورد. داستان بازی Assassin's Creed: Syndicate روایت بهتری نسبت به نسخه‌ قبلی دارد اما همچنان ضعف‌هایی در آن به چشم می‌خورند که مانع از داشتن یک داستان ایده‌آل مثل نسخه‌های ابتدایی سری می‌شوند.

پناهگاه اصلی جیکوب و ایوی در بازی، یک قطارِ همیشه در حرکت است!

همانطور که اطلاع دارید، برای اولین بار در سری AC، شاهد حضور دو شخصیت اصلی در بازی Assassin's Creed: Syndicate بودیم که در هر زمان از بازی که بخواهید (به جز برخی از ماموریت‌های خاص که تنها برای یکی از شخصیت‌ها تعریف شده‌اند) می‌توانید کنترل یکی از آنها را بدست بگیرید و به بازی کردن بپردازید. گیم‌پلی بازی هنگام بازی کردن با دو شخصیت متفاوت، تنها منجر به تفاوت‌های ظاهری نمی‌شود و به طور کلی ساختار گیم‌پلی و مبارزات را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. برای مثال هنگامی که قصد مخفی‌کاری و پیشروی در سایه‌ها را دارید، ایوی قطعا انتخاب بهتری خواهد بود. اما اگر می‌خواهید به یکباره به قلب دشمنان بزنید، یک خونریزی بزرگ به راه بیندازید و کمی خشونت به خرج دهید، باید به سراغ جیکوب بروید. همچنین هر یک از آنها سلاح منحصر به فرد خود را دارند و هنگام مبارزات هم کمبوهای مخصوص به خود را اجرا می‌کنند. اگرچه برای ایجاد تنوع در مبارزات، مواردی به این شکل در بازی تعبیه شده‌اند؛ اما پس از گذشت پنج – شیش ساعت از بازی کردنتان، تمامی فوت و فن مبارزات را یاد می‌گیرید و تا انتهای بازی تنها مکررات را تکرار می‌کنید و حسابی از دست مبارزات بازی خسته می‌شوید. طبق عادت جدید یوبیسافت در نسل هشتم، مهم‌ترین نقطه مثبت بازی Assassin's Creed: Syndicate، لندن است. طراحی شهر بسیار زیبا و تحسین‌برانگیز است و جزئیات زیادی را در خود جای داده. از طرفی هم شاهد برخی از چهره‌های آشنای تاریخی نظیر ملکه ویکتوریا، گراهام بل، چالز دیکنز و چارلز داروین در بازی هستیم که در حوادث داستانی از ایوی و جیکوب حمایت می‌کنند. مراحل بازی نسبت به بازی Assassin's Creed: Unity تنوع بیشتری دارند و در طول به پایان رساندن بازی، کم پیش می‌آید که با خود بگویید: «این ماموریتو که یه بار شبیهشو رفته بودم، ای بابا!»

همچنین گرافیک بازی هم بهبود های چشمگیری به خود دیده و هنوز هم باگ‌ها و ایرادات فنی، جایگاه ویژه‌ای در بازی دارند. موسیقی متن جذاب و سیستم پارکور ارتقا یافته‌ای که برای اولین بار در نسخه‌ی قبلی شاهدش بودیم، از جمله دیگر نقاط قوت بازی Assassin's Creed: Syndicate هستند.

کاور رسمی بازی Assassin's Creed: Origins

و اما می‌رسیم به تازه‌ترین نسخه‌ سری بازی AC که به گفته‌ سازندگان بازی در استدیوی یوبی‌سافت مونترال، توانسته تاحدودی به وعده‌ی بازگشت به ریشه‌ها پایبند باشد و تجربه‌ای اصیل و واقعی از یک Assassin's Creed را به ارمغان بیاورد. بازی Assassin's Creed: Origins تازه‌ترین نسخه‌ی سری است که امسال در سال 2017 به انتشار رسیده و توانسته بازخوردهای نسبتا خوبی را هم دریافت کند. برای اولین بار در سری شاهد شکسته شدن چرخه‌ی انتشار سالیانه‌ آن بودیم و هیچ بازی‌ای از سری AC در سال 2016 به انتشار نرسید (نسخه‌ اصلی) و همه منتظر انتشار نسخه‌ جدید در سال 2017 بودند. بازی Assassin's Creed: Origins داستان اولین اساسین تاریخ و چگونگی تشکیل شدن این انجمن برادری را روایت می‌کند. بایک، شخصیت اصلی بازی Assassin's Creed: Origins است و اولین اساسین تاریخ به حساب می‌آید. داستان بازی کشمکش‌های بایک با همکاری همسرش آیا (که در قسمت‌هایی از بازی کنترلش را به‌دست می‌گیریم و دیگر شخصیت اصلی بازی به حساب می‌آید) با شوالیه‌های معبدی را به تصویر می‌کشد که سعی در ایجاد یک نظام حکومتی برای برقراری صلح دارند. (این موضوع اشاره‌ مستقیمی به نظم نوین جهانی امروز دارد) اما بایک عقیده دارد که مردم علاوه بر صلح، به آزادی هم نیاز دارند و از همین رو وارد مبارزه با آن‌ها می‌شود. داستان بازی Assassin's Creed: Origins پس از چند نسخه‌ پر ایراد در این زمینه، به یکی از نقاط قوت بازی تبدیل شده است و روایت جذابی را به تصویر می‌کشد که برای طرفداران سری جذابیت بسیار زیادی دارد.

به لطف قابلیت Photo Mode بازی، می‌توان لحظات بسیار زیبا و چشم‌نوازی را ثبت کرد و زیبایی بی‌حد و حصر این بازی را به اشتراک گذاشت

گیم‌پلی هم دیگر رکن مهم بازی Assassin's Creed: Origins است که طبق گفته‌ سازندگان با الهاماتی از سری The Witcher طراحی شده است و المان‌های نقش‌آفرینی زیادی را در خود جای داده است. سیستم شخصی‌سازی بازی جزئیات زیادی دارد و طیف گسترده‌ گزینه‌های مربوط به ارتقای ویژگی‌های مختلف ظاهری و توانایی بایک، از جمله نقاط مثبت بازی Assassin's Creed: Origins به حساب می‌آیند. زاویه‌ دوربین و نحوه‌ی گاردگیری شخصیت اصلی در مقابل دشمنان هنگام مبارزات، دچار تغییرات زیادی شده است و به لطف المان‌های نقش‌آفرینی بازی، مبارزه با هر سلاح، بسیار متفاوت از یک سلاح دیگر است و همین موضوع نوید یک گیم‌پلی متنوع و جذاب را می‌دهد. هرچند طبق عادت همیشگی سری AC، باز هم مبارزات پس از چند ساعت تکراری می‌شوند. البته باید به این موضوع توجه داشت که همین سیستم مبارزات تکراری بازی، جذابیت بسیار زیادی برای طرفداران بازی‌های نقش‌آفرینی دارد. مصر درون بازی وسعت بسیار زیادی دارد و به طور کلی نقشه‌ی آن از تمام نقشه‌ نسخه‌ Black Flag (با احتساب آب‌های آزاد) بزرگتر است و از کویرهای شنی گرفته تا نیل‌هایی که مناظر سرسبز زیبایی را به همراه دارند. محیط‌های مختلف بازی به لطف گرافیک بسیار خوب آن، چشم‌اندازهای بسیار جذابی را به ارمغان آورده‌اند و به طور کلی شاهد یک مصر رنگارنگ زیبا در بازی هستیم. بازی Assassin's Creed: Origins شاید بی‌نقص نباشد و به عنوان یک بازگشت به ریشه‌ها کارش را با رضایت کامل انجام ندهد، اما مطمئنا پس از استراحت یک ساله‌ سری AC قطعا ارزش تجربه را خواهد داشت و لذت همیشگیِ سری و آن طعم خوش یک بازی AC را به خوبی در خود جای داده است.