ما هر از گاهی مقالاتی ارائه می‌دهیم پیرامون این موضوع که چرا برخی بازی‌های غیر VR باید به طور رسمی یک حالت واقعیت مجازی برایشان لحاظ شود. از مواردی که اشاره کردیم و هنوز هم بی صبرانه منتظریم همچین حالتی برایشان معرفی شود می‌توان به Destiny 2،Kingdom Come Deliverance و No Man’s Sky اشاره کرد. بعضی اوقات نیز صبر ما جواب می‌دهد و واقعاً نسخه واقعیت مجازی آنها عرضه می‌شود. مانند Hellblade VR, Skyrim VR, Fallout 4 VR و Borderlands 2 VR. و مانند همیشه درخواست و آرزوی ما پیرامون اضافه شدن پشتیبانی از VR در این بازی‌ها دلایل و نکات خاص خودش را دارد و قرار است بیشتر از تنها "این جوری باحال‌‌تر میشه" مقصود ما را شرح دهد. Metro Exodus نیز خارج از این قاعده نیست. پس با بازی مگ همراه باشید تا به شرح دلایل مان برای که چرا Metro Exodus VR تجربه فوق العاده‌ای خواهد شد بپردازیم.
تجربه Arktika.1
دلیل اصلی‌ای که من معتقدم Metro Exodus VR فوق العاده می‌شود تجربه خود استدیوی A4 Games با ساخت بازی‌های واقعیت مجازی و VR است. Arktika.1 یک بازی شوتر اول شخص مبتنی بر سیستم کاورگیری است که در وجهه گیم پلی، اتمسفر و حتی آرت استایل شباهت زیادی به مجموعه نمادین این استدیو، یعنی Metro دارد. هر چند نظر ما پیرامون Arktika.1 هنوز هم مثبت است ولی اگر مشکلات حرکتی آن بازی در تجربه Metro Exodus VR رفع شود با جهش فوق العاده بزرگی روبرو می‌شویم.
اتمسفر خارق العاده
Metro Exodus و به صورت کلی سری مترو، از اتمسفریک‌‌ترین، درگیر کننده‌‌ترین و تاریک‌‌ترین و در یک کلام سنگین‌‌ترین بازی‌های ویدیویی است که می‌توانید آن بیرون پیدا کنید. از ابتدا تا انتهای بازی شما با تک تک سلول‌های بدن تان پشت صفحه نمایش می‌توانید فشاری که طبیعت حاکم بر دنیای بازی رو شخصیت‌هایی که در دنیای ۀن به سختی تقلا می‌کنند را حس کنید. قدم زدن در سرزمین‌های برهوت و از دست رفته ی به تصویر کشیده شده در بازی، جدا از ایجاد حس غم بابت چیزهایی که از دست رفته، به شما حس امیدی نیز برای آینده پیش رو و تلاش‌هایی که برای آن می‌کنید می‌دهد. حس‌هایی که به شدت برای یک بازی غیر عادی هستند.
استدیوی 4A Games به خوبی توانسته با محیط پردازی‌های به شدت دقیق، تونل‌های خفه کننده و سپس پشت سر آن، محیط‌های باز و در عین حال استرس زا برای گشت و گذار یکی از پر جزئیات‌‌ترین دنیاهای پساآخرالزمانی را به تصویر بکشد که دیدن آن از دوربین واقعیت مجازی به شدت رویایی است.
روند حساب شده
یکی از مواردی که اغلب هنگامی که یک بازی در یک مجموعه نسبت به پیشینیان خود، همانند Metro Exodus، پهناور‌‌تر و عظیم‌‌تر می‌شود، از دست می‌رود تمرکز است. اما در مورد Metro Exodus این گونه نیست. این بازی در دسته بازی‌هایی قرار می‌گیرد که به شکل به شدت مهندسی شده‌ای روند پیشروی داستان و گیم پلی اش پایه ریزی شده. شما در این بازی به طور میانگین تنها نصف یک بازی شوتر اول شخصی عادی در حال تیرپرانی به هیولاها و دور و اطراف هستید. بقیه موارد، شامل گشت گذار‌ها، صحبت با شخصیت‌ها در پناهگاه‌ها، قایمکی خزیدن به مناطق خطرناک، از ترس محتاطانه عمل کردن و... همگی در نیمه دوم به گونه فوق العاده‌ای به تنش بازی می‌افزایند که ارزش اکشن بازی را نیز تا حد باور نکردنی‌ای افزایش می‌دهند. برای من خیلی تازگی داشت تا دوباره بازی‌ای را ببینم که برای غرق کردن مخاطب در دنیای خود و احساساتی کردن اش به سراغ موارد دیگری جز پرت کردن مداوم هیولاها به سمت اش می‌رود. مواردی که به شدت کمتر در بازی‌های VR می‌بینیم.
شخصیت‌های به شدت احساساتی
صحبت‌اش شد، شخصیت‌های Metro Exodus نیز در نوع خود به شدت خارق العاده‌اند. صداپیشگی‌ها درجه یک هستند و انیمیشن‌های صورت شخصیت‌ها، یکی از بهترین انواع خود در میان بازی‌های ویدیویی است. تصور این که بتوانید رو در رو در مقابل آنا، همسر شخصیت اصلی، بایستید و با او در مورد آینده‌های محتمل‌تان صحبت کنید یا از درون واگن قطارتان، آئورورا به منظره‌های بیرون بنگرید از منظر یک دوربین واقعیت مجازی خارق العاده است. در واقعیت مجازی، صداپیشه گی ضعیف و بازیگری و انیمیشن‌های صورت بد به شدت بیشتر از چیزی که پشت مانیتور می‌بینید توی ذوق می‌زند. بنابراین بازی ای که در این موارد به طرز استادانه ای فائق آمده باید ارزش امتحان کردن از درون یک هدست چند صد دلاری را داشته باشد.
تمرکز بر روی غرق کردن مخاطب
در نهایت، Metro Exodus از HUD به شدت مینیمالیستیک و ساده‌ای بهره می‌برد که انگار هنگام طراحی اش کاربران VR نیز در ذهن سارندگان و طراحان آن نیز بوده. می‌خواهید بدانید چقدر وقت دارید تا ماسک‌تان را درآورده و عوض کنید؟ به تایمر روی مچ دست‌تان نگاهی بیندازید. اگر بخواهید شروع به ساخت و ساز و Craft کردن اشیا و آیتم‌های مختلف کنید بازی روند خود را متوقف نمی‌کند تا شما در منوها، مواد را با هم ترکیب کنید بلکه باید کوله خود را در روند در حال حرکت بازی در آورید و شروع به ترکیب و تجزیه مواد کنید. بدون این که دنیای اطراف شما متوقف شود. در بازی حتی شما دکمه ای دارید که ماسک شما را تمیز می‌کند و اگر صدمه زیادی ببینید ماسک تان دچار آسیب دیدگی می‌شود و گازهای سمی را آرام آرام به پشت فیلترهای خود راه می‌دهد. این بازی، یک بازی به شدت حوصله طلب با روندی آرام و صبورانه است و در عین حال برای یک بازی پشت مانیتورهای صاف بسیار تعامل پذیر است. همچین تجربه ای بدون شک بر روی دستگاه‌های VR تکرارنشدنی و خارق العاده خواهد بود.
شما نیز از طرفداران مجموعه مترو هستید؟ به ما بگویید چه نظری در مورد عنوان جدید این مجموعه دارید و اگر آن را تجربه کرده اید، از تجربه خود در بخش کامنت‌های زیر به ما نیز بگویید.
نظرات