بررسی بازی NEO: The World Ends with You

چهارده سال زمان نسبتاً زیادی بین عرضۀ یک محصول سرگرمی و دنبالۀ آن به حساب می‌آید و سازندگان NEO: The World Ends With You هم تصمیم گرفته‌اند تا با ساخت دنباله‌ای که به نوعی حالت بازسازی و شروع مجدد را هم دارد، برای مخاطبانی که در زمان عرضۀ قسمت اول بعضاً حتی وجود خارجی نداشتند هم مسیر همواری برای ورود به ساختۀ جدید خوب ترسیم کنند. به همین سبب این بازی تقریباً تمامی جنبه‌های خوب قسمت قبلی را حفظ کرده و آن‌ها را به خوبی گسترش داده و با استفاده از قهرمانان جدید، شرایطی مشابه قسمت اول را از دیدی متفاوت به تصویر می‌کشد.

بعد از نابودی منطقۀ شینجوکوی شهر توکیو در نسخۀ Final Mix قسمت اول، خدایان مرگ ساکن این منطقه به منطقۀ «شیبویا» که محل اصلی حوادث قسمت اول بود هجوم آورده و به نظر می‌رسد که کنترل کامل این منطقه را به دست گرفته‌اند. در دنیای این مجموعه، مهمترین سرگرمی این خدایان مرگ یا ریپرها، برپایی یک بازی خطرناک با افرادی است که اخیراً به شکلی غیرمنتظره‌ جان خود را از دست داده‌اند و در صورت پیروزی در این بازی این شانس را خواهند داشت که دوباره به زندگی بازگردند. این بار نقش رهبر اجرای این بازی مرگ و زندگی به یکی از ریپرهای شینجوکو به نام Shiba سپرده شده است. قهرمانان NEO: The World Ends With You  دو پسر نوجوان به نام‌های ریندو کاناده وتوسای فورساوا (ملقب به فِرِت)، دو دوست و همکلاسی قدیمی هستند که به واسطۀ مرگ در یک تصادف مجبور به حضور در بازی ریپرها هستند اما در ابتدای کار، از این مسئله که جان خود را از دست داده‌اند مطلع نیستند و هر چند وقتی هم که از این مسئله آگاه می‌شوند، به شکلی باورنکردنی به راحتی با چنین ضربۀ مهلکی کنار می‌آیند! حال این دو باید با کمک تعدادی دیگر از ارواح سرگردان، گروه قدرتمندی تشکیل داده تا در رقابت با دیگر گروه‌هایی که شرایطی مشابه با آن‌ها دارند ولی با تجربه‌تر از قهرمانان ما به نظر می‌رسند، در بازی ریپرها پیروز شده و حیات خود را پس بگیرند.

مطابق معمول تمام پروژه‌هایی که نام «تتسویا نومورا» در دور و اطراف آن دیده می‌شود، داستان به هیچ وجه سر راست نیست و قهرمانان تحت کنترل ما باید آمادۀ خیانت و خرابکاری از هر سو باشند. داستان به شکل بسیار جذابی روایت می‌شود و هر چند که نیاز چندانی به دانستن حوادث قسمت قبل احساس نمی‌شود ولی آگاهی از آن ماجراها می‌تواند جذابیت برخی بخش‌ها را دو چندان کند و در صورت آشنایی با شخصیت‌های قدیمی، کم و بیش می‌توانید هدف احتمالی آن‌ها در سبز شدن بر سر راه قهرمانان تازه را حدس بزنید اما به سبک و سیاق همیشگی تولیدات نومورا، افت و خیز‌های روایی بسیاری تا انتهای ماجرا برای شگفتی شما در داستان وجود دارند. البته به رسم معمول آثار نقش‌آفرینی ژاپنی، ریتم روایی چندان منظم نیست و گاهی مسائل بیش از حد نیاز کش داده می‌شوند اما در مجموع و با در نظر گرفتن این کاستی، روایت NEO: The World Ends With You در سطح بسیار خوبی قرار دارد.

در همان روزهای ابتدایی داستان، دو نفر دیگر در این راه پرمخاطره با ریندو و فرت همراه می‌شوند که اولین نفر شخصیتی آشنا از قسمت قبل است ولی ظاهراً حوادث قبلی تغییراتی در اهداف او ایجاد کرده و به نظر می‌رسد که این بار قصد دارد نقشی متفاوت را ایفا کند. نفر دوم، ناگی، به نوعی شخصیت زن اصلی داستان است که تضاد غیرمنتظره‌ای با شخصیت‌های زن معمول بازی‌های نقش‌آفرینی دارد چرا که در حالی که سه شخصیت مرد اصلی تیم، طراحی ظاهری و جنسی از حالات رفتاری دارند که با واژه‌های خفن و با حال می‌توان آن‌ها را توصیف کرد، ناگی یک دختر Geek تمام عیار است و گفتار و کردار او به هیچ وجه از نوع خفن نیست! البته این مسئله به این معنی نیست که ناگی شخصیت جالبی ندارد بلکه حتی دشمنان اعصاب خردکن این داستان هم به شکلی پرداخته شده‌اند که می‌توان حتی در عین نفرت آن‌ها را دوست داشت و در مورد ناگی، با توجه به اینکه خرده فرهنگ گیک‌ها عملاً دیگر بخشی از جریان اصلی اجتماع است، امکان همذات‌پنداری بسیاری خوبی خصوصاً از جانب گیمرها با او وجود دارد.  

از نظر ساختار سیستمی، در نگاه اول به نظر می‌رسد که گیم‌پلی نسبت به قسمت قبل تغییرات چشمگیری نداشته اما این تفاوت کلیدی که NEO: The World Ends With You در فضایی سه بعدی اتفاق می‌افتد، باعث القاء حس کاملاً متفاوتی شده است. در هنگام گشت و گذار در شهر، کنترل دوربین در اختیار بازیکن نیست که تا حدودی باعث سردرگمی در جهت‌یابی می‌شود و خود من تا آخر کار هم نتوانستم به این رویه عادت کنم اما این استفاده از دوربین‌ ثابت، نوعی حس کلاسیک وارد کار کرده چون در سال‌های اخیر اکثر عناوین مشابه از دوربین سوم شخص پشت سر استفاده می‌کنند.

مبارزات به صورت اکشن همزمان و با کنترل کل اعضای تیم انجام می‌گیرد و اینجاست که شاهد بزرگترین تفاوت نسبت به قسمت قبل هستیم. سبک مبارزات قسمت قبلی به دلیل نوع طراحی مختص پلتفرم‌های لمسی، چندان مناسب پیاده‌سازی برای کنسول‌های خانگی نبود و به همین دلیل با نوع خاصی از گیم‌پلی اکشن طرف هستیم که کنترل یک تیم به طور همزمان به مخاطب سپرده می‌شود و با هر دکمه می‌توان حملات یکی از شخصیت‌ها را کنترل کرد. نوع حملات توسط پین‌هایی مشخص می‌شود که هر کدام دارای میزان قدرت و اثر جادویی خاصی است که در اثر استفادۀ بیشتر، سطح این پین‌ها افزایش پیدا کرده و تعدادی از آن‌ها را می‌تواند به پین‌هایی قوی‌تر تبدیل کرد. تعداد حملاتی که هر شخصیت می‌تواند انجام دهد محدود است و بعد از اینکه به طور کامل امکان حملۀ یک پین به پایان رسید باید منتظر باشید تا دوباره دایرۀ دور پین پر شود تا مجدداً بتوانید آن حملات را اجرا کنید.

بیش از 300 پین مختلف در بازی وجود دارد که در اثر مبارزه با دشمنان مختلف با احتمال دستیابی متفاوت بسته به سطح شخصیت‌ها، درجۀ سختی و ... قابل دسترسی هستند و هر چند جنس حمله‌ بین تعداد زیادی از این پین‌ها به علت عملکرد عنصر جادویی آن‌ها یکسان است اما درجات تخریب و تعداد دفعاتی که از حملات آن‌ها می‌توان استفاده کرد، کاملاً از یکدیگر متفاوت است. به جای استفاده از سیستم مبارزات تصادفی، خود بازیکن است که می‌تواند به صورت فعال با اسکن کردن محیط، دشمنان را پیدا کرده و در صورت علاقه‌مندی، با آن‌ها وارد مبارزه شود. پیشرفت سطح شخصیت‌ها هم به صورت تیمی اتفاق می‌افتد و در حین مبارزات هم خط سلامتی نمایش داده شده، مجموع میزان سلامتی کل تیم را نشان می‌دهد. در همه حال امکان کاهش سطح تیم به میزان کمتر از سطحی که تا آن لحظه به آن رسیدید وجود دارد که در عین اینکه میزان سلامتی کلی تیم را کاهش می‌دهد، شانس به دست آوردن پین‌های خاص‌تر را افزایش می‌دهد.

در کنار میزان سلامتی 3 فاکتور حمله، دفاع و استایل هم برای هر شخصیت وجود دارد که این سه مورد با افزایش سطح بازیکنان افزایش نمی‌یابد بلکه با مراجعه به اغذیه‌فروشی‌ها و سیر کردن شکم قهرمانان است که این توانایی‌ها افزایش می‌یابند و با انتخاب غذای مورد علاقۀ شخصیت‌ها می‌توانید اثر مثبت بیشتری بر توانایی‌های آن‌ها داشته باشید. در کنار غذا خوردن، استفاده از لباس‌های مختلف هم می‌تواند بر قدرت تهاجمی و تدافعی شخصیت‌ها اثر مثبتی داشته باشد و در صورت برخورداری از میزان استایل مشخصی که در توضیحات هر لباس وجود دارد، می‌توان از قدرت‌های مضاعفی مثل افزایش میزان سلامتی، مقاومت در برابر نوع خاصی از حملات و ... برخوردار شد. سیستم‌های دیگری قدرت‌های خاص هر شخصیت، سیستم روابط اجتماعی و ... به همراه آیتم‌ها و امکانات قابل دست‌یابی به نظر بی‌پایانی در NEO: The World Ends With You وجود دارند که باعث می‌شود تا ساعت‌های طولانی این قسمت‌های توکیو را برای یافتن چیزهای تازه زیر و رو کنید.      

سبک بصری که در قسمت قبلی به شدت متأثر از خرده فرهنگ هیپ‌هاپ و طراحی نقاشی‌های دیواری بود و حالا به لطف استفاده از کنسول‌هایی با توانایی به مراتب بیشتر، فرسنگ‌ها چشم‌نوازتر از قسمت قبلی شده و عملاً سازندگان توانسته‌اند آن چیزی که در ابتدا مدنظر داشته‌اند را به مخاطبان ارائه کنند به طوری که از هر پیکسل کار، روح و استایلی خاص به چشمان مخاطب وارد می‌شود! طراحی ظاهری شخصیت‌ها هم وام گرفته از سبک لباس‌های خیابانی است که در تمام مدت با خودتان خواهید گفت که جای یکی دو اسکیت‌برد این وسط خالی است. موسیقی متن هم دقیقاً با استفاده از قطعاتی از موسیقی خیابانی فضا را تکمیل کرده و بهره‌گیری از صداپیشگی بسیار خوب که البته مقدار آن می‌توانست بیشتر از این‌ها باشد و امکان دسترسی به هر دو زبان انگلیسی و ژاپنی هم به دوست داشتنی‌تر شدن این قهرمانان جدید، کمک بسیاری کرده است.

تیم سازنده با وجود اینکه از مواهب پروژه‌های بزرگتر اسکوئر انیکس برخوردار نبوده‌ اما در قالب NEO: The World Ends With You دنبالۀ شایسته‌ای را ارائه داده که امیدواریم نه تنها موفقیت قسمت قبل را تکرار کند، بلکه فراتر از آن رفته و ما را برای تجربۀ عنوان دیگری در این دنیای خیالی جذاب نزدیک به یک و نیم دهه چشم انتظار نگه ندارد.