تلاش برای جذابیت | نقد و بررسی فیلم The Mountain Between Us به کارگردانی هانی ابو اسعد
هانی ابو اسعد، کارگردان هلندی – فلسطینی موفقی است که توانسته با ساخت فیلمهای تحسین شدهای مثل اینک بهشت (Paradise Now) در سال 2005 و فیلم عمر (Omar) در سال 2013، توجه خیلی از مخاطبان هالیوود را به سمت خود و به ویژه سینمای عرب جلب کرد. اکنون، ابو سعید در تازهترین پروژه سینمایی خود به سراغ تجربههای بزرگتری رفته است.
برخلاف فیلمهای قبلی ساخته شده توسط هانی ابو اسعد که در آنها ستارههای بزرگ هالیوودی به چشم نمیخوردند، در فیلم جدیدش که The Mountain Between Us نام دارد، شاهد چهرههای بسیار آشنایی مثل ادریس آلبا و کیت وینسلت در نقش شخصیتهای اصلی داستان هستیم که تماشای این فیلم را واجب میکنند. در ابتدا فیلم The Mountain Between Us را با آثاری مثل Jungle مقایسه میکردم. سازندگان فیلم پیش از اکران آن، خبر از تمرکز داستان این فیلم روی تلاش برای زنده ماندن و مقابله با شرایط جوی میدادند؛ اما The Mountain Between Us نتوانست آنطور که باید، در این زمینهها خوش بدرخشد و صرفا نمایشی از چند فریم تماشایی است که در مرکزشان ادریس آلبا و کیت وینسلت به چشم میخورند. در ادامه مطلب با ما در بازیمگ همراه باشید تا به بررسی فیلم The Mountain Between Us، اثر جدید کارگردان، هانی ابو اسعد بپردازیم.
رابطه میان بن و الکس مدام عمیقتر میشود و کسی هم نیست که متاهل بودنشان را به آنها یادآوری کند!
ایرادات بزرگ زیر ظاهر جذاب فیلم The Mountain Between Us
همانطور که گفته شد، انتظار میرفت در فیلم The Mountain Between Us شاهد نمایش بسیار بیرحمتر و خشنتری باشیم که با بیشترین جزئیات ممکن، خطرات زندگی با شرایط سخت در کوهستان را به تصویر بکشد. مانند آخرین فیلم گریگ مکلین یعنی Jungle که با جزئیات فراوان به آن روی خشن و بیرحم جنگل و تلاش برای زنده ماندن در آن میپرداخت. ادریس آلبا و کیت وینسلت به هیچ وجه قابل مقایسه با دنیل ردکلیف در فیلم Jungle نیستند. البته تقصیر بازیگران فیلم هم نیست!
فیلم The Mountain Between Us از پایه مشکل دارد و نمیخواهد مانند آثاری مثل Jungle باشد. این فیلم با شروع بسیار خوبی کارش را آغاز میکند. ادریس آلبا و کیت وینسلت را به ترتیب در نقشهای بن و الکس میبینیم که باید هرچه سریعتر به مقاصدی که میخواهند برسند و دست بر قضا هواپیماها هم با تاخیر حرکت میکنند. بن و الکس تصمیم میگیرند که با اجاره یک هواپیمای شخصی به مقصد خود برسند و همین آغاز ماجرای اصلی فیلم The Mountain Between Us میشود. فیلم در ابتدا همهچیز را باثبات و آرام نشان میدهد. شخصیتهای اصلیاش را با خرسندی تمام سوار هواپیمای شخصیشان میکند و سپس همهچیز را به هم میریزد. این آغاز مطمئنا نکته مثبتی برای فیلم The Mountain Between Us است و به شخصه آن را تحسین میکنم. اما مشکلات اصلی فیلم درست از جایی آغاز میشوند که بن و الکس به هوش میآیند و خود را در دل کوهستان سرد و پر از برفی میبینند که کیلومترها با نزدیکترین شهر فاصله دارد و گوشیهایشان هم آنتن نمیدهند. در واقع سازندگان فیلم و به ویژه کارگردان آن یعنی هانی ابو اسعد، فرصت بسیار خوبی داشتهاند اما به هیچ وجه از آن استفاده نکردهاند. یک شروع بسیار خوب و هیجانانگیز و مهمتر از همه یک جفت ادریس آلبا و کیت وینسلت دارد که در دل کوهستان گیر افتادهاند و باید برای زنده ماندنشان تلاش کنند.
از حق نگذریم، ادریس آلبا واقعا حضور تاثیرگذاری در این فیلم دارد
فیلم The Mountain Between Us، مرا بیشتر یاد ویدیوهای نمایشی باکیفیتی میاندازد که پشت ویترین فروشگاههای لوازم خانگی در تلوزیونهای جدید به چشم میخورند؛ چندین قاب بسیار زیبا از قلههای بلند و برفگرفته. یک چشمانداز خیلی عالی از هواپیمای خرابی که در میان کوهها سقوط کرده و دو آدم که گاهی وقتها در کنار پرتگاهها میایستند و مسیر بسیار بلندی را که در پیش دارند تماشا میکنند. همهچیز برای ثبت زیباترین تصاویر امسال مهیا است اما اینها تمام آنچه که یک فیلم برای موفقیت نیاز دارند، نیستند. تلاش برای زنده ماندن بن و الکس تنها معطوف به آتش روشن کردنشان هنگام احساس سرما و ترس از افتادن از ارتفاعات عظیم میشود. بیشتر اوقات هم غذای کافی برای خوردن دارند و هیچ تهدیدی از این بابت احساس نمیشود. زخمهایی که بن و الکس در سانحه هواییشان خوردهاند، هیچ خطری برای این دو نفر ایجاد نمیکنند و از طرفی هم یک سگ همراه آنها است که خیالمان را تاحدودی از بابت جانوران وحشی طبیعت راحت میکند. پس چه چیزی برای نگران کردن بیننده باقی میماند. دلیل این که فیلم Jungle را بسیار بهتر از فیلم The Mountain Between Us میدانستم، درست همینجا است. دنیل ردکلیف حقیقتا یکی از بهترین هنرنماییهای سینماییاش را در فیلم Jungle داشت. در آن فیلم نگران این بودیم که هرلحظه ممکن است شخصیتهای گم شده در جنگل کشته شوند. خطرهای طبیعی مثل بیماریهای مختلف، جانواران وحشی مختلف، ارتفاع، رودخانه و مهمتر از همه غذای کم و تلاش برای شکار. اینها بخش کوچکی از تمام المانهایی بودند که Jungle را به بهترین فیلم در سبک خود تبدیل میکرند که در The Mountain Between Us وجود ندارند. این فیلم به جای فرو بردن بازیگران در نقششان در جهت بالا بردن هیجان فیلم، در قالب پرترههای جذاب به نمایش دادن آنها میپردازد و خیلی از عناصر تهدیدآمیز مثل سرما و زخمها و ... جدی گرفته نمیشوند.
یکی از چندین قاب جذاب و تماشایی فیلم
پرداختن به کلیشهها در دقایق پایانی فیلم The Mountain Between Us
فیلم The Mountain Between Us در دقایق پایانی خودش یک خط داستانی جدید را آغاز میکند و به پایان میرساند. داستانی که به هیچ وجه فیلم نیازی به آن ندارد و صرفا به علت بالا بردن مدتزمان آن روایت میشود. آن هم دقیقا جایی که ماجرای اصلی به پایان رسیده و انتظار تیتراژ پایانی فیلم را میکشیم. اینجا است که فیلم به طور کامل از مسیر اصلیاش منحرف میشود و میخواهد از حداکثر پتانسیل حضور این دو کاراکتر جذاب استفاده کند. شاید هم هانی ابو اسعد منظور دیگری دارد و هدف متفاوتی را برای به نمایش گذاشتن در نظر گرفته است. شاید او میخواهد به جای ساختن یک فیلم تکراری که درست مثل Jungle است و با این تفاوت که در کوهستان اتفاق میافتد، مراحل شکلگیری عشقی را به تصویر بکشد که طی تلاش یک زن و مرد برای زنده ماندن و کمکهایشان به یکدیگر ایجاد میشود. اگر اینطور باشد، سازندگان حقیقتا در روایت داستان ناموفقاند. زیرا پیش از دقایق پایانی فیلم، هیچ ارجاعی به این موضوع ندارد و تمرکزش تنها معطوف به مسیری میشود که بن و الکس با پای پیاده آن را طی میکنند. از طرفی هم اگر مقصود اصلی سازندگان در این فیلم به نمایش گذاشتن المانهای تهدیدآمیز و حیاتی برای زنده ماندن در کوهستان باشد، باز هم در بکارگیری قابل قبول تمام مهرههایی که در دست دارد، باز میماند و طوری تمام میشود که انگار داستان فیلم را ناقص رها میکند.
هرچقدر میخواهم شیمی بین این سه کاراکتر را منطقی بدانم، نمیشود!
به طور کلی فیلم The Mountain Between Us به هیچ وجه انتظاراتمان از یک محصول هیجانانگیز و دلهرهآور را برآورده نمیکند. اما هنوز هم ادریس آلبا و کیت وینسلت در فیلم حضور دارند و با قرار گرفتن در مناظر بسیار زیبا و چشماندازهای جذاب، تصاویر دیدنیای را به ارمغان آوردهاند که حداقل یک بار ارزش تماشا را دارند. از طرفی هم این فیلم یک قدم مثبت برای هانی ابو اسعد در دنیای فیلمسازی است که او را بیش از پیش به تبدیل شدن به یک کارگردان توانمند هالیوودی نزدیک میکند.
نظرات (1)